Grażyna Rychlicka Szkoła Podstawowa im. Wincentego Pola w Lesku 2005 ZWIERZĘTA ARKTYKI Grażyna Rychlicka Szkoła Podstawowa im. Wincentego Pola w Lesku 2005

Foki Foka grenlandzka (foka siodlasta), dł. ok. 2 m, ubarwienie jasne, siodlasta ciemna plama na grzbiecie, żyje w morzach arktycznych. Nerpa, foka obrączkowana - ssak z rodziny fok. Długość ciała 1,3 m, masa ok. 65 kg. Ubarwienie ciemne, na grzbiecie białe, pierścieniowate plamy. Żywi się rybami i skorupiakami. Gatunek osiadły, żyje w przybrzeż-nej strefie mórz arktycznych.

Mors Przeciętny mors waży tonę i ma ogromny apetyt. Za pomocą sztywnych "wąsów" - włosów czuciowych - wymacuje na dnie bezkręgowce, głównie małże, chwyta je wargami i wysysa miękkie tkanki. Kły morsów mogą osiągać metr długości i zwierzęta te wymachują nimi z taką siłą, że nawet niedźwiedzie rzadko atakują dorosłe osobniki. Morsy dawniej licznie łowiono dla kłów, skór i tłuszczu, obecnie występują rzadko i są chronione.

Niedźwiedź polarny Niedźwiedź polarny to największy lądowy drapieżnik. Osiąga wagę od 350 do 650 kg, długość do 3 metrów, wysokość w kłębie 1,5 metra, a wysokość w pozycji stojącej od 2,4 do 3,5 metra. Jest bardzo dobrym pływakiem: może pływać z prędkością 10 km/h i oddalać się od brzegu na otwarte morze na odległość do 80 km.

Wieloryb - wieloryb grenlandzki, wal grenlandzki, ssak łożyskowy z rodziny wali gładkoskórych, rzędu waleni, występujący w morzach arktycznych i subarktycznych. Długość ciała: 14-15 m (maksymalnie do 20 m) Masa ciała: 50-60 ton (obserwowano także osobniki szacowane na sto ton) Ubarwienie: czarne lub ciemnoszare, spód białoszary Pożywienie: kryl, inne małe skorupiaki. Długość życia: ponad 200 lat (najdłużej żyjący ssak)

Lis polarny - piesiec, drapieżnik z grupy lisów; długość ciała 50–70 cm, długość ogona około 30 cm. Sierść lisa polarnego zimą jest biała, latem ciemnieje. W środowisku naturalnym występuje w tundrze na półkuli północnej. Hodowany jest również w wielu odmianach barwnych, ceniony dla futra.

Bielak - gatunek. zająca długości około 55 cm, o zmiennym ubarwieniu sierści: białe zimą (końce uszu ciemne), szarobrązowe latem. Zamieszkuje głównie lasy płn. Eurazji. W Polsce występuje rzadko, jest chroniony.

Renifer - ssak z rodziny jeleniowatych, osiągający długość ciała do 2,2 m, a wysokość do 1,3 m (w kłębie). Ma gęste uwłosienie, z długą grzywą na szyi. Latem jego futro przybiera kolor szarobrązowy, zimą białawy. Nogi kończą się mocnymi, szerokimi racicami. Zarówno u samców, jak i samic występuje piękne poroże. Renifer jest roślinożerny, zimą natomiast żywi się głównie porostami. Samice i ich potomstwo żyją stadnie, ale dorosłe samce poza okresem rui prowadzą samotny tryb życia.

Wół piżmowy ssak z rodziny krętorogich; zamieszkuje obszary tundry Ameryki Północnej i Grenlandię, ciało krępe, wys. w kłębie ok. 1,1-1,4 m, dł. ok. 2,5 m; futro gęste, długie; przód i spód ciała ciemne, nogi krótkie, jasne; u obu płci rogi dł. ok. 60 cm; żyje w stadach 20-30 osobników; w razie niebezpieczeństwa dorosłe osobniki otaczają kręgiem młode, ustawiając się głowami na zewnątrz.

P t a k i Mewa modrodzioba Wydrzyk wielki (squa) Mewa arktyczna

Źródła (zdjęcia i teksty) http://www.greenland.island.com.pl/ http://www.wikipedia.pl http://www.zoo.poznan.pl http://www.animalpicturesarchive.com/ http://edu.apple.pl/sp2_blonie/wwwnaucz/rak/wyklad.html

KONIEC Autor: Grażyna Rychlicka e-mail: gr@bieszczady.hg.pl www: bieszczady.hg.pl/gr ZAMKNIJ