Kościół Parafialny Pod Wezwaniem Świętej Trójcy Rudziczka i Zabytki Sakralne Kościół Parafialny Pod Wezwaniem Świętej Trójcy

Położenie Kościoła Kościół Pod Wezwaniem Trójcy Świętej położony jest 8km na północny zachód od Prudnika, przy drodze krajowej nr.41 w kierunku Nysy, czyli na ważnym i ruchliwym szlaku komunikacyjnym. W XIII w szlak ten należał do biskupów Wrocławskich Nysy przez tereny będące własnością książąt opolskich.

Historia Powstania Kościoła W 1368roku na terenie Rudziczki istniał Kościół Parafialny, jak o tym świadczy wystawiony wówczas dokument księcia oleśnickiego Konrada. Obecny zabudowany 1801-1803 według planów architektury. Lohnsecka przy współudziale cieśli Schindlera. Klasycystyczny. Orientowany. Murowany, otynkowany. Salowy na rzucie elipsy z dwiema analogicznymi prostokątnymi przybudówkami po bokach, mieszczącymi od północnej zakrystię od południowej kruchtę, z lożami na piętrach. Od zachodniej kwadratowa wieża z dwiema niskimi półkolistymi wieżyczkami po bokach, będąca być może pozostałością poprzedniego kościoła (po wojnie wieża kościoła otrzymała strzelisty szczyt, który poprawił wyglą całej bryły budowli.)

Wnętrze Kościoła Wnętrze nakryte sklepieniem żaglastym na zdwojonych gurtach. Ściany rozczłonkowane parami kanelowanych pilastrów, dźwigających odcinki belkowania i gzyms; w zamknięciu wschodnim i zachodnim pilastry pojedyncze. Pomiędzy pilastrami płytkie nisze, mieszczące okna zamknięte segmentowo, z występującymi balkonami o dekoracji tryglifowej i żelaznymi balustradami o motywach neogotyckich. Chór muzyczny murowany, wsparty na sześciu kolumnach z prostym parapetem i żelazna balustradą, analogiczną jak w lożach. Ponad wejściem płycina z data budowy. W wejściach drzwi klasyczne z okuciami antabami, przy zakrystii kamienna płycina.-Ołtarz

Historia Ołtarza Ołtarz główny ok. 1800, klasycystyczny,przeniesiony w 1826 r. z kościoła Franciszkanów w Raciborzu; architektoniczny z czterema kolumnami i rzeźbami Św. Piotra i Pawła oraz aniołów; w nim obraz Trójcy Świętej namalowany w 1888 przez Fahnrota. Przed ołtarzem balustrada z ozdobnymi tralkami pocz. XIX w. dwa ołtarze boczne, organy, dwa konfesjonały i ławy. Chrzcielnica z XIX w marmurowa z drewnianą rokokową pokrywą na której płaskożeżbina grupa Chrztu w Jordanie. Płyty nagrobne, kamienne :1-2.Krzysztofa Worgwitza i jego żony Urszuli , renesansowe, z płaskorzeźbionymi postaciami fundowana przez Krzysztofa Franciszka Friedengberga ,miejscowego proboszcza , dla rodziców, 1674, inskrypcja , z katuszem herbowym. Dwa onrazy z Ukrzyżowanie i Św. Jan Nepomucen z XVIII w .

Kościół z przed lat 1900-1918roku

Kościół teraz

Grota – Święte Źródło W lesie na północny wschód od kościoła parafialnego znajduje się zespół kapliczek wybudowanych wokół niewielkiego źródła. Już na mapach topograficznych z XIX. Miejsce to nazywane jest Świętym Źródłem (Heilorunnen). Część kaplic stanowi drogę krzyżową, a największa z napisem Matko Boska Różnicowa proś za nami znajduje się tuż nad źródłem. Wg informacji zebranych przez sołtysa wsi Janinę Stanisz fundatorem kaplicy był Emanuel Sauer (1846r.).Obrazy drogi krzyżowej pochodzą z Monachium. Krzyż przy drodze do wsi do Groty ufundowała rodzina Herrmann w podzięce za szczęśliwy powrót do domu z wojny Karia Herrmanna (1918r.). Zdaniem niektórych tutejsza woda ma lecznicze i uzdrawiające stąd często jest zabierana do domów. Być może doskonałe właściwości wody są powodem, że drzewa w tej części lasu w latach 20. XX w. uważane były za szczególnie dorodne. Według legendy podczas wojny 30-letniej ykryto tu drogocenne przedmioty z kościoła parafialnego.

Kaplica KAPLICA. Ukryta, pod laskiem, w pobliżu polnej drogi polnej nad remizą strażacką. Okazała kaplica najpewniej z XVIII w. posiada wieżyczkę z baniastym hełmem. Mało ja wybudować małżeństwo Thienel, w podzięce za urodzenie dziecka mimo późnego wieku rodziców. Obraz do kapliczki przywieźli ze Stolicy Apostolskiej. We wnętrzu kapliczki nie zachowały się dzieła szczególnej wartości materialnej.

Zimne Kąty (niem. Kaltvorwerk) Zespół zabudowań znajdujący się na północny – wschód od centrum wsi. Na jego terenie istniał dom właściciela nazywany przed 1945r. Zamkiem (Schloss). Właścicielem majątku był Maks Finsterbusch występujący w tej formie w spisach z 1921 i 1937r. Piętrowa budowla posiadała trzykondygnacyjna wieżę na planie prostokąta ze spłaszczonym czterospadowym dachem. Przy zamku znajdował się park oraz ogród. Cały majątek zajmował powierzchnię 136,4 ha. Po wojnie budowla nie miała już wieży. Od 1959r. Mieściła się tam Zasadnicza Szkoła Rolnicza, później zamknięta. Budowlę zburzono stawiając na jej miejscu nowy budynek, ale pozostawiając piwnice. Obok zachowała się grupa drzew, najpewniej dawny park oraz pozostałości zabudowy folwarcznej.`

Dzwonnica DZWONNICA. Położona w południowej części wsi, we Włóknie należy do niewielu zaniedbanych obiektów sakralnych na ziemi prudnickiej.

Krzyż podziękowania I wojna światowa zostawiła po sobie swój ślad w postaci kamiennego krzyża pozostawionego przy strumienia, na skraju lasu przez rodzinę Herrmann z Rudziczki, jako podziękowanie na szczęśliwy powrót jednego z członków familii.

Kamienne Tablice

Pomnik na cześć mieszkańców Mieszkańcom, którzy zginęli podczas I wojnie światowej pozostawiono w centrum wsi, w pobliżu dzisiejszej szkoły pomnik. Po 1945 r. pomnik został zniszczony. Zachowały się tylko jego fotografie.

Drewniany Lamus LAMUS. Zbudowany w 1. połowie XIX w. Drewniany o konstrukcji zrębowej, obrzucony gliną, z dachem siodłowym krytym dachówką.

Źródło: http://opole.gazeta.pl/opole/1,35106,5427067,Oryginalny_kosciol_w_Rudziczce.html http://www.opolszczyzna.net/

Koniec Dziękujemy za uwagę. Prezentację wykonały: Justyna Starzec kl.III F Marta Sobolewska kl.III F