Drawsko Pomorskie Autor: Marta Musiał

Drawsko Pomorskie to niewilkie miasto, liczące 12 tysięcy mieszkańców (gmina 17 tys.) Leży ono w północno-zachodniej części Polski. Jego współrzędne geograficzne to: N 53° 32’ E 15° 48’

Drawsko miało burzliwą historię, przez co jego wygląd, na przestrzeni lat, ulegał zmianie....

Prawa miejskie otrzymało w dniu 8 marca 1297r Prawa miejskie otrzymało w dniu 8 marca 1297r. z rąk margrabiów brandenburskich Ottona IV i Konrada I. Dzieje miasta były bardzo burzliwe na co niemały wpływ miało jego położenie na pograniczu Królestwa Polskiego, Księstwa Pomorskiego oraz Nowej Marchii. Miasto często zmieniało właściciela. Należało do Brandenburgii, Zakonu Krzyżackiego, Zakonu Joanitów oraz państwa Pruskiego. Wraz z wiekiem XVII rozpoczął się dla Drawska "najczarniejszy" okres w dziejach. Tragiczne wydarzenia zapoczątkował wielki pożar z 1620 roku, który strawił całe miasto pozostawiając w całości tylko 5 domów. W okresie wojny trzydziestoletniej (1618 - 1648) przez miasto przetaczały się i kwaterowały liczne odziały wojsk cesarskich, szwedzkich, brandenburskich i polskich, które nakładały na miasto ogromne kontrybucje. W związku z funkcją powiatową na początku XX wieku powstało szereg budynków reprezentacyjno - administracyjnych. W czasie II wojny światowej miasto dużo nie ucierpiało. Zostało zdobyte 4 marca 1945 roku przez żołnierzy polskich z 4DP im. Jana Kilińskiego.

W mieście jest niewiele pomników i miejsc zabytkowych, ale niektóre z nich są warte zobaczenia... Pomnik dwóch czołgów znajdujący się przy ul. Obrońców Westerplatte Kamień-pomnik z okazji 700-lecia Drawska Pomorskiego, znajdujący się w centrum miasta

Pomnik ku czci Władysława Sikorskiego, znajdujący się przy ul Pomnik ku czci Władysława Sikorskiego, znajdujący się przy ul. Sikorskiego Cmentarz wojenny - przedstawia 200 nagrobków w kształcie krzyża grunwaldu. Pochowanych jest tu 3449 żołnierzy I Armii Wojska Polskiego, którzy polegli podczas operacji pomorskiej w lutym i marcu 1945 roku.

Dawne mury miejskie - wybudowane w połowie XIV wieku Dawne mury miejskie - wybudowane w połowie XIV wieku. Zachowały się do czasów dzisiejszych we fragmentach: przy ulicy Cmentarnej ok. 10 m długości oraz przy dziedzińcu Szkoły Podstawowej o dł. ok. 15 m. Magazyn solny - wybudowany w XIX wieku jako skład soli. W latach 30-tych XX w. mieściło się tam muzeum. Obecnie wykorzystywany jako budynek przykościelny.

Kościół p.w. Zmartwychwstania Pańskiego - późnogotycki z początku XV wieku. Znaczną wartość architektoniczną stanowią trzy portale: zachodni największy z 1854 roku oraz dwa boczne ostrołukowe (z południowej i północnej strony) dekorowane płytkami ceramicznymi przedstawiającymi formy roślinne. Wewnątrz kościoła znajdują się godne uwagi ołtarz główny, ambona, organy oraz witraże w prezbiterium i wieży kościelnej.

Jadwiga Jędrzejewska - Garbacz Obecnie w Drawsku władzę sprawują: Funkcja Nazwisko Burmistrz Miasta i Gminy Zbigniew Ptak Z-ca Burmistrza Miasta i Gminy Marek Tobiszewski Sekretarz Gminy Krystyna Gładkowicz Skarbnik Gminy Jadwiga Jędrzejewska - Garbacz Przewodniczący Rady Miejskiej Jarosław Zduńczyk Z-ca Przewodniczącego Andrzej Szczechowiak Z-ca Przewodniczącego Włodzimierz Matusiak

Pojezierze Drawskie

Pojezierze Drawskie obejmuje swym zasięgiem centralna część Pojezierza Pomorskiego. Zachodnia granice wyznacz rzeka Drawa, wschodnia rzeka Wda, północną Pobrzeże Bałtyku a południową Pojezierze Walecko-Krajenskie. To region o pięknym krajobrazie, stosunkowo czystym powietrzu w wodach. O uroku krajobrazu decydują : liczne jeziora, bogactwo rzeźby zwłaszcza jej zmienność na stosunkowo małych obszarach, lasy, laki i bagna. Występuje tez znaczna różnorodność flory i fauny. Decydujący wpływ na obecna rzeźbę terenu miało ostatnie zlodowacenie, zwane bałtyckim. Cofający się na północ lodowiec pozostawił rozlegle pasmo wzniesień moreny czołowej, występujące na linii Drawsko Pom. na południe od Połczyna do Szczecinka. W części południowej regionu rozciągają się stożkowate wzniesienia. Obok wzgórz morenowych, drugim charakterystycznym elementem krajobrazu polodowcowego są jeziora. Łącznie na Pojezierzu znajduje się ponad 250 jezior o pow. Ponad 1ha. Przeważają jeziora rynnowe, wąskie, długie, często położone w głębokich rynnach w strefie moreny czołowej. Powstały w wyniku erozyjnego działania wód polodowcowych. Jeziora moreny dennej są raczej płytkie, owalne, ale o znacznej powierzchni. Trzecim typem są jeziora wytopiskowe – „oczka”, bardziej malownicze, będące pozostałością po stopieniu małych brył lodu. W większości jeziora połączone są rzekami lub kanałami, co jest dodatkowa atrakcja dla uprawiania turystyki wodnej. W tym oto pięknym zakątku, pośród setek innych jezior znajduje się jezioro Lubie. Jest to trzeci co do wielkości akwen pojezierza.

Szlaki Turystyczne WOKÓŁ JEZIORA LUBIE: Czerwony, dł. 50 km. Drawsko Pomorskie - Mielenko Drawskie - Dzikowo - Karwice - Siennica - Lubieszewo - Linowno - Gudowo - Drawsko Pomorskie.Szlak zaczyna się i kończy w Drawsku Pomorskim i prowadzi w pewnym oddaleniu od linii brzegowej wokół jeziora Lubie, trzykrotnie przecina nurt rzeki Drawy. Pomimo pewnego oddalenia od linii brzegowej, jezioro możemy podziwiać z licznych wzniesień. W większości szlak przebiega drogami leśnymi i polnymi. Na wielu odcinkach przebiega wspólnie ze szlakami pieszymi: niebieskim i zielonym oraz ścieżką przyrodniczą. DRAWA (im. Ks. Kardynała Karola Wojtyły) żółty - prawy dopływ Noteci, najdłuższa niezwykle atrakcyjna rzeka Pojezierza Drawskiego. Długość 186 km, czas przepłynięcia 8-10 dni. Wypływa z Doliny Pięciu Jezior, przepływa przez 19 jezior, uchodzi do Noteci koło Krzyża. SZLAK I WARSZAWSKIEJ DYWIZJI KAWALERII: Niebieski, dł. 52 km. Drawsko Pomorskie - Gudowo - Lubieszewo - Wierzchowo - Świerczyna - Iłowiec.Trasa szlaku przebiega południowym skrajem Pojezierza Drawskiego wzdłuż jeziora Lubie, następnie przez lesiste tereny Równiny Wałeckiej. Tędy wiodła droga bitewna w walce o przełamanie Wału Pomorskiego I Warszawskiej Dywizji Kawalerii wchodzącej w skład I Armii WP. Po drodze pod miejscowością Borujsko (obecnie Żeńsko) miejsce ostatniej, historycznej szarży polskiej jazdy. PARKI KRAJOBRAZOWE: Zielony, dł. 27 km. Drawsko Pomorskie - Mielenko Drawskie - Woliczno - Ziemsko - Studnica - Ińsko.Szlak rozpoczyna się w Drawsku Pomorskim i wiedzie obrzeżami Poligonu Drawskiego. Przez kompleksy leśne, wzgórza morenowe i doliny rzeczne doprowadza nas do Ińska, turystycznego miasta położonego nad przepięknym rynnowym jeziorem Ińsko (pow. 650 ha, głębokość 41 m). Szlak łączy Drawski Park Krajobrazowy i Iński Park Krajobrazowy.

Jezioro Lubie Lubie – jezioro rynnowe o powierzchni 1414 ha, zaliczane do najdłuższych – 14,1 km, max. Głębokość 46,2 m, największa szerokość 2,2km, położone na pld-wsch. od Drawska Pom., przepływa przez nie Drawa. Niezwykle malownicze jezioro z pięcioma wyspami: Rybaki, Sołtysia, Kamieniec, Ptaszyniec oraz najmniejsza, bezimienna( wyspy zaznaczone na czarno-białej mapce). Wysoki, południowy brzeg umożliwia oglądanie panoramy całego jeziora. W przyległych wsiach Gudowo i Lubieszewo znajdują się ośrodki wypoczynkowe, stanice wodne, kąpieliska i pola biwakowe. Jezioro jest zarybione: leszcze, szczupaki, węgorze.

D r a w a Rzeka zadowoli każdego. Miejscami meandruje jako nizinna aby zmienić się nagle w rzekę typu górskiego. Płynie przez niezwykle malownicze tereny. Jej źródła znajdują się w okolicach Czaplinka a kończy swój bieg pod Krzyżem. To jedna z największych, a na pewno najciekawszych rzek Pomorza. Ma swój początek w rynnowej dolinie polodowcowej, tzw. Dolinie pięciu Jezior, położonej pomiędzy Połczynem Zdrój a Kluczewem. Jest drugim co do wielkości dopływem Noteci. Drawa wypływa z Jeziora Krzywego, uchodzi zaś do Noteci w pobliżu Krzyża. Kilkakrotnie spływał Drawą ksiądz Karol Wojtyła, papież Jan Paweł II, na którego cześć szlak został nazwany jego imieniem. Cały obszar wzdłuż rzeki charakteryzuje się urozmaiconą rzeźbą terenu, która jest dziełem lądolodu skandynawskiego

Poligon Drawski A właściwie Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych zajmuje powierzchnie 36111 ha. Istnieje od 1947 r. Nowocześnie wyposażony należy do największych tego typu obiektów w Europie. Szkolenia na poligonie odbywają się na tzw. pasach taktycznych. Przykładowo na pasie taktycznym „Bucierz", o powierzchni 3200 ha, długości 8 km i szerokości 3200 m, zlokalizowanym w centralnej części poligonu, może szkolić się brygada zmechanizowana w natarciu lub też wzmocniony batalion w obronie. Oprócz pasów taktycznych w Centrum znajdują się strzelnice artyleryjska, wozów bojowych, nawodna, piechoty, a także ośrodki szkolenia przeciwchemicznego, forsowania przeszkód wodnych, szkolenia specjalnego, rzutnia granatów ręcznych, dwa lotniska polowe. Ćwiczy tutaj także lotnictwo, zarówno Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju i Wojsk Lądowych (śmigłowce bojowe i wsparcia pola walki). Zaplecze logistyczne stanowią obozowiska mogące pomieścić jednorazowo 3000 żołnierzy. Urozmaicony krajobraz (lasy, jeziora, bagna, rzeki, rozlewiska, wrzosowiska). Od połowy lat dziewięćdziesiątych poligon jest odpłatnie udostępniany wojskom NATO. Szkolą się tutaj Brytyjczycy, Włosi, Niemcy, Belgowie, Holendrzy i Amerykanie. Co pewien czas organizowane są wielkie międzynarodowe manewry w ramach współpracy sojuszniczej państw - członków Paktu Północnoatlantyckiego.

Źródła: Internet Nieoficjalna strona Drawska Pomorskiego Miejski Portal Internetowy „Drawsko Pomorskie” 2. Książki Przewodnik turystyczny „Pojezierze Drawskie i Bytowskie”, wydawnictwo PASCAL, Warszawa 2004