Ocena systemu wentylacji i klimatyzacji WENTYLACJA Ocena systemu wentylacji i klimatyzacji

WENTYLACJA Jest to wymiana powietrza w pomieszczeniu lub jego części, mająca na celu usunięcie powietrza zużytego i zanieczyszczonego i wprowadzenie powietrza zewnętrznego. Wentylacja jest konieczna ponieważ powietrze we wszystkich pomieszczeniach stale ulega zanieczyszczeniu.

MIEJSCA STOSOWANIA WENTYLACJI Wg §147 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury: Wentylację mechaniczną lub grawitacyjną należy zapewnić w pomieszczeniach na przeznaczonych na pobyt ludzi, w pomieszczeniach bez otwieranych okien, a także w innych pomieszczeniach, w których ze względów zdrowotnych, technologicznych, lub bezpieczeństwa, konieczna jest wymiana powietrza.

ZUŻYCIE ENERGII NA WENTYLACJĘ

KLASYFIKACJA SYSTEMÓW WENTYLACJI naturalna – wymiana powietrza w pomieszczeniu jest powodowana ruchem powietrza. Różnica ciśnień wywołująca ruch może wynikać: z działania wiatru sił grawitacji z działania wiatru i sił grawitacji mechaniczna – dzięki zastosowaniu wentylatorów. W wentylacji mechanicznej przewietrzanie pomieszczeń jest niezależne od wpływów atmosferycznych

WENTYLACJA NATURALNA

WENTYLACJA NATURALNA - RODZAJE przewietrzanie – okresowe odświeżanie powietrza w pomieszczeniach polegające na otwarciu okien lub innych otworów w przegrodach infiltracja – przenikanie powietrza przez porowate materiały budowlane, nieszczelności przegród oraz szczeliny wokół okien i drzwi wentylacja grawitacyjna – pionowe przewody wywiewne do usuwania powietrza, przy wykorzystaniu różnicy ciśnień aeracja – zorganizowana wymiana powietrza, które dopływa przez odpowiednie otwory rozmieszczone w zewnętrznych przegrodach budowlanych, uzyskiwana dzięki różnicy ciśnienia powietrza na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Intensywność aeracji zależy od temperatury i szybkości ruchu powietrza (siły wiatru)

ZADANIA WENTYLACJI W BUDOWNICTWIE MIESZKANIOWYM dostarczenie tlenu niezbędnego do oddychania dostarczenie tlenu do zapewnienia prawidłowego przebiegu spalania obniżenie zawartości wilgoci w powietrzu obniżenie stężenia zanieczyszczeń gazowych i pyłowych emitowanych przez człowieka

DOPŁYW POWIETRZA ZEWNĘTRZNEGO §155. W przypadku zastosowania w pomieszczeniach innego rodzaju wentylacji niż wentylacja mechaniczna nawiewna, lub nawiewno wywiewna, dopływ powietrza zewnętrznego w ilości niezbędnej dla potrzeb wentylacyjnych, należy zapewnić przez urządzenia nawiewne, umieszczane w oknach, drzwiach balkonowych, lub innych częściach przegród zewnętrznych

ODPŁYW POWIETRZA Z POMIESZCZEŃ POKOJE MIESZKALNE: przez otwory wyrównawcze ponad drzwiami, lub w ich górnej części przez szczeliny pomiędzy dolną krawędzią drzwi a podłogą KUCHNIA, ŁAZIENKA ITP: przez otwory wywiewne usytuowane w górnej części ściany i przyłączone do pionowych przewodów wentylacji grawitacyjnej lub mechanicznej do pionów wentylacyjnych powinny być przyłączone tylko pomieszczenia o tym samym charakterze zabrania się stosowania zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej

PRZEWODY WENTYLACYJNE Przekroje przewodów wentylacji grawitacyjnej powinny zapewniać usuwanie wymaganych normą strumieni objętości powietrza w następujących warunkach: temperatura zewnętrzna +12OC temperatura powietrza z którego usuwane jest powietrze, równa temperaturze obliczeniowej wg PN-82/B-02402 (dla pomieszczeń nieogrzewanych +16OC regulowane otwory doprowadzające powietrze w położeniu otwartym nie należy uwzględniać różnic ciśnień spowodowanych działaniem wiatru

STRUMIENIE OBJĘTOŚCI POWIETRZA WENTYLACYJNEGO – BUDYNKI MIESZKALNE Strumień objętości powietrza wentylacyjnego w budynku mieszkalnym jest określony przez sumę strumieni powietrza usuwanego z pomieszczeń pomocniczych. Strumienie te powinny wynosić co najmniej: - w kuchni z oknem zewnętrznym, wyposażonej w kuchenkę gazową lub węglową: 70 m3/h - w kuchni z oknem zewnętrznym, wyposażonej w kuchenkę elektryczną: 30 m3/h w mieszkaniu do 3 osób; 50 m3/h w mieszkaniu dla więcej niż 3 osób - w kuchni bez okna zewnętrznego wyposażonej w kuchnię elektryczną: 50 m3/h - w łazience (z WC lub bez): 50 m3/h - w wydzielonym WC: 30 m3/h - w pomocniczym pomieszczeniu bezokiennym: 15 m3/h - w kuchni bez okna zewnętrznego, wyposażonej w kuchnię gazową, obowiązkowo z mechaniczną wentylacją wywiewną: 70 m3/h - dla pokoju mieszkalnego oddzielonego od pomieszczeń kuchni, łazienki i WC więcej niż dwojgiem drzwi lub pokoju znajdującego się na wyższym poziomie w wielopoziomowym domu jednorodzinnym lub w wielopoziomowym mieszkaniu domu wielorodzinnego: 30 m3/h. Zaleca się ponadto projektowanie urządzeń wentylacyjnych umożliwiających okresowe zwiększanie strumienia objętości powietrza do co najmniej 120 m3/h.

W budynku o wysokości do 9 kondygnacji może być stosowana wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna. W budynkach wyższych należy stosować wentylację mechaniczną wywiewną lub nawiewno-wywiewną. W mieszkaniach wyposażonych w paleniska na paliwo stałe, kominki lub gazowe podgrzewacze wody z grawitacyjnym odprowadzeniem spalin, może być stosowana tylko wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna wentylacja nawiewno-wyciągowa. Dopływ powietrza zewnętrznego do pokojów mieszkalnych oraz kuchni z oknem zewnętrznym powinien być zapewniony w następujący sposób: • Przez nawiewniki W przypadku zastosowania okien charakteryzujących się współczynnikiem infiltracji "a" mniejszym niż 0,3 m3/(mhdaPa2/3), przez nawiewniki powietrza o regulowanym stopniu otwarcia usytuowane: - w górnej części okna (w ościeżnicy, ramie skrzydła, między ramą skrzydła a górną krawędzią szyby zespolonej), lub - w otworze okiennym (między nadprożem a górną krawędzią ościeżnicy, w obudowie rolety zewnętrznej), albo - w przegrodzie zewnętrznej ponad oknem. Strumień powietrza przepływającego przez całkowicie otwarty nawiewnik, przy różnicy ciśnienia po obu jego stronach 10 Pa, powinien mieścić się w granicach: - od 20 do 50 m3/h, jeśli zastosowana jest wentylacja grawitacyjna, - od 15 do 30 m3/h, jeśli zastosowana jest wentylacja mechaniczna wywiewna. Strumień powietrza przepływającego przez nawiewnik, którego element dławiący znajduje się w pozycji całkowitego zamknięcia, powinien zawierać się w granicach od 20 do 30% strumienia przy jego całkowitym otwarciu.

W budynkach o wysokości do 9 kondygnacji włącznie dopuszcza się doprowadzenie powietrza przez okna charakteryzujące się współczynnikiem infiltracji "a" wyższym niż 0,5 a nie większym niż 1,0 m3/(mhdaPa2/3), pod warunkiem, że okna wyposażone są w skrzydło uchylno-rozwieralne, górny wywietrznik uchylny lub górne skrzydło uchylne. • Przez otwory nawiewne wentylacji mechanicznej Powietrze z pokojów mieszkalnych powinno być odprowadzane przez otwory wyrównawcze umieszczone ponad drzwiami lub w ich górnej części lub przez otwory wywiewne. Dopuszcza się odprowadzenie powietrza przez szczeliny pomiędzy dolną krawędzią drzwi a podłogą. Przekrój netto otworów lub szczelin powinien wynosić co najmniej 80 cm2. Dopływ powietrza wewnętrznego do kuchni, łazienek, ustępów oraz pomocniczych pomieszczeń bezokiennych powinien być zapewniony przez otwory w dolnych częściach drzwi lub przez szczeliny pomiędzy dolną krawędzią drzwi a podłogą lub progiem. Przekrój netto otworów lub szczelin powinien wynosić 200 cm2. Do poszczególnych pionów wentylacyjnych powinny być przyłączone tylko pomieszczenia o tym samym charakterze (kuchenne, sanitarno-higieniczne itd.). Nie dopuszcza się pionów obsługujących mieszkania do usuwania powietrza z pomieszczeń niemieszkalnych (piwnice, pralnie, suszarnie itd.)

Piwnice: Wentylacja piwnic powinna zapewnić minimum 0,3 wymiany na godzinę. Poddasza: Poddasza winny mieć zapewniony dopływ i odpływ powietrza przez otwory w zewnętrznych przegrodach budowlanych. Klatki schodowe: Klatki schodowe powinny mieć w górnej części otwór wywiewny o przekroju netto 200 cm2. Zsypy śmieci: Rura zsypu śmieci powinna mieć wylot ponad dachem a strumień powietrza wywiewanego powinna wynosić co najmniej 200 m3/h. Pralnie: Pomieszczenia pralni domowych powinny mieć zapewnioną wentylację odpowiadającym minimum 2 krotnej wymianie powietrza na godzinę. Suszarnie: Pomieszczenia suszarni bielizny powinny mieć zapewnioną wentylację odpowiadającą 1 wymianie powietrza na godzinę.

Budynki użyteczności publicznej: Strumień objętości powietrza wentylacyjnego w pomieszczeniach przeznaczonych na stały i czasowy pobyt ludzi powinien wynosić: - 20 m3/h dla każdej przebywającej osoby - 30 m3/h dla każdej przebywającej osoby jeżeli dopuszcza się palenie tytoniu - 15 m3/h dla każdego dziecka (żłobki i przedszkola). W klimatyzowanych oraz wentylowanych pomieszczeniach o nie otwieranych oknach strumień objętości powietrza wentylacyjnego powinien wynosić 30 m3/h dla każdej przebywającej osoby, a 50 m3/h jeśli jest dozwolone palenie. PN-83/B-03430/Az3:2000

KROTNOŚĆ WYMIANY POWIETRZA Określa ile razy cała objętość powietrza w pomieszczeniu, budynku, zostanie wymieniona w jednostce czasu. n = strumień objętości powietrza nawiewanego [m3/s] / objętość pomieszczenia [m3] 1/h

CIŚNIENIE CZYNNE Hg - ciśnienie czynne przewodu wentylacji grawitacyjnej g – przyśpieszenie ziemskie hg – wysokość przewodu wentylacyjnego od osi otworu wlotowego do osi otworu wylotowego Ρ – gęstość powietrza zewnętrznego, gęstość powietrza w pomieszczeniu kg/m3 Zakładany strumień objętości powietrza przepłynie przewodem wentylacji grawitacyjnej, gdy straty ciśnienia będą mniejsze lub równe ciśnieniu czynnemu Δp mniejsze lub równe Hg

RODZAJE WENTYLACJI I ZASTOSOWANIA Budynki w budownictwie mieszkaniowym i zamieszkania zbiorowego: do 9 kondygnacji naziemnych – went. grawitacyjna, lub mechaniczna ponad 9 kondygnacji naziemnych – tylko wentylacja mechaniczna Budynki w budownictwie użyteczności publicznej o wysokości: do 25 m nad poziomem terenu – went. grawitacyjna lub mechaniczna ponad 25 m wysokości – tylko wentylacja mechaniczna

STREFY OBCIĄŻENIA WIATREM

STREFY OBCIĄŻENIA WIATREM §143, pkt 1 „W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, należy stosować na przewodach dymowych i spalinowych nasady kominowe zabezpieczające przed odwróceniem ciągu.”

WENTYLACJA MECHANICZNA

WENTYLACJA MECHANICZNA W wentylacji mechanicznej pomieszczeń jest w praktyce niezależne od jakichkolwiek wpływów atmosferycznych. Wymuszony przepływ powietrza uzyskuje się dzięki zastosowaniu wentylatorów.

WENTYLACJA MECHANICZNA - ZALETY możliwość kształtowania parametrów powietrza w pomieszczeniu możliwość filtracji powietrza doprowadzanego do pomieszczenia możliwość kształtowania prawidłowego rozdziału powietrza w pomieszczeniu możliwość realizacji różnych procesów uzdatniania powietrza w tym odzysku energii z powietrza usuwanego uniezależnienie intensywności wymiany powietrza od szczelności obudowy budynku, zabezpieczenie przed hałasem zewnętrznym duża efektywność

WENTYLACJA MECHANICZNA - WADY wysokie koszty inwestycyjne konieczność systematycznej konserwacji ryzyko stworzenia dyskomfortu akustycznego spowodowanego pracą wentylatora lub turbulencją i drganiami występującymi przy przepływie powietrza

RODZAJE WENTYLACJI MECHANICZNEJ W zależności od sposobu wymiany powietrza wentylację mechaniczną możemy podzielić na: ogólną, czyli zapewniającą równomierną wymianę powietrza w całym pomieszczeniu, miejscową, przeciwdziałającą zanieczyszczeniu powietrza w miejscu wydzielania zanieczyszczeń.

RODZAJE WENTYLACJI MECHANICZNEJ W zależności od kierunku ruchu powietrza w stosunku do wentylowanego pomieszczenia rozróżnia się wentylację mechaniczną: nawiewną - dostarczanie powietrza odbywa się w sposób mechaniczny a usuwanie w sposób naturalny, wywiewną - tu powietrze dostarczane jest w sposób naturalny a mechanicznie wspomagany jest wywiew, nawiewno - wywiewną - w tym przypadku dostarczanie i usuwanie powietrza odbywa się w pełni mechanicznie (nadciśnieniowa lub podciśnieniowa)

CETRALA WENTYLACYJNA – Z WYMIENNIKIEM OBROTOWYM (REKUPERATOREM)

CETRALA WENTYLACYJNA – Z WYMIENNIKIEM KRZYŻOWYM

ELEMENTY CENTRALI WENTYLACYJNEJ – SEKCJA WENTYLATORA Sekcja ta służy do przetłaczania powietrza wentylacyjnego. W centralach strosuje się wentylatory z wirnikiem bębnowym, napędzane silnikami elektrycznymi, o stałych lub zmiennych obrotach. Napęd pomiędzy silnikiem a wentylatorem przenoszony jest zwykle przez przekładnie pasową. Wentylatory nie stykają się bezpośrednio z obudową centrali i posadowione są na specjalnych wibroizolatorach.

ELEMENTY CENTRALI WENTYLACYJNEJ – NAGRZEWNICA Parametry charakteryzujące nagrzewnicę: - powierzchnia wymiany ciepła F: pole powierzchni zewnętrznej kontaktującej się bezpośrednio z ogrzewanym powietrzem. -moc cieplna nagrzewnicy Qn: strumień ciepła, jaki nagrzewnica przekazuje do ogrzewanego powietrza. Nagrzewnice: wodne, elektryczne Nagrzewnice wodne, wykonywane są z elementów grzejnych w postaci rurek miedzianych o średnicy 16mm, na które nałożone są lamele z blachy aluminiowej o grubości 2mm, w odstępie 1,6mm

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ