METODY KOMUNIKACJI

DEFINICJA Komunikacja – proces przekazywania (wymiany) informacji między jej uczestnikami.

Przykłady rodzajów komunikacji komunikacja interpersonalna komunikacja językowa komunikacja międzykulturowa komunikacja społeczna komunikacja symboliczna komunikacja marketingowa komunikacja literacka komunikacja werbalna komunikacja niewerbalna komunikacja perswazyjna komunikacja wokalna komunikacja internetowa telekomunikacja

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA Wymiana informacji między jej uczestnikami. Nośnikami danych mogą być słowa (komunikacja werbalna), gesty, teksty, obrazy, dźwięki czy też sygnały elektryczne albo fale radiowe. Ważne jest, aby były one zrozumiałe dla nadawcy i odbiorcy.

KOMUNIKACJA JĘZYKOWA Komunikacja językowa to proces porozumiewania się ludzi za pomocą znaków językowych. Z komunikacją językową są ściśle powiązane takie terminy jak: akt komunikacji, kanał komunikacyjny, akt mowy, funkcje aktu mowy. Aktem komunikacji językowej nazywamy przekaz treści kierowany przez nadawcę do odbiorcy. Komunikatem nazywamy treść przekazywaną określonym kanałem komunikacyjnym np. dotykowym, wzrokowym, słuchowym (odpowiednio alfabetem Braille'a, gestykulacją, pismem, mową). Jeżeli akt komunikacji posiada określone intencje wobec odbiorcy (jest to prośba, obietnica, pytanie, groźba itd.), wówczas definiujemy akt komunikacji jako akt mowy. Akty mowy możemy podzielić na: udane (fortunne) - czyli takie które trafiły do właściwego odbiorcy i zostały zinterpretowane zgodnie z intencją nadawcy nieudane (niefortunne) - czyli odebrane przez innego odbiorcę lub niewłaściwie odczytane

KOMUNIKACJA MIĘDZYKULTUROWA Wszelkie oddziaływania między różnymi kulturami mające na celu nawiązanie kontaktów pomiędzy nimi i wzajemne poznanie. Brak tych kontaktów może prowadzić do nieznajomości innych kultur (szok kulturowy) i nieporozumień pomiędzy nimi (konflikt kultur). Komunikacja międzykulturowa to także badanie sytuacji, gdy pomiędzy ludźmi z różnych kręgów kulturowych zachodzi interakcja.

KOMUNIKACJA SPOŁECZNA Proces wytwarzania, przekształcania i przekazywania informacji pomiędzy jednostkami, grupami i organizacjami społecznymi, mający na celu dynamiczne kształtowanie, modyfikację bądź zmianę wiedzy, postaw i zachowań w kierunku zgodnym z wartościami i interesami oddziałujących na nie podmiotów. W komunikacji społecznej nadawca często wykorzystuje znane mu środki perswazji w celu wywołania określonego zachowania u odbiorcy.

KOMUNIKACJA SYMBOLICZNA Jeden z aspektów rozpatrywania interakcji społecznej. U jego podstaw znajduje sie koncepcja człowieka jako istoty, która potrafi tworzyć symbole i posługiwać się nimi. Zdolność tą ludzie wykorzystują do przekazywania sobie informacji z pomocą zachowań mających charakter symboliczny.

KOMUNIKACJA MARKETINGOWA Proces przekazywania informacji innym podmiotom i wymaga występowania sześciu elementów: źródła, komunikatu, kanału komunikacji, odbiorcy oraz procesu kodowania i dekodowania. Źródło informacji stanowi podmiot, który ma do przekazania jakąś informację, może to być na przykład jakaś firma. Komunikatem, będzie informacja wychodząca ze źródła, na przykład informacją o obniżkach cen, która będzie przekazywana przez kanały komunikacji (np. reklamę prasową). Odbiorcą będzie osoba, do której dotrze komunikat.

KOMUNIKACJA WERBALNA Komunikacja z użyciem języka naturalnego, czyli mowy jako środka komunikacji. Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W szczątkowej postaci komunikacja werbalna występuje także u zwierząt, np. u szympansów, które rozwinęły w niektórych przypadkach także zdolność posługiwania się metaforą. Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom.

KOMUNIKACJA WERBALNA W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywają takie czynniki, jak: akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy wpływ na partnera interakcji niż treść wypowiedzi; stopień płynności mowy; zawartość (treść) wypowiedzi – w tym przypadku zasób leksykalny ma związek z kompetencjami kulturowymi jednostki – np. osoby o mniejszych kompetencjach kulturowych rzadziej posługują się językiem literackim, a częściej gwarą środowiskową lub regionalną; iloczas (zmniejszanie lub wydłużanie czasu wypowiadanego słowa).

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA Mowa ciała, język ciała, komunikacja niewerbalna – zespół niewerbalnych komunikatów nadawanych i odbieranych przez ludzi na wszystkich niewerbalnych kanałach jednocześnie. Informują one o podstawowych stanach emocjonalnych, intencjach, oczekiwaniach wobec rozmówcy, pozycji społecznej, pochodzeniu, wykształceniu, samoocenie, cechach temperamentu itd. Komunikaty te nadawane są i odbierane najczęściej na poziomie nieświadomym, jednak mogą być również nadawane i odbierane świadomie (tak jak większość gestów - emblematów czy wiele wyrazów mimicznych). Komunikacja niewerbalna może odgrywać równie istotną (lub nawet większą) rolę, co komunikacja werbalna..

KOMUNIKACJA PERSWAZYJNA Szczególny rodzaj wysoko spersonalizowanej pośredniej komunikacji masowej (za pośrednictwem mass-mediów), której zadaniem jest informacja o określonym aspekcie rzeczywistości w sposób zgodny z intencją nadawcy komunikatu. (jest zastrzeżenie co do poprawności tej definicji - zobacz dyskusję).

KOMUNIKACJA PERSWAZYJNA Komunikacja perswazyjna wykorzystuje niektóre teoretyczne modele psychologiczne: Behawioryzm warunkowanie klasyczne (styczność, kojarzenie bodźców, spersonalizowany apel) – bodźcem jest obraz lub dźwięk warunkowanie instrumentalne – prawo efektu – nagradzanie konsumenta za kupowanie produktu (promocje), wzmacnianie → realność nagrody, wygaszanie → konkurencja Psychoanaliza zasada przyjemności – pokusa i minimalizacja imperatywu moralnego przez uleganie jej konflikt id-superego – np. zakonnica lub ksiądz ulegający pokusie Kognitywizm dysonans poznawczy – sprzeczność komunikatów powoduje dyskomfort, co wymaga racjonalizacji, a to powoduje wzmocnienie komunikatu (np. palę, bo lubię) dawanie wzorców osobowych (niezależność, siła) w celu identyfikacji i internalizacji proponowanych wartości

KOMUNIKACJA WOKALNA Typ komunikacji emitowanej przez nasze narządy mowy i odbieranej przez słuch.

KOMUNIKACJA INTERNETOWA Forma komunikacji interpersonalnej, polegająca na wymianie informacji między uczestnikami dyskusji za pośrednictwem Internetu.

KOMUNIKACJA INTERNETOWA W Internecie istnieją różne formy dyskusji, powstałe niezależnie (niekiedy poza Internetem), korzystające z różnych protokołów komunikacyjnych, mające różne możliwości i służące do różnych celów: grupa dyskusyjna – używa protokołu internetowego NNTP, dyskusja toczy się w Usenecie lub na oddzielnych serwerach grup z wykorzystaniem czytników grup; lista dyskusyjna – używa protokołów poczty elektronicznej, korzysta z wyspecjalizowanego oprogramowania list, serwerów pocztowych i klientów poczty; forum dyskusyjne – używa protokołu HTTP, dyskusja toczy się na serwerach www z wykorzystaniem wyspecjalizowanego oprogramowania forum i przeglądarek internetowych; czat – pogawędka, dyskusja toczona w czasie rzeczywistym: IRC – używa protokołu IRC, dyskusja toczy się na serwerach IRC z wykorzystaniem klientów IRC; komunikator internetowy – używa własnego protokołu, korzysta z własnych serwerów i klientów, może pracować w trybie peer-to-peer; BBS – tablica ogłoszeniowa, może używać połączeń telefonicznych (modemowych) i własnych protokołów, korzysta z własnych serwerów i klientów; konferencja Fidonetu – odpowiednik emailowej listy dyskusyjnej w popularnej sieci BBS. Obecnie dostęp do większości form dyskusji jest możliwy również z wykorzystaniem przeglądarki internetowej, dlatego bywają one mylone przez początkujących użytkowników.

TELEKOMUNIKACJA Dziedzina techniki i nauki, zajmująca się transmisją wszelkiego rodzaju informacji na odległość. Obejmuje również sposoby przetwarzania tych informacji, kodowanie, sprzęt telekomunikacyjny, teorie propagacji, sieci telekomunikacyjne i wiele innych zagadnień. Obecnie telekomunikacja w coraz większym stopniu zależy od rozwiązań informatycznych i zaczyna odgrywać coraz większe znaczenie w sieciach komputerowych. Wykonywana jest przy użyciu środków łączności.

Prezentacje wykonała Joanna Mucha kl. I i