Światowe Dni Młodzieży Jan Paweł II - przyjaciel dzieci i młodzieży Papież i dzieci Pokolenie JP II Papież i młodzież Anegdoty Światowe Dni Młodzieży Galeria zdjęć Teledysk „ABBA Pater” Hymn SP nr 12 Autorzy Zakończ
Jan Paweł II i dzieci Jan Paweł II wychodził naprzeciw dzieciom, stawał w ich obronie, doceniał ich znaczenie w ewangelizacji, a przede wszystkim je kochał, a one jego nadal kochają. Ta otwartość względem dzieci wypływała niewątpliwie z doświadczenia duszpasterskiego. Jan Paweł II wskazywał na ważny problem świata – problem niesłusznie cierpiących dzieci. Zwłaszcza tych zmuszanych do pracy w nieludzkich warunkach. Dzieci były bliskie sercu Papieża. Nie tylko mówił o nich, ale i kierował słowa do nich samych. W grudniu 1994 r., w Roku Rodziny, zdobył się na niespotykany w dziejach Kościoła gest. Napisał specjalny list do dzieci. Wpatrując się w przygotowania betlejemskiego żłóbka, a jeszcze bardziej w Jezusa Chrystusa, który przychodzi na ziemię jako Dziecko, napisał do dzieci piękne i ciepłe słowa o tym, że on sam też kiedyś był dzieckiem.
Papież i młodzież Papież rozumiał i potrafił porozumiewać się z wyznawcami innych religii, głowami państw, zwykłymi ludźmi. Niezwykły kontakt miał jednak z młodzieżą. „Drodzy moi przyjaciele”- to słowa od których Jan Paweł II rozpoczynał każde przemówienie do młodzieży. Doskonale oddają one stosunek Ojca Świętego do nich. Młodzi ludzie byli mu najbliżsi, pokładał w nich największą nadzieję, był dla mich najlepszym przyjacielem i autorytetem. Papież zawsze rozumiał młodych ludzi, pomagał zrozumieć im sens istnienia, miłości i przyjaźni, dlatego podczas każdej ze swych pielgrzymek spotykał się z młodymi. Pocieszał i wspierał. Rozmawiał z nimi i żartował.
Światowe Dni Młodzieży Światowe Dni Młodzieży - coroczne spotkania młodych katolików, zapoczątkowane z inicjatywy Jana Pawła II w 1984. Co kilka lat są to spotkania z papieżem, zorganizowane w formie religijnego festiwalu, skupiają młodych z całego świata, którzy chcą wspólnie bawić się i modlić. Natomiast w pozostałych latach, w Niedzielę Palmową organizowane są lokalne Światowe Dni Młodzieży w każdej diecezji. Pierwsze Światowe Dni Młodzieży odbyły się w Rzymie w 1985 roku. Zorganizowane były też w Polsce (Częstochowa) w 1991 roku. To dzieło Jana Pawła II kontynuuje Benedykt XVI. Był on na Światowych Dniach Młodzieży organizowanych w jego ojczystym kraju w 2005 roku. Najbliższe Światowe Dni Młodzieży mają się odbyć w dniach 15-20 lipca 2008 roku w Australii (Sydney) pod mottem „Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz. 1:8).
Pokolenie JP II Pokolenie Jana Pawła II (Pokolenie JPII, Pokolenie JP2, Pokolenie 78) – nazwa określająca pokolenie osób (zwłaszcza młodzieży) z całego świata, skupione wokół nauk papieża Jana Pawła II. O pokoleniu JP2 zaczęto mówić w mediach w kwietniu 2005, aby opisać żywą reakcję młodych ludzi na śmierć papieża. Jednak zwrot JP2 po raz pierwszy pojawił się dużo wcześniej, podczas Światowych Dni Młodzieży w Paryżu w 1997 roku. Inna nazwa Pokolenie 78 pochodzi od roku wyboru na papieża Karola Wojtyły. Wiąże się z 27 latami pontyfikatu, podczas którego papież przywiązywał szczególna wagę do spotkań z młodzieżą. Określenie to pojawiło się w ruchu oazowym. Krytycy twierdzą, że "Pokolenie JP2" jest tworem medialnym (wirtualnym), który nie ma związku z rzeczywistością społeczną. Wersję tę potwierdzają socjolodzy i teolodzy. Z badań przeprowadzonych przez CBOS w 2002 roku, po ostatniej pielgrzymce papieża do ojczyzny, wynika, iż tylko 36% ankietowanych zapamiętało jakieś słowa czy myśli z papieskich przemówień.
Anegdoty Podczas pierwszej wizyty w USA Papież spotkał się z rodziną prezydenta Jimmy'ego Cartera. Pięcioletnia wówczas wnuczka prezydenta, mając kłopoty z wygłoszeniem powitania, powtarzała w kółko: - Jego Świątobliwość, Jego Świątobliwość. Papież, chcąc wybawić dziewczynkę z kłopotów, wziął ją w ramiona i powiedział: - Mów mi wujaszku. W czasie nabożeństwa na Jasnej Górze jeden z chłopców stojący w pobliżu ołtarza starał się naśladować gesty i słowa Papieża. Wywoływało to salwy śmiechu. Jan Paweł II zauważył chłopca i do mikrofonu żartobliwie skomentował: „Patrzcie, już uczy się na papieża". W Niemczech wywiązał się następujący dialog między Papieżem a dziećmi: "Cieszycie się, że papież przyjechał?". "Tak" - odpowiedziały chórem. "Bo macie dzień wolny od nauki, co?" - pytał dalej. "Tak" - odpowiedziały zgodnie, nieświadome, że dały się złapać w pułapkę pytań.
Galeria zdjęć
Teledysk „ABBA Pater” kliknij
Hymn Szkoły Podstawowej Nr 12 Ty nauczyłeś jak kochać, Jak szanować każdego człowieka. Twa świętość Ojcze jest dla nas wzorem. Ref.: O święty, polski, wielki papieżu, Nasze życie dziś zmieniamy na lepsze. Swoje czyny poświęcamy dla innych, By budować miłość i Boży ład. Dziś tu na ziemi Cię nie ma Chadzasz sobie po niebieskich szlakach I patrzysz na nas z nadzieją Ojcze. Ref.: O święty, polski, wielki papieżu,
Natalia Hajdera i Anna Putek klasa VI f Autorzy Natalia Hajdera i Anna Putek klasa VI f My bardzo kochałyśmy Ojca Świętego. Ze łzami w oczach oglądamy tak popularne przecież filmy o Ojcu Świętym. Książki o nim, strony internetowe, telewizja… Dzięki nim czujemy obecność Papieża w naszych sercach. Przez kilka lat stał się naszym przyjacielem i ojcem. Papież Jan Paweł II był zawsze bliską osobą dla nas. Był autorytetem. Mówił o mocy miłości i solidarności chrześcijan. On sam kiedyś w młodym wieku stracił rodziców. Każdego dnia gdy jest nam ciężko, mamy problemy w szkole siłę daje nam Jan Paweł II. Czy młodemu Wojtyle, jeszcze małemu dziecku łatwo było bez brata i matki? Przyszły Papież brał siłę do nauki, teatru, sportu z modlitwy - rozmowy z naszym jedynym Bogiem. Dlatego też my śladami Ojca Świętego modlimy się o pomoc do Jezusa Chrystusa. My, jako uczennice kl. VIF, Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II chcemy tym wierszem podziękować Ojcu Świętemu za cierpienie i milczenie, które głośniej przemawiało niż jakiekolwiek słowo, czy czyn. Dziękujemy Ci kochany Ojcze za twoje 85 długich lat życia, w tym za 26 lat pontyfikatu „Który, odmienił oblicze tej Ziemi”: Rośniemy jak ten młody las, Co korzeniami sięga w głąb, Który się wichrom śmieje w twarz Niczym zwalisty, mocny dąb. Rośniemy jak ten młody las Czerpiąc z tej ziemi żyzny sok. Gdzie horyzonty – tam nasz wzrok! Przed nami życia biała karta, Przed nami jeszcze wiele dróg. Zostawić na nich ślady warto, By spłacić ten dzisiejszy dług. nataliah_95@op.pl anianp@op.pl Zakończ