MODEL OSI

W roku 1977 Międzynarodowa Organizacja Standardów ISO (International Standards Organization) opracowała pierwszy standard ISO 7498 określający wzorcowy model współdziałania systemów otwartych tzw. Model Odniesienia OSI/ISO RM (Open System Interconnection Reference Model). Przez system otwarty należy rozumieć taki, który jest odpowiednio przystosowany do komunikacjiz innymi systemami. System zamknięty to taki, który może komunikować się z innymi systemami tylko za pośrednictwem systemów otwartych. Charakterystyczną cechą oprogramowania sieci komputerowych jest podział na warstwy. Warstwa stanowi podstawowe pojęcie występujące w OSI/ISO. Kolejno nadbudowane warstwy tworzą sieć.

Model Odniesienia Systemów Otwartych OSI składa się z siedmiu warstw: 7. Warstwa Aplikacji 6. Warstwa Prezentacji 5. Warstwa Sesji 4. Warstwa Transportu 3. Warstwa Sieci 2. Warstwa Łączy Danych 1. Warstwa Fizyczna

Model OSI

1. Warstwa Fizyczna Warstwa ta skupia wszystkie środki fizyczne, elektryczne i mechaniczne, niezbędne do uaktywniania połączenia między urządzeniami, umożliwiającego transmisję bitów (zer i jedynek) w postaci impulsów elektrycznych, radiowych lub świetlnych przez element fizyczny (okablowanie, łącze radiowe i in.). Najpopularniejsze interfejsy warstwy fizycznej: RS-232C i zastępujący go RS-499.

2. Warstwa Łączy Danych Zadaniem warstwy łącza danych jest zapewnienie bezbłędnej transmisji danych w nośniku. W warstwie tej dane są umieszczane w tzw. ramkach, które są przesyłane sekwencyjnie. Warstwa łącza danych zapewnia następnie odbiór ramek danych w punkcie docelowym. Jej głównym zadaniem jest koncentracja funkcji i procedur kontroli elementów fizycznych łącza, detekcja błędów (powstających w warstwie pierwszej) oraz ich korekta a także ustalanie kolejności dostępu do łącza.

3.Warstwa Sieci     Jej zadaniem jest określanie środków sterowania i zestawiania połączeń sieci między systemami otwartymi. Zapewnia więc sterowanie strumienia, routing i adresowanie. Warstwa ta wyznacza trasę danych przesyłanych z jednego punktu sieci do innego. Odpowiedni protokół sieciowy określa sposób działania warstwy sieciowej: W przypadku TCP/IP jest to protokół IP (internet Protocol), IPX (Internetwork Packet Exchange) Novella, X.25 rekomendowany przez CCITT (ITU-T), VIP (VINES internet Protocol) firmy Banyan DDP (Datagram Delivery Protocol) z AppleTalk.

4.Warstwa Transportu   Zapewnia dokładne adresowanie i bezbłędne przesyłanie lub transfer danych, od początku do końca. W węźle sieci, z którego są wysyłane dane warstwa transportowa pobiera dane z warstwy sesji i "hermetyzuje" je dodając nagłówek i blok końcowy. Niektóre protokoły transportu - nazywane zorientowanymi połączeniowo - mają wbudowane mechanizmy sprawdzania poprawności dostarczenia danych do punktu docelowego. Natomiast protokoły bezpołączeniowe nie mają mechanizmów potwierdzania. W węźle docelowym warstwa transportowa usuwa nagłówek i blok końcowy, a następnie przekazuje dane warstwie sesji. Zdefiniowano 5 klas protokołów, m.in. perfekcyjnej korekcji błędów i programowego formatowania danych. Do ważnych protokołów warstwy transportowej spoza modelu OSI należą m.in.: TCP (Transmission Protocol Control) i UDP (User Datagram Protocol) z TCP/IP NetBIOS (Network Basic Input Output System) i NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) firmy Microsoft, SPX i SPX2 (Sequenced Packet eXchange) firmy Novell, VICP (VINES Interprocess Communication Protocol) firmy Banyan.

5. Warstwa Sesji    Warstwa ta koordynuje procedury komunikacyjne lub dialogowe (jeśli są konieczne) pomiędzy dwoma lub więcej obiektami (np. aplikacjami stacji roboczej). Zarządza m.in. procedurami przerwań i wznowień dialogu. Warstwa ta jest w pewnym sensie interfejsem użytkownika każdej sieci. W rzeczywistości użytkownik sieci nie uświadamia sobie nawet jej istnienia.

6. Warstwa Prezentacji Warstwa ta określa składnię danych (strukturę, formatowanie do wydruku lub wyświetlania na ekranie) będących obiektem komunikacji. Spełnia rolę tłumacza między systemami heterogenicznymi (dekodowania, translacje). Przykładowo, w warstwie tej jest określane, czy dane są w formacie ASCII czy EBCDIC i ewentualnie przeprowadzane jest odpowiednie kodowanie danych.

7. Warstwa Fizyczna Warstwa ta udostępnia usługi wykorzystywane przez działające programy. Przykładowo udostępnia odpowiednie usługi programowi wykonującemu przesyłanie plików. Warstwa ta jest nazywana aplikacyjną, ponieważ odbywa się w niej współdziałanie i udostępnianie usług aplikacjom (programom) za pomocą odpowiednich protokołów sieciowych.

Praktyczne znaczenie Modelu OSI W praktyce Model OSI został częściowo zmodyfikowany. Najczęstszą zmianą było połączenie warstwy fizycznej oraz łącza danych w jedną. Wynikało to z praktycznych cech tych warstw, które powodowały, że nie dało się odseparować ich pracy od siebie. Nie należy mylić Modelu OSI-RM z TCP/IP. Mimo pewnego podobieństwa, oba te modele nie są w pełni zgodne.

Pakiety przechodząc przez różne urządzenia sieciowe dochodzą do różnych warstw modelu OSI. Zasięg pakietu w urządzeniu przedstawia rysunek:

Netografia: http://apgar.w.interia.pl/osi.htm http://www.pwsz-ns.edu.pl/~aleksmar/strona/informatyka/sieci/modelosi.htm http://www.staff.amu.edu.pl/~psi/informatyka/tcpip/osi.htm http://www.pu.kielce.pl/strony/Zbigniew.Bem/index_pliki/prawy_pliki/siec/siec%202.pdf http://pl.wikipedia.org