Janusz Korczak

Urodził się 22 lipca 1878 lub 1879r. w Warszawie Zginął 6 sierpnia 1942r. w obozie zagłady w Treblince

Pedagog Powie ś ciopisarz Publicysta Lekarz - pediatra

Pseudonim: Janusz Korczak, Stary Doktor, Hen-Ryk Prawdziwe nazwisko: Henryk Goldszmit Urodził się w zamożnej rodzinie inteligenckiej żydowskiego pochodzenia. Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, później studia uzupełnił w Berlinie i Paryżu.

W 1912 roku objął stanowisko dyrektora Domu Sierot dla dzieci żydowskich, a później także Naszego Domu, sierocińca dla dzieci polskich.

A jak wyglądał Janusz Korczak? Był niezbyt wysoki, lekko przygarbiony, z ryżą bródką i sporą łysiną. Miał zawsze lekko przymrużone niebieskie oczy. Najczęściej chodził w lekarskim zielonym fartuchu.

Janusz Korczak był prekursorem walki o prawa dziecka. Zwracał szczególną uwagę na nierównoprawną pozycję dzieci w społeczeństwie, ich niewolniczą zależność od dorosłych. Domagał się uznania dziecka za pełnowartościowego człowieka od chwili narodzin i na każdym etapie swego istnienia. Uważał, że dziecko ma prawo być sobą, być takim jakim jest.

Utwory literackie dla dzieci

Utwory pedagogiczne

W 1942 roku Korczak zostaje zamknięty w getcie z wychowankami Domu Sierot. Odrzuca propozycję ocalenia i w sierpniu 1942 roku zostaje wywieziony wraz z dziećmi do obozu zagłady w Treblince, gdzie wraz z nimi zginął.

Jego postać znana jest w Polsce i za granicą o czym świadczą poświęcone mu liczne wiersze, opowiadania, wspomnienia, książki. We wszystkich dziedzinach sztuki znajdujemy prace upamiętniające w różnorodny sposób jego dokonania: pomniki, rzeźby, obrazy, utwory muzyczne, sztuki teatralne i filmy.

Pomniki Janusza Korczaka Warszawa Sobótka Jerozolima

Dzieci... "Umysł dziecka - las, którego wierzchołki lekko się poruszają, gałęzie splatają, liście drżąc dotykają."

Zabawa... "Nie to ważne w co się bawić, a jak i co się przy tym myśli i czuje. Można rozumnie bawić się lalką, a głupio i dziecinnie grać w szachy. Można ciekawie i z fantazją bawić się w straż, pociąg, polowanie, w Indian, a bezmyślnie czytać książki."

Szkoła... "(...) na szkołę skarżą się ci, którym w domu jest dobrze, którym dom dużo daje różnych rozrywek; albo tacy, od których rodzice żądają, żeby się dobrze uczyli, chociaż nie są zdolni i nauka im z trudem przychodzi."

"Nie niosę Ci modłów długich o Boże [...]. daj dzieciom dobrą dolę, daj wysiłkom ich pomoc, ich trudom błogosławieństwo. Nie najłatwiejszą prowadź ich drogą, ale najpiękniejszą. A jako prośby mej zadatek przyjm jedyny mój klejnot: smutek. Smutek i pracę.” Janusz Korczak – „Modlitwa wychowawcy”

Pamięć o Korczaku wciąż żywa Janusz Korczak był wielkim przyjacielem dzieci. Nie tylko je kochał i był dla nich dobry, lecz je szanował i przyznawał im prawa równe prawom dorosłych. Uczył także dzieci, że nie tylko prawa mają, lecz i obowiązki. Zawsze pamiętajcie o Januszu Korczaku - może nawet najpiękniejszej, najszlachetniejszej postaci w naszej literaturze. Oddał dzieciom wszystko, także własne życie. Nie ma Go wśród żyjących, ale jest wśród nas, obecny poprzez swoje mądre książki.

„mów dziecku, ż e jest dobre, ż e mo ż e, ż e potrafi...” Dziękujemy za uwagę!

Wykonały: Katarzyna Bukowska Paula Wawrzyniak Anita Sobczak Nicola Osiewała Nikola Bartczak Sara Tułaza Martyna Czaja Małgorzata Bodylska