Telefonia przewodowa i inne systemy łączności przewodowej, zastosowanie, sprzęt i jego producenci ADAM

1. Rys historyczny Początki telefonii Prawzorem telefonu był tzw. telefon nitkowy - rodzaj zabawki znanej w dawnych Chinach; rozmawiano na odległość za pomocą dwóch płaskich kubków i naprężonego pomiędzy nimi cienkiego sznurka. W 1667 eksperymentował z takim telefonem uczony angielski Robert Hooke (1635 - 1702, porozumiewając się na odległość 800 m. W 1861 roku niemiecki nauczyciel Johann Ph. Reis (1834 - 1874) demonstrował we Frankfurcie nad Menem wynaleziony przez siebie telefon elektryczny przekazujący poprawnie regularne tony (muzykę), ale zniekształcający ludzką mowę. Twórcą praktycznego telefonu elektromagnetycznego był amerykański nauczyciel głuchoniemych Alexander Graham Bell (1847 - 1922) - skonstruował go w 1876 roku wespół z Thomasem A. Watsonem i opatentował. Zademonstrowany publicznie w tym samym roku na Wystawie Stulecia w Filadelfii szybko się upowszechnił w USA i w Europie. Reklamowano go, przeprowadzając publiczne transmisje telefoniczne koncertów (m.in. w Warszawie w 1878 roku). Wkrótce telefon udoskonalono, wprowadzając do jego konstrukcji mikrofon węglowy, wynaleziony przez Thomasa A. Edisona (1847 - 1931), a następnie jeszcze doskonalszy mikrofon proszkowy, stworzony przez amerykańskiego uczonego Davida E. Hughesa (1831 - 1900). Już w 1878 roku powstała w New Haven (USA) pierwsza na świecie ręczna centrala telefoniczna skonstruowana przez Amerykanina Almona B. Strowgera. Uruchomiono ją w stanie Connecticut, łączyła 21 numerów, a hasło zgłoszenia po podniesieniu słuchawki brzmiało "Ahoj, ahoj". 1. Rys historyczny Początki telefonii Prawzorem telefonu był tzw. telefon nitkowy - rodzaj zabawki znanej w dawnych Chinach; rozmawiano na odległość za pomocą dwóch płaskich kubków i naprężonego pomiędzy nimi cienkiego sznurka. W 1667 eksperymentował z takim telefonem uczony angielski Robert Hooke (1635 – 1702 ) porozumiewając się na odległość 800 m. W 1861 roku niemiecki nauczyciel Johann Ph. Reis (1834 - 1874) demonstrował we Frankfurcie nad Menem wynaleziony przez siebie telefon elektryczny przekazujący poprawnie regularne tony (muzykę), ale zniekształcający ludzką mowę. Twórcą praktycznego telefonu elektromagnetycznego był amerykański nauczyciel głuchoniemych Alexander Graham Bell (1847 - 1922) - skonstruował go w 1876 roku wespół z Thomasem A. Watsonem i opatentował. Zademonstrowany publicznie w tym samym roku na Wystawie Stulecia w Filadelfii szybko się upowszechnił w USA i w Europie. Reklamowano go, przeprowadzając publiczne transmisje telefoniczne koncertów (m.in. w Warszawie w 1878 roku). Wkrótce telefon udoskonalono, wprowadzając do jego konstrukcji mikrofon węglowy, wynaleziony przez Thomasa A. Edisona (1847 - 1931), a następnie jeszcze doskonalszy mikrofon proszkowy, stworzony przez amerykańskiego uczonego Davida E. Hughesa (1831 - 1900). Już w 1878 roku powstała w New Haven (USA) pierwsza na świecie ręczna centrala telefoniczna skonstruowana przez Amerykanina Almona B. Strowgera. Uruchomiono ją w stanie Connecticut, łączyła 21 numerów, a hasło zgłoszenia po podniesieniu słuchawki brzmiało "Ahoj, ahoj".

Przykłady aparatów telefonicznych znaczących marek: II. Urządzenia końcowe APARATY TELEFONICZNE Aparat telefoniczny - aparat telekomunikacyjny stanowiący obustronne zakończenie łącza telefonicznego, służący do przesyłania dźwięków na odległość. Głównymi częściami aparatu telefonicznego są: mikrofon (przetwarzający dźwięki na sygnały elektryczne), głośnik (przetwarzający sygnały elektryczne na dźwięki), transformator, tarcza numerowa i dzwonek. W 1963r. do użytku weszły telefony z przyciskami, które prawie całkowicie wyparły z rynku aparaty telefoniczne z obrotową tarczą. W 1880r. uruchomiono pierwszą w USA budkę telefoniczną. Miała ona swojego kasjera, który inkasował opłatę za połączenie. Przykłady aparatów telefonicznych znaczących marek: ASCOM SIEMENS PANASONIC

Rys. 1. Poszczególne elementy słuchawki telefonicznej Słuchawka telefoniczna: A) słuchawka, B) mikrofon, a) membrana, b) elektromagnes, c) cewka, d) membrana, e) granulki węglowe.

* Telefaksy Telefaks, telefonosymilograf, telekomunikacyjny aparat przetwórczy, będący połączeniem telefonu i faksu (symilografu). Posiada możliwość przekazywania na odległość dźwięków i nieruchomych obrazów. * Modemy modem (‹s.› ang. modulator + demodulator) tech., infor. urządzenie, które umożliwia przekaz i odbiór danych cyfrowych przesyłanych przez analogowe łącze telekomunikacyjne, np. linie telefoniczne. Modem, urządzenie pozwalające połączyć komputer z siecią Internet za pośrednictwem łącz telefonicznych. Jego praca polega na zamianie sygnału cyfrowego (danych komputerowych) na analogowy (sygnał telefoniczny) i odwrotnie. Modemy mogą być wewnętrzne (w postaci karty rozszerzeń) i zewnętrzne (urządzenie podłączane do komputera za pomocą złącza RS-232). Najważniejszym parametrem charakteryzującym modem jest jego szybkość transmisji (do 56 kbps).

III. Media transmisji przewodowej * Kable miedziane Telekomunikacyjne kable miedziane: U72 i U72 M Budowa kabla. Żyły:jednodrutowe, miedziane, ocynowane w izolacji z polietylenu litego Ośrodek: trzy pęczki dwudziestoczteroparowe (w układzie warstwowym), skręcone ze sobą. Ekran: U 72: taśma estrofolowa ułożona wzdłużnie z zakładką U 72M: wewnętrzny: taśma estrofolowa opleciona spiralnie na ośrodku środkowy: taśma AL-PET opleciona spiralnie na ośrodku zewnętrzny: oplot z ocynowanych drutów miedzianych drut miedziany ocynowany pod oplotem umożliwiający podłączenie ekranu Ośrodek: skręcony z czwórek ułożonych warstwowo Powłoka: polwinit oponowy (PVC) nić ripcord ułożona wzdłużnie pod powłoką ułatwiająca jej rozrywanie Zastosowanie kabla: Kable U 72 przeznaczone są do połączeń urządzeń: telefonicznych, telegraficznych, teletransmisyjnych i przesyłu danych, pracujących w pomieszczeniach. Kable U 72M stosowane są do transmisji danych w technice ISDN. Kable produkowane są na rynek szwajcarski.

Rys. 2. Przekrój kabla miedzianego Izolowane żyły skręcone w czwórki Taśma estrofolowa Taśma AL-PET (tylko dla kabli U 72M) Oplot z drutu (tylko dla kabli U 72M) Żyła uziemiająca (tylko dla kabli U 72 M) Nić na ripcord Powłoka polwinitowa (PVC) Charakterystyka kabla: Kable U 72 wykonuje się z żył o średnicy drutu 0,5mm i 0,8mm, a kable U72 M z żył o średnicy drutu 0,6 mm, z izolacją z polietylenu litego. Kabel ma budowę czwórkową . Powłoka kabla wykonana jest z polwinitu oponowego (PVC). Kable U 72M posiadają dodatkowo ekran na ośrodku w postaci folii AL-PET i oplotu z ocynowanych drutów miedzianych, zmniejszający zakłócenia spowodowane wpływem zewnętrznych pól elektromagnetycznych.

* Kable symetryczne Kable symetryczne składają się z dwóch przewodów, w których płynie prąd o takim samym natężeniu, ale o przeciwnym kierunku. Eliminuje to szumy i zakłócenia zewnętrzne. Przykład: skrętka (ang. twisted pair cable) – zbudowana z przewodów izolowanych. Dwa przewody są splecione i tworzą medium, którym mogą być przesyłane dane. Kabel jest złożony z pojedynczej pary przewodów lub z większej liczby par. Kable symetryczne UTP, FTP i S-FTP kategorii 5e, o paśmie przenoszenia 100MHz

* Kable koncentryczne Przykłady kabli koncentrycznych: Kable koncentryczne - medium transmisyjne, w którym prąd płynie przez przewód sygnałowy, a drugi przewód jest uziemieniem. Kable koncentryczne posiadają: Wysoką odporność na czynniki zewnętrzne Dużą trwałość Niskie tłumienności kabli Przykłady kabli koncentrycznych: Kabel koncentryczny 3 C 2V 75 Ohm Kabel koncentryczny 5 C 2V 75 Ohm Kabel koncentryczny RG 6 U 75 Ohm

Przykład kabla optycznego wielomodowego * Kable optyczne Ponieważ nic nie porusza się szybciej niż światło, światłowód jest podstawowym nośnikiem transmisyjnym, zarówno dla łączy międzywęzłowych dalekiego zasięgu, jak i dla sieci lokalnych (LAN). Aby sprostać stawianym wyzwaniom wytarzane są kable optyczne jedno- i wielomodowe. * Światłowody jednomodowe są używane przez operatorów telekomunikacyjnych jako łącza dalekiego zasięgu we wszystkich środowiskach na lądzie i pod powierzchnią morza. * Światłowody wielomodowe mają zalety szczególnie cenne dla sieci LAN i instalacji w budynkach "inteligentnych" - zapewniają możliwość ekonomicznej obsługi szybkiej transmisji na nieduże odległości. Nowa generacja światłowodów zapewnia największe odległości transmisji w standardzie Gigabit Ethernet. Przykład kabla optycznego wielomodowego

* Centrale telefoniczne Zespół urządzeń zawierający łącznice telefoniczną, przełącznice, urządzenie zasilające, urządzenie badaniowo kontrolne. W zależności od sposobu dokonywania połączeń rozróżnia się: centrale telefoniczne z obsługą ręczną, półautomatyczne i automatyczne. W latach trzydziestych XX wieku powstały pierwsze telegraficzne sieci abonenckie (teleksowe). Pierwsze takie centrale były wyposażone w łącznice ręczne. Od 1933r. zaczęto stosować centrale automatyczne. Pierwsza została zautomatyzowana sieć telegraficzna w Niemczech. Łącznice ręczne

Nowoczesne centrale - PABX Współczesne elektroniczne systemy PABX zaczęły wypełniać lukę, która pojawiła się między telefonicznymi centralkami abonenckimi obsługującymi jedynie połączenia komutowane a zakładowymi sieciami komputerowymi z przełączaniem pakietów, działającymi lokalnie lub przez Internet. Wprowadzone niedawno w centralkach PABX niezbędne wsparcie dla głosowej telefonii internetowej IP (VoIP), a także implementacja odpowiednich mechanizmów bezpieczeństwa w postaci zapór ogniowych (firewalls) przyczyniły się do znacznie większego zainteresowania przedsiębiorstw tym sposobem komunikacji i zwiększenia podaży centralek internetowych nazywanych teraz IP PABX. Szybkiemu rozwojowi nowych rozwiązań IP Centrex sprzyja gwałtowna podaż nowoczesnych modułowych centralek IP PABX o zróżnicowanej liczbie portów. Obecnie mogą one ekonomicznie obsłużyć od kilkunastu abonentów głosowych (SME, SOHO) w małych skupiskach, do kilkunastu tysięcy użytkowników w dużych i średnich przedsiębiorstwach. Globalny koszt obsługi takich połączeń może obniżyć się nawet kilkakrotnie, zwykle z niezauważalnym pogorszeniem jakości.

systemy łączności przewodowej Nowoczesne systemy łączności przewodowej ISDN Idea technologii ISDN (Integrated Services Digital Network) czyli cyfrowej sieci telefonicznej z integracją usług powstała w czasie gdy nie tylko dźwięk ale i grafikę oraz ruchomy obraz zaczęto zapisywać w zerojedynkowym języku komputerów, przetwarzać i przesyłać - najpierw w lokalnych sieciach komputerowych, a następnie telekomunikacyjnych na coraz większe odległości. Zbyt mała przepustowość klasycznych analogowych łączy telekomunikacyjnych i potrzeba zapewnienia kompatybilności sprzętu spowodowały opracowanie zaleceń standardu ISDN. Integracja usług w sieci ISDN oznacza wykorzystanie tych samych łączy i urządzeń technicznych do przenoszenia danych dowolnego typu, wymienianych między abonentami i systemami współpracującymi z siecią, a także daleko idące ujednolicenie zasad udostępniania użytkownikowi różnego typu informacji oraz standaryzację wykorzystywanych przez niego urządzeń. To umożliwia uzyskanie o wiele lepszej jakości połączeń, szybszej transmisji danych oraz wprowadzenia całej gamy usług, które dla abonentów analogowych nie są dostępne

Usługa ISDN daje abonentowi możliwość wyboru dwóch rodzajów dostępu: Dostęp podstawowy (2B+D), który umożliwia transmisję z prędkością 64 kbit/s lub 128 kbit/s. oraz Dostęp rozszerzony (30B +D), który umożliwia transmisję danych z prędkościami od 64 kbit/s do około 2 Mbit/s. Pozwala to na podłączenie centralki abonenckiej z trzydziestoma liniami miejskimi, a także umożliwia dołączenie urządzeń typu: mostki wideokonferencyjne bądż duże routery. Obsługa urządzeń ISDN jest prosta, natomiast zyskujemy szereg możliwości bardziej efektywnego wykorzystania dostępu do sieci telekomunikacyjnej. Dzięki ISDN mamy zapewnioną najwyższą jakość połączeń w systemie cyfrowym, ale także korzystamy min. z: znacznie szybszego przekazu (np. pliki komputerowe mogą być przesyłane 10-krotnie szybciej) możliwości przekazywania składów drukarskich możliwości zainstalowania na jednej linii ośmiu urządzeń typu fax, modem, telefon itp. ( do tej pory każde z tych urządzeń potrzebowało osobnej linii) a także korzystania na jednej linii z dwóch urządzeń równocześnie możliwości prowadzenia telekonferencji czy wideokonferencji szybkiego ( do 0,5 sek) wybierania numeru abonenta wyświetlania aktualnej informacji o opłacie za połączenie wyświetlania w trakcie już prowadzonej rozmowy informacji o następnym wywołaniu możliwości łączenia abonentów wideotelefonów

systemy łączności przewodowej Nowoczesne systemy łączności przewodowej SDI SDI jest usługą, którą wprowadziła w Polsce TP S.A., opiera się ona na HIS-ie (Home Internet Solution) wprowadzoną przez Ericssona.   System składa się z terminala HIS-NT który instaluje się u abonenta (przez coma DB-9) i urządzenia odpowiadającego za dostęp HIS-NAE które znajduje się w centrali. komunikacja odbywa się przez zwykłą linie telefoniczna, przez co nie trzeba prowadzić nowych kabli, lecz linia musi spełniać wymogi do zestawiania połączeń cyfrowych, (badanie przeprowadza się przed instalacją, podobnie jak w przypadku ISDNu). Prędkość transmisji wynosi ok.. 115 kb/s, a podczas jednoczesnego korzystania z telefonu prędkość wynosi ok.. 70 kb/s. Terminal podłącza się do komputera, telefon do terminala (gniazdo RJ-11), linie telefoniczną podłącza się przez gniazdo RJ-45. Komputer rozpoznaje terminal jako zwykły modem analogowy, ustawienia sieci Dial-Up i TCP/IP są takie jak w zwykłych modemach, zamiast numeru z jakim ma się połączyć można podać dowolne cyfry,jako że urządzenie nigdzie nie dzwoni, lecz wymaga tego Windows.Jeżeli terminal ulegnie uszkodzeniu można jednak telefonować.

Sprzętu łączności przewodowej PRODUCENCI Sprzętu łączności przewodowej ALCATEL Firma ALCATEL jest jedną z najbardziej znaczących w produkcji kabli, centrali telefonicznych oraz różnego rodzaju urządzeń końcowych – takich jak aparaty telefoniczne, faksy itd..

Sprzętu łączności przewodowej PRODUCENCI Sprzętu łączności przewodowej SIEMENS Kompleksowe rozwiązania integrujące technologie informatyczne z telekomunikacyjnymi to odpowiedź Siemensa na oczekiwania klientów - firm dużych i małych, usługowych i produkcyjnych, z sektora publicznego i prywatnego.

Sprzętu łączności przewodowej PRODUCENCI Sprzętu łączności przewodowej DGT - POLSKA DGT istnieje na polskim rynku już 12 lat. Od początku swojej działalności szeroko monitoruje i analizuje zapotrzebowanie rynkowe na nowoczesne rozwiązania telekomunikacyjne i teleinformatyczne. Systematycznie inwestuje w rozwój potencjału intelektualnego, produkcyjnego i handlowego. Firma DGT w swojej ofercie posiada zarówno aparaty telefoniczne, modemy i faxmodemy jak i specjalistyczne centrale i serwery telekomunikacyjne