Opis bibliograficzny Zasady sporządzania
Opis bibliograficzny Jest to charakterystyka pozwalająca jednoznacznie określić daną publikację. Zawiera informacje pozwalające na identyfikację dokumentu (publikacji). Występują różne stopnie szczegółowości opisu w zależności od jego przeznaczenia. Wykorzystujemy stronę tytułową i stopkę wydawniczą
Opis bibliograficzny Opis bibliograficzny poszczególnych typów opracowań określa polska norma: dla książek i czasopism PN–ISO 690 z 2002 r.; dla dokumentów elektronicznych PN–ISO 690-2 z 1999 r. Norma określa elementy, które powinny się znaleźć w opisie, ale nie określa interpunkcji; każdy element musi być jednak wyraźnie oddzielony od elementów następnych; konsekwentnie stosujemy ten sam sposób zapisu interpunkcyjnego
Opis bibliograficzny Znaki interpunkcyjne używane najczęściej: PRZECINKI – używane do oddzielenia poszczególnych części opisu KROPKA – wstawiana na końcu opisu DWUKROPEK – czasami po nazwisku autora
Opis bibliograficzny Zapis tytułów: Maszynopis (zapis na komputerze) Tytuły książek i artykułów publikowanych zapisujemy kursywą, czyli pismem pochyłym; np.: Historia Pomorza W przypadku prac niepublikowanych (np. praca magisterska) tytuł zapisujemy pismem prostym; np. Rozwój herbu Stargardu Szczecińskiego do końca XVIII wieku Rękopis (zapis ręczny) Tytuły książek i artykułów zapisujemy w cudzysłowie; np. „Historia Pomorza” W przypadku prac niepublikowanych (np. praca magisterska) tytuł zapisujemy bez cudzysłowia
KSIĄŻKA – synteza, monografia Elementy opisu bibliograficznego według kolejności – wykorzystujemy stronę tytułową i stopkę wydawniczą 1) autor/autorzy (nazwisko + inicjał imienia): wymienieni wg kolejności występowania na karcie tytułowej; wszystkie nazwiska, jeśli autorów jest najwyżej trzech; np. Kowalski J. (jeden autor), Kowalski J., Kwiatkowski Z. (dwóch autorów) w przypadku więcej niż trzech nazwisk podaje się pierwsze nazwisko, po którym umieszcza się skrót „i in.” = i inni; np. Ihnatowicz I. i in. (czterech autorów)
KSIĄŻKA – synteza, monografia 2) tytuł i podtytuł: zapisany w formie podanej na stronie tytułowej; dopuszcza się skracanie długiego tytułu, jeśli nie spowoduje to utraty istotnych informacji; pominięty fragment należy zaznaczyć wielokropkiem „…”; (stosowane w tytułach prac nowożytnych, charakteryzujących się bardzo długimi tytułami)
KSIĄŻKA – synteza, monografia Elementy opisu bibliograficznego podawane tylko w pewnych okolicznościach 3) ewentualni współpracownicy: tłumacz, autor opracowania; ważne w przypadku wydawnictw źródłowych; np. tł. B. Kürbis, oprac. J. Kowalski (WAŻNE: inicjał imienia przed nazwiskiem) 4) oznaczenie wydania: podajemy tylko w przypadku wydania drugiego i każdego następnego; np. wyd. 2, wyd. 15 jeśli jest to wydanie pierwsze lub brakuje informacji o tym, które jest to wydanie, to element ten pomijamy; 5) numer tomu i części: w opisie wydawnictwa wielotomowego; np. Historia Pomorza, t. 1, cz. 2
KSIĄŻKA – synteza, monografia 6) miejsce wydania: nazwa miejscowości ze strony tytułowej lub stopki jeśli wydawnictwo ma kilka siedzib, to podajemy pierwszą z wymienionych miejscowości; nazwę miasta zapisuje się w brzmieniu ze strony tytułowej, czyli np. Stettin, a nie Szczecin dla okresu sprzed 1945 r.; jeśli w publikacji nie podano miejsca wydania, zaznaczamy to przy pomocy skrótu „b.m.w.” (brak miejsca wydania);
KSIĄŻKA – synteza, monografia 7) data wydania: zapisujemy zawsze cyframi arabskimi; jeżeli publikacja jest wielotomowa i ukazywała się dłużej niż rok, należy podać daty graniczne (tzn. pierwszą i ostatnią); np. Historia Pomorza, t. 1-4, Poznań 1969-2003. jeśli w publikacji nie podano roku wydania, zaznaczamy to przy pomocy skrótu „b.r.” (brak roku);
KSIĄŻKA – synteza, monografia Przykładowy zapis: Piskorski J. M., Kolonizacja wiejska Pomorza Zachodniego w XIII i w początkach XIV wieku na tle procesów osadniczych w średniowiecznej Europie, wyd. 2, Poznań 2005.
Praca zbiorowa Elementy opisu według kolejności 1) tytuł i podtytuł; 2) redaktor (WAŻNE: najpierw inicjał imienia, potem nazwisko): zapisane po skrócie „red.” (=redakcja) lub „pod red.” (= pod redakcją); np. red. J. Kowalski lub pod red. J. Kowalskiego jeśli redaktorów więcej niż trzech, to zapisujemy tylko pierwsze nazwisko ze skrótem „i in.”; 3) miejsce wydania; 4) rok wydania
Praca zbiorowa Przykładowy zapis: Heraldyka polska w okresie II wojny światowej (1939-1945), red. S. K. Kuczyński, Włocławek 2005.
Artykuły Mogą być publikowane zarówno w pracach zbiorowych, jak i w czasopismach Opis bibliograficzny artykułu w pracy zbiorowej różni się od opisu artykułu w czasopiśmie Tylko poprawnie sporządzony opis bibliograficzny artykułu pozwala dotrzeć do jego treści
Artykuł w pracy zbiorowej Elementy opisu według kolejności 1) autor/autorzy (nazwisko + inicjał imienia); 2) tytuł i podtytuł; 3) w: (lub in:); 4) tytuł pracy zbiorowej; 5) redaktor; 6) miejsce wydania; 7) rok wydania; 8) strony, na których artykuł się znajduje
Artykuł w pracy zbiorowej Przykładowy zapis: Bobowski K., Symbolika religijna i kościelna w ikonografii pieczęci miast Pomorza Zachodniego, w: Najnowsze badania nad numizmatyką i sfragistyką Pomorza Zachodniego, red. G. Horoszko, Szczecin 2004, s. 179-184.
Artykuł w czasopiśmie Elementy opisu według kolejności 1) autor/autorzy (nazwisko + inicjał imienia); 2) tytuł i podtytuł; 3) tytuł czasopisma: pismem prostym, może być w cudzysłowie; 4) numer czasopisma: określany najczęściej jako rocznik lub tom i zapisywany skrótami „T.” lub „R.” w zależności od zapisu na stronie tytułowej; 5) rok wydania; 6) numer zeszytu w przypadku, gdy czasopismo ukazuje się częściej niż raz w roku; 7) strony, na których artykuł się znajduje
Artykuł w czasopiśmie Przykładowy zapis: Długosz K., Średniowieczne imiona szlachty i władców Pomorza Zachodniego, Przegląd Zachodniopomorski, T. 31, 1987, z. 4, s. 115-130.
Materiały z Internetu – strony www Elementy opisu według kolejności 1) autor/autorzy (nazwisko + inicjał imienia) – jeżeli jest podany 2) tytuł 3) zaznaczyć w nawiasie kwadratowym [on line] 4) w drugim nawiasie kwadratowym należy podać datę dostępu, czyli kiedy korzystaliśmy; np. [dostęp 30.10.2007] 5) zwrot: Dostępny w Internecie: 6) adres strony internetowej
Materiały z Internetu – strony www Przykłady: Dryzek H., Opis bibliograficzny [on line] [dostęp 20.11.2006]. Dostępny w Internecie: http://www.mini.pw.edu.pl/~dryzek/www/?S%B3ownik:Opis_bibliograficzny Zasady opisu bibliograficznego [on line] [dostęp 20.11.2006]. Dostępny w Internecie: http://www.bg.pw.edu.pl/prac_nauk.html
WYKAZ LITERATURY = BIBLIOGRAFIA ZAŁĄCZNIKOWA zamieszczamy na końcu pracy ujmujemy tylko te pozycje źródłowe i opracowania, które zostały wykorzystane w pracy rozdzielamy wykaz źródeł od wykazu literatury; zaczynamy od wykazu źródeł
Wykaz literatury Można zastosować różny układ wykazu literatury układ alfabetyczny – najczęstszy; porządkujemy według nazwisk autorów lub pierwszych słów tytułu w przypadku prac zbiorowych; kilka publikacji jednego autora porządkujemy alfabetycznie według tytułów układ chronologiczny – stosuje się głównie w bibliografii prac jednego autora; poszczególne pozycje porządkuje się podając w nagłówku rok ukazania się prac układ rozumowany – dzieli pozycje bibliograficzne według tematyki rozdziałów lub według zagadnień; w ramach poszczególnych grup zachowuje się układ alfabetyczny
Wykaz literatury Przykład graficznego ujęcia alfabetycznego wykazu literatury: Opracowania (Literatura, Wykaz literatury): Bobowski K., Symbolika religijna i kościelna w ikonografii pieczęci miast Pomorza Zachodniego, w: Najnowsze badania nad numizmatyką i sfragistyką Pomorza Zachodniego, red. G. Horoszko, Szczecin 2004, s. 179-184. Długosz K., Średniowieczne imiona szlachty i władców Pomorza Zachodniego, „Przegląd Zachodniopomorski”, T. 31, 1987, z. 4, s. 115-130. Heraldyka polska w okresie II wojny światowej (1939-1945), red. S. K. Kuczyński, Włocławek 2005. Piskorski J. M., Kolonizacja wiejska Pomorza Zachodniego w XIII i w początkach XIV wieku na tle procesów osadniczych w średniowiecznej Europie, wyd. 2, Poznań 2005.