POLSKIE SIŁY ZBROJNE NA ZACHODZIE UDZIAŁ POLAKÓW W DZIAŁANIACH WOJENNYCH II WOJNY ŚWIATOWEJ POLSKIE SIŁY ZBROJNE NA ZACHODZIE

W Polsce nie umilkły jeszcze walki kampanii wrześniowej, gdy zaczęto organizować polskie oddziały poza krajem. Rząd RP na uchodźstwie, który powstał w Paryżu, za główne zadanie uznał kontynuowanie walki u boku sojuszników i przystąpił do tworzenia Wojska Polskiego we Francji. Taki był początek Polskich Sił Zbrojnych (PSZ) na Zachodzie, które walczyły do maja 1945 r. na trzech teatrach wojennych: zachodnioeuropejskim (w 1940 i 1944-1945 r.), północnoeuropejskim (1940) i śródziemnomorskim: (w Afryce Płn. w 1940-1942 i we Włoszech w 1944-1945 r.).

Sikorski, równocześnie premier rządu RP Pierwszym Naczelnym Wodzem był gen. broni Władysław Sikorski, równocześnie premier rządu RP (od 30 września 1939r.-premier, od 7 listopada 1939r.– naczelny wódz oraz minister ds. wojny) We Francji, a po jej klęsce w Wielkiej Brytanii, działał polski rząd emigracyjny: „Rząd Jedności Narodowej” Po śmierci Sikorskiego (4 lipca 1943 r.- katastrofa nad Gibraltarem) stanowisko to objął gen. Kazimierz Sosnkowski, odwołany we wrześniu 1944 r. Po nim mianowano gen. Tadeusza Komorowskiego, Komendanta Głównego AK, który po klęsce Powstania Warszawskiego znalazł się w niemieckiej niewoli.

W styczniu 1940 r. , po dotarciu przez Węgry do Francji, płk Z W styczniu 1940 r., po dotarciu przez Węgry do Francji, płk Z. Bohusz-Szyszko został mianowany dowódcą Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich.

SBSP

Samodzielna Brygada Strzelców Podhalanskich - nieustalone okoliczności

Samodzielna Brygada Strzelców Podhalanskich

Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich płynie z Francji do Norwegii. 1940.

Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich w Norwegii. 1940.

Jeńcy niemieccy w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich w Norwegii. 1940.

2 Dywizja Strzelców Pieszych walczy w obronie Francji w 1940r.

W walkach we Francji wzięli udział tylko nieliczni Polacy W walkach we Francji wzięli udział tylko nieliczni Polacy. Ich łupem padło kolejnych 50 maszyn Luftwaffe.

Orzełek Polskich Sił Powietrznych

Polska Marynarka Wojenna

ORP Grom ORP Błyskawica ORP Burza ORP Wilia ORP Iskra ORP Orzeł ORP Wilk

Konwój osłaniający statki handlowe

POLACY W BITWIE O ANGLIĘ Wkład, jaki w obronę przed Niemcami Wysp Brytyjskich wnieśli piloci myśliwscy najlepiej ilustrują słowa Winstona Churchilla: „Nigdy w dziedzinie ludzkich konfliktów tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym”. W bitwie o Anglię brały udział dywizjony 301, 302, 303, do 315

We wrześniu 1939 polscy lotnicy, posiadający samoloty nie pierwszej już młodości, zestrzelili 147 niemieckich samolotów.

Typowy mundur lotnika Royal Air Force z okresu II wojny światowej

Hawker Hurricane Mk.I

Nieba nad Anglią broniły między innymi dwa polskie dywizjony 302 i 303, wyposażone w samoloty Hawker Hurricane Mk. I.

Polscy myśliwcy z dywizjonu 303 wraz z brytyjskimi dowódcami jednostki Polscy myśliwcy z dywizjonu 303 wraz z brytyjskimi dowódcami jednostki. Pierwszym dowódcą był S/Ldr (mjr) Ronald Kellet, a jego polskim odpowiednikiem został mjr pil. Zdzisław Krasnodębski.

W "Bitwie o Brytanię" wzięły udział także dwa dywizjony bombowe: 300 "Ziemi Mazowieckiej" i 301 "Ziemi Pomorskiej".

W nocy z 14 na 15 września bombowce Fairey Battle Mk. I W nocy z 14 na 15 września bombowce Fairey Battle Mk. I. z polskich jednostek rozpoczęły działania bojowe, bombardując barki desantowe w Boulogne.

Przez pozostały okres trwania Bitwy o Brytanię polskie Battle z dywizjonów 300 i 301 prawie co noc startowały, aby bombardować niemieckie barki desantowe w portach Boulogne i Calaise we Francji oraz w Ostendzie w Belgii

SAMODZIELNA BRYGADA STRZELCÓW KARPACKICH

Wyładunek żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Tobruku w 1941

SBSK

12 listopada 1941 odwiedził zołnierzy SBSK w Tobruku Naczelny Wódz PSZ gen. Władysław Sikorski.

gen. Stanisław Maczek I DYWIZJA PANCERNA

1 Dywizja Pancerna Jako 10 brygada Kawalerii Pancernej walczy w 1940r. i umożliwia odwrót wojsk francuskich W 1944r. walczy w bitwie pod Falaise w Normandii (Francja) Wyzwala , miasta holenderskie, m.in. Ypres, Gandawę, Passchendale i Bredę W 1945r.dywizja dociera do bazy niemieckiej floty wojennej w Wilhelmshaven, gdzie przyjęła kapitulację dowództwa twierdzy, bazy Kriegsmarine i floty "Ostfrisland"

1 Dywizja Pancerna

Bitwa pod Falaise trwała od 7 do 22 sierpnia 1944 r. w Normandii - Francja cel aliantów- okrążenie i rozbicie części niemieckich sił w tym rejonie, aby kontynuować wyzwalanie zachodniej Europy.

7 sierpnia siły alianckie rozpoczęły szturm w kierunku Falaise 7 sierpnia siły alianckie rozpoczęły szturm w kierunku Falaise. Operacja nie powiodła się, gdyż obrona niemiecka była zbyt silna Polska 1 Dywizja Pancerna rozpoczęła okrążenie i 19 sierpnia zajęła miasto Chambois, oraz masyw górski Mont Ormel.

WOJSKO POLSKIE W ROSJI SOWIECKIEJ

Władysław Anders

Władysław Anders, Władysław Sikorski i Józef Stalin podczas wizyty gen Sikorskiego w ZSRR, Kujbyszew, grudzień 1941

Polskie Siły Zbrojne w ZSRR – potoczna nazwa: Armia Andersa oddziały Wojska Polskiego podporządkowane legalnemu rządowi RP na emigracji utworzone po wybuchu wojny III Rzeszy z ZSRR i zawarciu układu Sikorski-Majski i tzw. amnestii dla obywateli polskich z Rzeczypospolitej: zesłanych, uwięzionych w więzieniach śledczych NKWD i deportowanych do obozów koncentracyjnych GUŁAGU

Byli więźniowie łagrów zgłaszający się do służby wojskowej w Armii Polskiej w ZSRR - 1941

W Trockoje formowała się 6 DP

Rejonem formowania armii był okręg Buzułuku, miejsce postoju dowódcy armii wyznaczono w przysiółku Kułtubanka koło Buzułuku. W istniejących obozach NKWD dla jeńców polskich od 23 sierpnia 1941 roku rozpoczęły pracę komisje rekrutacyjne i do 12 września zaakceptowały one 24 828 jeńców wojennych i internowanych. Łącznie wcielono do Armii 25 115 osób, w tym 960 oficerów. Formowanie jednostek rozpoczęto we wrześniu w Buzułuku, Tatiszczewie koło Saratowa oraz w Tockoje na linii kolejowej Kujbyszew– Czkałow. Formowanie dywizji kontynuowano po przeniesieniu Armii w głąb republik azjatyckich. Jednocześnie Delegatury Ambasady RP w Rosji, rozmieszczone na terenie całego ZSRR i oficerowie łącznikowi WP przy Delegaturach przyjmowali uwolnionych z łagrów i zesłania Polaków, kierując ich do miejsca koncentracji Armii Polskiej w ZSRR (początkowo Buzułuk, następnie Taszkient). Ilość ochotników wielokrotnie przekraczała ustalone wstępnie pomiędzy Andersem a Stalinem stany etatowe polskich jednostek wojskowych. Równolegle rozpoczęto intensywne poszukiwania zaginionych oficerów, jak obecnie wiadomo zamordowanych w wyniku zbrodni katyńskiej. Specjalnym pełnomocnikiem do tych spraw został rotm. Józef Czapski, jeden z ocalonych.

Gen. Władysław Sikorski, Gen Gen. Władysław Sikorski, Gen.Władysław Anders, Stanisław Kot i Andriej Wyszynski przyjmują defiladę polskich oddziałów, Buzułuk , grudzień 1941

Stalin czynił liczne trudności, mimo wcześniejszych umów polsko-sowieckich nie wyrażał zgody na powiększenie stanu liczbowego wojska wydzielał zaopatrzenie pochodzące z amerykańskich dostaw dla Polaków nie zgadzał się na ewakuację nadwyżek liczbowych ochotników do jednostek WP na Bliskim Wschodzie chciał zatrzymać byłych więźniów i zesłańców w charakterze niewolniczej siły roboczej w ZSRR

Przegląd oddziałów 1942

W okresie ofensywy niemieckiej na Kaukaz i bitwy o Stalingrad generał Anders uzyskał zgodę Stalina na ewakuację już sformowanych oddziałów do Iranu, w sierpniu 1941r. po przejściu do Palestyny walczyła jako 2 Korpus Polski na froncie włoskim (Monte Cassino). ZSRR opuściło ogółem 41 tysięcy wojskowych i 74 tysiące cywili – obywateli polskich – bez względu na narodowość (Polaków, Żydów, Ukraińców i Białorusinów). Stalin chciał się również pozbyć niewygodnej Armii Polskiej, miał plany utworzenia wojska polskiego podległego ZSRR

Władze rosyjskie aresztowały delegatów Ambasady Polskiej i zagarnęły majątek ambasady przeznaczony dla polskich deportowanych. Jakąkolwiek faktyczną pomoc Polakom w ZSRR została w ten sposób uniemożliwiona. Wydarzenia jesieni 1942 - okresu bitwy pod Stalingradem i przygotowywanej kontrofensywy Armii Czerwonej są jednoznaczną zapowiedzią kierunków polityki ZSRR wobec kwestii niepodległości państwa polskiego i jego suwerennych władz. Wydarzenia te miały miejsce jeszcze przed ujawnieniem zbrodni katyńskiej w kwietniu 1943 r. i przed oficjalnym zerwaniem stosunków dyplomatycznych przez ZSRR z rządem Rzeczypospolitej pod pretekstem jego wystąpienia do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o zbadanie sprawy.

2 KORPUS POLSKI

Stanowisko artylerii 2 Korpusu pod Monte Cassino.

Ze względu na bardzo ciężkie warunki terenowe transport amunicji na stanowiska odbywał się najcześciej   na mułach. Były to zwierzęta wytrzymałe i niepłochliwe tak ,że nie reagowały na detonacje. Jeszcze w Iraku przechodziły one specjalny trening polegający między innymi na rzucaniu pod nie petard i tp.

Tam gdzie nie docierały nawet muły amunicję musieli dostarczać ludzie.

Wodę ze studni w Cervaro zabierały w bańkach łaziki , później transportowały ją kolumny mułów i wreszcie na stanowiska bojowe dostarczał , najczęściej pod kulami, noszowy.

Najlepiej zachowana część Klasztoru po jego zdobyciu maj 1944 r.

Karpatczycy w zdobytym Klasztorze.

Polska flaga zatknięta 18 maja 1944 roku na Monte Cassino

Hejnał mariacki odegrany na ruinach Klasztoru

Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

WOJSKO POLSKIE NA WSCHODZIE to tzw. Armia gen. Berlinga, oficjalnie zwana 1 Armią WP

Bitwa pod Lenino.

Pułkownik (później generał) Zygmunt Berling, pierwszy dowódca 1 Armii

1 i 2 ARMIA WOJSKA POLSKIEGO Wojsko to przeszło chrzest bojowy w bitwie pod Lenino (na Białorusi) w październiku 1943 roku. W lipcu i sierpniu 1944 oddziały polskie walczyły na przyczółkach na zachodnim brzegu Wisły, a w bitwie pod Studziankami polska brygada pancerna stoczyła swoją pierwszą bitwę z Niemcami. We wrześniu 1944 r. Wojsko Polskie podjęło - zakończoną dużymi stratami - nieudaną próbę udzielenia pomocy powstańcom w Warszawie. Od stycznia 1945 r. uczestniczyło w wielkiej ofensywie wojsk sowieckich: w lutym i marcu stoczyło dramatyczną bitwę o przełamanie Wału Pomorskiego - silnie ufortyfikowanej linii obrony Niemców - oraz zdobycie Kołobrzegu, zamienionego w twierdzę; walczono również o Gdańsk i Gdynię, a także nad Zalewem Szczecińskim. Ukoronowaniem szlaku bojowego był udział w zdobywaniu Berlina. W całej operacji berlińskiej wzięło udział 180 tys. polskich żołnierzy z I i II Armii, a w szturmie na centrum Berlina uczestniczyła I Dywizja ("kościuszkowska").

Wyzwolenie Lublina przez oddziały 1 Armii Wojska Polskiego

Lotnictwo Polskie na froncie wschodnim.

Z działań jednostek 2 AWP w rejonie Nysy Łużyckiej oraz po jej sforsowaniu 1945 r.

Polscy i sowieccy żołnierze w wyzwolonej Warszawie. Styczeń 1945 r.

Walki o warszawską Pragę.

Walki o Kołobrzeg

Przeprawa przez Nysę.

Przyczółek Warecko-Magnuszewski

Wbijanie słupów granicznych na Odrze

Berlin

Operacja Market Garden największa operacja powietrznodesantowa w czasie II wojny światowej - 17 września 1944 r. cel- pomoc aliantom w przełamaniu Linii Zygfryda oraz w zajęciu Zagłębia Ruhry, aby szybciej pokonać III Rzeszę. pomysłodawca operacji - marszałek Montgomery.

Zadania aliantów to zdobycie mostów i przyczółków na Renie Polska 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa pod dow. gen. Sosabowskiego, zdobyła przyczółek pod Arnhem, ale poniosła ogromne straty Alianci stracili 16 tys. a Niemcy 9 tys. żołnierzy Operacja Market Garden zakończyła się zwycięstwem Niemców

Gen. Stanisław Sosabowski

Bojowy Znak Spadochronowy

Sztandar 1 SBSp