Wielcy ludzie w epopei narodowej „pan tadeusz” adama mickiewicza Prezentacja multimedialna

Adam mickiewicz Polski poeta, działacz i publicysta polityczny Urodzony 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku Zmarły 26 listopada 1855 w Konstantynopolu

Adam mickiewicz Członek i założyciel Towarzystwa Filomatycznego, mesjanista związany z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego Jeden z najwybitniejszych twórców dramatu romantycznego w Polsce Znany przede wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich, dramatu "Dziady" oraz epopei narodowej "Pan Tadeusz"

„pan tadeusz” Pełny tytuł „Pan Tadeusz czyli Ostatni Zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem” Jedno ze słynniejszych dzieł Adama Mickiewicza, wydane 1834 r. Jest uznawane za epopeję narodową

„pan tadeusz”- budowa Złożony dwunastu ksiąg: I. Gospodarstwo, II. Zamek, III. Umizgi, IV. Dyplomatyka i łowy, V. Kłótnia, VI. Zaścianek, VII. Rada, VIII. Zajazd, IX. Bitwa, X. Emigracja. Jacek, XI. Rok 1812, XII. Kochajmy się Pisany trzynastozgłoskowcem Epopeja, epos pisany na wzór „Iliady” Homera, ukazujący ważne dla szlachty i Polaków wydarzenia z okresu walk napoleońskich, które miały być przełomowe

„pan tadeusz”- bohaterowie Główni: Sędzia - brat Jacka Soplicy Jacek Soplica – przedstawiony jako ksiądz Robak Tadeusz - syn Jacka Hrabia Horeszko - potomek po kądzieli Horeszków Klucznik Gerwazy Rębajło- stary sługa Horeszków Telimena - przyjaciółka Sędziego Zosia Horeszkówna- wnuczka Stolnika Horeszki

„pan tadeusz” -główne wątki perypetie miłosne Tadeusza, Telimeny, Hrabiego i Zosi: romans Tadeusza z Telimeną, miłość młodego Soplicy do Zosi, próby podjęte przez Telimenę wyswatania Zosi młodemu Horeszce, deklaracje Telimeny wobec Hrabiego (przypięcie mu kokardy do ubrania przed wyjazdem do Księstwa). wątek powstania narodowego przygotowywanego na Litwie przez księdza Robaka: wysiłki księdza, by połączyć sprawę narodową z prywatną spór między rodami Sopliców i Horeszków trwający od lat, dotyczący własności - zamku Horeszków oraz związany z minionymi wydarzeniami: zabójstwem Stolnika

Wielcy ludzie w „panu tadeuszu” Postaci historyczne Napoleon Bonaparte Jan Henryk Dąbrowski Tadeusz Kościuszko Generałowie: -Karol Otto Kniaziewicz -Kazimierz Małachowski -Romuald Giedrojć -Grabowski

Napoleon bonaparte Urodzony 15 sierpnia 1769 w Ajaccio na Korsyce Zmarły 5 maja 1821, w Longwood na Wyspie Świętej Heleny francuski wódz i mąż stanu, cesarz Francuzów 1804–14 i 1815, król Włoch 1805–14; 1796–97 dowódca kampanii włoskiej; od 1799 I konsul Prowadził wiele wojen, pod jego rządami Francja stała się potęgą na arenie europejskiej Jest uważany za jednego z najwybitniejszych mężów stanu, przywódców, strategów wojny, reformatorów ustroju państwowego i prawa

Napoleon bonaparte W jego armii walczyło wielu Polaków, wsławili się oni między innymi w bitwach: -pod Somosierrą -pod Hohenlinden -pod Civitta Castellana Dla Polaków był on wielką nadzieją, ponieważ mógł on powrócić niepodległość Polsce

Postać napoleona w „panu tadeuszu” Napoleon jest w tym eposie romantycznym przykładem walki, zwycięstw Ludzie pojawiający się w tym utworze pokładają w Napoleonie wielkie nadzieje związane z pokonaniem Rosji i stworzeniem niepodległego państwa polskiego Jego postać jest wyidealizowana, przedstawiane są tylko jego sukcesy

Cytat pochodzący z Księgi I „Gospodarstwo” „Takie były zabawy, spory w one lata śród cichej wsi litewskiej, kiedy reszta świata We łzach i krwi tonęła, gdy ów mąż, bóg wojny, Otoczon chmurą pułków, tysiącem dział zbrojny, Wprzągłszy w swój rydwan orły złote obok srebrnych, Od puszcz Libijskich latał do Alpów podniebnych, Ciskając grom po gromie, w Piramidy, w Tabor, W Marengo, w Ulm, w Austerlitz. Zwycięstwo i Zabor Biegły przed nim i za nim. Sława czynów tylu, Brzemienna imionami rycerzy, od Nilu Szła hucząc ku północy, aż u Niemna brzegów Odbiła się, jak od skał, od Moskwy szeregów, Które broniły Litwę murami żelaza Przed wieścią, dla Rosyi straszną jak zaraza” Cytat pochodzący z Księgi I „Gospodarstwo” Napoleon jako „Bóg wojny” Przedstawienie największych jego zwycięstw Ukazanie uczuć, jakie wywoływał u Rosjan

Cytat pochodzący z Księgi VI „Zaścianek” „Wojna o Polskę! bracie! Będziem Polakami! Wojna niechybna! Kiedy z poselstwem tajemnem Tu biegłem, wojsk forpoczty już stały nad Niemnem; Napoleon już zbiera armiję ogromną, Jakiej człowiek nie widział i dzieje nie pomną; Obok Francuzów ciągnie polskie wojsko całe, Nasz Józef, nasz Dąbrowski, nasze orły białe! Już są w drodze, na pierwszy znak Napoleona Przejdą Niemen i - bracie! Ojczyzna wskrzeszona!" Cytat pochodzący z Księgi VI „Zaścianek” Ksiądz Robak nakłania Sędziego do pokojowego rozwiązania sporu z Hrabią Widoczne są tutaj nadzieje związane z przybyciem Napoleona na ziemie litewskie

Cytat z Księgi IV „Dyplomatyka i łowy” „Gdy cesarz Napoleon w potyczce zażywa Raz po raz, to znak pewny, że bitwę wygrywa; Na przykład pod Austerlic; Francuzi tak stali Z armatami, a na nich biegła ćma Moskali; Cesarz patrzył i milczał; co Francuzi strzelą, To Moskale pułkami jak trawa się ścielą. Pułk za pułkiem cwałował i spadał z kulbaki; Co pułk spadnie, to Cesarz zażyje tabaki” Cytat z Księgi IV „Dyplomatyka i łowy” Opowieść księdza Robaka o umiłowaniu przez Cesarza zażywania tabaki Kolejna wzmianka o sukcesach Napoleona

Cytat z Księgi IV „Dyplomatyka i łowy” „Napoleon katolik jest najprzykładniejszy; Wszak go papież namaścił, żyją z sobą w zgodzie I nawracają ludzi w francuskim narodzie” Cytat z Księgi IV „Dyplomatyka i łowy” Opowieść księdza Robaka Przedstawienie Napoleona jako dobrego katolika i obrońcę wiary

podsumowanie Napoleon jest przedstawiony jako postać wyidealizowana, uosobienie zwycięstw i nadzieja Polaków na niepodległe państwo Jego głównym orędownikiem w utworze jest ksiądz Robak W epopei opisane są jego sukcesy, porażki są celowo pominięte Taki sposób przedstawienia tego wielkiego wodza miał służyć pobudzeniu Polaków do walki z zaborcami, poświęcenia dla kraju Mit Cesarza jednoczyć społeczeństwo i dawać wzór do realizacji w przyszłości

Jan henryk dąbrowski Urodzony 2 sierpnia 1755 w Pierzchowie nad Rabą w Małopolsce Zmarły 6 czerwca 1818 w Winnej Górze w Wielkopolsce generał; 1794 uczestnik obrony Warszawy i dowódca wyprawy do Wielkopolski 1797 twórca Legionów polskich we Włoszech uczestnik kampanii napoleońskich 1806–07, 1809 i 1812 1813–14 naczelny wódz wojsk polskich

Postać Jana henryka dąbrowskiego w „panu tadeuszu” Pojawia się w opowieściach Robaka oraz Bartka Prusaka O jego bohaterstwie szepczą ludzie na Litwie, wyczekując jego przybycia W 1812 roku zjawia się w Soplicowie, gdzie stacjonuje jego sztab Uczestniczy w uczcie zorganizowanej przez Wojskiego

Cytat z Księgi IV „Dyplomatyka i łowy” „Czy uwierzycie Państwo, że z tej tabakiery Pan jenerał Dąbrowski zażył razy cztery?" "Dąbrowski?" - zawołali. - "Tak, tak, on jenerał; Byłem w obozie, gdy on Gdańsk Niemcom odbierał; Miał coś pisać; bojąc się, ażeby nie zasnął, Zażył, kichnął, dwakroć mię po ramieniu klasnął: Księże Robaku - mówił - Księże Bernardynie, Obaczymy się w Litwie, może nim rok minie; Powiedz Litwinom, niech mnie czekają z tabaką Częstochowską, nie biorę innej, tylko taką” Cytat z Księgi IV „Dyplomatyka i łowy” Opowieść księdza Robaka o tabace Przedstawienie sukcesów Dąbrowskiego Zapowiedź jego przybycia na Litwę

Cytat z Księgi XII „Kochajmy się” Dąbrowski rzekł do Maćka: "A ty co, Kolego? Zdaje się, żeś ty nierad z przybycia naszego? Milczysz kwaśny? I jakże, serce ci nie skacze, Gdy widzisz orły złote, srebrne? gdy trębacze Pobudkę Kościuszkowską trąbią ci nad uchem? Maćku, myśliłem, że ty większym jesteś zuchem; Jeśli szabli nie weźmiesz i na koń nie siędziesz, Przynajmniej z kolegami wesoło pić będziesz Zdrowie Napoleona i Polski nadzieje!" Cytat z Księgi XII „Kochajmy się” Jan Henryk Dąbrowski zwraca uwagę Maciejowi, że ten nie weseli się z powodu ich przybycia Ukazana jest tutaj nadzieja odzyskania przez Polskę niepodległości

Karol otto kniaziewicz Urodzony 4 maja 1762 w Asītes (Assieten) w ówczesnej Kurlandii Zmarły 9 maja 1842 w Paryżu generał dywizji Wojsk Polskich, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej jeden z dowódców Legionów Polskich we Włoszech, twórca i dowódca Legii Naddunajskiej, uczestnik kampanii napoleońskiej, działacz emigracyjny.

Karol otto kniaziewicz w „panu tadeuszu” Pojawia się on na uczcie zorganizowanej z okazji zaręczyn Zosi i Tadeusza Dostaje w prezencie „Scyzoryk”- broń należącą do Klucznika Gerwazego

Cytat z Księgi XII „Kochajmy się” Przedstawienie siły i umiejętności generała Kniaziewicza Zyskanie sympatii u Klucznika Gerwazego i otrzymanie w prezencie sławnej broni Lecz jenerał Kniaziewicz, wzrostem najsłuszniejszy, Pokazało się, iż był w ręku najsilniejszy. Ująwszy rapier, lekko jakby szpadę dźwignął I nad głowami gości błyskawicą mignął, Przypominając polskie fechtarskie wykręty: K r z y ż o w ą s z t u k ę, m ł y ń c a, c i o s k r z y w y, r a z c i ę t y, C i o s k r a d z i o n y i t e m p y k o n t r p u n k t ó w, t e r c e t ó w, Które też umiał, bo był ze Szkoły Kadetów

Tadeusz kościuszko Urodzony 4 lutego 1746 w Mereczowszczyźnie Zmarły 15 października 1817 w Solurze polski i amerykański generał przywódca powstania przeciw Rosji i Prusom w Rzeczypospolitej Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w insurekcji 1794. Na jego cześć bohater epopei otrzymał imię Tadeusz

Cytat z Księgi I „Gospodarstwo” I też same portrety na ścianach wisiały. Tu Kościuszko w czamarce* krakowskiej, z oczyma Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma; Takim był, gdy przysięgał na stopniach ołtarzów, Że tym mieczem wypędzi z Polski trzech mocarzów, Albo sam na nim padnie*. Dalej w polskiej szacie Siedzi Rejtan* żałośny po wolności stracie, W ręku trzyma nóż, ostrzem zwrócony do łona, A przed nim leży Fedon i Żywot Katona. Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny, Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny, Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali, Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali. Nawet stary stojący zegar kurantowy W drewnianej szafie poznał, u wniścia alkowy, I z dziecinną radością pociągnął za sznurek, By stary Dąbrowskiego posłyszeć mazurek. Biegał po całym domu i szukał komnaty, Gdzie mieszkał dzieckiem będąc, przed dziesięciu laty. Cytat z Księgi I „Gospodarstwo” Opisuje on przybycie Tadeusza do swego dawnego domu Kościuszko przedstawiony jako bohater Oprócz Kościuszki występują tutaj inni bohaterowie historyczni, m. in. Tadeusz Rejtan czy Jakub Jasiński

Inne postaci historyczne w „panu tadeuszu” „(…) bo dziś w Soplicowie Na nabożeństwie mają być jenerałowie, Sławni dowódcy owi naszych legijonów,” „W mieście pobliskim stanął główny sztab książęcy, A w Soplicowie obóz czterdziestu tysięcy I ze sztabami swymi jenerał Dąbrowski, Kniaziewicz, Małachowski, Giedrojć i Grabowski.” Oraz: -Tadeusz Rejtan --ks Józef Poniatowski

DZIĘKUJEMY Prezentację wykonali: Michał Sochacki Paweł Krzywonos Adrian Czernik Adam Gierula