Folklore in Poland

Polska dzieli się na różne regiony Polska dzieli się na różne regiony. Każdy z nich ma odrębną tradycję, inne obyczaje, specyficzną dla siebie gwarę, stroje, muzykę i taniec. Ludzie różnią się nieco mentalnością i sposobem świętowania. Poland is divided into different regions. All of them have separate tradition, other customs, peculiar local dialect, costumes, music and dances. People differ also in their mentality and the manner of celebrating festivals.

Our region- KASZUBY Kasubian region is placed in the northern part of Poland. Among other towns and villages there are here: Krokowa, Gniewino, Łęczyca, Cewice, Czarna Woda, Dąbrówka, Bytów, Tuchomie, Lipnica, Przechlewo, Konarzyny, Brusy, Karsin, Kościerzyna, Nowa Karczma, Somonino, Żukowo and Gdansk (exception of his eastern part). Kasubian people inhabited the whole Pomerania in years 800-950 from Gdańsk to Szczecin. Since XVII century Kasubians were gradually relegated from western part of Poland by Germans. The richness of immaterial Kasubian culture has emerged from integration of different influences – indigenous Kasubian ones, Polish, German and Dutch. Among maintained folklore traditions the unique is the way of celebrating “dyngus”- on Easter Monday people pour water on each other (in the past boys pour water on girls—here they beat their legs with freshly cut branches of juniper. Sculpture is one of most livid art in Kasubian region. Formerly they were mostly religious themes, today it is fishery, nature, and every day, secular life. The origin of Kasubian language is hard tor determine, however, it is easy to notice hard that it combines the elements of Polish and German. It was regarded as legal language formerly, now it is considered as a dialect.

Nasz Region- KASZUBY Region kaszubski położony jest w północnej części Polski. Do kaszub należą m.in.: Krokowa, Gniewino, Łęczyca, Cewice, Czarna Woda, Dąbrówka, Bytów, Tuchomie, Lipnica, Przechlewo, Konarzyny, Brusy, Karsin, Kościerzyna, Nowa Karczma, Somonino, Żukowo i Gdańsk (za wyjątkiem jego wschodniej części).W latach 800-950 Kaszubi zasiedlali całe Pomorze, od Gdańska po sam Szczecin. Od wieku XVII kaszubi byli coraz bardziej wypierani z zachodniej części Polski (Szczecina) przez Niemców. Bogactwo niematerialnej kultury kaszubskiej powstało z nałożenia różnych wzorców – i odwiecznych kaszubskich, polskich, niemieckich i holenderskich. Spośród zwyczajów religijnych wyjątkowe są kaszubski "dyngus", urządzany w drugi dzień świąt wielkanocnych. Nie polega na polewaniu dziewcząt wodą, lecz „biciu” świeżo ściętymi gałązkami. Rzeźba na Kaszubach jest jedną z najżywiej rozwijających się dziedzin sztuki ludowej. Kiedyś głównym tematem była religia, dziś jest to rybołówstwo, przyroda, życie świeckie. Geneza języka kaszubskiego jest ciężka do określenia, jednak nie trudno zauważyć iż bardzo duży wpływ na niego miała kultura polska i niemiecka. Niegdyś był on uznany za język urzędowy, teraz jest tylko uważany za język gwarowy.

KUJAWY The historic land in Poland Kujawy is between Wielkopolska, Mazwsze, Pałuki, and Pomorze. It is characteristic because of the specific local dialect. Folklore costume has got features specific for gentry and bourgeoisie from Kujawy. The clothes were sewn from good broadcloth and silk, often imported from foreign countries, so they were quite expensive. The strong social bonds were manifested on Kujawy through the distinctive dance, which was transferred from generation to generation. While dancing people improvised, there were not any definite schemes and figures, only a few norms. Because of such character of dancing may variations of the dance exist, with different features and names. However mazurek rhythms dominate (including mazurek, kujawiak, oberek); the most important is “kujawiak”. It is danced in pairs rotating around an axis, moving around the circle.

KUJAWY To historyczna kraina Polski, między Wielkopolską, Mazowszem, Pałukami i Pomorzem. Charakteryzują się specyficzną gwarą. Odzież i strój ludowy na Kujawach ma cechy właściwe szlachty i burżuazji. Ubrania szyto z dobrego gatunkowo sukna i jedwabiu, często sprowadzanego z zagranicy, dlatego były one bardzo kosztowne (jeden z najbogatszych ubiorów w Polsce). Silną więź społeczną na Kujawach, przejawiała się wyraźnie w tańcu, który był przekazywany bezpośrednio z pokolenia na pokolenie. Tańcząc improwizowano, nie znano określonych schematów i figur, jedynie obowiązywały pewne normy. Ze względu na taki charakter kultury tanecznej Kujaw, istnieje niezliczona ilość odmian tańców, o różnych cechach i nazwach. Dominują jednak rytmy mazurkowe (zaliczamy tu: kujawiaka, mazurka i oberka), a właśnie 'kujawiak' odgrywa tu największą rolę. Tańczony parami w obrotach wokół wspólnej osi z przesuwaniem po okręgu koła.

PODHALE Folklore of Tatry mountains emerged as result of synthesis of Polish, Slovak and Balkan culture and so is similar to all cultures of Carpathian area. The local dialect is best preserved of all in Poland. The local rites arose under the influence of geographic and economic specificity (cultural isolation, the superiority of cultivating over agriculture). Life in hard climate and specific conditions affected the cult of physical power and knack, and simultaneously the devotion to the own land. The costumes of highlanders is similar to one used throughout the whole Carpathians. Highlanders dance, formed on bucolical grasslands and in narrow highlander houses, is cultivated in great extent due to the activity of regional groups, as well as family meetings. There is a dance which is exclusively male “zbójnicki”, with the character of a war dance. Different variations of “drobny (slight)” and “krzesany(striking)” are danced by couples. Traditional band of highlander musicians consists of string instruments: violins and bass (kind of small cello). There are solo instruments such as gęśle, dudy, and trombity. Formerly popular, in XIXth century they almost died out.

PODHALE Folklor Podhala powstał jako wynik syntezy ludowej kultury polskiej z elementami słowackimi i bałkańskimi i jest spokrewniony z kulturą wszystkich krain karpackich. Gwara góralska jest najlepiej zachowana ze wszystkich w Polsce. Obrzędowość góralska w znacznym stopniu wytworzyła się pod wpływem specyfiki geograficznej i gospodarczej (izolacja kulturowa, przewaga hodowli nad rolnictwem). Życie w ciężkim klimacie i warunkach górskich wpłynęło na kult siły fizycznej i sprytu, przy jednoczesnym mocnym przywiązaniu do własnej ziemi. Strój górali jest podobny do tego, jaki używany jest w całych Karpatach. Taniec góralski, ukształtowany na halach pasterskich i w ciasnych izbach góralskich, kultywowany jest w dużym stopniu dzięki działalności zespołów regionalnych, a także na uroczystościach rodzinnych. Tańcem wyłącznie męskim jest "zbójnicki", mający charakter tańca wojennego. Różne odmiany "drobnego" i "krzesanego" są tańczone parami. Tradycyjna kapela, czyli muzyka góralska składa się z instrumentów smyczkowych: skrzypce i basy (rodzaj małej wiolonczeli). Instrumentami solowymi są także gęśle (rodzaj ludowych skrzypiec), dudy, piszczałki i trombity. Niegdyś popularne, w XIX w. prawie zanikły.

KURPIE Kurpie – considering the folklore culture it is a very interesting region, quite different than the rest of Mazowsze. The main centers of culture are Myszyniec, Ostrołęka, Nowogród and Kadzidło - the heart of Kurpie. The folk art of Kurpie is expressed in the architecture, ornaments, sculpture and paper cut-outs. The old customs are cultivated as well as the local dialect. Kurpie customs, songs, dances, fairy tales, applications, legends are very interesting- they are connected with bee-keeping, shepherd’s life, hunting, etc. To the most interesting regional shows belongs “Kurpie’s Wedding”- traditional ceremonies with dances and wedding songs, performed by the folklore group from Kadzidło.

KURPIE Kurpie stanowią pod względem sztuki ludowej teren wyjątkowo ciekawy i wyraźnie odcinający się od reszty Mazowsza. Sercem Kurpi jest a Kadzidło. Główne ośrodki to Myszyniec, Ostrołęka, Nowogród. Sztuka ludowa Kurpiów znalazła swój wyraz przede wszystkim w budownictwie, zdobnictwie, rzeźbie i wycinankarstwie. Kultywowane są dawne zwyczaje z pieśniami i tańcami, używana jest nadal gwara. Interesujący jest folklor kurpiowski: zwyczaje, pieśni, tańce, baśnie, podania, legendy. Zwyczaje wiązały się z zajęciem Kurpiów, np. z hodowlą pszczół, z pasterstwem, z myślistwem itp. Do najciekawszych widowisk regionalnych należy "Wesele Kurpiowskie" z ciekawymi starodawnymi obrzędami, tańcami i piosenkami weselnymi. Wykonuje je zespół ludowy z Kadzidła

MAZOWSZE Mazowsze is historic and ethnographic region situated in the middle of Poland, at both banks of Wisła river, in the area of Mazowsze lowland, one of most extensive (wide) Polish geographic region. Basic dances in Mazowsze are kujawiak and oberek. Typical band consisted of fiddle, three-string basses and a small drum. Obereks and lively polkas dominated, and typical for of singing was a short wedding song. Mazureks were preserved – the old form of dancing, at present rather listened to than danced. The most famous Polish song and dance ensemble Is called “Mazowsze” – it performs arranged songs and dancing from different regions of the country.

MAZOWSZE Mazowsze to historyczna i etnograficzna kraina położona w środkowej Polsce, po obu stronach Wisły, na terenach Niziny Mazowieckiej, jednej z najbardziej rozległych polskich krain geograficznych. Podstawowe tańce na Mazowszu to kujawiaki i oberki. Typowa kapela na składała się ze skrzypiec, trzystrunowych basów i małego bębenka. Dominowały oberki i żywe polki, a typową formą pieśni była weselna przyśpiewka. zachowały się mazurki - dawna forma taneczna, dzisiaj przeznaczona raczej do słuchania niż do tańca. Najsłynniejszy Polski zespół pieśni i tańca, który funkcjonuje pod nazwą „Mazowsze” wykonuje zaaranżowane pieśni i układy taneczne z różnych regionów kraju.