NIE MA ZDROWIA BEZ ZDROWIA PSYCHICZNEGO .

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego (projekt) Mimo wielu jeszcze zapóźnień, zaniedbań i uprzedzeń, zdrowie psychiczne, także w Polsce, zaczyna być traktowane jako nieodłączny składnik zdrowia. Można żywić nadzieję, że zyska zrozumienie i będzie skłaniać do działania na rzecz zasadniczej zmiany podejścia wobec związanych z nim problemów społecznych i ekonomicznych.

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego (projekt) „System ochrony zdrowia psychicznego w Polsce nie odpowiada współczesnym standardom i potrzebom społecznym – nie można dłużej odkładać początku jego gruntownej, systemowej przebudowy.”

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego (projekt) Opieka zdrowotna dla osób z zaburzeniami psychicznymi : cechuje ograniczona dostępność, jest nierównomiernie rozmieszczona, oferuje kosztowny i nieskuteczny model organizacyjny - z dominującą pozycją odległego szpitala - ograniczoną dostępnością opieki ambulatoryjnej poza ośrodkami - z brakiem (praktycznie) nowoczesnych, środowiskowych form organizacyjnych W funkcjonowaniu systemu zawodzi ciągłość opieki dla tych, którzy jej potrzebują, a dla większości – koordynacja działania między różnymi placówkami opieki zdrowotnej oraz oparciem świadczonym przez placówki pomocy społecznej.

Cel: Poprawa jakości i dostępności świadczeń lecznictwa psychiatrycznego poprzez wdrożenie w województwie pomorskim modelu psychiatrii środowiskowej – zintegrowanej opieki uwzględniającej współdziałanie wszystkich partnerów instytucjonalnych w oparciu o Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego

Grupa robocza ds. psychiatrii Nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego Instytucja Imię i nazwisko AMG dr hab. Bogusław Borys POW NFZ lek. med. Marzena Głowacz UMWP lek. med. Roman Ludkiewicz dr n. med. Izabela Łucka prof. dr hab. Zbigniew Nowicki lek. med. Michał Rudnik lek. med. Blanka Skrzypkowska - Brancewicz PUW mgr Ewa Szczypior

Krótko o sytuacji epidemiologicznej Chorobowość Liczba osób leczonych zgonów samobójczych dzieci i młodzieży Jednostki chorobowe

Chorobowość

Liczba osób leczonych

Liczba osób leczonych ambulatoryjnie Nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego Liczba osób leczonych ambulatoryjnie

Liczba osób hospitalizowanych psychiatrycznie Chorzy leczeni ogółem (przypadki) w psychiatrycznych oddziałach pełnodobowych woj.pomorskiego w latach 2002-2005 13 831 14 797 14 883 2002 2003 2005

Liczba zgonów samobójczych

Chorobowość dzieci i młodzieży

Jednostki chorobowe

Główne problemy pomorskiej psychiatrii Brak kadry Nie- wystarczające finansowanie Przestarzały model organizacyjny Brak koordynacji działań Epidemiologia

Brak kadry

Niewystarczające finansowanie

Przestarzały model organizacyjny Zespoły Leczenia Środowiskowego Oddziały dzienne (miejsca) Powiat Ilość ubezpieczonych Obecnie Min. wskaźnik wg NPOZP obecnie BYTOWSKI 76 886 2 22 CHOJNICKI 93 007 20 29 CZŁUCHOWSKI 58 155 1 16 GDAŃSKI 79 937 24 KARTUSKI 105 195 31 KOŚCIERSKI 67 605 21 KWIDZYŃSKI 82 146 LĘBORSKI 64 990 19 MALBORSKI 63 160 NOWODWORSKI 35 922 11 PUCKI 72 900 SŁUPSKI 94 095 28 STAROGARDZKI 121 005 37 TCZEWSKI 111 879 33 WEJHEROWSKI 178 564 3 55 SZTUMSKI 42 051 13 M. GDAŃSK 446 346 10 92 140 M. GDYNIA 248 612 5 75 M. SŁUPSK 98 300 30 M. SOPOT 38 815 14 12 Razem 2 179 570 44 172 660

Niewystarczająca dostępność

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego (projekt) koordynowana Opieka finansowanie Stabilne Promowanie psychicznego zdrowia informatyzacja naukowe i Badania środowiskowy Model

Psychiatria środowiskowa to: zapewnienie osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej, zintegrowanej i dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form pomocy niezbędnych do życia w środowisku społecznym (w tym rodzinnym, zawodowym) PSYCHIATRIA ŚRODOWISKOWA środowiskowy model psychiatrycznej opieki zdrowotnej zróżnicowane formy pomocy i oparcia społecznego udział w życiu zawodowym koordynacja różnych form opieki i pomocy

Centrum Zdrowia Psychicznego zespół ambulatoryjny zadania: porady lekarskie i psychologiczne, indywidualna i grupowa pomoc psychoterapeutyczna, czynności pielęgniarskie, interwencje socjalne zespół środowiskowy wizyty domowe, terapia indywidualna i grupowa, praca z rodziną, treningi umiejętności, budowanie sieci oparcia społecznego, zajęcia i turnusy rehabilitacyjne zespół szpitalny dostęp do odpowiednio kwalifikowanej psychiatrycznej opieki stacjonarnej. Podstawowym i docelowym rozwiązaniem powinny być świadczenia oddziału psychiatrycznego lokalnego szpitala ogólnego. zespół dzienny częściowa hospitalizacja

Centrum koordynujące .

Najważniejsze zakresy planowanych zmian: Ułatwienie zdobywania i podnoszenia kwalifikacji zawodowych Odbudowanie sieci psychiatrycznej opieki nad dziećmi i młodzieżą Wdrożenie środowiskowej opieki nad pacjentem psychotycznym Poszerzenie zakresu i dostępności pomocy psychologicznej Ograniczenie zaburzeń depresyjnych i zachowań samobójczych

Plany szczegółowe

Plany szczegółowe powiat liczba ubezpieczonych docelowa ilość miejsc na powiat proponowana lokalizacja m. Sopot 38 815 15 Szpital Srebrzysko, ACK, 7 Szpital MW kartuski 105 195 42 ? m. Gdynia 248 612 100 Gdynia/Wejherowo pucki 72 900 30 gdański 79 937 32 Szpital Srebrzysko, ACK, 7 szpital MW nowodworski 35 922 14 wejherowski 178 564 71 człuchowski 58 155 23 Człuchów m. Gdańsk 446 346 178 Szpital Srebrzysko, ACK, 107 Szpital MW kwidzyński 82 146 33 Prabuty sztumski 42 051 17 bytowski 76 886 31 Miastko chojnicki 93 007 37 Chojnice, Kocborowo słupski 94 095 38 Szpital Słupsk kościerski 67 605 27 Szpital Koscierzyna lęborski 64 990 26 Szpital Lębork malborski 63 160 25 Kocborowo tczewski 111 879 45 m. Słupsk 98 300 40 starogardzki 121 005 48

Bardzo ważne… Jak wynika z doświadczeń amerykańskich, włoskich i szwedzkich reforma psychiatrii powinna być procesem stopniowym i ciągłym, wymaga przy tym przestrzegania odpowiedniej kolejności działań, tzn. najpierw należy tworzyć formy pozaszpitalne, potem dopiero redukować szpitale. (S. Pużyński, W. Langiewicz 1997)

Cele średnioterminowe Harmonogram działań Cele krótkoterminowe ( 3-6 miesięcy) zwiększenie globalnych nakładów na lecznictwo psychiatryczne i uzależnień odbudowanie sieci placówek dla dzieci i młodzieży. zmiana sposobu szacowania potrzeb zdrowotnych efektywne wykorzystanie publicznych środków i zapobieganie ich nadmiernemu rozdrobnieniu Cele średnioterminowe ( 1- 2 lata) plan i wdrożenie rozbudowy profesjonalnych zasobów ludzkich opracowanie planu prewencji pierwotnej i wtórnej zachowań samobójczych rozwój form pośredniej opieki psychiatrycznej stworzenie powiatowych planów zdrowotnych powołanie Centrum Koordynującego Cele długoterminowe ( powyżej 2 lat) stworzenie przewidzianej Programem liczby psychiatrycznych łóżek opiekuńczo-leczniczych stworzenie wysokospecjalistycznych, profilowanych oddziałów rozbudowanie i równomierne rozmieszczenie placówek dla osób uzależnionych zwiększenie liczby lóżek dziecięco-młodzieżowych wdrożenie i funkcjonowanie Centrów Zdrowia Psychicznego powołanie ogólnopsychiatrycznego oddziału dla powiatu wejherowskiego oraz Gdyni

Dziękuję za uwagę Nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego