PROGRAM PROFILAKTYKI PALENIA TYTONIU DLA UCZNIÓW STARSZYCH KLAS SZKÓŁ PODSTAWOWYCH I GIMNAZJÓW ZNAJDŹ WŁAŚCIWE ROZWIĄZANIE.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Słowo wstępu… Od stycznia 2010 roku Przedszkole Miejskie nr 40 w Rudzie Śląskiej po raz pierwszy przystąpiło do realizacji programu przedszkolnej edukacji.
Advertisements

Pilotażowy Program Profilaktyki Zakażeń HCV
Podsumowanie II edycji programu „Znajdź właściwe rozwiązanie”
Stanowisko Państwowej Inspekcji Sanitarnej wobec używania elektronicznych papierosów w miejscach objętych zakazem palenia wyrobów tytoniowych. Magdalena.
VII edycja programu edukacyjnego pt. „Trzymaj Formę!”
Szkoły wolne od dymu tytoniowego
Szkolenie dla koordynatorów Programu Edukacji Antytytoniowej - „Nie pal przy mnie, proszę” oraz Programu Profilaktyki Palenia Tytoniu - „Znajdź właściwe.
Realizacja podstawowych kierunków polityki oświatowej państwa.
program profilaktyki uzależnień
Powiatowa Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w Radomiu
Młodszy asystent Sekcji Promocji Zdrowia
Sekcja Promocji Zdrowia i Oświaty Zdrowotnej
Sekcja Promocji Zdrowia i Oświaty Zdrowotnej
„ZNAJDŹ WŁAŚCIWE ROZWIĄZANIE”
Katarzyna Baćmaga Kierownik
Sekcja Oświaty Zdrowotnej
ZAŁOŻENIA REALIZACJI IV EDYCJI PROGRAMU EDUKACYJNEGO
Ramowe założenia realizacji programu pt.
PROGRAM PRZEDSZKOLNEJ EDUKACJI ANTYTYTONIOWEJ
Nie pal przy mnie, proszę
ZNAJDŹ WŁAŚCIWE ROZWIĄZANIE
Zdrowie: To nie tylko brak choroby, lecz pełny dobrostan społeczny, psychiczny i biologiczny Światowa Organizacja Zdrowia.
Trzymaj formę Celem programu jest :
CZYSTE POWIETRZE WOKÓŁ NAS
ZNAJDŹ WŁAŚCIWE ROZWIĄZANIE PROGRAM PROFILAKTYKI PALENIA TYTONIU DLA UCZNIÓW STARSZYCH KLAS SZKOŁY PODSTAWOWEJ I GIMNAZJUM Barbara Osiecka Kwidzyn, dnia.
„NIE PAL PRZY MNIE, PROSZĘ”
Nie pal przy mnie proszę
OGÓLNOPOLSKA KAMPANIA SPOŁECZNA Z OKAZJI ŚWIATOWEGO DNIA BEZ TYTONIU
Profilaktyka to wszelkie działania podejmowane w celu zapobiegania jakiemuś zjawisku, ochrona przed niepożądanym skutkiem jakiegoś zjawiska TYPY PROFILAKTYKI.
Założenia programu edukacyjnego
„Czyste Powietrze Wokół Nas”
Dobre praktyki w Publicznym Gimnazjum nr 44 w Łodzi
Sekcja Oświaty Zdrowotnej i Promocji Zdrowia
GKRPA w PODKOWIE LEŚNEJ
w praktyce pedagogicznej
Podsumowanie realizacji programu edukacji antytytoniowej „Nie pal przy mnie proszę” w powiecie jarosławskim w roku szkolnym 2010/2011.
PROBLEM PALENIA TYTONIU W POLSCE
ZADANIA Cel podejmowanych działań, określenie na czym polega realizacja zadania Formy realizacji Diagnozowanie dzieci i młodzieży. diagnoza określająca.
Podsumowanie realizacji programu profilaktyki palenia tytoniu
r. Białystok.
Białystok r..
„NIE PAL PRZY MNIE, PROSZĘ”
Realizacja programu „Znajdź właściwe rozwiązanie” w roku szkolnym 2012/2013 na terenie powiatu krapkowickiego mgr Joanna Pawlak Sekcja Promocji Zdrowia.
Szkolenie krajowe dotyczące wprowadzenia programu edukacyjnego Warszawa, Państwowa Inspekcja Sanitarna Polska Federacja Producentów Żywności.
Nie pal przy mnie, proszę
ORGANIZOWANIE I UDZIELANIE UCZNIOM POMOCY PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ W ŚWIETLE NOWYCH REGULACJI PRAWNYCH PODNIESIENIE EFEKTYWNOSCI KSZTAŁCENIA UCZNIÓW.
Programy i projekty w Szkole Promującej Zdrowie. Standardy Szkoły Promującej Zdrowie  Szkoła promująca zdrowie dąży do osiągania celów i realizuje zadania.
CZYSTE POWIETRZE WOKÓŁ NAS
Świętokrzyskie Centrum Onkologii Założenia i metody wdrażania projektu „Szkoła promująca zalecenia Europejskiego kodeksu walki z rakiem” w roku szkolnym.
O paleniu tytoniu raz jeszcze…
Rządowy program na lata „Bezpieczna i przyjazna szkoła” Założenia programu i efekty jego realizacji w 2014 r. Data Ogólnopolski program Komendy.
„ZNAJDŹ WŁAŚCIWE ROZWIĄZANIE”
Świętokrzyskie Centrum Onkologii Założenia i metody wdrażania projektu „Szkoła promująca zalecenia Europejskiego kodeksu walki z rakiem” w roku szkolnym.
PROGRAM OGRANICZANIA ZDROWOTNYCH NASTĘPSTW PALENIA TYTONIU W POLSCE
Trzymaj Formę!-II edycja Zofia LIPKA – koordynator programu “Trzymaj Formę!”
Przedstawienie Regulaminu Konkursu na projekt edukacyjny promujący aktywne uczestnictwo rodziców w realizacji programu edukacyjnego pt.”Trzymaj Formę!”
Wykaz Krajowych i Narodowych Programów Profilaktyki – zawierających zadania resortu edukacji.
Programy profilaktyczne realizowane w Zespole Szkół w Sarzynie w roku szkolnym 2016/2017 w ramach współpracy z Państwowym Powiatowym Inspektoratem Sanitarnym.
Program antytytoniowej edukacji zdrowotnej
Program antytytoniowej edukacji zdrowotnej
r. Białystok.
CZYSTE POWIETRZE WOKÓŁ NAS
PROJEKT rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych.
Bieg po zdrowie Program Antytytoniowej Edukacji Zdrowotnej realizowany przez uczniów klasy IVa Publicznej Szkoły Podstawowej nr 9 im. Marszałka Józefa.
Otyłość jest jednym z większych wyzwań globalnych XXI wieku
Profilaktyka to wszelkie działania podejmowane w celu zapobiegania jakiemuś zjawisku, ochrona przed niepożądanym skutkiem jakiegoś zjawiska TYPY PROFILAKTYKI.
Kontrola i ewaluacja zajęć wychowania fizycznego
Program dla dzieci w wieku przedszkolnym
Program dla dzieci w wieku przedszkolnym
Program dla dzieci w wieku przedszkolnym
Zapis prezentacji:

PROGRAM PROFILAKTYKI PALENIA TYTONIU DLA UCZNIÓW STARSZYCH KLAS SZKÓŁ PODSTAWOWYCH I GIMNAZJÓW ZNAJDŹ WŁAŚCIWE ROZWIĄZANIE

Program profilaktyki palenia tytoniu Znajdź właściwe rozwiązanie adresowany jest do uczniów starszych klas szkoły podstawowej oraz gimnazjum. W tym okresie nauki gwałtownie wzrasta liczba dzieci i młodzieży próbujących po raz pierwszy zapalić papierosa.

Odsetek młodzieży w Polsce rozpoczynającej palenie w wieku: 11 lat i mniej wynosi 13,8 % 12 lat wynosi 9,2 % 13 lat wynosi 9,6 % 14 lat wynosi 11,3 % 15 lat wynosi 9,7 %

Młodzi ludzie zaczynają palić okazjonalnie, następnie w regularnych odstępach czasu, wkraczając na drogę pełnego uzależnienia od nikotyny. Odsetek młodzieży palącej papierosy codziennie zwiększa się wraz z wiekiem: 11 lat wynosi 0,8 % 13 lat wynosi 3,0 % 15 lat wynosi 12,4 %

Konieczność interwencji mającej na celu uchronienie przed inicjacją palenia tytoniu i wejścia w nałóg podyktowana jest również skumulowaniem w tym okresie życia wielu psychospołecznych czynników ryzyka palenia tytoniu, w tym m. in. socjodemograficznych, tj.: I. wiek i płeć ucznia; II. status społeczny, stan rodzinny i wykształcenie rodziców;

III. problemy wieku dojrzewania; IV. czynniki środowiskowe; V. czynniki interpersonalne (palenie rodziców, rodzeństwa, rówieśników, zachowanie grup rówieśniczych, więzi społeczne); VI. normy i obyczaje środowiskowe, w tym reakcje rodziców na palenie tytoniu przez dziecko; VII. dostępność wyrobów tytoniowych

Biorąc pod uwagę specyficzne uwarunkowania palenia tytoniu przez uczniów starszych klas szkół podstawowych i gimnazjów autorzy poradnika koncentrują się głównie na psychospołecznych mechanizmach kształtujących postawy i zachowania.

Proces uzależniania dzieci i młodzieży od nikotyny przebiega w pięciu następujących po sobie fazach: 1. przygotowania, 2. próbowania, 3. eksperymentowania, 4. regularnego palenia, 5. uzależnienia.

Sięgając po pierwszego w życiu papierosa, dziecko wchodzi w fazę drugą – próbowania. Pierwsze papierosy wypala zazwyczaj pod presją rówieśników.

Konsekwencje pierwszych prób palenia zależą od tego, w jakim stopniu doznania fizjologiczne w następstwie wypalenia pierwszych dwóch, trzech papierosów są negatywne, a także od tego, czy utrzymują się psychospołeczne czynniki usposabiające do kontynuowania palenia, oraz czy łatwy jest dostęp do papierosów.

Łatwy dostęp do papierosów jest czynnikiem sprzyjającym regularnemu paleniu dzieci i młodzieży. Społeczna obojętność, przyzwolenie rodziców, brak konsekwentnie realizowanej polityki przeciwtytoniowej w szkole i w lokalnej społeczności torują drogę do utrwalenia palenia.

I. CEL GŁÓWNY PROGRAMU Zapobieganie paleniu tytoniu wśród młodzieży szkolnej II. CELE SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU Zwiększenie wiedzy w zakresie szkodliwości dymu tytoniowego Kształtowanie umiejętności dbania o zdrowie własne i swoich bliskich Kształtowanie postaw asertywnych związanych z unikaniem czynnego i biernego palenia tytoniu

III. ADRESACI PROGRAMU Uczniowie starszych klas szkół podstawowych i gimnazjów IV. REALIZATORZY PROGRAMU Nauczyciele Inni przedstawiciele środowiska szkolnego, np. pielęgniarki szkolne Przeszkoleni liderzy młodzieżowi

V. CZAS TRWANIA PROGRAMU Lata 2010 – 2013 Edycja pilotażowa: II – VI.2010 VI. ORGANIZATORZY PROGRAMU Główny Inspektorat Sanitarny Państwowa Inspekcja Sanitarna – WSSE (16) i PSSE (318)

VII. KOORDYNATORZY PROGRAMU Poziom krajowy – GIS Poziom wojewódzki – WSSE Poziom lokalny – PSSE Poziom szkolny – wytypowani koordynatorzy w szkołach VIII. PARTNERZY PROGRAMU Ministerstwo Edukacji Narodowej Stowarzyszenie na Rzecz Dzieciństwa Wolnego od Tytoniu Inni (na poziomie wojewódzkim, powiatowym i lokalnym)

IX. METODYKA REALIZACJI PROGRAMU Przedstawienie oferty programowej dyrektorom szkół podstawowych w kraju: Edycja pilotażowa – liczba szkół na terenie PSSE wg wskazań z WSSE Przeszkolenie i przygotowanie koordynatorów programu: Dystrybucja materiałów programowych

X. REALIZACJA PROGRAMU W SZKOŁACH Poinformowanie pracowników szkół o sposobie realizacji programu w placówce: Wykonawcy: szkolny koordynator programu

Poinformowanie rodziców uczniów o sposobie przeprowadzenia programu w szkołach i współdziałanie z rodzicami: - spotkanie z rodzicami - list do rodziców - inne formy wg możliwości Wykonawcy: dyrektorzy szkół i nauczyciele

Poinformowanie uczniów o sposobie realizacji programu w szkołach oraz przeszkolenie i przygotowanie liderów młodzieżowych do współrealizacji programu. Wykonawcy: dyrektorzy szkół i nauczyciele

Przeprowadzenie zajęć warsztatowych z uczniami wg zaproponowanych scenariuszy zajęć: - Zajęcia 1. Poznajmy się bliżej - Zajęcia 2. Laboratorium ciała - Zajęcia 3. Naucz się mówić nie - Zajęcia 4. Znajdź właściwe rozwiązanie - Zajęcia 5. Uwierz w siebie Wykonawcy: szkolni koordynatorzy programu; inni przedstawiciele środowiska szkolnego; specjaliści zaproszeni z zewnątrz;

Realizacja zajęć z rodzicami i opiekunami uczniów według autorskich projektów w szkołach Wykonawcy: szkolni koordynatorzy; inni przedstawiciele środowiska szkolnego; specjaliści zaproszeni z zewnątrz;

XII. NADZOROWANIE I MONITOROWANIE REALIZACJI PROGRAMU Wykonawcy: PSSE

XIII. PODSUMOWANIE I OCENA REALIZACJI I EDYCJI PROGRAMU Dokonanie podsumowania i oceny z uwzględnieniem następujących wskaźników: liczby szkół, które wprowadziły program liczby uczniów, którzy uczestniczyli w programie liczby szkół, które powiadomiły rodziców o realizacji programu liczby rodziców, którzy uczestniczyli w programie liczby realizatorów programu w szkołach (z podaniem stanowiska/zawodu realizatora, np.: dyrektorzy szkół, pedagodzy, nauczyciele zajęć przedmiotowych, lekarze, pielęgniarki, psychologowie)

liczby przeszkolonych osób: - na poziomie wojewódzkim - na poziomie powiatowym wydanie dodatkowych materiałów oświatowo-zdrowotnych i pomocy dydaktycznych integralnie związanych z programem zaobserwowanych efektów w zmianie postaw i zachowań uczniów i ich rodziców pozyskanie lokalnych partnerów, sojuszników, darczyńców na rzecz realizacji działań programowych (rodzaj udzielonego wsparcia) liczba i rodzaj informacji na temat realizacji programu w środkach masowego przekazu Wykonawcy: WSSE/PSSE/szkoły Termin realizacji: II – VI.2010