PRAWA CZŁOWIEKA

PRAWA CZŁOWIEKA = PRAWA DZIECKA Prawa człowieka to podstawowe standardy przysługujące każdemu człowiekowi z tytułu człowieczeństwa , z samego faktu bycia człowiekiem Prawa człowieka są takie same dla wszystkich ludzi bez względu na rasę , płeć , wyznanie , pochodzenie etniczne , przekonania polityczne lub inne pochodzenie społeczne , pochodzenie narodowe , orientację seksualna

PRAWA CZŁOWIEKA = PRAWA DZIECKA Szczególne prawa przysługują dzieciom Rozwój ich społeczeństwa przebiega bowiem w specyficzny sposób. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie , nie umie samodzielnie kształcić swojej natury. Potrzebuje rodziców , opiekunów i wielu innych ludzi , którzy staja się naturalnymi „ strażnikami „ jego praw. Jednak dziecko potrzebuje również specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym.

PRAWA CZŁOWIEKA = PRAWA DZIECKA Środowiskiem, które wspiera rodziców i opiekunów jest szkoła. Nauczyciele pomagają kształtować osobowość dziecka z pełnym poszanowaniem jego godności osobistej. Uczą nie tylko szacunku do samych siebie, ale też do innych ludzi. Wraz z przekazywaną wiedzą rozwijają w młodych ludziach umiejętności i postawy, które pomagają im chronić swoje prawa, respektować ogólnie obowiązujące normy i zasady życia społecznego. We współczesnej szkole edukacja o prawach człowieka i na rzecz tych praw jest niezbędnym elementem wychowania.

PRAWA CZŁOWIEKA = PRAWA DZIECKA Prawa dziecka wynikające z podstawowych praw człowieka zapisanych w Konstytucji RP Prawa ucznia wynikające  z obowiązku szkolnego Prawo do opieki wychowawczej i zapewnienia warunków bezpieczeństwa,   Prawo do zapoznania się z wewnątrzszkolnym systemem oceniania i oceny zgodnie z jego założeniami, Prawo do podmiotowego traktowania, Prawo do rozwijania swoich zainteresowań, zdolności i talentów, Prawo do odpoczynku w czasie przerw świątecznych i ferii, Prawo do uzyskania pomocy w przypadku trudności w nauce, Prawo do korzystania z opieki zdrowotnej oraz poradnictwa i terapii pedagogicznej i psychologicznej prawo do nauki, prawo do wychowania w rodzinie, prawo do wychowania bez przemocy, prawo do informacji, prawo do swobody myśli, sumienia religii, prawo do swobody wypowiedzi

PRAWA CZŁOWIEKA = PRAWA DZIECKA Marcin Brykczyński- O prawach dziecka Niech się wreszcie każdy dowie I rozpowie w świecie całym Że dziecko to także człowiek Tyle że jest mały. Dlatego ludzie uczeni Którym za to należą się brawa Chcąc wielu dzieci los odmienić Stworzyli dla was mądre prawa. Więc je na co dzień i od święta próbujcie dobrze zapamiętać: Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego. Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić. Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać. Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami. Nikt nie może moich listów czytać bez pytania Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania. Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa. Tak się w wiersze poukładały Prawa dla dzieci na całym świecie Byście w potrzebie z nich korzystały najlepiej jak umiecie. Prace nagrodzone w konkursie „STOP przemocy” 10.04.2008 Wstawić obrazek

PRAWA CZŁOWIEKA = PRAWA DZIECKA Prawa człowieka w kontekście podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych Nadrzędnym celem działań edukacyjnym szkoły jest wszechstronny rozwój ucznia. Edukacja szkolna polega na harmonijnym realizowaniu przez nauczycieli zadań w zakresie nauczania, kształcenia umiejętności i wychowania. Praw dziecka

Prawa człowieka w kontekście podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych Uświadamianie uczniom, że wspólnoty takie jak: rodzina, środowisko lokalne i ojczyzna stanowią wielką wartość w życiu każdego człowieka, i że każdy ma wobec tych wspólnot obowiązki. Moja postawa wobec innych. Koleżeństwo, przyjaźń, miłość. Prawa moje i prawa innych. Stosunek do środowiska przyrodniczego i kulturowego. Społeczeństwo. Prawa i obowiązki obywatelskie. Postawy prospołeczne i aspołeczne Istnienia w kulturze, przede wszystkim w jej wymiarze symbolicznym i aksjologicznym, tak by stawała się wewnętrzną i osobistą własnością dziecka. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości. Poszukiwanie swojego miejsca w świecie, świadome korzystanie z przysługujących praw oraz wypełnianie obowiązków. Najważniejsze wartości: prawda, dobro, piękno i sprawiedliwość w otaczającym świecie. Podstawa programowa sp

Prelekcje dla uczniów i rodziców Uroczystości i imprezy szkolne Prawa dziecka w różnych obszarach pracy Prelekcje dla uczniów i rodziców -edukacja prawna -spotkania z przedstawicielami policji -spotkania z psychologiem, pedagogiem Uroczystości i imprezy szkolne -festyny prozdrowotne -imprezy organizowane przez SU -Dzień Dziecka -Święto Rodziny -Święto Szkoły Zajęcia pozalekcyjne: -koła zainteresowań -zajęcia sportowe -świetlica środowiskowa -zajęcia muzyczne i plastyczne Gdzie szukać pomocy? -Dyrekcja szkoły -Rzecznik Praw Ucznia -Pedagog szkolny -Wychowawca -Pozostali pracownicy szkoły Prawa dziecka w sp43

Prawa człowieka można podzielić na prawa: Osobiste – jak wolność od tortur, prawo do życia, prawo do uznania podmiotowości prawnej. Obywatelskie – np. prawo do posiadania obywatelstwa, wolność myśli, sumienia i wyznania. Polityczne – jak prawo do zrzeszania się, prawo do wolności opinii, prawo do uczestnictwa w rządzeniu krajem. Społeczne - np. prawo do urlopu, prawo do ochrony zdrowia. Ekonomiczne – jak prawo do pracy. Kulturalne – np. prawo do korzystania z dóbr kultury.

Prawa człowieka to: Prawa indywidualne – ich podmiotem nie są grupy ludzi, ale pojedynczy człowiek. Wyjątkowo mówi się o ochronie poszczególnych praw grup społecznych, np.: prawa mniejszości narodowych czy prawa uchodźców. Gdy mówimy o prawach człowieka to myślimy o prawach poszczególnych osób, jednostek należących do tych grup. Prawa niezbywalne – żadna władza nie może ich odebrać, tak jak żadna osoba nie może zrzec się swoich praw czy zrezygnować z nich, np.: wolność od niewolnictwa oznacza, że sam nie mogę oddać się w niewolę, takie działanie nie powoduje żadnych skutków, jest po prostu bez znaczenia. Ludzie posiadają prawa człowieka, nawet jeśli nie uznaje tego prawo ich kraju czy wówczas, kiedy są one naruszane.

Prawa człowieka dzielimy na: Prawa (prawa pozytywne) – oznaczające obowiązek podjęcia przez wadzę działania na rzecz jednostki (np. prawo do sprawiedliwego sądu zobowiązuje państwo do tworzenia systemu sądów, kształcenia sędziów czy zapewnieniu dostępu do sądu dla wszystkich osób). Jednostka ma prawo żądać przysługujących jej praw, a państwo musi zagwarantować ich realizację Wolności (prawa negatywne) – oznaczające obowiązek powstrzymania się władzy od działań w określonych obszarach naszego życia (np. wolność od tortur zakazuje jakiejkolwiek władzy stosowania tortur wobec jednostki).

Ksenofobia (strach, czyli strach przed obcymi) - niechęć, wrogość, lęk wobec obcych, przesadne wyrażanie niechęci wobec cudzoziemców. Często źródłem ksenofobii jest bezkrytyczne podejście do stereotypów etnicznych. Ksenofobia może dotyczyć wszystkiego, co wiąże się z obcokrajowcami, osobami nieznanymi, innymi pod pewnymi względami. Pojawienie się ksenofobii towarzyszy zazwyczaj narastaniu w społeczeństwie nastrojów nacjonalistycznych i stanowi ona swoiste dopełnienie wobec nacjonalizmu. Zazwyczaj obawa przed wpływami z zewnątrz i aktywne im przeciwdziałanie ma swe źródła w sytuacji społeczno-ekonomicznej kraju. Narasta w chwilach złej sytuacji gospodarczej, pogorszenia się warunków życia. Ksenofobiczne nastroje wobec cudzoziemców (a w tym szczególnie wobec emigrantów podejmujących pracę w danym kraju) znajdują zwolenników przede wszystkim wśród niezadowolonej ze swej sytuacji życiowej, gorzej usytuowanej ekonomicznie części ludności danego kraju, która postrzega obcych jako potencjalnych konkurentów w walce na rynku. Ksenofobia może stać się immanentną wartością powszechnie akceptowaną w społeczeństwie lub w pewnych grupach społecznych. Przeciwieństwem ksenofobii jest ksenolatria - umiłowanie odmienności, inności.

RASIZM Rasizm, dyskryminacja rasowa (ród, rasa, grupa spokrewnionych) – zespół poglądów głoszących tezę o nierówności ludzi, a wynikająca z nich ideologia przyjmuje wyższość jednych ras nad innymi. Przetrwanie tych "wyższych" ras staje się wartością nadrzędną i z racji swej wyższości dążą do dominowania nad rasami "niższymi". Rasizm opiera się na przekonaniu, że różnice w wyglądzie ludzi niosą za sobą niezbywalne różnice osobowościowe i intelektualne. Rasizm został potępiony przez UNESCO (1961, 1964) oraz Zgromadzenie Ogólne ONZ (Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948), a także wiele innych organizacji międzynarodowych. Rasizm nigdy nie był ideologią jednolitą, zmieniał się i ewoluował, toteż nie istnieje modelowy wzór rasizmu – jego istotę można badać wyłącznie poprzez historię.

Prezentację wykonali uczniowie klasy IId