Prezentację przygotowała: Aleksandra Kubiś kl. VIB Temat: ,,Historia książki’’

Historia książki - dziedzina wiedzy badająca książkę od początków jej istnienia. Historia ta dzieli się na 2 okresy: książkę rekopiśmienną - sprzed ery druku, tworzoną do 1500 roku (zalicza się tu też inkunabuły) oraz na epokę książki drukowanej, której rozwój zawdzięczamy Janowi Gutenbergowi.

Pismo obrazkowe Aby powstała książka najpierw musiało powstać słowo pisane. Najprostszą wersją słowa pisanego było pismo obrazkowe, które stopniowo przekształcano w proste znaki, aż powstał pisany wyraz. O pierwszym takim piśmie świadczą gliniane tabliczki pochodzące z Azji na których pisano 6 tysięcy lat temu.

Papirus W miarę rozwoju cywilizacji gliniane tabliczki zastąpiono papirusem. Papirus używany w starożytności, wyrabiany był z włókien rośliny, rosnącej w Egipcie, Abisynii, Palestynie i innych państwach. Cięto go na paski, sklejano w długie wstęgi i zwijano. Zwoje papirusu odpowiadały dzisiejszej książce.

Hieroglify Hieroglify były pismem starożytnych Egipcjan, znakami niezrozumiałymi poza ich krajem, ale i dla większości jego ludności. Sztuka pisania stanowiła tajemnicze, ekskluzywne narzędzie, jej znajomością mogli się szczycić tylko nieliczni spośród mieszkańców Egiptu. Z upływem czasu, w związku z przemianami kulturowymi, nastaniem ery chrześcijańskiej, księgi zapisane hieroglifami stawały się jeszcze mniej zrozumiałe, a wiele z nich uległo zniszczeniu.

Pergamin Głębokiej przemiany w zapisach dokonano dopiero około 2200 lat temu, kiedy wynaleziono pergamin (odpowiednio wyprawiona skóra zwierzęca). Ponieważ pismo ręczne wymagało dużo pracy i pochłaniało wiele czasu kilka wieków później wymyślono druk.

Gliniana tabliczka Obok Egiptu i Chin prastare i równie potężne centrum cywilizacyjne rozciągało się między Eufratem i Tygrysem. W Meopotamii, bo niej mowa zamieszkujący północ kraju Sumerowie, twórcy pisma klinowego, używali gliny do wypalania zapisanych wcześniej tabliczek. Semiccy Akkadowie którzy pod koniec III tysiąclecia położyli kres panowaniu sumeryjskiemu, szybko rozwinęli i rozpowszechnili pismo klinowe oraz kulturę starożytnego Babilonu poza Azję. Gliniane tabliczki z pismem babilońskim można było znaleźć aż w egipskich archiwach królewskich.

Pismo kipu Kipu - zwane inaczej pismem węzełkowym, było indiańskim sposobem utrwalania myśli. Stanowił on naturalny i logiczny twór ludu , który żył z pasterstwa .Początkowo Indianie używali rąk do przeliczania swoich lam . Jednakże z upływem czasu ich stada powiększały sie i a końcu zabrakło palców do liczenia . Wiec zaczęto sie zastanawiać nad tym , co by tu zrobić by móc policzyć wszystkie zwierzęta. Wtedy ktoś wpadł na pomysł zastąpienia palców sznurkami . Można je było wiązać na modle palców u rak i mnożyć bez ograniczenia . Z czasem i to, ulepszenie okazało sie niewystarczające ponieważ stary kipu był przystosowany do warunków gminy wiejskiej i nie mógł podołać rosnącym potrzebom , gdyż nie można było łączyć setki i tysięcy sznurków razem.

Pismo klinowe Pismo klinowe to najstarsza, na Bliskim Wschodzie, odmiana pisma, stworzona najprawdopodobniej przez Sumerów ok. 3500 lat przed naszą erą. Pierwotnie było złożone z przedstawień rysunkowych, które wyobrażały przedmioty albo jeden charakterystyczny ich element, a przy bardziej abstrakcyjnych pojęciach – kompozycje symboliczne. Na początku system był całkowicie ideograficzny. Każdy znak miał znaczenie podstawowe, do którego dochodziły znaczenia poboczne. Nazwa pochodzi od kształtu znaków odciskanych na glinianych tabliczkach za pomocą kawałka trzciny

Pismo wyrazowe Pismo wyrazowe reprezentantem systemu wyrazowego jest pismo chińskie, które obecnie przekształciło się w system sylabowo-wyrazowy. Składa się z ponad 42 tysięcy znaków częściowo lub całkowicie od siebie odrębnych. Jest to pismo monosylabiczne, każde słowo składa się z jednej sylaby, bardziej złożone pojęcia są zlepieniami pojedynczych słów-sylab

Drukowana książka Pierwsza drukowana książka - wydrukowana przy pomocy klocków drukarskich (na drewnianej płycie wycinano wszystkie litery, które miały znaleźć się na gotowej stronie), pochodzi z Korei z 704 roku naszej ery. Odkryta została dopiero w 1966 roku i jest starsza o 164 lata od księgi zwanej "Diamentową Sutrą", którą wcześniej uważana była za najstarszą wydrukowaną książkę świata. Zwój najstarszego wydrukowanego działa przechowywany jest do dzisiaj w Koreańskim Muzeum Narodowym jako Skarb Narodowy. Kilka stuleci później udoskonalono druk klockowy i zastąpiono go czcionką ruchomą.

Książka współczesna Współczesna forma książki – obecnie większość książek to drukowane kodeksy. Czcionki składane są komputerowo, ilustracje i dekoracja również przygotowywana jest elektronicznie. Papier powstaje nie tylko z drewna ale coraz częściej z makulatury.

Książka jako CD Nowe formy książki – coraz częściej spotykamy książki w zupełnie innej formie – dyskietka, płyta CD. Chociaż ani kształtem, ani wyglądem nie przypomina książki – to jest to książka w pełnym tego słowa znaczeniu.

Książka elektroniczna treść zapisana w formie elektronicznej, przeznaczona do odczytania za pomocą odpowiedniego oprogramowania zainstalowanego w urządzeniu komputerowym (np. komputer osobisty, specjalne urządzenie do czytania książek, telefon komórkowy czy palmtop).