LUKSEMBURG

Ogólne informacje Oficjalna nazwa Luksemburga to Wielkie Księstwo Luksemburga. Stolicą jest Luksemburg. W tym kraju mówi się w języku luksemburskim, niemieckim oraz francuskim. Głową państwa jest wielki książę Henryk. Państwo to jest również krajem członkowskim Unii Europejskiej. Luksemburg należy do najmniejszych państw na świecie, jest jednak jednym z najbogatszych państw Unii Europejskiej. Szybki rozwój zawdzięczał początkowo rozwojowi przemysłu, a w ostatnich czasach usługom – zwłaszcza finansowo-bankowym. Walutą obowiązującą w Luksemburgu jest euro.

Wielki Książę Henryk – władca Luksemburg

Położenie Luksemburg graniczy od południa z Francją, od wschodu z Niemcami oraz od zachodu i północy z Belgią.

Flaga Flaga – Składa się z trzech poziomych pasów. Od góry jest to czerwony, biały i niebieski. Kolory zostały ostatecznie zatwierdzone dopiero 16 sierpnia 1972. Wcześniej zamiast niebieskiego był pas srebrny. Domagano się także by na fladze był lew na biało-niebieskim tle.

Herb Godło – Ostateczny wygląd godła, ustalony prawem, został zatwierdzony w roku 1972. Pierwsze uznane godło pojawiło się w latach 1235- 1239. Godło Luksemburga ma trzy rozmiary: mały, średni i duży. Najmniejszy ma tarczę w srebrno-niebieskie pasy, na niej czerwonego lwa w koronie, z rozpostartą paszczą i wysuniętym jęzorem oraz rozcapierzonymi łapami z pazurami. Ogon lwa jest rozdwojony, co symbolizowało władanie nad dwoma krajami Luksemburgiem i Limburgią również. Nad tarczą widnieje korona wysadzana kamieniami.

Hymn Ons Hémécht Wou d'Uelzecht durech d'Wisen zéit, Duerch d'Fielsen d'Sauer brëcht. Wou d'Rief laanscht d'Musel dofteg bléit, Den Himmel Wäin ons mëcht. Dat as onst Land, fir dat mir géif, Heinidden alles won. Ons Heemechtsland, dat mir sou déif An onsen Hierzer dron.. O Du do uewen, deem séng Hand Duurch d'Welt d'Natioune leet. Behitt Du d'Lëtzebuerger Land Vru friemem Joch a Leed ! Du hues ons all als Kanner schon de fräie Geescht jo gin. Looss viru blénken d'Fräiheetssonn déi mir sou laang gesin. Nasza Ojczyzna Gdzie Alzette płynie wśród łąk, Sure przedziera się przez skały, gdzie pachnąca winorośl rośnie nad Mozelą, a niebo obiecuje nam wino, tam jest nasza ziemia, dla której ochoczo odważymy się na wszystko. Nasza ojczyzna, którą głęboko nosimy w swych sercach. O Ty, któryś nad nami, którego mocna dłoń wiedzie narody świata chroń Luksemburg przed obcą niewolą i zagrożeniem bo jako dzieci Twe żyjemy duchem wolności. Niech wolności słońce, które znamy od dawna, świeci na zawsze.

Język luksemburski Język luksemburski jest językiem codziennym obywateli Luksemburga i symbolem ich tożsamości narodowej. Dlaczego dopiero w 1914 roku został wprowadzony jako przedmiot do szkół? Dlaczego dopiero w 1984 roku został uznany za język urzędowy? Bierze się to z historycznych powiązań z Francją i Niemcami, a także jest rezultatem niewielkich rozmiarów kraju, który z konieczności musiał się porozumiewać z sąsiadami w ich języku, swój język traktując trochę wstydliwie. Początki języka luksemburskiego datuje się na XI wiek (niektóre źródła podają nawet IV w.). Niewątpliwie ma on swoje korzenie w języku niemieckim, ale na przestrzeni lat znacznie zmienił swoją formę. Do języka wkradły się i pozostały na stałe także liczne zapożyczenia z języka francuskiego. Praktycznie dopiero po II wojnie światowej język luksemburski zaczął się rozwijać jako język pisany. Jeden po drugim, zaczęły pojawiać się podręczniki z zasad gramatyki, ortografii oraz słowniki. Nadzwyczajne jest pogodzenie trzech języków w życiu codziennym, bez animozji, który ważniejszy. W polityce, mediach, urzędach, szkołach, kościołach mówi się językiem, który ma dotrzeć do konkretnych słuchaczy. Językiem urzędów i przepisów jest jednak francuski.

Turystyka Turystyka ma w Luksemburgu duże znaczenie. Tysiące turystów chętnie odwiedza takie miasta jak Luksemburg czy Vianden. Zamek w Vianden

Miasto Luksemburg Miasto Luksemburg leży w południowej części kraju nad rzeką Alzette. Luksemburg znany jest jako miejsce wielkich międzynarodowych targów i kongresów. Posiada ciekawe średniowieczne zabytki, fortyfikacje z XVII wieku, zabytkowe domy. Wspaniałym obiektem w stolicy jest Pałac Książęcy z okresu XVI i XVIII wieku.

Pałac Książęcy

Luksemburg nocą

Luksemburg za dnia

Kuchnia W kuchni luksemburskiej jada się dużo mięsa, ale również ryb, wśród których dużym powodzeniem cieszy się pstrąg. Do popularnych w Luksemburgu dań należą między innymi solona wieprzowina podawana z fasolą oraz wędzona szynka ardeńska z marynowaną cebulą.

Narodowa potrawa Luksemburga – wędzona szynka ardeńska

Rolnictwo W Luksemburgu uprawia się takie zboża jak pszenica, jęczmień. Uprawia się również ziemniaki oraz buraki cukrowe. Najczęściej hoduje się bydło, trzodę chlewną oraz drób.

Święta i zwyczaje Luksemburg jest krajem katolickim. Wiele świąt jest tam obchodzonych bardzo uroczyście. Także imprez jest tu niesamowita ilość, jak na taki mały kraj. Każda miejscowość za punkt honoru obrała sobie zorganizowanie choć jednej imprezy o dużym rozmachu. Przedstawię Wam niektóre zwyczaje i święta:  

Nowy Rok to czas odwiedzin u rodziny i przyjaciół Nowy Rok to czas odwiedzin u rodziny i przyjaciół. Rodzice i krewni zazwyczaj dają dzieciom w tym dniu pieniądze. Lichtmesdag to święto upamiętniające Oczyszczenie Dziewicy Maryi 40 dni po narodzeniu Jezusa i Prezentacji jej Syna w Świątyni. Nazwa święta pochodzi od zwyczaju błogosławienia świec w kościołach. Dzieci przewożą także świece do domów osób zbyt starych lub słabych aby zanieść własne świece do kościoła.

Chłopcy i dziewczyny idą od domu do domu z zapalonymi świecami przymocowanymi do specjalnych drążków. Niosąc wysoko takie pochodnie pukają do drzwi i śpiewają Piosenkę świateł: (kilka osób z pochodniami śpiewa)   Otwórz, otwórz, przyszliśmy z twoją świecą, Wosk, który trzymamy jest błogosławiony. Nikt z nas nie będzie dzisiaj niegrzeczny, Dla każdego dziecka przynosimy poświęcone dary. W zamian za piosenkę dzieci otrzymują takie prezenty jak monety, orzechy, jabłka, cukierki i słodkie bułeczki.

„Bretzel” – w trzecią niedzielę Wielkiego Postu (obchodzoną jako Bretzelssonndeg) mężczyźni dają swym narzeczonym lub żonom precla, a na Wielkanoc panie odwdzięczają się w postaci jaj.

W roku przestępnym preclowy zwyczaj jest odwracany – dziewczyny dają chłopcom precle na Bretzelsonndeg a chłopcy dziewczynom jajka na Wielkanoc. Nie tylko chłopcy i dziewczyny ale wiele małżeńskich par bawi się w wymianę precli i jajek.   Niedziela Wielkanocna jest szczęśliwym dniem szczególnie dla małych dzieci. To one wstają o świcie i przeszukują ogrody aby znaleźć piękne jajka pozostawione tam w nocy przez Wielkanocnego Króliczka. Chłopcy i dziewczynki z koszami w rękach zaglądają pod kamienie, pomiędzy krzewy i wysokie trawy. Wysiłki dzieci są zwykle bogato nagrodzone – koszyki niebawem są napełnione kolorowymi jajkami oraz dużą ilością wspaniałych bogato zdobionych czekoladowych jaj z których Luksemburg słynie w Europie.  

Neklosdag czyli dzień świętego mikołaja, patrona dzieci jest wyczekiwany przez dziewczynki i chłopców przez wiele tygodni. W niedzielę poprzedzającą to święto Święty Mikołaj oficjalnie wchodzi do miast i wsi Luksemburga. O świcie 6 grudnia w każdym domu dzieci biegną w pośpiechu do jadalni aby odkryć zabawki i słodycze zostawione dla ich przez ukochanego patrona. W niektórych domach wieczorem 5 grudnia dzieci wystawiają pantofle przed drzwi sypialni z nadzieją, że w nocy Święty Mikołaj wypełni je słodyczami.

Wigilia obchodzona jest w gronie rodziny i przyjaciół Wigilia obchodzona jest w gronie rodziny i przyjaciół. W pokoju gościnny ustawiana jest choinka a pod jej gałęziami umieszcza się żłobek. Mniej więcej o 7 wieczorem zapala się świeczki na choince. Następnie wszyscy zasiadają do stołu. Wigilijny posiłek to zimny bufet do którego podaje się herbatę, wina i likiery. Po kolacji dzieci otrzymują prezenty. Wiele osób udaje się o północy na pasterkę. Po Pasterce rodzina zasiada do tradycyjnej kolacji złożonej z kaszanki, pieczonych kiełbas podawanych z białą kapustą i ziemniakami oraz winem i piwem. Pierwszy dzień świąt luksemburczycy spędzają z rodziną. W tym dniu podawany jest tradycyjny obiad złożony z czarnego puddingu lub pasztetu z zająca, czasami dziczyzny lub indyka. W niektórych wioskach odbywają się w tym dniu aukcje choinek. Dochód z tych aukcji jest przekazywany organizacjom charytatywnym. Drugi dzień świąt to czas odwiedzin u krewnych i znajomych.

Koniec Pola Janc kl. VI D