Legenda o katastrofie górniczej w kopalni kredy

W Zdrojach, w pięknie położonej dzielnicy pomiędzy Odrą, a Górami Bukowymi znajduje się wyjątkowe jezioro. Leży wśród stromych wzgórz Puszczy Bukowej, kolor wody przypomina drogocenny kamień – szmaragd. Stąd także pochodzi jego nazwa. Dlaczego, dowiedzieć się można ze znanej legendy...

Setki lat temu w kopalni zamieszkał bardzo skąpy i chytry skrzat leśny zwany Skarbkiem. W tajemnej grocie pod jednym ze wzgórz gromadził liczne skarby: klejnoty i złote monety. Wyszukiwał je w lesie, pod ziemią, gdzie zostały ukryte przez okolicznych mieszkańców z obawy przed najazdami nieprzyjaciół.

Ubodzy górnicy pracujący w kopalni kredy mieli nadzieje, że kiedyś odnajdą słynne kosztowności przebiegłego Skarbka i wzbogacą się. Jednak podejrzliwy skrzat zabezpieczył swoje klejnoty przed chciwymi ludźmi, tajemniczym zaklęciem.

Po wielu latach górnicy natrafili na grotę. Ujrzeli stosy złotych i srebrnych monet, drogich kamieni, biżuterii. Rzucili się na skarby szarpiąc się i tratując nawzajem. Wtedy też zaklęcie Skarbka zaczęło działać. Ze wszystkich ścian trysnęła woda. Jednak nawet to nie odstraszyło górników, którzy zaczęli wypełniać swoje kieszenie wspaniałymi kosztownościami. Obciążeni klejnotami z łatwością znikali w otchłani wody. Nie chcąc rozstawać się z bogactwem, rozstawali się z życiem.

Jeden z górników chwycił pokaźny szmaragd i począł z nim uciekać przed żywiołem, który coraz szybciej wypełniał kopalnię. Dopłynął do brzegu, lecz nie potrafił się wspiąć na stromą ścianę. Wreszcie jedną ręką uchwycił długi bukowy korzeń, zwisający ze skarpy. Jednak nie mógł się wspiąć, gdyż w drugiej dłoni trzymał szmaragd.

Nagle na korzeniu pojawił się Skarbek. - Skarb albo życie?! – zapytał groźnie. Górnik puścił szmaragd i uchwycił korzeń drugą dłonią. Dzięki temu jako jedyny uratował swoje życie. A wielki szmaragd rozbił się na wiele drobnych części i wpadł do wody, stąd wziął się jej wyjątkowy, szmaragdowy kolor.

Legenda o Skarbku - chytrym duszku podziemi powstała po katastrofie górniczej w kopalni kredy w 1925 w miejscu dzisiejszego Jeziora Szmaragdowego gdzie była odkrywkowa kopalnia kredy.

Skarbek występuje w wielu legendach związanych z górnictwem. Skarbek albo Skarbnik to duch kopalnianych podziemi znany wśród ludu śląskiego i krakowskiego. Ten siwobrody starzec jest przedstawiany zarówno jako dobry opiekun pracujących pod ziemią, jak też jako groźny i mściwy władca dusz górników, którzy zginęli w kopalni. Wszelkie skarby, kruszce znajdujące się w podziemiach również według legend należą do Skarbnika (Skarbka).

Do niedawna Tarnobrzeg był miastem górniczym, związanym z kopalnią siarki, dlatego jedną z ulic w naszym mieście nazwano ul. Skarbka.

INFORMACJE O AUTORZE I PREZENTACJI Imię: Radosław Nazwisko: Juruś Klasa: III b Rok produkcji: 2011 Szkoła: Gimnazjum nr 1 w Tarnobrzegu im. Stanisława Jachowicza