Prawo administracyjne Mgr Paweł Dąbrowski

Kierownictwo Kierownictwo – organ kierujący może używać wszelkich środków w celu oddziaływania na postępowanie organów kierowanych, z wyjątkiem środków, których użycia prawo zakazuje.

Kierownictwo Szczególne cechy kierownictwa: Relacja najmocniejsza – zakłada użycie władczych środków działania; Relacja najgłębsza – nie ogranicza się do stosowania środków oddziaływania określonych ustawowo; Charakter wyłączny – można podlegać kierownictwu tylko jednego organu.

Kierownictwo Kierownictwo może dotyczyć wewnętrznej sfery administracji – kierować można pracownikiem, komórką organizacyjną w strukturze urzędu; Kierownictwo może też dotyczyć zewnętrznej sfery.

Kierownictwo Art. 34 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów. Minister kieruje, nadzoruje i kontroluje działalność podporządkowanych organów, urzędów i jednostek. W szczególności w tym zakresie: 1) tworzy i likwiduje jednostki organizacyjne, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej; 2) powołuje i odwołuje kierowników jednostek organizacyjnych, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej; 3) organizuje kontrolę sprawności działania, efektywności gospodarowania oraz przestrzegania prawa przez jednostki organizacyjne.

Kierownictwo Art. 34a ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Kierownictwo Art. 16. 1. Do obowiązków pracownika samorządowego należy sumienne i staranne wypełnianie poleceń przełożonego. 2. Jeżeli w przekonaniu pracownika samorządowego polecenie przełożonego jest niezgodne z prawem, pracownik ten powinien przedstawić mu swoje zastrzeżenia; w razie pisemnego potwierdzenia polecenia, powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa albo kierownika samorządowej jednostki organizacyjnej o zastrzeżeniach. 3. Pracownikowi samorządowemu nie wolno wykonywać poleceń, których wykonanie według jego przekonania stanowiłoby przestępstwo lub groziłoby niepowetowanymi stratami.

Nadzór Nadzór – sytuacja, gdy organ nadzorujący jest wyposażony w środki oddziaływania na postępowanie organów czy jednostek nadzorowanych, nie może jednak tych organów wyręczać w ich działalności. Uprawnienia nadzorcze = prawo do kontroli + możliwość wiążącego wpływania

Środki nadzoru Organ nadzorujący może stosować wyłącznie takie środki, jakie przyznaje mu ustawa. Środki nadzoru dzieli się na: Środki oddziaływania merytorycznego; Środki nadzoru personalnego.

Nadzór nad samorządem terytorialnym Art. 171 Konstytucji 1. Działalność samorządu terytorialnego podlega nadzorowi z punktu widzenia legalności. 2. Organami nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego są Prezes Rady Ministrów i wojewodowie, a w zakresie spraw finansowych regionalne izby obrachunkowe. 3. Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może rozwiązać organ stanowiący samorządu terytorialnego, jeżeli organ ten rażąco narusza Konstytucję lub ustawy.

Przykładowe środki nadzoru Orzeczenie o nieważności uchwały organu samorządu terytorialnego; Orzeczenie o niezgodności z prawem uchwały organu samorządu terytorialnego; Uchwała kolegium regionalnej izby obrachunkowej w przedmiocie zastępczego ustalenia budżetu; Zarządzenie Prezesa RM zawieszające organy samorządu i ustanawiające komisarza rządowego.