Wykonawca : Damian Majcher Piłka siatkowa

Wyróżniamy Wyróżniamy dwa rodzaje piłki siatkowej: Klasyczna (halowa) Plażowa

Siatkówka Halowa Piłka siatkowa (popularna nazwa to siatkówka) – sport drużynowy, w którym uczestniczą dwa sześcioosobowe zespoły, w każdym: rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero, – na boisku przebywa jednak tylko sześciu zawodników, libero zmienia się najczęściej ze środkowymi, gdy drużyna przyjmuje zagrywkę.

Wyróżniamy Dwie Ligi Kobiet Mężczyzn

Historia Pomysłodawcą reguł gry w piłkę siatkową był Amerykanin William G. Morgan – na co dzień nauczyciel wychowania fizycznego w Young Men's Christian Associaton (YMCA) w mieście Holyoke w stanie Massachusetts. 9 lutego 1895 odbył się w tamtejszej sali gimnastycznej premierowy pokaz stworzonej przez niego dyscypliny, którą wówczas nazywano Mintonette. W dniach 18-20 kwietnia 1947, podczas Kongresu w Paryżu, powołano do życia Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB). Jej pierwszym prezydentem wybrano Francuza Paula Libaud (sprawował on tę funkcję aż do 1984), zaś jednym z jego zastępców został Polak Zygmunt Nowak. Wśród założycieli FIVB było 14 krajów – Belgia, Brazylia, Czechosłowacja, Egipt, Francja, Holandia, Jugosławia, Polska, Portugalia, Rumunia, Urugwaj, Stany Zjednoczone, Węgry i Włochy. W 1949 zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Świata mężczyzn, a w 1952 Mistrzostwa Świata kobiet. Mistrzostwa Europy mężczyzn wprowadzono do kalendarza w 1948, a Mistrzostwa Europy kobiet w 1949. Do programu olimpijskiego siatkówka (zarówno w wydaniu kobiet, jak i mężczyzn) weszła w 1964, podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio.

Siatkówka W Polsce Do Polski siatkówka trafiła za pośrednictwem YMCA, a pierwszy mecz pokazowy miał miejsce w Warszawie w 1919. Rok później w Łodzi rozegrano turniej drużyn szkolnych. W 1929 w Warszawie rozegrano pierwsze mistrzostwa Polski – w rywalizacji kobiet zwyciężył AZS Warszawa, a wśród mężczyzn YMCA Łódź. W okresie międzywojennym siatkówka była zrzeszona, razem z paroma innymi dyscyplinami, w Polskim Związku Palanta i Gier Ruchowych (od 1925), w Polskim Związku Gier Ruchowych (od 1926), w Polskim Związku Gier Sportowych (od 1928 – co uznaje się za datę oficjalnych narodzin siatkarskiego związku) i w Polskim Związku Piłki Ręcznej (od 1936). Polski Związek Piłki Siatkowej (PZPS) jako samodzielny związek sportowy został powołany do życia 30 czerwca 1957, podczas Krajowej Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Piłki Siatkowej. Głównym partnerem, a zarazem sponsorem PZPS, jest Polkomtel S.A., który wspiera także Reprezentacje Polski w piłce siatkowej kobiet i mężczyzn. Reprezentacja polskich siatkarek pierwszy mecz rozegrała w Warszawie 14 lutego 1948, pokonując Czechosłowację 3:1. Reprezentacja siatkarzy zadebiutowała na arenie międzynarodowej także z Czechosłowacją w Warszawie 28 lutego 1948, przegrywając 2:3.

Zasady Gry Zasady gry są ustalone przez FIVB (Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej) i zawarte są w przepisach gry w piłkę siatkową. Przy okazji większych turniejów, tj. mistrzostw świata czy igrzysk olimpijskich, FIVB czasami dokonuje modyfikacji tych przepisów. Ewoluowały one na przestrzeni lat. Opisane poniżej, zostały wprowadzone w roku 1998, podczas mistrzostw świata w Japonii. Wcześniej m.in. nie było zawodnika libero, a punkty drużyna mogła zdobyć tylko po własnym serwisie. Ostatnia nowelizacja przepisów miała miejsce w 2008 roku; w zawodach organizowanych przez FIVB weszła ona w życie od 1 stycznia 2009 roku, w rozgrywkach w Polsce zaś od sezonu 2009/2010. Zmiany te dotyczyły: stosunku do kontaktu zawodnika z siatką – stał się on bardziej liberalny; w uproszczeniu − błędem jest tylko dotknięcie górnej siedmiocentymetrowej taśmy, inny kontakt nie jest uważany za błąd, chyba że wpływa na grę, oraz przyśpieszona została procedura zmian zawodników. Zgodnie z tymi przepisami może być do 2 libero, a składy drużyn mogą liczyć maksymalnie 12 lub 14 zawodników wpisanych do protokołu.

Punkt,Set,Mecz Celem gry jest przebicie piłki nad siatką tak, by upadła na boisku drużyny przeciwnej lub zmuszenie rywali do popełnienia błędu (np. odbicia piłki w aut). Piłkę można odbijać (nie może być złapana lub rzucana) dowolną częścią ciała. Jeden i ten sam zawodnik nie może odbić piłki dwa razy z rzędu (z wyjątkiem pierwszego odbicia następującego po bloku, oraz pierwszej piłki przy odbiorze ataku - warunek: kilka odbić musi być w jednej akcji), a drużyna może piłkę odbić co najwyżej trzy razy (nie licząc dotknięcia piłki przez blok), zanim przebije ją na stronę przeciwnika. Piłka przebijana na stronę przeciwnika musi przelecieć nad siatką w przestrzeni ograniczonej: od dołu – górną krawędzią siatki, na bokach – przez antenki i ich umowne przedłużenie w górę, od góry przez sufit sali. Punkt przyznaje się za każdą wygraną akcję – tj. wtedy, kiedy piłka upadnie na boisko przeciwnika, kiedy przeciwny zespół popełni błąd lub zostanie ukarany karą (żółta kartka). W przeciwieństwie do większości gier zespołowych, czas gry nie jest limitowany. Mecz toczy się aż jedna z drużyn wygra 3 sety (tak więc gra się co najwyżej 5 setów). Piąty, decydujący set rozgrywany jest obecnie jako tie-break (do 15 punktów). Drużyna wygrywa set, jeśli zdobędzie co najmniej 25 punktów i ma co najmniej 2 punkty przewagi nad przeciwnikiem.

Zagrywka Zagrywka, inaczej serw, wykonywany musi być spoza linii końcowej boiska ze strefy zagrywki sposobem dolnym lub górnym. Piłka po zagrywce może dotknąć siatki pod warunkiem, iż przeleci na stronę przeciwnika. Drużyna przeciwna nie może blokować zagrywki, ani atakować piłki, kiedy ta znajduje się całkowicie powyżej siatki i nad polem ataku.

Wymiary Boiska i Wysokość Siatki Boisko do gry jest prostokątem o wymiarach 18 × 9 m, otoczonym strefą wolną o szerokości co najmniej 3 m z każdej strony (na zawodach organizowanych przez FIVB wolna strefa musi mieć co najmniej: 8 m za liniami końcowymi i 5 m za bocznym boiska). Oś linii środkowej dzieli boisko na dwa równe pola o wymiarach 9 × 9 m każde. Na każdej stronie wyznaczona jest strefa ataku, ograniczona linią środkową, liniami bocznymi i linią ataku znajdującą się 3 m od osi linii środkowej i wpisaną w strefę ataku. Ponadto istnieje strefa zagrywki o szerokości 9 m i głębokości równej szerokości wolnej strefy. Boisko przedzielone jest siatką, umieszczoną nad osią linii środkowej. Jej górna krawędź powinna znajdować się na wysokości 2,43 m dla mężczyzn i 2,24 m dla kobiet (dla młodzików 2,35 m i młodziczek 2,15 m dotyczy rozgrywek w Polsce). Na dwóch końcach siatki (nad liniami bocznymi) wysokość siatki powinna być taka sama, jednak nie może być większa niż 2 cm ponad wysokość przepisową. Do siatki mocowane są tzw. antenki – pręty wystające 80 cm ponad taśmę górną. Ograniczają one strefę przejścia piłki nad siatką. Gdy piłka dotknie antenki, traktowane jest to jako aut.

Charakterystyka Piłki Piłka do gry w siatkówkę ma w obwodzie 65-67 cm, masę 260-280 g. Ciśnienie powietrza wewnątrz piłki wynosi: 0,30-0,325 kg/cm2 (4,26-4,61 psi; 294,3–318,82 hPa lub mbar). Zrobiona jest z miękkiej skóry naturalnej lub syntetycznej jednobarwnej lub kolorowej, wewnątrz której jest dętka gumowa lub z innego materiału. Na oficjalnych zawodach krajowych i międzynarodowych piłka musi spełniać standardy zatwierdzone przez FIVB, używanie innych piłek musi być uzgodnione z FIVB. W czasie oficjalnych zawodów używa się trzech piłek, które muszą mieć takie same parametry, czyli obwód, ciężar, ciśnienie, typ, kolor. Najczęściej używa się piłek firmy MIKASA MVA 200 (czyli nowej generacji 8- panelowych piłek, dawniej 18-panelowych) a także piłek firmy MOLTEN.

Skład i Ustawienie Zespołu Mecze siatkówki rozgrywane są przez dwa 6- osobowe zespoły, a łącznie z rezerwowymi jeden zespół może składać się maksymalnie z 14 zawodników, trenera, asystenta trenera, lekarza i masażysty. Podstawowymi pozycjami w siatkówce są: przyjmujący, atakujący, środkowy, rozgrywający i libero. Kapitanem zespołu może zostać jeden z zawodników z wyjątkiem libero. Jeśli wyznaczony kapitan znajduje się na ławce rezerwowych wyznaczany jest "grający kapitan", który traci uprawnienia automatycznie z powrotem wyznaczonego kapitana na boisko i tylko oni (kapitan wyznaczony lub grający) mają prawo w imieniu drużyny poprosić sędziego pierwszego o wyjaśnienie zastosowanej interpretacji przepisów przez sędziów. Przed rozpoczęciem każdego seta trener musi przekazać kartkę z ustawieniem początkowym swojego zespołu, co jest niezbędne do kontrolowania porządku rotacji zawodników w czasie gry. Rotacja zawodników następuje wtedy, kiedy zespół odbierający zagrywkę zdobywa prawo do wykonywania zagrywki. Zawodnicy dokonują wtedy zmiany pozycji, przesuwając się o jedną zgodnie z ruchem wskazówek zegara (zawodnik z pozycji 2 przechodzi na pozycję 1, zawodnik z pozycji 1 przechodzi na pozycję 6 itd...)

Libero Od 2011 roku, w składzie może być dwóch Libero i mogą grać naprzemiennie. Libero może brać udział jedynie w grze obronnej i nie wolno mu atakować z żadnego miejsca boiska i strefy wolnej, jeżeli w momencie kontaktu z piłką ta ostatnia jest powyżej górnej taśmy siatki. Libero nie może zagrywać, blokować czy podejmować próby bloku. Zastępowanie zawodników przez libero nie jest zaliczane do zmian regulaminowych. Liczba takich zmian jest nieograniczona, z tym, że libero może być zastąpiony tylko na zasadzie zmiany powrotnej, czyli przez zawodnika, którego zastąpił, wchodząc na boisko. Pomiędzy dwiema zmianami z udziałem libero musi być rozegrana akcja. Zawodnik nie może wykonać spełnionego ataku powyżej górnej krawędzi siatki, gdy piłka jest do niego wystawiona palcami sposobem górnym przez libero, znajdującego się w polu ataku lub jego przedłużeniu. W przypadku takiej samej akcji libero, wykonanej spoza pola ataku lub jego przedłużenia, piłka może być atakowana na dowolnej wysokości. W przypadku kontuzji libero, jeśli w składzie nie ma drugiego, trener lub grający kapitan mogą wyznaczyć jako nowego libero jednego spośród zawodników, niegrających na boisku podczas ponownego wyznaczenia. Kontuzjowany libero nie może powrócić do gry do końca spotkania. Zawodnik wyznaczony jako nowy libero pozostaje zawodnikiem libero do końca spotkania.

Zmiany Zawodników Zespół może w jednym secie dokonać maksimum 6 zmian. Jeden lub więcej zawodników może być zmienionych w tym samym czasie. Zawodnik ustawienia początkowego może opuścić boisko tylko jeden raz w secie i może powrócić na boisko tylko na miejsce w ustawieniu, które zajmował przed opuszczeniem boiska. Zawodnik rezerwowy może wejść na boisko tylko jeden raz w secie na miejsce zawodnika z ustawienia początkowego i może być zmieniony tylko przez tego zawodnika, którego zastąpił. Do liczby zmian nie wlicza się libero (patrz wyżej). Jeśli dokonano zmiany nieregulaminowej, a gra została wznowiona, zespół jest ukarany przegraniem akcji, a zmiana musi być skorygowana. Punkty zdobyte w okresie trwania błędu przez zespół popełniający błąd są anulowane jeśli sędziowie są w stanie określić moment powstania błędu, a punkty zdobyte przez przeciwnika zostają zachowane.

Siatkówka Plażowa Siatkówka plażowa - popularna sportowa gra zespołowa. Odmiana piłki siatkowej – jest rozgrywana na piasku. Od roku 1996 jest to dyscyplina olimpijska.

Boisko wymiary boiska to 16 X 8 m, czyli dwie połowy po 8 X 8 m. nie ma linii środkowej. linie wyznaczające boisko, to taśmy o szerokości 5 - 8 cm Wysokość siatki mierzona od środka pola gry (wysokość siatki na liniach nie może przekraczać oficjalnej wysokości o więcej niż 2cm): 2,43m - mężczyźni 2,24m - kobiety teren do gry musi być przygotowany na zniwelowanym piasku, o możliwie płaskiej i jednorodnej powierzchni, wolnej od kamieni, muszelek i innych przedmiotów mogących spowodować kontuzje zawodników piasek musi być drobnoziarnisty boisko nie może stwarzać dla zawodników niebezpieczeństwa kontuzji linie muszą być koloru kontrastującego z piaskiem (zalecany ciemnoniebieski) linie powinny być wykonane ze sznurków lub taśm o dużej trwałości siatka posiada długość 8,5 m, a umieszczone na niej taśmy po 5 - 8 cm. Na taśmach dolnej i górnej mogą być reklamy sponsorów.

Piłka Piłka jest z innego materiału niż piłka do gry w hali. Ma mniejsze ciśnienie wewnątrz piłki, które wynosi 0,175 - 0,225 kg/cm2. Pozostałe parametry piłki są podobne. Zalecany jest kolor żółty lub inny jasny. Piłka do oficjalnych rozgrywek siatkówki plażowej: Mikasa VLS300.

Drużyna składa się z dwóch zawodników. nie ma trenera. przed rozpoczęciem spotkania zawodnicy z linii końcowej boiska muszą podbiec do siatki i przywitać się z przeciwnikami. obaj zawodnicy mogą rozmawiać z sędziami, prosić o czas i przerwę na odpoczynek. obaj zawodnicy po zawodach podchodzą do sędziów i dziękują im za prowadzenie spotkania.

Zasady Gry gra się: do dwóch wygranych setów do 21 pkt. ,wygrana drużyna musi posiadać dwa punkty przewagi. Nie ma punktu końcowego. W razie stanu po 1 w setach, rozgrywana jest trzecia partia, którą toczy się na takich samych zasadach, tyle że do 15 pkt. piłka odbijana jest rękami, dłońmi lub całym ciałem celem gry jest przebicie piłki nad siatką na stronę przeciwną i zapobieżenie, aby nie upadła we własnym polu gry piłka jest wprowadzana do gry przez zawodnika zagrywającego, który zagrywa piłkę dłonią lub ręką posyłając ją na stronę przeciwną zawodnicy mają 5 sek. na wykonanie zagrywki. zespół ma prawo do trzech odbić, aby przebić piłkę na stronę przeciwną zawodnik nie ma prawa do dwóch odbić następujących bezpośrednio po sobie (z wyjątkiem bloku) wymiana toczy się do momentu upadku piłki na boisko, poza boiskiem lub gdy zespół nie przebije piłki na stronę przeciwną W secie po zdobyciu siedmiu kolejnych punktów następuje zmiana stron boiska. Drużyny zmieniają strony i bez przerwy przystępują do dalszej gry. zespoły mają po jednej przerwie na odpoczynek w secie. przerwa między setami trwa 60 sek., przerwa na odpoczynek 30 sek (zawodnicy mają po 15 sekund na wejście i zejście z boiska - całkowity czas przerwy nie może przekroczyć 60 sekund). dotknięcie piłki w bloku liczone jest jako pierwsze odbicie. zawodnicy nie mogą kiwać piłki. w przypadku przetrzymania piłki nad siatką przez dwóch zawodników przeciwnych drużyn - nie jest to błędem. dotknięcie siatki jest błędem podczas "akcji z piłką", przypadkowe dotknięcie siatki włosami nawet podczas "akcji z piłką" nie jest błędem. nie ma błędu ustawienia zawodników i błędu rotacji. Obaj zawodnicy mogą zajmować dowolne miejsce na boisku.

Techniki Odbić Pierwsze odbicie nie może być odbiciem górnym oburącz - "na palce" (wyjątek: silny atak), zagrywką tenisową, można natomiast odbić dłońmi o zamkniętych palcach (pięść, krawędź lub nasada dłoni) lub innymi częściami ciała. Nie wolno atakować (przebijać piłki na stronę przeciwnika) w formie kiwnięcia - odbicia piłki "palcami" jednej ręki. W przypadku ataku "palcami" oburącz jest to dozwolone jedynie, kiedy kierunek odbicia piłki jest prostopadły do linii ramion (zarówno odbicie do przodu jak i do tyłu). Odbicie atakujące może być wykonane otwartą dłonią, grzbietem dłoni, pięścią oraz każdą inną częścią ciała. Wystawienie piłki do ataku w formie odbicia górnego ("palcami") może być również wykonane w wyskoku lub w tył - jeśli jest nienaganne ("czyste"). Obrona poprzez odbicie otwartą dłonią (dłońmi) od dołu jest błędem. Podczas wystawiania wskazane jest krótkie przetrzymanie piłki (przedłużony kontakt z piłką), które w grze na hali uznane byłoby za błąd "piłki rzuconej".

Koniec