Ergonomiczna analiza przyboru do pisania długopis Wykonała: Julia Harasymowicz Kierunek- architektura wnętrz, I rok, sem. II Przedmiot- Ergonomia Prowadzący- prof. dr hab. Lechosław Dworak

Historia Długopis to narzędzie do pisania wynalezione w 1938 roku przez węgierskiego artystę i dziennikarza László Bíró. Po wybuchu wojny uciekł on z ojczyzny i dotarł do Argentyny, gdzie ze swoim bratem Georgiem (chemikiem) udoskonalali wynalazek. Pierwsza produkcja zaczęła się podczas wojny w Buenos Aires. W roku 1944 László Bíró sprzedał swoje udziały jednemu z akcjonariuszy, który zajął się produkcją na masową skalę. Długopis składa się z obudowy oraz rurki wypełnionej gęstym tuszem i zakończonej obsadką. W obsadce umieszczona jest kulka o średnicy około 1 mm. Podczas pisania kulka obraca się, rozprowadzając równomiernie tusz po kartce papieru. Kulka jest osadzona w gnieździe, które umożliwia jej swobodne obracanie i zapobiega wypadaniu. Pomiędzy kulką a gniazdem znajduje się niewielka przestrzeń, przez którą wypływa tusz.

Analiza długopisu Długopis jest rzeczą znaną przez każdego z nas i używaną od wczesnego dzieciństwa aż do końca życia. Ich forma, pomijając stylistyczne ozdobniki, od wielu lat nie uległa żadnym istotnym zmianom, podobnie jak ich przeznaczenie. Długopisy powinny spełniać dwie, wzajemnie związane ze sobą funkcje: -umożliwiać wygodny i pewny uchwyt jedną ręką w sposób odpowiedni do wykonywania delikatnych i precyzyjnych ruchów nadgarstka -pozwalać na nanoszenie odpowiednio trwałych znaków na papierze lub innym gładkim materiale.

Sposób trzymania długopisu w trzech palcach powoduje, że boczna powierzchnia dużego palca przy paznokciu jest poddana silnemu i stałemu naciskowi. Po niedługim czasie pojawia się wskutek tego uczucie niewygody, ból i nienaturalne zmiany naskórka. Objawy te są tym silniejsze, im mniejszą średnicę na przyrząd do pisania, a szczególnie silnie w przypadku nie okrągłych, lecz sześciokątnego kształtu przekroju poprzecznego. Ponadto, im mniejsza wprawa w pisaniu albo przy ograniczeniu zdolności manualnych (np. u dzieci, osób starszych, osób ze schorzeniami reumatycznymi) tym wyraźniej występują tendencje do silnego zaciskania przyrządu do pisania w palcach i tym silniejsze uczucie dyskomfortu.

Rozwiązanie tego problemu może wydawać się oczywiste- należy zmniejszyć nacisk (inaczej: ciśnienie, czyli stosunek siły do powierzchni) na powierzchnię palców, zwłaszcza bocznej powierzchni długiego palca w okolicy paznokcia. Zakładając, że siła chwytu się nie zmieni, należy zwiększyć powierzchnię kontaktu przyrządu z palcami. Umożliwia to nasadka opisana jako wzór użytkowy nr 45689, zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP dnia 22.12.1986 r. Nasadka w kształcie pokazanym na foliogramie nr 20 może być wykonana z elastycznego tworzywa sztucznego albo z gumy. Najlepsze odwzorowanie kształtów nasadki można uzyskać, zaciskając w trzech palcach wałek plasteliny zamiast przyrządu do pisania.

Można też poszukiwać niekonwencjonalnego rozwiązania opisanego problemu, całkowicie odchodząc od znanego, tradycyjnego kształtu przyrządu do pisania i projektując, przede wszystkim optymalne ułożenie dłoni podczas pracy. To podejście najpełniej realizuje zasadę projektowania ergonomicznego i może być szczególnie owocne przy poszukiwaniu ergonomicznych rozwiązań przyrządów do pisania (oraz innych) dla osób z różnorodnymi nie sprawnościami kończyn górnych . Należy również pamiętać o osobach leworęcznych, których jest około 10% w populacji ludzkiej.

Ergonomiczne długopisy

Ergonomiczne długopisy

Ergonomiczne długopisy

Ergonomiczne długopisy

Ergonomiczne długopisy

Ergonomiczne długopisy Specjalną nakładkę na palec umożliwiającą posługiwanie się długopisem, osobom z dysfunkcjami dłoni, opracował absolwent Politechniki Koszalińskiej Piotr Górski. Wkrótce nakładka posłuży również jako szczoteczka do zębów, widelec czy śrubokręt. "Osoby, które nie mają kciuka czy innych palców, reumatyczne dysfunkcje dłoni czy porażenia mózgowe mają ograniczone możliwości wyrażania się na piśmie, bo nie mogą utrzymać długopisu" - powiedział PAP autor wynalazku Piotr Górski. W ramach swojej pracy magisterskiej "Produkt-wynik analizy ergonomicznej dłoni" opracował on narzędzie, dzięki któremu pisać długopisem będą mogły osoby posiadające tylko jeden palec. "Konstrukcja opiera się na trzech punktach podparcia palca. Jeden znajduje się na opuszku, drugi na grzbiecie, a trzeci u jego nasady powodując, że narzędzie opiera się na palcu i zapewnia stabilność podczas pisania i manewrowania" - opisuje młody konstruktor.

Zadbaj o swoje dłonie!!!!