Święty Marek Ewangelista

Św. Marek Ewangelista jest pochodzenia żydowskiego Św. Marek Ewangelista jest pochodzenia żydowskiego. Jego matka, Maria, była zamożną kobietą jerozolimską. Posiadała obszerny dom, w którym gromadzili się pierwsi chrześcijanie. Istnieje przekonanie, że w tym właśnie domu odbyła się Ostatnia Wieczerza Chrystusa z Apostołami. Dlatego żaden z Ewangelistów nie znał tego domu tak doskonale jak Marek.

Św. Marek Ewangelista jest autorem Ewangelii wg. Św Św. Marek Ewangelista jest autorem Ewangelii wg. Św. Marka uważanej za najstarszą i jednocześnie najkrótszą spośród Ewangelii. Był kuzynem św. Barnaby i towarzyszem św. Pawła, a później św. Piotra. Zgodnie z relacją Papiasza wiernie spisał głoszone przez św. Piotra nauki.

Księgi Nowego Testamentu nazywają go Markiem, Janem a także Janem Markiem. Tradycyjnie wszystkie te osoby są utożsamiane ze św. Markiem, który wraz ze św. Barnabą towarzyszył św. Pawłowi w jego pierwszej podróży misyjnej, z której jednak zawrócił w Berdze. Wyruszył później z Barnabą na Cypr. Wiemy o jego pobycie w Rzymie wraz ze św. Piotrem i św. Pawłem, kiedy to prawdopodobnie między rokiem 60 a 70 spisał swoją Ewangelię.

W ikonografii atrybutami świętego są: księga, lew ze skrzydłami u stop, drzewo figowe i zwój. Ubrany w strój biskupi rytu zachodniego. Patron pisarzy, notariuszy i murarzy.

Św. Marek to Patron Wenecji Św. Marek to Patron Wenecji. Istnieją podania, według których Wenecjanie w IX wieku przewieźli relikwie św. Marka z Aleksandrii do swojego miasta. Ku jego czci wybudowali tam wspaniały kościół. Jest to bazylika katedralna patriarchy Wenecji, wciąż podziwiana przez turystów z całego świata.

Św. Marek jest Patronem Reichenau. Wyspa Reichenau na jeziorze Bodeńskim także cieszy się specjalnym kultem św. Marka. Podstawą tego kultu są również relikwie Świętego Ewangelisty, które z czcią przechowynane są w specjalnym relikwiarzu.

Nieznany jest koniec życia świętego Marka Nieznany jest koniec życia świętego Marka. Niezbyt pewna tradycja przekazuje, że zginął śmiercią męczeńską za panowania cesarza Trajana przez włóczenie go po ulicach Aleksandrii. Kościół zachodni wspomina świętego Marka 25 kwietnia.

Imię Marek jest pochodzenia łacińskiego, od imienia boga wojny Marsa. Oznacza: wielki wojownik, należący do Marsa. Imię to w Polsce częściej występuje od XIII wieku.

Koniec opr. s. Benita