Rodzaje wiązań chemicznych By Alisija Boiko

Atomy łączą się ze sobą za pomocą elektronów walencyjnych Atomy łączą się ze sobą za pomocą elektronów walencyjnych. Dążą wówczas do uzyskania oktetu elektronowego, czyli 8 elektronów walencyjnych, gdyż jest to trwały stan elektronowy w atomie. Jedynie powłoka (K) «mieści» 2 elektrony.

Wiązanie kowalencyjne (atomowe) Atom wodoru ma 1 powłokę elektronową, dlatego uzyskuje trwały stan, gdy ma 2 elektrony walencyjne, to znaczy dublet elektronowy. Atomy gazów szlachetnych, mające 8 elektronów walencyjnych, nie wchodzą w reakcje chemiczne z innymi atomami, gdyż taki trwały stan elektronowy już istnieje. Atom helu ma 2 elektrony walencyjne. Nie reaguje z innymi atomami, gdyż na jego powłoce znajduje się maksymalna liczba elektronów (dublet elektronowy).

Przykład. Cząsteczka wodoru Cząsteczka wodoru składa się z 2 atomów wodoru. Wodór znajduje się w 1. grupie układu pierwiastków chemicznych, z czego wynika, że atom wodoru ma 1 elektron walencyjny. Gdy atomy wodoru tworzą cząsteczkę, ich elektrony rozmieszczają się w specyficzny sposób wokół jąder atomu, tworząc parę elektronową (dwa elektrony). Każdy atom wodoru w cząsteczce «wykorzystuje» wspólnie z drugim atomem dwa elektrony.

Elektrony walencyjne zaznaczają się kropkami przy symbolu pierwiastka chemicznego Przedstawiony wzór elektronowy można zapisać prościej za pomocą wzoru kreskowego, czyli strukturalnego.

Przykład 2. Cząsteczka tlenu Tlen znajduje się w 16. grupie układu pierwiastków chemicznych, z czego wynika, że atom tlenu ma 6 elektronów walencyjnych.

Rodzaje wiązań kowalencyjnych: Niespolaryzowane Spolaryzowane

Wiązanie niespolaryzowane Wspólna para elektronowa w tym wiązaniu nie jest przesunięta w stronę żadnego z atomów, gdyż są to atomy tego samego pierwiastka.

Wiązanie spolaryzowane W wiązaniu spolaryzowanym wspólne pary elektronowe są przesunięte w stronę jednego z atomów (o większej liczbie elektronów walencyjnych, czyli o większej zdolności przyjmowania elektronów).

Przykładem wiązania spolaryzowanego może być woda.

Wiązanie jonowe Przykład. Chlorek sodu NaCl Sód znajduje się w grupie 1. układu okresowego pierwiastków chemicznych, zatem atom sodu ma 1 elektron walencyjny. Chlor znajduje się w grupie 17., zatem atom chloru ma 7 elektronów walencyjnych. Gdyby atomy te połączyły się ze sobą za pomocą wspólnej pary elektronowej, to atom chloru uzyskałby oktet elektronowy, ale atom sodu nie.

Jony Atom sodu najprościej uzyska 8 elektronów walencyjnych, gdy odda 1 elektron walencyjny atomowi chloru, który wówczas także uzyska 8 elektronów na ostatniej powłoce. Atom sodu przestanie być wtedy elektrycznie obojętny, gdyż będzie miał nadmiar jednego ładunku dodatniego. Stanie się jonem dodatnim – kationem. Atom chloru również przestanie być elektrycznie obojętny, gdyż będzie miał nadmiar jednego ładunku ujemnego. Stanie się jonem ujemnym – anionem.

Wiązanie metaliczne W metalach i ich stopach występuje wiązanie metaliczne – między tworzącymi sieć krystaliczną kationami metali a ich elektronami walencyjnymi. Elektrony poruszają się swobodnie między kationami metalu, tworząc tzw. gaz elektronowy. Równoważą sumaryczny dodatni ładunek kationów, dlatego metal jako całość jest elektrycznie obojętny. Dobre przewodnictwo elektryczne i cieplne metali jest spowodowane obecnością w nich swobodnych elektronów.

Wiązanie metaliczne

KONIEC Dziękuję za uwagę!