Heinrich Schliemann i odkrycie Troi Autor: Michał Gołembnik 1ag

Archeologia  (z gr. ἀρχαῖος archaīos – dawny, stary i –λογίαlogiā – mowa, nauka) –  nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich.

Korzenie współczesnej archeologii sięgają XVIII wieku, kiedy to we Włoszech zaczęto systematyczne prace wykopaliskowe na terenie, wcześniej przypadkowo odkrytych, ruin dwóch rzymskich miast - Pompejów i Herkulanum. 

Heinrich Schliemann Johann Ludwig Heinrich Julius Schliemann był piątym dzieckiem (drugim synem) pastora Ernesta Schliemanna ur. 6.1.1822 w Neubukow. W wieku 7 lat otrzymał od ojca książkę o archeologii, w której największe wrażenie wywarła na nim rycina płonącej Troi. Postanowił wtedy odnaleźć to miasto. Słaba kondycja finansowa ojca (matka zmarła, gdy miał 9 lat) zmusiła go do podjęcia pracy w wieku 14 lat. W roku 1841 zaciągnął sie na statek w charakterze chłopca pokładowego. Podczas pierwszego rejsu Schliemanna statek zatonął, a morze wyrzuciło rozbitka na wybrzeże Holenderskie. Heinrich postanowił zostać w Holandii. Pracował w kantorze, a potem w firmie handlowej. W roku 1846 wyjechał służbowo to Rosji, gdzie założył własną działalność handlowa. Potem wyjechał do Ameryki, gdzie prowadził bank w Sacramento. Działalno kupiecka w Stanach i w Rosji przyniosła mu spora fortunę.

W 1852 ożenił sie z Jekateriną Piotrowną Łyżiną, córką swojego adwokata. W 1864 postanowił spełnić swoje marzenie i został archeologiem- amatorem. Wyruszył w trwającą 2 lata podroż dookoła świata. Po powrocie osiadł w Paryżu, gdzie studiował na Sorbonie literaturę i języki obce. W 1868 wyjechał po raz pierwszy do Grecji, rok później rozwiódł sie z poprzednią ąona i poślubił Greczynkę Zofię Engastromenou, która od tamtej pory towarzyszyła mu we wszystkich wyprawach.

Odkrycie Troi W 1870 Schliemannowie udali się do południowo-zachodniej części Azji Mniejszej w poszukiwaniu Troi. Rekonesans wzgórza koło miejscowości Bunarbaszi, które było dotychczas uważane za miejsce, gdzie stała Troja, utwierdził Schliemanna w przekonaniu, że lokalizacja ta była błędem.  Wzkazówki Anglika Franka Calverta naprowadziły Schliemanna na wzgórze Hissarlik, którego kształt i lokalizacja dokładnie odpowiadały jego koncepcji usytuowania Troi. Po rozpoczęciu wykopalisk w 1871, 14.6.1873 Schliemann znalazł tzw. Skarb Priama, jednak po analizach okazało się, iż znalezisko pochodzi z zupełnie innych czasów, niż z tych, w których mogli żyć Helena i Agamemnon.

W 1878-1879 Schliemann ponownie kopał w Troi z pomocą niemieckiego uczonego Virchowa. Po raz 3 prowadził wykopaliska w Troi w roku 1882, od tego czasu wspierał go też niemiecki archeolog Wilhelm Dörpfeld. Ostatni raz kopał w Troi w 1890. W tym samym roku umiera. Heinrich Schliemann odsłonił w sumie 9 miast kolejno wybudowanych w tym samym miejscu. Miasto Priama było czwartym. Jego odkrycia dowiodły, iż historie opisane przez Homera lub Wergiliusza mogły rzeczywiście się zdarzyć.

Galeria

Zródła Tekst: Wikipedia (po porządnej przeróbce i stylizacji), własna głowa, Grafika: Google Chrome Graphics