Bilans, Konta bilansowe, Zestawienie obrotów i sald

Spis treści Krótkie wprowadzenie do rachunkowości Bilans Konta Zestawienie obrotów i sald

Praca obejmuje prezentację krótkiego wprowadzenia do zasad rachunkowości. Opisuje bilans i jego strukturę. Wyjaśnia pojęcie kont i jego rodzajów, a także przedstawia zestawienie obrotów i sald (ZOS).

Krótkie wprowadzenie do tematu rachunkowości Rachunkowość można określić jako system informacji o majątku firmy i procesach występujących (zachodzących) w jednostce gospodarczej. Obowiązkiem jednostki jest zatem stosowanie, określonych ustawą, zasad rachunkowości, a tam, gdzie ustawa pozostawia prawo wyboru – przyjęcie przez jednostkę określonej polityki rachunkowości odpowiedniej do jej działalności w celu uzyskania wymaganej jakości informacji (rzetelnych i porównywalnych) zawartych w sprawozdaniu finansowym.

W praktyce oznacza to, że: Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone na podstawie kompletnych i prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych, Zaprezentowanie w sprawozdaniu finansowym informacje oddają właściwą treść ekonomiczną transakcji, a nie tylko jej formę prawną, Przy wycenie składników aktywów i pasywów uwzględniono znane i prawdopodobne ryzyko gospodarcze, zakładając możliwość dalszej kontynuacji działalności gospodarczej, Wykazane aktywa nie są obciążone lub zastawione, a jeżeli tak, to odpowiednio wykazano je w sprawozdaniu finansowym, Przychody i koszty są kompletne, poprawnie sklasyfikowane i dotyczą właściwych okresów sprawozdawczych.

Bilans   Bilans jest to zestawienie środków gospodarczych i źródeł jego pochodzenia, sporządzane na określony dzień w określonej formie oraz uwzględniające wartości poszczególnych pozycji. Środki gospodarcze mogą być rozpatrywane z punktu widzenia ich rodzaju (aktywów), które się składają na majątek, bądź źródeł jego pochodzenia (pasywów). Bilans pełni funkcje sprawozdania finansowego, które wykorzystywane zarówno wewnątrz jednostki, jak i przez instytucje zewnętrzne zainteresowane jej działalnością. Dane fikcyjne (niezgodne z prawdą) zamieszczone w bilansie uniemożliwiają prawidłową ocenę jednostki. Aby zestawienie obrotów i sald było zgodne należy przeprowadzać inwentaryzację.

Aktywa i pasywa wycenia się, stosując rzeczywiste poniesione na ich wytworzenie koszty czy zapłacone za ich nabycie ceny z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. Bilans jako zestawienie syntetyczne podaje w szczególnych pozycjach sumy zbiorcze. Obowiązuje również zasada ciągłości bilansowej, która polega na tym, ze bilans na koniec roku jest również zestawieniem aktywów i pasywów na następny rok Stosujemy także zasadę zakazu kompensaty polegająca na niekompensowaniu ze sobą wartości różnych co do rodzaju aktywów i pasywów (zasada odnosi się w szczególności do należności i zobowiązań).

Wobec tego, że w bilansie wykazywane są te same środki, tylko z różnych punktów widzenia, więc ogólna suma aktywów musi się równać ogólnej sumie pasywów. Równość taka określana jest mianem równowagi bilansowej. Równowaga ta jest podstawową prawidłowością dotyczącą nie tylko bilansu jednostki gospodarczej, lecz również zasad funkcjonowania prowadzonej księgowości. Rys.1 Równowaga bilansowa

  Rys. 2 Graficzne przedstawienie bilansu

Sprawozdanie finansowe jest odzwierciedleniem dokonań jednostki w zakresie powiększania majątku, wypracowania zysków, rzetelności wobec kontrahentów i kredytodawców oraz wywiązywania się ze zobowiązań publicznych.

Konta Konto to urządzenie księgowe przeznaczone do ewidencji w ujęciu wartościowym, a niekiedy także w ujęciu ilościowym, stanu i zmian zachodzących w składnikach aktywów i pasywów oraz w elementach wpływających na wynik finansowy.

Konto dostarcza informacji o : - stanie początkowym przedmiotu ewidencji, - bieżących zmianach przedmiotu ewidencji na skutek dokonywanych informacji gospodarczych, - stanie końcowy przedmiotu ewidencji. Struktura konta: - nazwę konta i jego symbol cyfrowy, dwie strony konta: lewą stronę, zwaną Winien (Wn) lub Debet(Dt), prawą stronę, zwaną Ma(Ma) lub Credit(Ct)

Rys. 3 Graficzne przedstawienie konta ( Teowe) Układ graficzny konta może być różny i zależy od formy i techniki księgowości do celów dydaktycznych używane jest konto w kształcie litery T, zwane kątem teowym. Rys. 3 Graficzne przedstawienie konta ( Teowe) Nazwa i symbol konta Winien (Wn) Ma (Ma)

Rodzaje kont: -konta rzeczowe to konta, których przedmiot ewidencji ma postać materialną, np. środki trwałe; żadnego z kont pasywnych nie zaliczamy do tego rodzaju kont, -konta osobowe to konta, których przedmiotem ewidencji są prawa majątkowe, do nich zaliczamy wszystkie konta pasywne oraz niektóre konta aktywne, np. należności od pracowników, -konta aktywne przeznaczone do ewidencji składników aktywów. -konta pasywne przeznaczone są do ewidencji źródeł pochodzenia aktywów, -konto analityczne(szczegółowe) - urządzenie ewidencyjne należące do ksiąg pomocniczych, przedstawia w szczegółowym ujęciu pewien wycinek konta syntetycznego, do którego jest przypisane; funkcjonuje na zasadzie jednostronnego zapisu powtarzanego

- konto bilansowe - konto syntetyczne służące do ewidencji operacji bilansowych; w zależności od umiejscowienia w bilansie wyróżnia się konta bilansowe aktywne, pasywne oraz aktywno-pasywne. - konto pozabilansowe - konto syntetyczne nie występujące w bilansie, służące do wyodrębnienia pewnych składników majątku (dzierżawionych, wydzierżawianych, depozytów), zobowiązań warunkowych (gwarancji) lub zapisów uzupełniających określone operacje (środki trwałe w likwidacji). - konto syntetyczne - urządzenie służące do księgowej ewidencji operacji gospodarczych zgodnie z zasadą podwójnego zapisu, co zapewnia zbilansowanie danych liczbowych ujętych na wszystkich kontach syntetycznych prowadzonych w jednostce gospodarczej. - konto wynikowe - konto służące do ewidencji operacji gospodarczych wpływających bezpośrednio na wynik finansowy, a więc związanych z kategoriami kosztów/strat nadzwyczajnych oraz przychodów/zysków nadzwyczajnych.

Księgowanie operacji gospodarczych na danym koncie polega na zapisaniu kwoty operacji po odpowiedniej stronie konta. Suma kwot zaksięgowanych po danej stronie konta jest nazywana obrotem tej strony konta. Różnica miedzy obrotami stron konta nazywa się saldem konta. Do stanu początkowego dodaje się wszystkie kwoty operacji gospodarczych, zwiększających saldo początkowe, a odejmujące wszystkie kwoty operacji gospodarczej, zmniejszające saldo początkowe. W ten sposób ustala się stan końcowy, czyli saldo końcowe danego przedmiotu ewidencji.

Zestawienie obrotów i sald Zestawienie obrotów i sald służy do sprawdzenia poprawności zapisów ze względu na równowagę bilansową i dlatego nazywane jest „bilansem próbnym” lub „bilansem obrotów i sald”. Jeśli

Zestawienie obrotów i sald pozwala ono na wykrycie następujących błędów: - zapisanie kwoty operacji po tej samej stronie kont, - zapisanie innej kwoty po stronie Winien i innej po stronie Ma, - zapisanie kwoty tylko po jednej stronie, - błędne podsumowanie obrotów lub wyliczenie salda. Nie pozwala stwierdzić takich błędów, jak: - dwukrotne zaksięgowanie tej samej pozycji lub niewłaściwej kwoty po obu stronach -właściwych kont, - księgowanie na niewłaściwych kontach lub po przeciwnych, aniżeli należało, stronach kont z zachowaniem reguły II podwójnego zapisu

Jeśli błędy te powodowałyby powstanie sald na kontach bilansowych niezgodnych z ich treścią merytoryczną, np. na kontach aktywnych salda kredytowe, wówczas bilans próbny ujawni takie nieprawidłowości. Zestawienie obrotów i sald obok funkcji kontroli rachunkowej stanowi źródło informacji o sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa, dokonywanych obrotach i osiągniętych wynikach.

Dziękuję za uwagę