DORADCY METODYCZNI 21 listopada 2011 COACHING DORADCY METODYCZNI 21 listopada 2011
COACHING Coaching – proces doskonalenia kwalifikacji pod kierunkiem trenera przez nabywanie nowych umiejętności, korygowanie nieskutecznych zachowań.
DORADCY METODYCZNI Chcemy doskonalić następujące kwalifikacje: - Chcemy nabyć następujące umiejętności: Chcemy skorygować następujące nieskuteczne zachowania:
COACHING Polega na obserwacji osoby szkolonej w trakcie wykonywanej pracy, samoocenie, informacji zwrotnej i planowaniu nowych strategii postępowania. Jego istotnym elementem jest partnerska relacja i wzajemne zaufanie między osobistym trenerem (z ang. tzw. coach), a jego uczniem/klientem/sportowcem/pracownikiem. Zasadniczym zadaniem coachingu jest wsparcie osoby objętej coachingiem w osiągnięciu przez nią uzgodnionych z coachem celów. Istotą jest wykorzystanie zasobów: wiedzy i umiejętności już posiadanych i odpowiednie zmotywowanie i towarzyszenie podopiecznemu w celowym usprawnianiu jego funkcjonowania.
COACHING MENTORING – starszy, bardziej doświadczony kolega udziela rad. Demonstrowane przez niego zachowania stanowią wzorzec do naśladowania. Wspomaga w ten sposób rozwój kompetencji. Bardzo użyteczna metoda wdrażania do pracy nowo zatrudnionego pracownika. DORADZTWO – praca z klientem nie usatysfakcjonowanym swoim życiem (lub efektami swoich działań zawodowych), potrzebującym przewodnictwa i porady. TERAPIA – praca z klientem, który potrzebuje usunięcia psychologicznych lub fizycznych symptomów. Najczęściej ukierunkowana jest na poszukiwanie w przeszłości przyczyn stanu aktualnego, aby dokonać pożądanych zmian (uwolnienia od "emocjonalnego bólu").
COACHING CONSULTING – konsultant zapewnia ekspertyzę i rozwiązuje problemy biznesowe lub pomaga w rozwoju biznesu jako całości. Konsultant ma do czynienia z nadrzędnymi organizacjami lub ich poszczególnymi częściami, a nie z jednostkami składającymi się na nie. Konsultanci mają jedynie pośredni wpływ na jednostki. NAUCZANIE – nauczanie jest przekazywaniem wiedzy przez nauczyciela uczniowi. Nauczyciel wie coś, czego nie wie uczeń. Odwrotnie dzieje się w przypadku coachingu. Klient jest ekspertem i to klient zna odpowiedzi, a nie coach.
COACHING "Coach" to inaczej osobisty trener. Nie musi mieć własnych wybitnych wyników w dziedzinie, która jest przedmiotem coachingu, lecz posiadać odpowiednie doświadczenie w danej dziedzinie. Podobnie jak w sporcie – dobry trener np. zespołu skoczków narciarskich nie musi mieć na swoim koncie tytułu mistrza świata w tejże dyscyplinie sportu, aby osiągnąć ze swoim zespołem sukces.
COACHING Coaching jest odpowiedzią na ludzkie stresy i zapotrzebowanie bycia ciągle bardziej efektywnym we współczesnym konkurencyjnym społeczeństwie. Nie ma jasnych relacji między twórcami i praktykującymi coaching a środowiskami akademickimi. Z drugiej strony, specjaliści od coaching obiecują pomoc we wszystkich problemach na zasadzie, "sam powinieneś wiedzieć jak to rozwiązać", przypomina to psychoanalizę, ale jeszcze bez solidnych naukowych podstaw i konsensusu dotyczących w szczególności oceny, pomiarów wyników i etycznych norm tej nowej aktywności.
DORADCY METODYCZNI Obserwacja w miejscu wykonywanej pracy (w trakcie prowadzenia spotkań z nauczycielami?) Omówienie każdego spotkania. Samoocena Wspólne zaplanowanie nowej strategii postępowania w oparciu o wspólnie uzgodnione cele. Wzajemne zaufanie coacha i podopiecznego.
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Doradcy metodyczni nie są usatysfakcjonowani frekwencją nauczycieli na szkoleniach Dlaczego? Czy są jakieś założenia co do wymaganej frekwencji? Jaka jest ta frekwencja? Jaka jest oczekiwana? - taka jest moja praca, która pozwala mi zaspokoić podstawowe potrzeby biologiczne, w ten sposób zdobywam środki na życie - jestem oceniany za efektywność pracy, a zależy mi na poczuciu bezpieczeństwa - jestem rozliczany z ilości osób, które skorzystały z doradztwa, a zależy mi na poczuciu bezpieczeństwa - chcę dobrze pracować, aby mieć szacunek otoczenia - mam dużą wiedzę i chcę się nią podzielić - samorealizacja - podchodzę bardzo poważnie do mojej pracy i zależy mi na tym, żeby się wykazać, udowodnić sobie i innym, że jestem naprawdę dobry
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Dlaczego nauczyciele nie przychodzą? Człowiek jest homo economicus, więc nauczyciele nie przychodzą, bo im się to nie opłaca - czas, który mają poświęcić na spotkanie z doradcą metodycznym wolą poświęcić na: - zdobywanie środków do życia (korepetycje) - załatwianie pilnych spraw - na odpoczynek - na pomoc innym członkom rodziny - na zaspokojenie własnych potrzeb pielęgnacyjnych (fryzjer, kosmetyczka) - na robienie czegoś, co zapewni im szacunek i uznanie (przełożonych?, otoczenia?, dzieci? rodziny?) - na zaspokajanie potrzeb poznawczych, estetycznych i innych - na samorealizację w formie innej aktywności
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ -
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ Na poziomie potrzeb biologicznych: - zwalniać z pracy za nieobecność na szkoleniu - karać karą pieniężną Na poziomie potrzeb bezpieczeństwa: - nieobecność na szkoleniu pozbawia całkowicie opieki doradcy metodycznego (nauczyciel nie ma się do kogo zwrócić o pomoc) – można np. zawrzeć z nauczycielem kontrakt, podpisany przez niego z własnej woli - nieobecność na szkoleniu jest odnotowywana w ocenie pracy nauczyciela robionej przez dyrektora szkoły, w której pracuje – można porozumieć się w tej sprawie z dyrektorami szkół, którzy ogłoszą radzie pedagogicznej taką formę współpracy - wyjaśnić, że przez nieobecność nauczyciel pozbawia się prawa do pogłębiania kompetencji – wymaga świadomości obywatelskiej nauczyciela - uświadomić, że podkopuje swoją stabilną sytuację – wymaga również współpracy z dyrektorami
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ Na poziomie potrzeb przynależności: - ostracyzm otoczenia, zespołu pracowniczego (ciała pedagogicznego) – wymaga powszechnej akceptacji dla idei uczenia się przez całe życie - upomnienie ze strony związków zawodowych – wymaga podjęcia współpracy ze związkami Na poziomie potrzeb szacunku i uznania: - wpojenie przeświadczenia, że udział w szkoleniu jest sam w sobie czymś zasługującym na uznanie – można wspomóc się wystawianiem odpowiedniego certyfikatu udziału, który byłby respektowany przez dyrektora przy ocenie okresowej i awansie zawodowym - ogłaszanie przy okazji uroczystości środowiskowych informacji o działaniach nauczyciela na rzecz podniesienia swoich kompetencji – podniesienie reputacji poprzez docenienie jego uczestnictwa w szkoleniach metodycznych
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ Na poziomie potrzeb poznawczych: - zapewnienie szkoleń na wysokim poziomie merytorycznym, dostarczających świeżej wiedzy, prowadzonych w sposób atrakcyjny Na poziomie samorealizacji: - współudział w prowadzeniu szkoleń
MOTYWACJA – TEORIA OCZEKIWAŃ
MOTYWACJA
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Totalny brak nauczycieli na lekcjach otwartych, prowadzonych przez doradców Przyczyny: - brak czasu, - brak zainteresowania podniesieniem kompetencji, - nudne lekcje, - brak jakichkolwiek korzyści z udziału w lekcjach - zniechęcenie i znużenie, brak motywacji do robienia czegokolwiek - brak zainteresowania wykonywanym zawodem - brak szacunku dla pracy innych -
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Brak nauczycieli na konsultacjach Przyczyny: - brak problemów w pracy, wymagających konsultacji, - niedogodne godziny konsultacji, - brak zaufania do doradców, - niechęć do pokazywania słabości lub braków kompetencji - niechęć do korzystania z usług doradczych w ogóle (przeświadczenie o własnej doskonałości) -
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Nauczyciele są sceptyczni i ciężko ich zmotywować do udziału Należy zastanowić się skąd ten sceptycyzm – czy: - nie mają zaufania do wiedzy i umiejętności doradców - nie mają zaufania do postaw doradców - Dlaczego trudno zmotywować nauczycieli do udziału w szkoleniach?
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Nie oczekują rozwiązań metodycznych, raczej tylko rozwikłania kwestii prawnych lub otrzymania gratisów Dlaczego nauczyciele nie są zainteresowani nowymi rozwiązaniami metodycznymi? Czy są tak znakomicie przygotowani do nauczania? Czy też może należy pokazać im ich braki? (hospitacje?) Może nie ma potrzeby stosowania nowych rozwiązań metodycznych? Jak rozwiązać problem niechęci do nowości metodycznych?
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ - pokazanie dobrych praktyk (lekcje koleżeńskie?, lekcje otwarte?, prezentacje na szkoleniach) - narzucenie ram wdrażania nowości - zachęcanie do podejmowania wysiłku poprzez nagradzanie -
IDENTYFIKACJA PROBLEMU W trakcie spotkań bywa, że są mało aktywni Dlaczego? Czynniki obiektywne: - zmęczenie - brak zainteresowania konkretnym tematem - nieodpowiednia pora, nieodpowiednie oświetlenie, nieodpowiednie pomieszczenie Czynniki subiektywne: - źle prowadzone szkolenie – doradca mówi cicho, bez wyrazu, monotonnie - źle dobrane techniki pracy – brak zaangażowania uczestników - nieatrakcyjne środki
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ Staranne zaplanowanie szkolenia pod względem logistycznym – dogodny termin, łatwo dostępne miejsce, parking, wygodne, dobrze oświetlone pomieszczenie, wygodne krzesła, zapewnienie napojów i tzw. „suszu konferencyjnego” Staranne zaplanowanie szkolenia pod względem merytorycznym – ciekawie przedstawiony temat, pełen werwy, przyjazny trener, pragnący podzielić się z uczestnikami cała swoją wiedzą, odpowiednio dobrane środki dydaktyczne Starannie zaplanowane techniki pracy, np.: - DRAMA - BURZA MÓZGÓW- inaczej giełda - METODA PROJEKTÓW pomysłów - 6x6x6 - 635 - DECYZJE (drzewo decyzyjne) - PORTFOLIO - DYSKUSJA PANELOWA - METAPLAN
IDENTYFIKACJA PROBLEMU Z drugiej strony, nauczyciele którzy raz skorzystali z proponowanej formy, najczęściej pojawiają się ponownie i Ci chętnie podejmują dyskusję na różne tematy związane z problematyką nauczania czy organizacji procesu nauczania - spowodować, by zechcieli przyjść pierwszy raz!!!
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ Jak spowodować, by nauczyciele zechcieli przyjść pierwszy raz? -
PORADY DLA … TECHNIKI MOTYWACYJNE Stwórz luźną, nieformalną atmosferę, demonstruj poczucie humoru. Żartuj, spraw, aby nauka stała się przyjemnością. Szanuj odmienne zdanie innych i zachęcaj ich do samodzielnego, twórczego myślenia. Staraj się być lubianym. Reaguj na potrzeby innych, np. gdy mówią, że czegoś nie rozumieją lub gdy demonstrują objawy zmęczenia, zniechęcenia lub znudzenia. Stosuj pomoce audiowizualne. Dostosowuj metody nauczania do stylów uczenia się uczestników spotkania. Dbaj, aby poziom motywacji nie był zbyt niski (wtedy nic nie robią), ani za wysoki (wtedy dochodzi do dezorganizacji myślenia i działania, zwłaszcza przy zadaniach trudnych). Obniżaj w grupie uczestników spotkania poziom napięcia i lęku (im wyższy lęk, tym mniejsza sprawność intelektualna).
PORADY DLA … 10. Oczekuj od uczestników współpracy i mów im o tym. 9. Próbuj zaciekawiać uczestników poprzez dygresje wokół omawianego tematu. 10. Oczekuj od uczestników współpracy i mów im o tym. Dostosuj wymagania do możliwości uczestników. Przypominaj, że niepowodzenia i błędy to normalny etap na drodze doskonalenia się. Ucz wyciągania konstruktywnych wniosków z porażek. Zachęcaj do odnoszenia sukcesów. Omawiaj konkretne korzyści, jakie można odnieść z każdego spotkania. Chwal często, także za najdrobniejsze osiągnięcia. Nagradzaj współpracę. Przyznawaj się do błędów, okazuj, że jesteś omylny, ponieważ to zwiększa sympatię do Ciebie i modeluje zachowanie słuchaczy (stanowi wzór do naśladowania). Utrzymuj własną motywację do pracy na wysokim poziomie: bądź entuzjastyczny. Kontroluj własny poziom stresu.
RECEPTA DLA NAUCZYCIELA NA PORAŻKĘ UCZNIA Manifestuj, jak ciężka i nieprzyjemnym obowiązkiem jest Twoja praca w szkole. Mów za wiele i używaj niezrozumiałych słów, mamrocz pod nosem. Mów za szybko, albo za wolno i dość cicho - niech się uczeń trochę wysili, żeby cię usłyszeć. Mów bez cienia entuzjazmu. Bądź napięty i przygnębiony. Nie ufaj uczniowi i poinformuj go o tym, niech nie ma złudzeń. Ucz bez wyraźnego celu. Bądź osobą zdezorganizowaną. Stwórz i podtrzymuj chaos w klasie. Nie przejmuj się złym nastrojem, zmęczeniem, chorobą ucznia. Nudź, gderaj i zrzędź. Nie powtarzaj nigdy raz przekazanych informacji, nie ma na to czasu.
RECEPTA DLA NAUCZYCIELA NA PORAŻKĘ UCZNIA Podkreślaj dystans, bądź nieprzyjazny. Oszukuj ucznia. Łam obietnice. Nie odpowiadaj na pytania sprawiające Ci jakikolwiek kłopot. Jeśli popełnił błąd, upewnij go, że jest matołem, który nigdy się nie nauczy, karć za błędy, poprawiaj i sprawdzaj najczęściej jak się da, nie przegap też żadnej okazji, żeby zrobić złośliwą uwagę, poniżyć go i upokorzyć wobec wszystkich. Tęp samochwalstwo. Mów, że jeśli coś mu się udało, to musiał to być szczęśliwy traf, przypadek. Przerywaj mu jak najczęściej, zawsze gdy robi za dużo lub próbuje z Tobą dyskutować. Stwórz taką atmosferę, żeby bał się odezwać, utrudniaj mu samodzielne myślenie. Karz go za krytyczne uwagi wobec sprawdzonych autorytetów. Bądź oschły. Podkreślaj własną doskonałość i nieomylność, nie przyznawaj się do błędów. Pamiętaj, żeby uczeń wychodził z Twoich zajęć z uczuciem wstrętu i radości, że to już koniec.
RECEPTA DLA NAUCZYCIELA NA SUKCES UCZNIA Przekonaj ucznia, że naprawdę lubisz go uczyć. Mów jasno, głośno, wyraźnie. Dbaj o właściwe tempo mówienia. Mów z zapałem. Bądź swobodny i baw się razem z uczniem podczas nauki. Okazuj mu zaufanie. Wyraźnie określ cele. Pokaż korzyści. Bądź przygotowany do lekcji. Dobrze organizuj lekcje. Ogranicz czynniki rozpraszająca uwagę. Obaj o dobry nastrój ucznia. Nie nudź. Przypominaj informację, kiedy uczeń zaczyna zapominać. Polegaj na nim, stawiaj na niego, wierz w jego możliwości.
RECEPTA DLA NAUCZYCIELA NA SUKCES UCZNIA Bądź dla niego oparciem, bądź po jego stronie. Nie oszukuj go. Dotrzymuj przyrzeczenia. Udzielaj odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Jeśli coś mu się nie uda, zrozum go, nie okazuj litości, zachęć do dalszej pracy. Chwal go za wszystko, co da się pochwalić. Nigdy nie przerywaj, kiedy on mówi. Słuchaj uważnie upewniając się, że dobrze rozumiesz. Rozwijaj jego samodzielność. Zachęcaj do krytycznego myślenia. Okazuj mu swoje pozytywne uczucia. Pokazuj, że jesteś człowiekiem omylnym i popełniającym błędy. Stosuj różne metody nauczania - bądź nieszablonowy i ekscytujący. Odnoś do rzeczywistości to, czego uczysz - niech praktyka uzupełnia teorię. Kończ lekcję w takim momencie, żeby miał uczucie niedosytu.
http://www. spryciarze http://www.spryciarze.pl/zobacz/jak-korzystac-z-czterech-strategii-motywacyjnych