„Szlakiem kapliczek przydrożnych. Poznajemy historię Mazur” Szkoła Podstawowa im. mjr. Henryka Sucharskiego w Orzyszu Opiekunowie projektu : Katarzyna Kizling , siostra Jolanta Kisiel

Nasza inspiracja to stary, drewniany krzyż stojący na rozstaju dróg, na tzw. kolonii Grądów Podmiejskich.

Stoimy przy krzyżu

Słuchamy o historii mazur

Pierwszym naszym działaniem były przygotowania do jasełek pt Pierwszym naszym działaniem były przygotowania do jasełek pt. „Jutrznia na gody”. A oto efekty naszej pracy

„Posłuchajcie z weselem, z weselem, z weselem „Posłuchajcie z weselem, z weselem, z weselem! Co się dnia tego, casu dawnego w Betlejem, w betlejem, zapewne stało, a juz podało, Ludziom wsem, ludziom wsem

„Jutrznia na gody ze względu na pieśni i gwarę mazurską miała wielkie znaczenie…”

... niemcy, po dojściu hitlera do władzy zaczęli jutrznię tępić…

„Ach synecku jedyny, jedyny, jedyny, Coś w ludzkim ciele ucierzpsiał wziele...”

Cisza w kościele podczas przedstawienia i oklaski na jego koniec były dla nas największą nagrodą

Naszym drugim działaniem było zorganizowanie Dnia mazurskiego w kajaku

Pracujemy w grupach nad mazurskimi legendami

Poszukiwania rekwizytów i strojów do przedstawienia okazały się owocne

Kuba i Oliwia w skupieniu pracują nad scenariuszem

Mazurski bagiennik prezentuje się imponująco

Prezentacja przedstawienia pod tytułem „O chciwym rybaku z czarciego Ostrowia.”

Legenda o nieszczęśliwej miłości galindy do rybaka

Kuba jako rybak w legendzie o królu sielaw

Nasze następne działanie: jeździmy szlakiem kapliczek przydrożnych

Krzyż we wsi Pianki Mówi pani Szurnicka, mieszkanka Pianek, właścicielka prywatnej kapliczki: „ Tę kapliczkę postawił ojciec męża. Zamówił chyba u kowala krzyż, a może jakiś stary wykorzystał? Tego nie wiem. Stoi od lat sześćdziesiątych. Na złość komunistycznej władzy. Inni we wsi też tak zrobili. No i zamiast do kościoła to przy swoich krzyżach się modlili. Nawet z gminy przyjeżdżali i kazali rozebrać, ale nikt się nie posłuchał. Ale urzędnicy nie sprawdzali, no i tak do tej pory stoją . Dbamy o nie – każdy o swój. A o wspólną kapliczkę przy drodze to starsi dbają”

Kapliczka w wierzbinach

Mówi pan Sznip, mieszkaniec Wierzbin, którego zastaliśmy przy pracy, przy odnowie krzyża: „ Podobno i przed wojną tu jakiś krzyż stał, bo we wsi i katolicy mieszkali. Ale potem nowy po wojnie był. Takie czasy, że niektórzy bali się chodzić do kościoła, to przy krzyżu się pomodlił… A teraz to niby mieszkańcy remontują , ale jakoś sam tu jestem…”

Kapliczka w odojach

Mówi p. Siergiej, mieszkanka wsi Odoje: „Ta kapliczka została postawiona po wojnie. W 1967 roku krzyż został odremontowany z drewnianego na metalowy, a w 2012 mieszkańcy wsi zrobili całkowitą renowację kapliczki, krzyża i ogrodzenia. Panie ze wsi dbają o czystość wokół krzyża, starają się , by paliły się znicze, wymieniają kwiaty. Odbywają się tu nabożeństwa majowe o g.18. Panie modlą się i śpiewają pieśni. Dobrze, że teraz i dzieci pomogą przy kapliczce…”

Jedziemy mazurskim szlakiem: nieczynny most kolejowy w drodze do pianek

Chwila przerwy na szlaku…

Kapliczka przy drodze do gaudynek

Krzyż przy drodze do mikosz osady

Działanie czwarte : z wizytą w biurze LGD Mazurskie morze

Oglądamy wystawę rękodzieła inspirowanego kulturą mazurską

Mazurska makatka

Wystawa naszych prac plenerowych…

… prezentowana w kajaku.

Nasza refleksja na podsumowanie W trakcie trwania projektu nie mieliśmy żadnych trudności. Czasem może działaliśmy impulsywnie, przychodziły nowe pomysły… W dosłownym sensie nie adoptowaliśmy konkretnego, jednego krzyża czy kapliczki. Obiecaliśmy jednak, że będziemy pomagać w dbaniu o te, które są w miejscu naszego zamieszkania. Będziemy przez to bliżej ludzi, którzy mogą przekazać nam jeszcze niejedną ciekawą historię. Myślimy, że w ten sposób zaadoptowaliśmy więcej niż zabytek . Zaadoptowaliśmy kawałek dziejów materialnych i niematerialnych naszej ziemi.

Prezentację wykonali: wolontariusz z gimnazjum Maciej Biedrzycki oraz Gabriela Grudzińska i Aleksandra Kordaszewska. Pomocą służyły s. Jolanta Kisiel i Katarzyna Kizling.