Poczta elektroniczna TCP/IP

Podstawy Protokołu TCP/IP     Możliwość przesyłania programów i danych między komputerami za pośrednictwem sieci komputerowej odgrywa niezwykle istotna rolę niemal dla każdego użytkownika komputera.

    Jednak zbudowanie uniwersalnej sieci (pracującej w oparciu o rozwiązania jednego producenta) spełniającej wymagania wszystkich użytkowników jest praktycznie niemożliwe. Użytkownicy dobierają więc rozwiązania techniczne sieci stosownie do swoich potrzeb, tworząc niezależne sieci służące określonej grupie osób. Zapewnienie wymiany informacji i komunikacji pomiędzy różnymi sieciami jest jednakże trudnym problemem technicznym.

    W wyniku niezwykle dynamicznego rozwoju techniki opracowano jednak rozwiązania umożliwiające połączenie wielu różnych sieci fizycznych, tak żeby funkcjonowały jako skoordynowana całość. Praca w intersieci (ang. internetworking) polega na przystosowaniu do siebie różnych rozwiązań sprzętowych, udostępniając sposób łączenia ze sobą niejednorodnych sieci. Technika intersieci pozwala komputerom na komunikowanie się niezależnie od fizycznych połączeń sieciowych.

Organizacja ta zaproponowała zbiór standardów określających szczegóły komunikacji między komputerami, a także szczegółów dotyczących łączenia sieci i wyboru trasy w sieci nazwane TCP/IP (od głównych protokołów wchodzących w ich skład). TCP/IP (ang. Transmission Control Protocol / Internet Protocol) nie jest więc pojedynczym produktem. Jest to uogólniona nazwa całej rodziny protokołów i oprogramowania udostępniającego szereg usług sieciowych. Podstawę ich stanowią jednak dwa typy usług wykorzystywanych przez wszystkie programy użytkowe.

    Usługa bezpołączeniowego przenoszenia pakietów - stanowi podstawę wszystkich innych usług intersieciowych. Przenoszenie bez użycia połączenia oferuje większość sieci wymieniających pakiety i oznacza, że intersieć kieruje przesyłaniem niewielkich porcji danych przy pomocy informacji adresowych, zawartych w każdej takiej porcji. Ponieważ usługi bezpołączeniowe bezpośrednio tłumaczą się na czynności sprzętu, rozwiązanie to jest efektywne, ponadto umożliwia łatwą adaptację protokołów TCP/IP do szerokiej gamy sprzętu. Ubocznym skutkiem tej metody przesyłania danych jest to, że usługi bezpołączeniowe kierują każdym pakietem oddzielnie, w związku z czym nie ma żadnej pewności, że pakiety zostaną dostarczone do odbiorcy w określonej kolejności, nie ma też pewności, że w ogóle zostaną dostarczone.

    Usługa transportu niezawodnymi strumieniami wychodzi naprzeciw tym problemom. Posiada ona mechanizmy, które pozwalają wykryć błędy w transmisji danych czy też zagubienie pakietu. Usługa transportu niezawodnymi strumieniami umożliwia programowi użytkowemu na jednym komputerze ustanowienie “połączenia” z programem użytkowym na drugim komputerze, a następnie wysyłanie danych tak jak gdyby to było stałe, bezpośrednie połączenie. Należy jednak mocno podkreślić, że jest to połączenie wirtualne - strumień danych nadal jest dzielony na mniejsze porcje i w tej postaci przesyłany jest do odbiorcy.

Ponieważ wiele sieci zapewnia usługi podobne do powyższych, warto wskazać podstawowe cechy odróżniające usługi TCP/IP od innych: Sieć TCP/IP oparta jest na zwykłej technice wymiany pakietów, funkcjonuje więc niezależnie od jakiegokolwiek dostępnego sprzętu. Intersieć TCP/IP umożliwia komunikowanie się dowolnej pary komputerów, które łączy. Jest to możliwe dzięki rozpoznawaniu każdego komputera przez unikalny w skali światowej adres, jednoznacznie rozpoznawany w całej intersieci. Informacja adresowa służy także do podejmowania decyzji o wyborze trasy pakietu od nadawcy do odbiorcy. Protokoły TCP/IP umożliwiają potwierdzanie między nadawcą a odbiorcą docelowym, nawet gdy komputery nie są podłączone do tej samej sieci fizycznej. Oprócz wspomnianych podstawowych usług protokoły TCP/IP oferują standardy dla wielu programów użytkowych takich jak: poczta elektroniczna, transfer plików, zdalna praca. W efekcie w programach użytkowych można wykorzystywać gotowe, istniejące już usługi.

Tak więc rodzina protokołów TCP/IP może być używana do komunikacji w dowolnym zbiorze połączonych sieci. Ponadto można wykorzystać protokoły TCP/IP do połączenia swoich wewnętrznych sieci chociaż nie mają połączenia z sieciami z zewnątrz. Technika TCP/IP jest szczególnie interesująca z uwagi na fakt, że stanowi podstawowe rozwiązanie światowej intersieci - INTERNETU.

Co to jest E-mail lub poczta elektroniczna, mailbox, telebox? ang. electronic mail) - obok usług WWW, najpopularniejsza usługa sieci Internet. W przeciwieństwie jednak do WWW, jest to usługa stara, jak sam Internet. Usługa polega na przesyłaniu listów w formie elektronicznej, również z załącznikami (dowolnymi plikami), do adresata posiadającego internetowe konto pocztowe. Elektroniczna przesyłka może dotrzeć do adresata w ciągu nawet kilkunastu sekund. Wiąże się to ze znikomymi kosztami po stronie nadawcy.

Szybkość i minimalne koszty spowodowały dynamiczny wzrost popularności tej usługi w ostatnich latach. Inną zaletą jest fakt, że list ma formę pisaną - zawsze możemy się do niego odwołać, w przeciwieństwie do rozmowy telefoniczne, która może nam wylecieć z głowy. Taka poczta jest poza tym bardziej ekologiczna - nie zużywa się w ogóle papieru w przeciwieństwie do faksu. Co więcej: w takim liście może być zawarty dowolny plik, więc można nagrać kawałek rozmowy, gdy mamy dostęp do komputera z kartą dźwiękową, można przesłać zdjęcie, gdy mamy dostęp do skanera lub cyfrowego aparatu fotograficznego. Można by te zalety mnożyć i mnożyć.

Internetowy adres pocztowy składa się z nazwy użytkownika, znaku @ (w Polsce popularnie nazwanego małpą, po angielsku określanego słowem at) oraz oznaczenia serwera, na którym jest założone konto pocztowe adresata

Informacje praktyczne: nazwa użytkownika najczęściej nie jest imieniem i nazwiskiem adresata; jest to dowolna nazwa wybrana przez użytkownika, lecz najczęściej ograniczona względami technicznymi do 7 - 14 znaków, różnych od znaków specjalnych i przeważnie pisana małymi literami. Przykłady: jannowak@firma.pl., jurek@poland.com.

wielkość przesyłanych listów elektronicznych może być ograniczona przez dostawcę Internetu, z którego usług korzysta użytkownik, do określonej pojemności na dysku serwera, na którym są składowane przesyłane informacje (może to być np. 500 kB, 5 MB).

dla osób, które z jakichś przyczyn nie mogą zainstalować programu do obsługi poczty lub sprawdzają swoją pocztę z różnych komputerów (np. na uczelni, z kawiarenki internetowej) polecane są konta, które można sprawdzać z poziomu strony WWW np. Obsługa takiego konta jest bardzo prosta nawet dla niedoświadczonego użytkownika.

eżeli uważasz, że twój adres e-mail jest zbyt długi (np. jurek@aurora eżeli uważasz, że twój adres e-mail jest zbyt długi (np. jurek@aurora.put.poznan.pl), co czyni go zbyt trudnym do zapamiętania skorzystaj z usług jednej z firm, która da ci nowy adres - tzw. "alias" - wysyłając pocztę na nowy adres, trafi ona na twój stary adres (nie musisz zmieniać konfiguracji programów pocztowych).

na stronach WWW często można spotkać wyróżnione (podkreślone) adresy pocztowe. Klikając na nie kursorem myszy użytkownik może szybko wysłać list elektroniczny pod dany adres.

Korzystając z programów pocztowych możemy się spotkać z takimi terminami: From: - nadawca To: - tu należy wpisać adresata lub adresatów (najczęściej oddzielamy ich przcinkami) Cc: - adresy, do których chcemy przesłać kopię listu Attachments: - dołączone pliki (załączniki) Subject: - temat listu

Machanizm funkcjonowania poczty elektronicznej

KoNiEc