WSZYSTKIE DZIECI CHCĄ SIĘ UCZYĆ – NIE WSZYSTKIE MOGĄ AFGANISTAN – PROBLEMY EDUKACYJNE

PRAWO DO EDUAKCJI MA KAŻDY CZŁOWIEK NA ŚWIECIE EDUKACJA JEST KLUCZEM NIE TYLKO DO ROZWOJU SPOŁECZEŃSTW ALE TEŻ DO UTRZYMANIA POKOJU NA ŚWIECIE. PRAWO DO EDUKACJI TO JEDNO Z PODSTAWOWYCH PRAW CZŁOWIEKA POTWIERDZONYCH W MIĘDZYNARODOWEJ DEKLARACJI PRAW CZŁOWIEKA I MIEDZYNARODOWEJ KONWENCJI O PRAWACH DZIECKA. OZNACZA TO, ŻE KAZDE DZIECKO MA PRAWO SIĘ UCZYĆ. WIELE OSÓB, RÓWNIEŻ DOROSŁYCH NIE MOŻE Z TEGO PRAWA SKORZYSTAĆ. PRAWO DO EDUAKCJI MA KAŻDY CZŁOWIEK NA ŚWIECIE

WOJNA W AFGANISTANIE I JEJ KONSEKWENCJE WOJNY I KONFLIKTY TRWAJĄ W AFGANISTANIE NIEPRZERWANIE OD 1979 R. Z POWODU WOJEN SYSTEM EDUKACYJNY ZOSTAŁ NIEMAL CAŁKOWICIE ZNISZCZONY. WSZYSTKIE SZKOŁY PAŃSTWOWE ZOSTAŁY ZAMKNIETE A NAUCZANIE DZIEWCZYNEK CAŁKOWICIE ZAKAZANE. AFGANISTAN MA JEDEN Z NAJWYZSZYCH WSPÓŁCZYNNIKÓW ANALFABETYZMU NA ŚWIECIE . NA OBSZARACH WIEJSKICH 93% KOBIET I 63% MĘŻCZYZN NIE POTRAFI CZYTAĆ I PISAĆ.

ODBUDOWA SYSTEMU EDUKACYJNEGO W CIĄGU 10 LAT WŁOŻONO WIELE WYSIŁKU ŻEBY ODBUDOWAĆ SYSTEM EDUKACJI. OBECNIE W AFGANISTANIE: Znajduje się około 4500 nowych szkół Do szkół podstawowych uczęszcza 7,5 miliona dzieci Wyższych uczelni państwowych jest 17, z czego 3 w Kabulu Na Uniwersytecie Kabulskim ¼ studentów stanowią kobiety Tylko połowa, czyli 16 z 32 prowincji posiada własny instytut rolniczo-weterynaryjny

BUDYNKI SZKOLNE I WYPOSAŻENIE SZKÓŁ Dzieci uczą się na świeżym powietrzu, siedzą na ziemi lub rozłożonych kartonach Czasem mają namiot lub korzystają z prywatnych domów Często brakuje ławek, tablic i kredy Brakuje też prądu i ogrzewania W klasach jest bardzo zimno, więc w okresie od listopada do lutego szkoły są zamknięte BUDYNKI SZKOLNE I WYPOSAŻENIE SZKÓŁ

DOSTĘP DO EDUKACJI: DZIEWCZYNKI I CHŁOPCY Szkoły w Afganistanie budowane są w dużych miejscowościach, więc dzieci z tzw. kiszlaków (górskich osiedli) mają do nich bardzo daleko. Uczniowie muszą iść wiele kilometrów , tracąc pół dnia na dojście i powrót. DOSTĘP DO EDUKACJI: DZIEWCZYNKI I CHŁOPCY

U podstaw trudności w kształceniu dziewczynek leżą konserwatywne poglądy tamtejszej społeczności. Niektórzy mężczyźni obawiają się, że wyedukowane kobiety przestaną ich szanować. Dziewczynki w szkołach podstawowych stanowią 35% uczniów. Nastoletnie dziewczynki zmuszane są do pracy i wychodzenia za mąż w wieku 16 lat.

Szkoły średnie nie są koedukacyjne Szkoły średnie nie są koedukacyjne. Jeśli we wsi jest jedna szkoła , to dziewczynki uczą się rano, a chłopcy po południu. W średnich szkołach żeńskich mogą uczyć tylko kobiety. Nie zawsze mają jednak odpowiednie kwalifikacje. Zdarza się, że języka angielskiego uczą nauczyciele, którzy nie mówią w tym języku

W czasie wojny wielu nauczycieli zginęło lub wyemigrowało NAUCZYCIELE W czasie wojny wielu nauczycieli zginęło lub wyemigrowało Uczniowie kończący szkołę średnią zostają nauczycielami szkół podstawowych Nauczyciele są bardzo słabo opłacani, często czekają na pensję miesiącami Osoby dobrze wykształcone wybierają inne zawody. Zawód nauczyciela cieszył się jednak zawsze ogromnym prestiżem, dlatego wielu młodych ludzi marzy o takiej karierze zawodowej, by uczyć innych i odbudować swój kraj.

PRACA DZIECI SKRAJNA BIEDA JEST SPRZĘŻONA Z BRAKIEM EDUKACJI. DZIECI NIE CHODZĄ DO SZKOŁY BO MUSZĄ PRACOWAĆ WIELODZIETNE RODZINY, A W WIĘKSZOĆI TAKIE SĄ, NIE MOGĄ SOBIE POZWOLIĆ NA KSZTAŁCENIE SWOICH DZIECI. SKALA UBÓSTWA W AFGANISTANIE JEST NIEWYOBRAŻALNA. PONAD 50% RODZIN ŻYJE ZA 4 ZŁOTE DZIENNIE, WIĘC TEŻ DOKONUJĄ WYBORU: POSŁAĆ DZIECI DO SZKOŁY CZY DO PRACY. JEŚLI PODEJMUJĄ DEZYCJĘ O EDUAKCJI DZIECI, WYBÓR JEST PROSTY, DO SZKOŁY IDĄ CHŁOPCY. DZIECI OD NAJMŁODSZYCH LAT PRACUJĄ: SPRZEDAJĄ MAPY, GAZETY, ZBIERAJĄ PUSZKI I ZŁOM. MALI CHŁOPCY ZASTĘPUJĄ OJCÓW, KTÓRZY ZGINĘLI NA WOJNIE. ZADANIEM DZIEWCZYNEK JEST PRZYNOSZENIE WODY ZE STUDNI LUB RZEKI, KTÓRA CZĘSTO NIE NADAJE SIĘ DO PICIA.

WSZYSTKIE DZIECI CHCĄ SIĘ UCZYĆ… WIĘKSZOŚĆ AFGAŃCZYKÓW ROZUMIE , ŻE EDUKACJA JEST SZANSĄ NA WYJŚCIE Z UBÓSTWA I AWANS SPOŁECZNY. W WIELU MIEJSCACH SAMI ZAKŁADAJĄ SZKOŁY, ZATRUDNIAJĄ NAUCZYCIELI, NA KTÓRYCH PENSJE ORGANIZUJA ZBIÓRKI SPOŁECZNE. W DUŻYCH MIASTACH SĄ ORGANIZACJE, KTÓRE STARAJĄ SIĘ WYWRÓWNYWAĆ SZANSE DZIECI W NAUCE NP. ASCHIANA ALBO ORGANIZACJA NIEPEŁNOSPRAWNYCH KOBIET. RANO MŁODZIEŻ UCZY SIĘ CZYTAĆ I PISAĆ, PO POŁUDNIU PRACUJE. ROZWIJAJĄ TEŻ SWOJE TALENTY – KALIGRAFUJĄ, MALUJA, GRAJĄ NA INSTRUMENTACH LUB RZEŹBIĄ, A DZIEWCZYNKI SZYJĄ I HAFTUJĄ – POZWOLI TO NA DODATKOWY ZAROBEK I UTRZYMANIE RODZIN.

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ 