Lusówko Moja mała ojczyzna

Lusówko Wieś położona w woj. Wielkopolskim, Powiecie poznańskim, Południowo-wschodniej części gminy  Tarnowo Podgórne. około 25  km  na zachód od  Poznania Nad jeziorem Lusowskim i rzeką Samą Powierzchnia: 12,6km2 680 mieszkańców

Jezioro Lusowskie Jezioro rynnowe na Pojezierzu Poznańskim, leżące około 5 km na zachód od Poznania. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta, brzegi niemal bezleśne. Przez jezioro przepływa lub, według innych autorów, rozpoczyna się w nim rzeka Sama. Na północno-wschodnim krańcu jeziora znajduje się wieś Lusowo, zaś na południowo-zachodnim Lusówko.

Andrzej Jaktorowski, dzierżawca starostwa śremskiego w 1534 r Andrzej Jaktorowski, dzierżawca starostwa śremskiego w 1534 r. i kcyńskiego dokonał podziału pomiędzy swoich synów: starszego Łukasza i młodszego Jana (mieli wejść w ich posiadanie po jego śmierci). Łukaszowi miały przypaść majątki w powiecie kcyńskim, m.in. Oleszyno, Dobieszewko, Dembogóra oraz w powiecie poznańskim - Psarskie i Koźle, Orliczko, Lubosina, połowa wioski Przystanki, Krzestkowice i działy w Spłachcicach. Młod­szy Jan otrzymał w dziale Jankowice oba Ceradze, Lusówko, Rumianek, Boruchowo, Dąbrówkę, Młodasko oraz Mniewo w Kościańskiem.

Po Jaktorowskich dziedzicami Lusówka zostali Potuliccy ze znanej wielkopolskiej rodziny pieczętującej się herbem Grzymała. Po Potulickich w Lusówku dziedziczyli Gęmbiccy. Już w 1645 r. Paweł, reprezentant tej rodziny, kasztelan santocki, żonaty z Barbarą Rozdrazewską, dobra Jankowice wraz z Lusówkiem sprzedał Zygmuntowi ze Skrzyp Twardowskiemu, sędziemu surrogatowi i podstarościemu poznańskiemu, sekretarzowi Jego Królewskiej Mości za sumę 86 000 zł. W związku z tym kontraktem Paweł Gembicki musiał przenieść żonie zapisane na tych dobrach 40 000 zł i oprawić je na Lubikowie, Hęrsztopie (obecnie Nowa Niedrzwica), Dłusku, Karczewku koło Skwierzyny.   Dzisiaj w Lusówku mieszka ponad 940 mieszkańców. Każdego miesiąca ich liczba się zwiększa w wyniku rozwoju budownictwa mieszkaniowego. W Lusówku działa szkoła podstawowa oraz nowoczesne przedszkole. Do ciekawych obiektów zaliczyć można pałac w Lusówku (aktualnie przygotowywany do odrestaurowania).

Szkoła Podstawowa w Lusówku      Lata 1882 - 1976

Szkoła w czasie zaboru pruskiego W okresie zaboru pruskiego historia szkoły została zapisana pod koniec XIX wieku. Kronika ta znajduje się w posiadaniu szkoły. Początek kroniki napisany jest w języku niemieckim. Szkoła została wybudowana przez niemiecką administrację  w 1881 roku na ziemi właściciela majątku Lusówko - Carla Matthea  poświęcona i oddana do użytku 3.06.1882 roku. Patronem  i  opiekunem  został   porucznik August  Matthes, właściciel dużego majątku  z Jankowic. Do  szkoły  tej  należały  następujące miejscowości: wieś Lusówko i folwark Rozalin Jankowice Edmundowo.  Szkoła w Lusówku  była szkołą mieszaną wyznaniowo - uczęszczały do niej dzieci katolickie z  Lusówka  i  Rozalina oraz dzieci ewangelickie   z  Jankowic  i  Edmundowa. Poprzednio wszystkie dzieci  z rodzin katolickich chodziły  do katolickiej szkoły  w Lusowie, natomiast dzieci wyznania ewangelickiego do szkoły ewangelickiej w Tarnowie Podgórnym. Nauka odbywała  się  w  języku niemieckim, tylko  religia w  latach  1908 - 1918 wykładana  była  w języku polskim. Najważniejsze uroczystości  szkolne w  tym okresie  to urodziny  cesarza  Wilhelma II, wizytacje  szkolne, egzaminy . W  kronice  jest  mało opisów  z  życia  szkoły, natomiast bardzo  dokładnie  opisane  jest  życie  właścicieli ziemskich,  mieszkańców   Lusówka,  ich  praca , a  także  zamieszczane  są  informacje o pogodzie. W 1890 r. nastąpiła zmiana właściciela majątku Lusówko. Posiadłość obejmuje  pan  Zygmunt  Pluciński. W 1912 r. dobudowano nową  część szkoły.

Okres II wojny światowej Czasy międzywojenne   Z  roku  1919  pochodzi  pierwszy  zapis  w kronice, sporządzony w języku polskim- "Polska  wolna  i  niepodległa". W  tym  czasie  opiekę  nad  szkołą  sprawował  dziedzic   Lusówka- Zygmunt  Pluciński. Główne  uroczystości  szkolne w tym  okresie  to rocznice: Konstytucji 3  Maja , odzyskania  niepodległości  11  listopada , powstania  styczniowego oraz imieniny  Józefa  Piłsudskiego . Okres II wojny światowej Od  wybuchu  II  wojny światowej  do 1 kwietnia 1940 roku szkoła  tutejsza  była  nieczynna. Od  tej daty szkoła  wznowiła  naukę w języku niemieckim  i obejmowała opieką dzieci w wieku od 7 do 12 lat, a starsze dzieci zmuszane były do pracy w majątku Lusówko jako robotnicy  rolni. Od  kwietnia 1941 r. szkoła  została  przeznaczona  tylko  dla  dzieci niemieckich,a dzieci  polskie  musiały  uczęszczać  do szkoły  w  Ceradzu  Kościelnym.

Po wojnie Nauka  w  szkole rozpoczęła  się 15  marca  1945 roku. Początkowo zorganizowano trzy  klasy oraz  kurs dla starszej  młodzieży . Z   biegiem  lat  przybywało  klas,  początkowo było  ich  sześć a  później  osiem - do 1972  roku. W szkole odbywały się  okolicznościowe akademie, jasełka, bale  karnawałowe, różnego  rodzaju  konkursy, prężnie działała drużyna harcerska i zuchowa. Dzieci nawiązywały  kontakty  z uczniami  innych szkół. Organizowano wycieczki  rowerowe po  najbliższej  okolicy, wycieczki  do  Poznania, Warszawy, Krakowa, Gdańska. Od  września 1 972 r. w  Lusówku  zostały  klasy 1-4 , a  pozostałe dzieci  dowożono do Zbiorczej  Szkoły Gminnej  w Tarnowie Podgórnym. Czteroklasowa szkoła  istniała  do czerwca 1976  roku. Budynek  szkoły  przeznaczono  na  punkt  lekarski  i  mieszkanie  nauczycielskie. Nad  ranem 3 sierpnia 1988  roku  wybuchł  pożar  i  budynek  szkolny  spalił  się. Jesienią 1988 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły na pozostałościach starego budynku.

1991-2010 2września 1991r. Dydaktyczno-wychowawcza placówka rozpoczęła swoją działalność. Nowy rok szkolny, mszą celebrowaną rozpoczął ks. Ignacy Karge, a dyrektorem został mgr. Andrzej Cichy. Odbyły się również pierwsze demokratyczne wybory Samorządu szkolnego. 1marca 1993r. Stanowisko dyrektora obejmuje mgr. Paweł Smolibocki. Od 18sierpnia 2003r. Stanowisko dyrektora pełni mgr. Bożena Krystianc.

Kościół Parafialny w Lusowie p. w. św. Jadwigi Śląskiej i św Kościół Parafialny w Lusowie p. w. św. Jadwigi Śląskiej i św. Jakuba Apostoła Jego początki datują się aż na XIII wiek. Pierwsze wzmianki mówią, że już w 1244 roku w Lusowie zbudowano drewniany kościół, być może był on ufundowany przez św. Jadwigę Śląską. Data ta jest wykuta na kamieniu wmurpwanym w zewnętrzną stronę muru dzisiejszej kaplicy Św. Jadwigi naj starszej zachowanej części kościoła. Parafię utworzono w Lusowie na mocy dekretu erekcyjnego z dnia 15 lipca 1288 roku. Prawdopodobnie kościół nosił imię Jakuba Apostoła Starszego. Z biegiem lat drewniany kościół uległ zniszczeniu, a na jego miejscu wybdowano nowy kościół z palonej cegły. Został on konsekrowany w 1499 roku. Dokumenty z 1510 roku podają, że była to świątynia pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, Św. Jakuba Apostoła i Św. Jadwigi.