Fenole (cz. III) Reakcje fenoli

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wprowadzenie-węglowodory aromatyczne
Advertisements

Chemia organiczna Wykład 9.
WĘGLOWODORY.
Fenole.
WYBRANE ZAGADNIENIA Z CHEMII ORGANICZNEJ
Rodzaje środków czystości
Nieodwracalny proces powodujący zmiany właściwości białek, polega na zniszczeniu wewnętrznej struktury białek. Denaturację białka spowodować mogą: podwyższona.
Litowce – sód -Ogólna charakterystyka litowców - Właściwości sodu - Ważniejsze związki sodu -Ogólna charakterystyka litowców - Właściwości sodu - Ważniejsze.
Typy reakcji w chemii organicznej
Wyższe kwasy karboksylowe i mydła
Reakcje charakterystyczne w chemii organicznej – identyfikacja związków i grup funkcyjnych -Grupy hydroksylowe, -Grupa aldehydowa, -Grupa ketonowa -Grupa.
KWASY KARBOKSYLOWE ZAWIERAJĄCE DODATKOWE GRUPY FUNKCYJNE ORAZ ZWIĄZKI HETEROCYKICZNE Aneta Pieńkowska kl. 2c Roksana Hreczuch kl. 2c.
Przygotowały: Laura Andrzejczak oraz Marta Petelenz- Łukasiewicz z klasy 2”D”
Alkohole polihydroksylowe
 Cynk w przyrodzie występuje wyłącznie w formie związanej w postaci minerałów: - ZnS – blenda cynkowa, - ZnCO 3 – smitsonit  Otrzymywanie metalicznego.
Reakcje addycji elektrofilowej - addycja wodoru, - addycja halogenów - reguła Markownikowa - addycja halogenowodorów - addycja wody - katalityczne utlenianie.
Reakcje estryfikacji i estry
Alkohole jednowodorotlenowe i wielowodorotlenowe
-Występowanie i właściwości - Ważniejsze związki fosforu
Fluorowce - chlor Ogólna charakterystyka fluorowców
Stała dysocjacji i prawo rozcieńczeń Ostwalda
Fenole Budowa fenoli Homologi fenolu Nazewnictwo fenoli Właściwości chemiczne i fizyczne Zastosowanie.
Wpływ wiązania chemicznego na właściwości substancji -Związki o wiązaniach kowalencyjnych, -Związki jonowe (kryształy jonowe), -Kryształy o wiązaniach.
Półacetale – hemiacetale i acetale
Kwasy dikarboksylowe i aromatyczne -Kwasy dikarboksylowe -Kwas szczawiowy - etanodiowy -Kwasy aromatyczne -Kwas benzoesowy -benzenokarboksylowy.
Kwasy halogenokarboksylowe i nienasycone kwasy karboksylowe
Reakcje substytucji Reakcje spalania
Reakcje związków organicznych – jednofunkcyjne pochodne węglowodorów
Właściwości chemiczne arenów
Roztwory buforowe / mieszaniny buforowe / bufory
Mechanizmy reakcji organicznych
Chemia organiczna – zadania z rozwiązaniami
Przykładowe zadania z rozwiązaniami
Reakcje związków organicznych
Aminy Budowa i klasyfikacja amin Nazewnictwo i izomeria amin
Mangan i jego związki Występowanie i otrzymywanie manganu,
Reakcje w chemii organicznej
Reakcje związków organicznych – sacharydy (cukry - węglowodany)
Reakcje w chemii organicznej – mechanizmy reakcji
Przemysłowe technologie chemiczne
Mechanizm reakcji estryfikacji
Halogenki kwasowe – pochodne kwasów karboksylowych
Sole wodorosole, hydroksosole i ałuny
Fenole Budowa fenoli Homologi fenolu Otrzymywanie fenolu
Chemografy – chemia organiczna ( równania reakcji otrzymywania różnych związków organicznych z substancji wyjściowej) przemiany u udziałem etenu / etylenu,
struktura i nazewnictwo tioli i tiofenoli
Reakcje związków organicznych wielofunkcyjnych
Kwasy karboksylowe.
Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów i alkohole monohydroksylowe
Amidy kwasów karboksylowych i mocznik
Alkohole jednowodorotlenowe
Mechanizmy reakcji organicznych
Wpływ podstawników na właściwości związków organicznych
Metody otrzymywanie wybranych związków organicznych (cz. IV)
Metody otrzymywania wybranych związków organicznych (cz. V)
Metody otrzymywania wybranych związków organicznych (cz.II)
Elektrofilowe, bromowanie nitrowanie i sulfonowanie benzenu
Mechanizmy reakcji organicznych
Hydroksykwasy -budowa hydroksykwasów i ich nazewnictwo,
Fenole (cz. II) Reakcje fenoli
Reakcje estryfikacji i estry
Podstawowe typy reakcji organicznych Kwasy i zasady Lewisa
Metody otrzymywania wybranych związków organicznych (cz. III)
Fenole Budowa fenoli Homologi fenolu Nazewnictwo fenoli Właściwości chemiczne i fizyczne Zastosowanie.
Metody otrzymywania wybranych związków organicznych (cz. I)
Aminy aromatyczne (cz. I)
Fenole (cz. I) Struktura i nazewnictwo fenoli Właściwości fizyczne
Aminy aromatyczne (cz. II)
Węglowodory aromatyczne o pierścieniach skondensowanych – naftalen (cz
Aminy Budowa i klasyfikacja amin Nazewnictwo i izomeria amin
Zapis prezentacji:

Fenole (cz. III) Reakcje fenoli Substytucja w pierścieniu: nitrowanie, sulfonowanie, halogowanie alkilowanie, acylowanie, nitrozowanie, karboksylowanie – reakcja Kolbego, tworzenie aldehydów

Substytucja na pierścieniu Grupa fenolowa (podobnie jak grypa aminowa), silnie aktywizuje pierścienie aromatyczne w reakcji substytucji elektrofilowej: związki przejściowe są w małym stopniu karbokationami, raczej są jonami oksoniowymi, w których wszystkie atomy z wyjątkiem atomów wodoru posiadają oktet elektronowy, jony oksoniowe powstają szybciej niż karbokationy pochodzące od benzenu, w wyniku ataku czynnika elektrofilowego (Y+) na jon fenylowy szybciej powstaje cząsteczka trwalszego związku przejściowego (nienasyconego ketonu – C, D) niż karbokationu (A, B)

Reakcje fenoli struktury karbokationu i związku przejściowego: Substytucja w pierścieniu: grupy bardzo silnie aktywujące i kierujące w pozycję orto i para w substytucji elektrofilowej: - OH, - O-, grupa – OR słabiej aktywizująca niż grupa – OH. Y | OH H ꚛ Y | OH H ꚛ Y | O H Y | O H związek przejściowy / nienasycony keton C i D karbokationy A i B

Substytucja w pierścieniu Nitrowanie: mononitrofenole otrzymuje się w reakcji z rozcieńczonym HNO3 i w obniżonej temp., izomery rozdziela się przez destylację z parą wodną, | OH NO2 | OH | OH NO2 roz. HNO3, T = 20oC i p-nitrofenol / 13% o-nitrofenol / 45% O2N | OH NO2 | OH stęż. HNO3, 2,4,6-trinitrofenol / kwas pikrynowy

Substytucja w pierścieniu Sulfonowanie: | OH SO3H 15-20oC kwas o-hydroksybenzeno- -sulfonowy | OH H2SO4 H2SO4, 100oC | OH SO3H 100oC kwas p-hydroksybenzeno- -sulfonowy

Substytucja w pierścieniu Halogowanie: reakcja przeprowadzana w rozpuszczalnikach niepolarnych / małej polarności: CH3Cl, CCl4, CS2 prowadzi otrzymywania monohalogenów fenolu: | OH Br p-bromofenol / produkt główny | OH Br2, CS2 T = 0oC | OH Br o-bromofenol / produkt uboczny

Substytucja w pierścieniu Halogowanie cd.: reakcja przeprowadzana z użyciem wody bromowej prowadzi do podstawienia wszystkich atomów wodoru w pozycji orto i para, a także innych grup: | OH CH3 Br | OH CH3 + 2 Br2(aq) + 2 HBr 4,6-dibromo- -2-metylofenol | OH SO3H | OH Br + 3 Br2(aq) + 3 HBr + H2SO4 2,4,6-tribromofenol

Substytucja w pierścieniu Alkilowanie metodą Friedela-Craftsa (wydajność reakcji nie jest zbyt wysoka): | OH | OH CH3 H3C – C – CH3 CH3 Cl + H3C – C – CH3 | HF + HCl p-tert-butylofenol

Substytucja w pierścieniu Acylowanie metodą Friedsa-Craftsa. Przegrupowanie Friesa: | OH C – (CH2)4-CH3 O | OH ZnCl2 + CH3-(CH2)4-COOH kwas heksanowy rezorcyna keton 2,4-dihydroksyfenylwo- -pentylowy

Substytucja w pierścieniu Acylowanie metodą Friedsa-Craftsa. Przegrupowanie Friesa cd.: | OH CH3 C – CH3 O 25oC O CH3 | O–C | OH CH3 (CH3-CO)2O AlCl3 4-hydroksy-2-metyloaceto- -fenon (produkt główny) m-krezol octan m-krezylu | OH CH3 C O H3C 160oC 2-hydroksy-4-metyloaceto -fenon (produkt główny)

Substytucja w pierścieniu Nitrozowanie: fenole w reakcji kwasu azotowego(III) lub jego soli ulegają reakcji nitrozowania, fenole są na tyle aktywne, że ulegają atakowi słabego czynnika elektrofilowego jakim jest jon +NO produktami reakcji są nitrozofenole | OH | OH NO p-nitrozofeno / 80% NaNO2, H2SO4 T = 7 - 8oC

Substytucja w pierścieniu Reakcja Kolbego. Synteza kwasów fenolo-karboksylowych: działanie CO2 na sól fenolu prowadzi do podstawienia atomu wodoru grupą karboksylową, | OH COONa | ONa δ+ O + C δ- o-hydroksybenzoesan sodu /salicylan sodu (produkt główny) T = 125oC p = 0,4 – 0,7 MPa | OH COONa p-hydroksybenzoesan sodu

Substytucja w pierścieniu Reakcja Kolbego. Synteza kwasów fenolo-karboksylowych cd.: izomery rozdziela się poprzez destylację z parą wodną. | OH COONa | OH COOH H+ kwas o-hydroksybenzoesowy kwas salicylowy | OH COONa | OH COOH kwas o-hydroksybenzoesowy / izomer o większej lotności z parą wodną H+

Substytucja w pierścieniu Reakcja Reimera-Tiemanna. Synteza fenolo-aldehydów. Dichlorokarben: pod wpływem chloroformu i wodnego roztworu wodorotlenku w pierścień zostaje wprowadzona grupa aldehydowa, na ogół w pozycji orto, powstający w pierwszej fazie chlorek benzylidenu ulega hydrolizie w zasadowym środowisku reakcji, | OH | O- CHCl2 | O- CHO | OH CHO CHCl3, NaOH(aq) T = 70oC HCl aldehyd salicylowy

Substytucja w pierścieniu Reakcja Reimera-Tiemanna. Synteza fenolo-aldehydów. Dichlorokarben cd.: czynnikiem elektrofilowym (elektrofilem) w reakcji jest dichlorokarben (:CCl2), który powstaje z chlroformu pod wpływem zasady: OH- + CHCl3 ↔ H2O + -:CCl3 -:CCl3 ↔ Cl- + :CCl2 | O- CHCl2 | O- CCl2 | O H ɵ + :CCl2

Literatura Literatura: Robert T. Morrison, Robert N. Boyd Chemia organiczna, tom 1 (tłumaczenie zbiorowe z języka angielskiego) PWN, Warszawa 1985.