Informacje dla Rodziców dot. gier komputerowych i cyberprzemocy ZS w Nekli 2016

Prezentacja ta ma na celu zwrócenie uwagi rodziców na czynniki istotne związane z : wyborem gier komputerowych, z udostępnianiem małoletnim możliwości zakładania kont np. na Facebooku, zachowaniami niebezpiecznymi związanymi z działalnością w sieci, cyberprzemocą;, sposobami reagowania w sytuacjach trudnych, odpowiedzialnością cywilno prawną nieletnich;

System PEGI – czyli, na co rodzic powinien zwrócić uwagę, wybierając grę dla swojej pociechy… System PEGI – oznaczenia gier PEGI (Pan –European Game Information) – to ogólnoeuropejski system klasyfikacji gier opracowany po to, aby chronić dzieci i młodzież przed dostępem do treści nieodpowiednich dla ich wieku. • PEGI 3 - gry zawierają treści, co do których nie ma żadnych ograniczeń (bezpieczne dla dziecka). • PEGI 7 - gry, które zawierają dźwięki lub sceny, które mogą przestraszyć dziecko, nie powinny jednak wywrzeć negatywnego wpływu na jego psychikę. • PEGI 12 - w grze występują elementy przemocy, dopuszczalna jest także nagość i nieliczne wulgaryzmy. • PEGI 16 - gra zawiera treści, w których występuje przemoc lub aktywność seksualna jak w rzeczywistości. • PEGI 18 - gra przeznaczona tylko i wyłącznie dla dorosłych.

SYSTEM PEGI c.d. – OZNACZENIE GIER PRZEMOC – gra zawiera sceny przemocy! STRACH –gra może przestraszyć młodsze dzieci! WULGARNY JĘZYK- w grze używany jest wulgarny język! SEKS- w grze pojawia się nagość i/lub zachowania seksualne! UŻYWKI- w grze jest nawiązanie do używek lub zawiera sceny ich zażywania! DYSKRYMINACJA- gra pokazuje przypadki dyskryminacji lub zawiera materiały, które mogą do niej zachęcać! HAZARD- gry, które zachęcają do hazardu lub go uczą! GRA ON-LINE

W pierwszym semestrze przeprowadzono w naszej szkole badania ankietowe wśród uczniów klas IV, dot. gier komputerowych i zagrożeń płynących z Sieci. W jednym z pytań poproszono o wskazanie ulubionej gry. Uczniowie najczęściej wymieniali: The Sims; Minecraft; Counter – Strike; GTA; League of Legends; Plants vs. Zombies W kolejnym pytaniu poproszono o wskazanie od kogo lub z jakiej okazji uczniowie otrzymali wymienioną grę. Ankietowani odpowiedzieli w następujący sposób: Rodzice mi kupili; Ściągnąłem z Internetu; Dostałem na urodziny, święta itp. Na kolejnym slajdzie chciałabym zaprezentować Państwu kilka zdjęć z w/w gier, które ukazują niebezpieczne treści z jakimi nasze dziecko się spotyka, grając w gry niedopasowane do jego wieku i stadium rozwoju…

Drogi Rodzicu, sprawdź czy gry Twojego dziecka dopasowane są do jego wieku, dojrzałości emocjonalnej i kompetencji poznawczych.

Przemoc w Sieci Cyberprzemoc to takie zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Osoby, które stosują cyberprzemoc używają do tego celu Internetu albo telefonów komórkowych.  W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem. Osoby, które doświadczyły cyberprzemocy czują się zranione i bardzo przeżywają to, co je spotkało. Pojawiają się u nich nieprzyjemne myśli i uczucia takie jak bezradność, wstyd, upokorzenie, strach a czasem również złość.  Osoba, której przytrafiła się taka sytuacja często ma wrażenie, że wszyscy widzieli lub mogą zobaczyć te nieprzyjemne materiały. Obawia się, że jej znajomi odwrócą się od niej i nie będzie mogła liczyć na ich wsparcie. To powoduje, że czuje się bardzo samotna w tym, co ją spotkało.

Cyberprzemoc to takie zachowania jak: ośmieszanie, obrażanie, straszenie, nękanie czy też poniżanie kogoś za pomocą Internetu, albo telefonu komórkowego; podszywanie się pod kogoś w portalach społecznościowych, na blogach, wiadomościach e-mail lub komunikatorach; włamanie się na czyjeś konto (np. pocztowe, w portalu społecznościowym, konto komunikatora); publikowanie oraz rozsyłanie filmów, zdjęć, albo informacji, które kogoś ośmieszają; tworzenie obrażających kogoś stron internetowych lub blogów; pisanie obraźliwych komentarzy na forach, blogach, portalach społecznościowych.

Jak pomóc dziecku? Rozmawiaj z dzieckiem na temat przemocy w sieci, przestrzeż je przed podejmowaniem takich działań i zapewnij, że zawsze w sytuacji zagrożenia oferujesz swoją bezwarunkową pomoc. Reaguj natychmiast na przemoc w sieci doświadczaną przez dziecko. W razie potrzeby współpracuj ze szkołą, policją, rodzicami sprawców i świadków. Razem z dzieckiem zabezpieczcie dowody przemocy w sieci. Naucz dziecko, że nie należy odpowiadać przemocą na przemoc online. Poinformuj dziecko o anonimowej ofercie pomocowej Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111.

Konsekwencje prawne – czyli, o czym każdy rodzic powinien wiedzieć… Umieszczenie wizerunku osoby w celu jej ośmieszenia, np. na stronie internetowej, na blogu, w serwisie społecznościowym, rozesłanie e-mailem lub przez telefon komórkowy, jak również umieszczanie w Internecie lub przesyłanie drogą e-mailową, przy użyciu komunikatorów, serwisów społecznościowych, telefonu komórkowego itp. obrażających kogoś treści i opinii podlega odpowiedzialności karnej z art. 212 (zniesławienie) lub art. 216 (znieważenie) Ustawy Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88, poz. 553 z zm., dalej – kk). Te same przepisy dotyczą tworzenia kompromitujących i ośmieszających stron internetowych, blogów, fałszywych kont i profili w serwisach społecznościowych.

Odpowiedzialność nieletnich W myśl artykułu 5 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 1982r., poz. Nr 35, poz. 228, dalej - ustawa) wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczy w postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym; kara może być orzeczona tylko w wypadkach prawem przewidzianych, jeżeli inne środki nie są w stanie zapewnić resocjalizacji nieletniego. Zgodnie z artykułem 6 ustawy Sąd rodzinny dysponuje całą gamą zachowań, począwszy od udzielenia upomnienia, poprzez ustanowienie nadzoru czy skierowanie małoletniego do odpowiedniej jednostki np. ośrodka kuratorskiego, zawodowej rodziny zastępczej kończąc na orzeczeniu umieszczenia w zakładzie poprawczym.  Sąd rodzinny, zgodnie art. 7 § 1 Ustawy może zobowiązać rodziców lub opiekuna do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, do której nieletni uczęszcza, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną, zakładem pracy, w którym jest zatrudniony, oraz lekarzem lub zakładem leczniczym oraz zobowiązać rodziców lub opiekuna do naprawienia w całości lub w części szkody wyrządzonej przez nieletniego. Nadto, na podstawie art. 8 § 1 Ustawy w wypadku, gdy rodzice lub opiekun nieletniego uchylają się od wykonania obowiązków nałożonych na nich przez sąd rodzinny, sąd ten może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1 500 złotych.

Bardzo dziękujemy Rodzicom za refleksję i uwagę. Psychopedagog Kinga Weis, pedagog Aneta Bajołek