Wybrane aspekty prawne w zakresie postepowania z gatunkami łownymi i konfliktowymi 21.03.2014 Dr inż. Maciej Lesiak

Podstawa prawna działania; Ustawa o Samorządzie Gminnym z 8 marca 1990. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 z późń, zmianami Ustawa z dnia 13 września 1996 o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Dz.U. 2005 nr 236 poz. 2008 Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz.U. nr 111, poz. 724 Ustawa z dnia 13 października 1995r. Prawo Łowieckie Dz.U. z 2005r. NR 127, poz. 1066 ze zm. gatunki łowne Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r o ochronie przyrody Dz.U. 2004 nr 92 poz. 880 gatunki prawnie chronione.

Ustawa o Samorządzie Gminnym z 8 marca 1990. Dz. U. 2001 nr 142 poz Ustawa o Samorządzie Gminnym z 8 marca 1990. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 z późń, zmianami Art. 7 ust 1.pkt 3 Art. 7. 1. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

Ustawa z dnia 13 września 1996 o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Dz.U. 2005 nr 236 poz. 2008 Art. 3 ust.1 ust 2. Art. 3. 1. Utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. 2. Gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności: 14) zapobiegają bezdomności zwierząt na zasadach określonych w przepisach o ochronie zwierząt; 15) zapewniają zbieranie, transport i unieszkodliwianie zwłok bezdomnych zwierząt lub ich części oraz współdziałają z przedsiębiorcami podejmującymi działalność w tym zakresie; 16) znakują obszary dotknięte lub zagrożone chorobą zakaźną zwierząt.

Definicje z ustawy o ochronie zwierząt 3)konieczności bezzwłocznego uśmiercenia - rozumie się przez to obiektywny stan rzeczy stwierdzony, w miarę możliwości, przez lekarza weterynarii, polegający na tym, że zwierzę może dalej żyć jedynie cierpiąc i znosząc ból, a moralnym obowiązkiem człowieka staje się skrócenie cierpień zwierzęcia, 16) zwierzętach bezdomnych - rozumie się przez to zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały, 17) zwierzętach domowych - rozumie się przez to zwierzęta tradycyjnie przebywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim pomieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza, 18) zwierzętach gospodarskich - rozumie się przez to zwierzęta gospodarskie w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, 21) zwierzętach wolno żyjących (dzikich) - rozumie się przez to zwierzęta nieudomowione żyjące w warunkach niezależnych od człowieka,

Zabrania się zabijania zwierząt, z wyjątkiem: Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz.U. z 1997r nr 111, poz. 724 Art. 6 Zabrania się zabijania zwierząt, z wyjątkiem: 3) konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, 4) działań niezbędnych do usunięcia poważnego zagrożenia sanitarnego ludzi lub zwierząt, 5) usuwania osobników bezpośrednio zagrażających ludziom lub innym zwierzętom, jeżeli nie jest możliwy inny sposób usunięcia zagrożenia, 6) polowań, odstrzałów i ograniczania populacji zwierząt łownych, 8) czynności podlegających zakazom w stosunku do gatunków chronionych, określonym w ustawie z dnia16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842) wykonywanych na podstawie właściwych zezwoleń,   9) uśmiercania zwierząt gatunków obcych zagrażających gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody – prowadzonych zgodnie z art. 33 oraz przepisami odrębnymi.

Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz. U Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz.U. z 1997r nr 111, poz. 724 Art. 6 2. Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: 9) złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt, 16) obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia);

Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz. U Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz.U. z 1997r nr 111, poz. 724 Ubój, uśmiercanie i ograniczenie populacji zwierząt Art. 33. 1a. Uśmiercanie zwierząt może odbywać się wyłącznie w sposób humanitarny polegający na zadawaniu przy tym minimum cierpienia fizycznego i psychicznego. 1b. Jeżeli Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska lub regionalny dyrektor ochrony środowiska wydał zezwolenie na zabicie zwierząt objętych ochroną gatunkową, mogą one być uśmiercone przy użyciu broni myśliwskiej przez osoby uprawnione do posiadania tej broni. 2. Jeżeli zachodzą przyczyny, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, zwierzę może być uśmiercone bez zgody właściciela na podstawie orzeczenia lekarza weterynarii. działania niezbędne do usunięcia poważnego zagrożenia sanitarnego ludzi lub zwierząt, Ustalenie właściciela i uzyskanie jego zgody nie dotyczy zwierząt chorych na choroby podlegające obowiązkowi zwalczania na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz. U Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz.U. z 1997r nr 111, poz. 724 Ubój, uśmiercanie i ograniczenie populacji zwierząt Art. 33. 3. W przypadku konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, w celu zakończenia cierpień zwierzęcia, potrzebę jego uśmiercenia stwierdza lekarz weterynarii, członek Polskiego Związku Łowieckiego, inspektor organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, funkcjonariusz Policji, straży ochrony kolei, straży gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub strażnik Państwowej Straży Rybackiej. 3a. Gdy bezzwłoczne uśmiercenie zwierzęcia jest niezbędne do realizacji zadań związanych z ochroną przyrody na obszarze parku narodowego, potrzebę uśmiercenia zwierzęcia stanowiącego zagrożenie stwierdza w decyzji administracyjnej dyrektor parku narodowego, na którego obszarze znajduje się to zwierzę. Uprawnionymi do wykonania decyzji są upoważnieni przez dyrektora parku narodowego pracownicy wchodzący w skład Służby Parków Narodowych. 4. W razie konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, czynność tą dokonuje się przez: 1) podanie środka usypiającego – przez lekarza weterynarii; 2) zastrzelenie zwierzęcia wolno żyjącego (dzikiego) – przez osobę uprawnioną do użycia broni palnej.

Ubój, uśmiercanie i ograniczenie populacji zwierząt Art. 33. Art. 33a. 1. W przypadku gdy zwierzęta stanowią nadzwyczajne zagrożenie dla życia, zdrowia lub gospodarki człowieka, w tym gospodarki łowieckiej, dopuszcza się podjęcie działań mających na celu ograniczenie populacji tych zwierząt. 2. Sejmik województwa, po zasięgnięciu opinii regionalnej rady ochrony przyrody, organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze uchwały, miejsce, warunki, czas i sposoby ograniczenia populacji zwierząt, o których mowa w ust. 1.

§ 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście. Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 Dz.U. z 1997r nr 111, poz. 724 Art. 34. 4. Zabrania się: 2) uboju lub uśmiercania zwierząt kręgowych przy udziale dzieci lub w ich obecności; Definicja dziecka wg Art. 2 Ustawy z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka (Dz. U. z dnia 31 stycznia 2000 r. ze zm. Dz.U.08.214.1345 z późn.zm Art. 2. 1. W rozumieniu ustawy dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności. 2. Uzyskanie pełnoletności określają odrębne przepisy. Kwestia pełnoletności uregulowana została w Art.10 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 z późn.zm.) Art. 10. § 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście. § 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa

ZDOLNOŚĆ TRANSPORTOWA ROZPORZADZENIE RADY (WE) NR 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 PRZEPISY TECHNICZNE (określone w art. 6 ust. 3, art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1 i ust. 2 lit. a)) ZAŁACZNIK ! ROZDZIAŁ I Zdolność do transportu 1. Zwierzęta mogą być przewożone jedynie jeżeli są zdolne do transportu, natomiast wszystkie zwierzęta musza być transportowane w warunkach gwarantujących im brak zranień lub niepotrzebnego cierpienia. 2. Zwierzęta zranione lub wykazujące słabość fizjologiczna lub patologie, nie będą uważane za zdolne do transportu, w szczególności, jeśli: a) nie są zdolne do samodzielnego poruszania się bez bólu lub poruszania się bez pomocy; b) maja poważna ranę otwarta, lub wypadniecie; g) są to zwierzęta z porożem w scypule. 3. Chore lub zranione zwierzęta mogą być uznawane za zdolne do transportu, jeśli są: a) lekko zranione lub chore, a transport nie spowoduje dodatkowego cierpienia; w razie wątpliwości, konieczna jest decyzja weterynarza;

Ustawa z dnia 13 października 1995r. Prawo Łowieckie( Dz. U. z 2005r Ustawa z dnia 13 października 1995r. Prawo Łowieckie( Dz.U. z 2005r. NR 127, poz. 1066 ze zm.) Art. 9. 2. Starosta może wyrazić zgodę, na okres do 6 miesięcy, na przetrzymywanie zwierzyny, osobie, która weszła w jej posiadanie w wyniku osierocenia, wypadku lub innego uszkodzenia ciała zwierzyny, mając na uwadze potrzebę podjęcia koniecznej opieki i leczenia. Zwierzyna ta powinna następnie być przekazana uprawnionym podmiotom w celu dalszej hodowli.

Ustawa z dnia 13 października 1995r. Prawo Łowieckie( Dz. U. z 2005r Ustawa z dnia 13 października 1995r. Prawo Łowieckie( Dz.U. z 2005r. NR 127, poz. 1066 ze zm.) Art. 44. 2. Sejmik województwa jest uprawniony w uzasadnionych przypadkach do skracania, w drodze uchwały, okresów polowań na terenie województwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego i dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody, może zezwolić na dokonanie odstrzału lub odłowu zwierzyny do celów związanych z badaniami naukowymi i edukacją, dla odbudowy populacji, zasiedlania i reintrodukcji gatunków zwierzyny lub dla koniecznych działań w celach hodowlanych, także w okresach ochronnych z uwagi na brak innego zadowalającego rozwiązania oraz pod warunkiem, że nie jest to szkodliwe dla zachowania populacji danych gatunków w stanie sprzyjającym ochronie w ich naturalnym zasięgu występowania.

osoby uprawnione do wykonywania polowania. Ustawa z dnia 13 października 1995r. Prawo Łowieckie( Dz.U. z 2005r. NR 127, poz. 1066 ze zm.) Art. 45. W przypadku nadmiernego zagęszczenia zwierzyny, zagrażającego trwałości lasów, nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego wydaje decyzję administracyjną, nakazującą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny. 2. Jeżeli dzierżawca obwodu łowieckiego nie realizuje rocznego planu łowieckiego w zakresie pozyskania zwierzyny, nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe wydaje postanowienie o zastosowaniu odstrzału zastępczego zwierzyny, według zasad określonych w umowie dzierżawy obwodu łowieckiego. 3. W przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę, starosta, w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim, może wydać decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny. 4. Odstrzały redukcyjne i zastępcze zwierzyny mogą przeprowadzać wyłącznie osoby uprawnione do wykonywania polowania.

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r o ochronie przyrody Dz. U Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r o ochronie przyrody Dz.U. 2004 nr 92 poz. 880 Art. 52. W stosunku do gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone, następujące zakazy: 2. W stosunku do gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone, w przypadku braku rozwiązań alternatywnych i jeżeli nie spowoduje to zagrożenia dla dziko występujących populacji zwierząt objętych ochroną gatunkową, odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, dotyczące: 1) usuwania od dnia 16 października do końca lutego gniazd z budek dla ptaków i ssaków; 2) usuwania od dnia 16 października do końca lutego gniazd ptasich z obiektów budowlanych i terenów zieleni, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa lub sanitarne; 3) chwytania na terenach zabudowanych przez podmioty upoważnione przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska zabłąkanych zwierząt i przemieszczania ich do miejsc regularnego przebywania; 4) chwytania zwierząt rannych i osłabionych w celu udzielenia im pomocy weterynaryjnej i przemieszczania do ośrodków rehabilitacji zwierząt; 5) zapobiegania poważnym szkodom, w szczególności w gospodarstwach rolnych, leśnych lub rybackich; 3. Odstępstwo od zakazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, nie dotyczy gatunków ptaków.

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r o ochronie przyrody Dz. U Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r o ochronie przyrody Dz.U. 2004 nr 92 poz. 880 Art. 54. 1. Chwytanie lub zabijanie dziko występujących zwierząt, o których mowa w art. 49 pkt 1 lit. a i b, nie może być wykonywane przy użyciu urządzeń, sposobów lub metod działających na dużą skalę lub niewybiórczo, mogących powodować lokalny zanik lub poważne zaburzenia populacji tych zwierząt, a w szczególności przy użyciu: 1) oślepionych lub okaleczonych zwierząt jako wabików; 2) urządzeń odtwarzających nagrania głosów zwierząt; 3) urządzeń elektrycznych lub elektronicznych, mogących zabijać lub ogłuszać; 4) sztucznych źródeł światła; 5) luster i innych urządzeń oślepiających; 6) urządzeń wizyjnych ułatwiających strzelanie w nocy, w tym powiększających lub przetwarzających obraz oraz oświetlających cel; 7) materiałów wybuchowych; 8) sieci działających niewybiórczo; 9) pułapek działających niewybiórczo; 10) kusz; 11) trucizn lub przynęt zatrutych albo zawierających środki usypiające; 12) gazów i dymów stosowanych do wypłaszania; 13) automatycznej lub półautomatycznej broni z magazynkiem mieszczącym więcej niż 2 naboje; 14) statków powietrznych; 15) pojazdów silnikowych w ruchu; 16) sideł, lepów i haków; 17) łodzi prowadzonych z prędkością większą niż 5 kilometrów na godzinę.

Odstrzał redukcyjny –to nie polowanie!!!!