Europejska Konwencja Krajobrazowa Konwencja podkreśla ważną rolę krajobrazu dla jakości życia ludzi zamieszkujących miasta, wsie, obszary zdegradowane, obszary o wysokiej jakości oraz obszary pospolite. Celem Europejskiej Konwencji Krajobrazowej jest promowanie ochrony, gospodarowania i planowania krajobrazu oraz organizowanie współpracy europejskiej w zakresie zagadnień dotyczących krajobrazu (Artykuł 3). Konwencja w zakresie przedmiotowym dotyczy krajobrazów, które mogą być traktowane jako krajobraz wyjątkowy, jak również obszarów krajobrazu pospolitego i zdegradowanego (Artykuł 2). W celu realizacji zapisów Konwencji, Strony podejmują działania zmierzające do: prawnego uznania krajobrazów, ochrony, gospodarki i planowania krajobrazu, ustanowienia procedur udziału społeczeństwa w procesie wdrażania polityki w zakresie krajobrazu, zintegrowania krajobrazu z polityką m.in. w zakresie planowania regionalnego i urbanistycznego (Artykuł 5). Last year the process of modifying the Regional Spatial Development Plan was initiated. Suggestions could be submitted for six months.

Europejska Konwencja Krajobrazowa Strony Konwencji zobowiązują się m.in. do: zidentyfikowania swoich własnych krajobrazów na całym obszarze terytorium kraju, przeanalizowania ich charakterystyk oraz przekształcających je sił i presji, odnotowania zmian, dokonania oceny tak zidentyfikowanych krajobrazów, z uwzględnieniem szczególnych wartości przypisanych im przez strony i ludność, których to dotyczy, zdefiniowania celów i określenie jakości krajobrazu dla zidentyfikowanych i ocenianych krajobrazów, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych, wprowadzenia instrumentów mających na celu ochronę, gospodarowanie i/lub planowanie krajobrazu (Artykuł 6). The strategy includes a diagnosis, identification of a vision, development goals and activities, specific tasks concerning areas of strategic intervention and the basics of the monitoring system, including indicators.

Algorytm wyznaczania typów krajobrazu

Wyznaczenie typów krajobrazów   Dokonanie przekształcenia bazy CORINE Land Cover (CLC) poziom trzeci poprzez rekodowanie – przypisanie poszczególnym poligonom pokrycia/użytkowania ziemi rodzaju krajobrazu – leśny, łąkowy, rolniczy, wiejski, podmiejski, miejski itd., z tym zastrzeżeniem, że niektóre typy będą wymagać złożonej procedury ( np. krajobraz dolin rzecznych). Połączenie uzyskanej bazy z bazą danych o ukształtowaniu terenu (modelem terenu) –w ten sposób uzyskamy delimitację podstawowych typów krajobrazu, np. rolniczy pagórkowaty, rolniczy nizinny, leśny górzysty, leśny nizinny, krajobraz dolin rzecznych itp. (pospolite, zwyczajne typy krajobrazu jako podstawa dalszych wyróżnień); Podstawowe (pospolite), zwyczajne typy krajobrazu powinny być podzielone na trzy kategorie: I – te, które będą podlegały szczególnej ochronie ze względów przyrodniczych i kulturowych, II zdegradowane, zdewastowane, ze wskazaniem działań naprawczych (rekultywacja, rewitalizacja) oraz III – obszary jednostek krajobrazowych wskazane przez mieszkańców (zgodnie z zapisami konwencji krajobrazowej).

4. Dodanie do powyższej bazy - warstwy informacyjnej CorineBiotopes – są to ostoje przyrody, mozaika różnych siedlisk o znaczeniu europejskim; charakter ostoi wskazuje, że ochrona przyrody może dotyczyć również terenów użytkowanych rolniczo, obszarów zurbanizowanych, a nawet zniszczonych przez przemysł. Następuje zasiedlanie spontaniczne takich siedlisk przez rzadkie gatunki roślin i zwierząt. W ten sposób utworzona warstwa informacyjna pozwala ocenić, jaki sposób użytkowanie ziemi sprzyja zachowaniu dziedzictwa przyrodniczego (Dyduch Falniowska, 1999, Ostoje przyrody w Polsce, opracowanie numeryczne i kartograficzne Kozubek E.). Kolejno będą tworzone części wspólne warstw tematycznych obszarów chronionej przyrody, dziedzictwa kulturowego i na tej podstawie będzie możliwe wskazanie obszarówpriorytetowych w danym typie krajobrazu zaliczone do kategorii I. 5. W ramach kategorii II konieczne będzie uzyskanie informacji z poszczególnych gmin (np. na podstawie ankiet) o terenach poprzemysłowych, pokolejowych, specjalnych, wymagających rekultywacji i rewitalizacji (dane z programów rewitalizacji)   Utworzone bazy umożliwią ich agregację w celu wizualizacji trzech odrębnych kategorii krajobrazu na tle typów krajobrazu.