Katholikos : z gr. powszechny Pojęcie „kościół katolicki” wprowadził po raz pierwszy biskup Antiochii – Ignacy (+107r.) . oznaczało ono powszechność Kościoła w sensie geograficznym i doktrynalnym, który obejmował chrześcijan wszystkich krajów i zawierał całość prawowiernej doktryny chrześcijańskiej. => Od czasów Schizmy Wschodniej (1054) oznaczało Kościół Zachodni, => Od Reformacji (1517) papistów lub rzymskokatolików, czyli tych którzy uznawali zwierzchnictwo papieża w przeciwieństwie do katolików – protestantów. => Od XVIII wieku pojęcie to zawęziło się tylko do samych rzym-kat.

Doktryna rzymsko-katolicka zawiera w sobie objawione przez Boga prawdy

Objawienie Boże wg KK "Pismo święte jest mową Bożą, utrwaloną pod natchnieniem Ducha Świętego na piśmie. Święta Tradycja słowo Boże przez Chrystusa Pana i Ducha Świętego powierzone Apostołom przekazuje w całości ich następcom, by oświeceni Duchem Prawdy, wiernie je w swym nauczaniu zachowywali, wyjaśniali i rozpowszechniali". KKK 82

85 "Zadanie autentycznej interpretacji słowa Bożego, spisanego czy przekazanego przez Tradycję, powierzone zostało samemu tylko żywemu Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła, który autorytatywnie działa w imieniu Jezusa Chrystusa z następcą Piotra, Biskupem Rzymu. 95 "Jasne więc jest, że święta Tradycja, Pismo święte i Urząd Nauczycielski Kościoła, wedle najmądrzejszego postanowienia Bożego, tak ściśle ze sobą się łączą i zespalają, że jedno bez pozostałych nie może istnieć, a wszystkie te czynniki razem, każdy na swój sposób, pod natchnieniem jednego Ducha Świętego przyczyniają się skutecznie do zbawienia dusz" KKK

Kanon Pisma św. wg KK Kanon Pisma Św. : 73 księgi : 46 St i 27 Nt „Tradycja apostolska pozwoliła Kościołowi rozpoznać, jakie pisma powinny być zaliczone do ksiąg świętych. Pełna ich lista została nazwana "kanonem" Pisma świętego. Składa się on z 46 ksiąg Starego Testamentu (45, jeśli Księgę Jeremiasza i Lamentacje liczy się razem) i 27 ksiąg Nowego Testamentu” KKK

1546: Sobór w Trydencie włączył do Kanonu 7 ksiąg apokryficznych : Tb, Jdt, 1 i 2 Mch, Syr, Mdr, Ba, fragmenty z Dn: pieśń 3 młodzieńców i historię Zuzanny Nazywane są wtórno kanonicznymi .

Katechizm JPII mówi o tym, że przez liturgię wyraża się wiara Kościoła kat. - tak jak wierzy, tak czyni i tak się modli. KKK 1074 "Liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i jednocześnie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc"

Następnie wiernym przedstawia się takie rozumowanie: => Piotr został nazwany Opoką. => Piotr był Głową Kościoła => Kościół jest zbudowany na Piotrze. => Papieże są następcami Piotra i konsekwentnie Głowami Kościoła bulla „Unam Sanctam” - Bonifacy VIII (+1303): "jest absolutnie konieczne dla zbawienia, aby każda ludzka istota była poddana Pontiffowi Rzymskiemu".

Urząd Nauczycielski Kościoła Urząd Nauczycielski Kościoła jest to instytucja nauczycielsko – społeczna uprawniająca i zobowiązująca do przekazywania prawd wiary. Przez nieomylność rozumiemy nienaruszalność wiary, ducha prawdy, nieskażoność nauki. - Nieomylność jest charyzmatem prawdy danym przez Ducha Chrystusa, który sprawuje pieczę nad losami objawienia. - Zakres nieomylności dotyczy prawd wiary i obyczajów, odnosi się do spraw istotnej  wagi, punktów granicznych lub finalnych wiary, podstawowych sporów grożących Kościołowi rozbiciem lub zejściem z drogi prawdy. - Także charyzmat nieomylność pełni funkcje negatywną (usuwa błędy) i pozytywną (pomaga w zachowaniu depozytu wiary.

Argumenty biblijne i teologiczne: -         obietnice zawarte w nakazie misyjnym (jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata) -         obietnica Ducha Świętego, który będzie Duchem Prawdy -         apostolska świadomość pewności i autorytatywności przekazywanego słowa -         przekazanie władzy Piotrowi i jego następcom -         nieomylność dotyczy spraw wiary -         biskupi wraz z sukcesją biskupią otrzymują niezawodny charyzmat prawdy -         poszczególni biskupi nie posiadają przywileju nieomylności, ale głoszą nieomylną naukę Chrystusową z racji zachowania więzów łączności między sobą i z Następcą Piotra -         podawane prawdy wiary dotyczą osób należących do Kościoła -         orzeczenia papieskie są słuszne  i nienaruszalne tylko ze względu na to, że są wyrażone przez Głowę Kościoła, nie wymagają one zgody Kościoła, gdyż ogłoszone zostały z pomocą Ducha Świętego