Umowy dotyczące korzystania z rzeczy Najem Dzierżawa Leasing Użyczenie Umowa licencyjna (art. 66 ust. 1 ustawy prawo autorskie)
Dzierżawa Umowa: Zobowiązująca Konsensualna Odpłatna wzajemna
Dzierżawa Art. 693. Istota umowy dzierżawy § 1. Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. § 2. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.
Dzierżawa essentialia negotii określenie przedmiotu dzierżawy ustalenie czynszu obciążającego dzierżawcę Dzierżawca przez zawarcie umowy nabywa uprawnienie do pobierania pożytków. Pożytki pożytki mogą mieć postać pożytków naturalnych (art. 53 § 1 KC) albo cywilnych pozyskiwanych z rzeczy, albo pożytków, które prawo przynosi. Zgodnie z art. 53 § 1 KC pożytkami naturalnymi rzeczy są jej płody i części składowe, jeżeli ich pobieranie zgodne jest z zasadami prawidłowej gospodarki – dopiero po ich odłączeniu od rzeczy, ważne jest przy tym, że pobieranie pożytków nie zmniejsza wartości samej rzeczy.
Dzierżawa Art. 694. Odpowiednie stosowanie przepisów o najmie Do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych. W Kodeksie cywilnym umowa ta jest w swej konstrukcji podobna do umowy najmu; od najmu odróżnia ją jednak przedmiot dzierżawy oraz prawo pobierania pożytków z rzeczy, które nabywa dzierżawca. Dzierżawa rzeczy lub praw ma zawsze gospodarczy charakter, a jej celem jest osiągnięcie przez dzierżawcę pożytków bezpośrednio z rzeczy, masy majątkowej lub prawa. Przedmiotem umowy dzierżawy mogą być rzeczy materialne oraz prawa. Przedmiotem najmu nie mogą być prawa.
Dzierżawa -czas obowiązywania umowy- Umowa dzierżawy może zostać zawarta na czas określony, maksymalnie na 30 lat (art. 695 § 1 KC) albo na czas nieokreślony. Jeżeli umowa dzierżawy dotyczy nieruchomości i jest zawarta na czas określony dłuższy niż rok wymagana jest forma pisemna ad eventum (art. 660 w zw. z art. 694 KC). Art. 695. Domniemanie przedłużenia dzierżawy § 1. Dzierżawę zawartą na czas dłuższy niż lat trzydzieści poczytuje się po upływie tego terminu za zawartą na czas nie oznaczony. § 2. (uchylony)
Dzierżawa Art. 696. Sposób wykonywania dzierżawy Dzierżawca powinien wykonywać swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki i nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu dzierżawy bez zgody wydzierżawiającego. Art. 697. Obowiązek dokonywania niezbędnych napraw Dzierżawca ma obowiązek dokonywania napraw niezbędnych do zachowania przedmiotu dzierżawy w stanie nie pogorszonym.
Dzierżawa Art. 698. Zgoda na poddzierżawę i bezpłatne używanie § 1. Bez zgody wydzierżawiającego dzierżawca nie może oddawać przedmiotu dzierżawy osobie trzeciej do bezpłatnego używania ani go poddzierżawiać. § 2. W razie naruszenia powyższego obowiązku wydzierżawiający może dzierżawę wypowiedzieć bez zachowania terminów wypowiedzenia.
Dzierżawa Art. 699. Termin do zapłaty czynszu Jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie oznaczony, czynsz jest płatny z dołu w terminie zwyczajowo przyjętym, a w braku takiego zwyczaju - półrocznie z dołu. Art. 700. Obniżenie czynszu z powodu okoliczności Jeżeli wskutek okoliczności, za które dzierżawca odpowiedzialności nie ponosi i które nie dotyczą jego osoby, zwykły przychód z przedmiotu dzierżawy uległ znacznemu zmniejszeniu, dzierżawca może żądać obniżenia czynszu przypadającego za dany okres gospodarczy. Art. 701. Ustawowe prawo zastawu wydzierżawiającego Do rzeczy ruchomych objętych ustawowym prawem zastawu wydzierżawiającego należą także rzeczy służące do prowadzenia gospodarstwa lub przedsiębiorstwa, jeżeli znajdują się w obrębie przedmiotu dzierżawy.
Dzierżawa Art. 703. Pozostawanie w zwłoce z zapłatą czynszu Jeżeli dzierżawca dopuszcza się zwłoki z zapłatą czynszu co najmniej za dwa pełne okresy płatności, a w wypadku gdy czynsz jest płatny rocznie, jeżeli dopuszcza się zwłoki z zapłatą ponad trzy miesiące, wydzierżawiający może dzierżawę wypowiedzieć bez zachowania terminu wypowiedzenia. Jednakże wydzierżawiający powinien uprzedzić dzierżawcę udzielając mu dodatkowego trzymiesięcznego terminu do zapłaty zaległego czynszu.
Dzierżawa Art. 704. Termin do wypowiedzenia dzierżawy gruntu rolnego W braku odmiennej umowy dzierżawę gruntu rolnego można wypowiedzieć na jeden rok naprzód na koniec roku dzierżawnego, inną zaś dzierżawę na sześć miesięcy naprzód przed upływem roku dzierżawnego. Art. 705. Obowiązek zwrotu przedmiotu dzierżawy Po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy. Art. 706. Zwrot nakładów poczynionych na zasiewy Jeżeli przy zakończeniu dzierżawy dzierżawca gruntu rolnego pozostawia zgodnie ze swym obowiązkiem zasiewy, może on żądać zwrotu poczynionych na te zasiewy nakładów o tyle, o ile wbrew wymaganiom prawidłowej gospodarki nie otrzymał odpowiednich zasiewów przy rozpoczęciu dzierżawy.
Dzierżawa Art. 707. Rozliczenie czynszu dzierżawy Jeżeli dzierżawa kończy się przed upływem roku dzierżawnego, dzierżawca obowiązany jest zapłacić czynsz w takim stosunku, w jakim pożytki, które w tym roku pobrał lub mógł pobrać, pozostają do pożytków z całego roku dzierżawnego. Art. 708. Użytkowanie gruntu bez uiszczania czynszu Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy osoba biorąca nieruchomość rolną do używania i pobierania pożytków nie jest obowiązana do uiszczania czynszu, lecz tylko do ponoszenia podatków i innych ciężarów związanych z własnością lub z posiadaniem gruntu. Art. 709. Dzierżawa praw - odpowiednie stosowanie przepisów ustawy Przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.
Użyczenie Umowa Zobowiązująca Realna Nieodpłatna
użyczenie Umowa użyczenia to umowa realna – nie konsensualna! Do jej zawarcia konieczne jest, oprócz oświadczeń woli, wydanie rzeczy biorącemu. Przed wręczeniem rzeczy stosunek użyczenia nie powstaje.
Użyczenia Art. 710. Istota umowy użyczenia Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Art. 711. Obowiązek naprawienia szkody powstałej w wyniku wad Jeżeli rzecz użyczona ma wady, użyczający obowiązany jest do naprawienia szkody, którą wyrządził biorącemu przez to, że wiedząc o wadach nie zawiadomił go o nich. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy biorący mógł wadę z łatwością zauważyć. Art. 712. Sposób używania rzeczy użyczonej § 1. Jeżeli umowa nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może rzeczy używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu. § 2. Bez zgody użyczającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania.
Użyczenie CASUS MIXTUS Art. 713. Zasady ponoszenia kosztów utrzymania rzeczy użyczonej Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Art. 714. Odpowiedzialność za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy użyczonej Biorący do używania jest odpowiedzialny za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy, jeżeli jej używa w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, albo gdy nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności powierza rzecz innej osobie, a rzecz nie byłaby uległa utracie lub uszkodzeniu, gdyby jej używał w sposób właściwy albo gdyby ją zachował u siebie. - CASUS MIXTUS CASUS MIXTUS jest to odpowiedzialność za szkodę wywołaną wprawdzie przez zdarzenie, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, ale które nie nastąpiłoby, gdyby dłużnik należycie wykonywał zobowiązanie (art. 478 KC). obok odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną za zawinione zachowanie (art. 471 i n. w zw. z art. 712 i 718 KC), biorący rzecz ponosi także odpowiedzialność za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy.
użyczenie Art. 715. Termin zakończenia umowy użyczenia Jeżeli umowa użyczenia została zawarta na czas nie oznaczony, użyczenie kończy się, gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie albo gdy upłynął czas, w którym mógł ten użytek uczynić. Art. 716. Przesłanki do żądania zwrotu rzeczy użyczonej Jeżeli biorący używa rzeczy w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, powierza rzecz innej osobie nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności, albo jeżeli rzecz stanie się potrzebna użyczającemu z powodów nie przewidzianych w chwili zawarcia umowy, użyczający może żądać zwrotu rzeczy, chociażby umowa była zawarta na czas oznaczony.
Użyczenie Art. 717. Odpowiedzialność solidarna za rzecz użyczoną Jeżeli kilka osób wspólnie wzięło rzecz do używania, ich odpowiedzialność jest solidarna. Art. 718. Obowiązek zwrotu rzeczy użyczonej § 1. Po zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym; jednakże biorący nie ponosi odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem prawidłowego używania. § 2. Jeżeli biorący do używania powierzył rzecz innej osobie, obowiązek powyższy ciąży także na tej osobie. Art. 719. Termin przedawnienia roszczeń użyczającego przeciwko biorącemu Roszczenie użyczającego przeciwko biorącemu do używania o naprawienie szkody za uszkodzenie lub pogorszenie rzeczy, jak również roszczenia biorącego do używania przeciwko użyczającemu o zwrot nakładów na rzecz oraz o naprawienie szkody poniesionej wskutek wad rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy.
pożyczka Umowa: dwustronnie zobowiązująca konsensualna nie jest umową wzajemną Może być umową darmą (grzecznościową) i wtedy zbliża się swym charakterem do użyczenia (art. 710 KC) ale też może zostać zawarta pod tytułem odpłatnym. W tym przypadku świadczenie biorącego pożyczkę polega zwykle na zapłacie odsetek (zob. art. 359 KC)
pożyczka Art. 720 [Pojęcie; forma] § 1. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. § 2. Umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej.
pożyczka Umowa pożyczki jest podstawową, najogólniejszą, a zarazem najprostszą czynnością kredytową Gospodarczy sens pożyczki polega na tym, że biorący pożyczkę uzyskuje możliwość czasowego korzystania z wartości majątkowych przekazanych mu przez pożyczkodawcę, przy czym czas, odpłatność i inne warunki tego korzystania zależą od woli stron (pożyczka krótkoterminowa lub długoterminowa, pożyczka na czas nieoznaczony itd.) Do przeniesienia własności przedmiotu pożyczki mają zastosowanie ogólne zasady przenoszenia własności, a w szczególności art. 155 § 2 KC Umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych . Przedmiotem umowy pożyczki mogą być wszelkie rzeczy ruchome oznaczone co do gatunku oraz pieniądze
pożyczka Forma umowy pożyczki – Umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej. Przez pojęcie formy dokumentowej rozumie się czynność prawną, która została złożona w postaci dokumentu (art. 772 KC), ale w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie. Przez pojęcie dokumentu rozumie się nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią (art. 773 KC).
pożyczka Art. 721 [Odstąpienie; odmowa wydania] Dający pożyczkę może odstąpić od umowy i odmówić wydania przedmiotu pożyczki, jeżeli zwrot pożyczki jest wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego drugiej strony. Uprawnienie to nie przysługuje dającemu pożyczkę, jeżeli w chwili zawarcia umowy o złym stanie majątkowym drugiej strony wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć.
pożyczka Konsensualny, a nie realny, charakter umowy pożyczki sprawia, że zawarcie tej umowy nie musi być równoczesne z wydaniem przedmiotu pożyczki. Pożyczkodawca może więc odstąpić od umowy i odmówić wydania przedmiotu pożyczki, ale tylko wówczas, gdy zwrot pożyczki jest wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego kontrahenta. Pożyczkodawca może więc odstąpić od umowy w szczególności wtedy, gdy stan majątkowy biorącego pożyczkę uległ pogorszeniu już po zawarciu umowy. Wykonanie prawa odstąpienia od umowy następuje przez oświadczenie woli skierowane do pożyczkobiorcy, forma tego oświadczenia jest dowolna. Jeśli natomiast umowa pożyczki została zawarta na piśmie, to także formę pisemną powinno mieć oświadczenie o odstąpieniu od umowy pożyczki.
pożyczka Art. 722 [Przedawnienie] Roszczenie biorącego pożyczkę o wydanie przedmiotu pożyczki przedawnia się z upływem sześciu miesięcy od chwili, gdy przedmiot miał być wydany. Art. 723 [Termin zwrotu] Jeżeli termin zwrotu pożyczki nie jest oznaczony, dłużnik obowiązany jest zwrócić pożyczkę w ciągu sześciu tygodni po wypowiedzeniu przez dającego pożyczkę. Art. 724 [Wady rzeczy] Jeżeli rzeczy otrzymane przez biorącego pożyczkę mają wady, dający pożyczkę obowiązany jest do naprawienia szkody, którą wyrządził biorącemu przez to, że wiedząc o wadach nie zawiadomił go o nich. Przepisu powyższego nie stosuje się w wypadku, gdy biorący mógł z łatwością wadę zauważyć.
pożyczka a kredyt bankowy Umową zbliżoną do pożyczki pieniężnej jest umowa o kredyt bankowy. Treść umowy kredytu. Zgodnie z art. 69 ust. 1 PrBank przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy, na czas oznaczony w umowie, określoną kwotę środków pieniężnych, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, do zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami, w umownym terminie spłaty oraz do zapłaty prowizji od przyznanego kredytu. Umowa kredytowa powinna być z mocy art. 69 ust. 2 PrBank zawarta na piśmie (forma ad probationem, zob. art. 74 KC). Umowa kredytu jest umową kauzalną, konsensualną, dwustronnie zobowiązującą i odpłatną. Jest umową wzajemną, ponieważ zobowiązanie kredytodawcy (banku) do udostępnienia środków pieniężnych jest odpowiednikiem zobowiązania kredytobiorcy do zapłacenia oprocentowania i prowizj
Kazus 1 Jakubina G. zawarła z Haralampiuszem P. następującą umowę: Haralampiusz P. wyda Jakubinie G. najnowszą powieść znanego autora, by ta mogła ją przeczytać, w zamian za co Haralampiusz nie oczekuje od Jakubiny jakiegokolwiek świadczenia. Jakubina postanowiła dać książkę do przeczytania swojej siostrze, Fabioli. Kiedy dowiedział się o tym Haralampiusz, zrobił Jakubinie ogromną awanturę i zażądał natychmiastowego zwrotu książki. Jaka to umowa? Jak nazywają się strony tej umowy? W jaki sposób Jakubina powinna używać książki? Kiedy powinna zakończyć się ta umowa, jeśli strony nie poczyniły odpowiednich ustaleń na ten temat w umowie? Czy Jakubina mogła oddać książkę do bezpłatnego używania Fabioli?
Kazus 2 Strony zawarły następująca umowę: Herman G. zobowiązał się oddać Kryspinowi O. do używania i pobierania pożytków pole przy swoim domu. Czas obowiązywania umowy strony ustaliły na 35 lat. Jaka to umowa? Jak nazywają się jej strony? Jeśli strony nie ustaliły tego w umowie – jak powinien być płatny czynsz? Jaki jest czas obowiązywania tej umowy?
Kazus 3 Tobiasz F. pożyczył swojej córce, Gniewosądce F., 100 tysięcy złotych, które miały zostać zwrócone po roku. Tobiasz F. przed wydaniem Gniewosądce pieniędzy napisał do niej SMSa, w którym potwierdzał warunki umowy – między innymi dokładną sumę, która miała być przedmiotem pożyczki oraz termin zwrotu, a Gniewosądka odpisała, zgadzając się na te warunki. Minął rok, w trakcie którego Gniewosądka poważnie pokłóciła się z ojcem, ponieważ ten nie akceptował jej nowego wybranka. Gdy przyszedł dzień zwrotu pożyczki, Gniewosądka oświadczyła, że żadnej pożyczki nie było i z satysfakcją oznajmiła, że życzy Tobiaszowi powodzenia przed sądem, bo nie ma on szans na wygraną: nie zadbał o należyte zabezpieczenie swoich interesów i nie postąpił zgodnie z art. 720 § 2 kc. Czy Gniewosądka ma rację?
Kazus 4 Strzeżymir O. postanowił pożyczyć od swojego przyjaciela, Tatomira S., pewną sumę pieniędzy. W momencie zawierania umowy Tatomir był świadomy kłopotów finansowych, w które jakiś czas temu popadł Strzeżymir, jednak z uwagi na łączące ich więzi przyjaźni, postanowił przymknąć na to oko. Po pewnym czasie Tatomir zapragnął pojechać na koncert swojego ulubionego zespołu, który akurat (pierwszy raz od wielu lat) miał grać w Polsce. Zabrakło mu jednak środków na bilet. Tatomir postanowił zatem odstąpić od umowy pożyczki, którą zawarł ze Strzeżymirem, jako powód podając fakt, że zwrot pożyczki jest wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego Strzeżymira. Proszę ocenić podany stan faktyczny.