ROGATKA BRÓDNOWSKA (WILEŃSKA) OCHRONA ZABYTKU ROGATKA BRÓDNOWSKA (WILEŃSKA) budynek położony w Warszawie przy ul. 11 Listopada 68

Trochę historii 1 stycznia 1891 roku uległy zmianie granice miasta. W związku z tym około 1900 r. została wybudowana rogatka. Po roku 1916, na skutek przyłączenia następnych terenów do miasta, budynek stracił swą pierwotną funkcję. W zabudowaniach rogatki rozpoczął działalność zakład kamieniarski pana Brodatego, zapewne specjalizujący się w produkcji żydowskich macew na pobliski cmentarz żydowski. Według informacji z  „Kuriera Warszawskiego” z roku 1937 budynek pełnił funkcję opiekuńczą. Znajdowało się w nim schronisko prowadzone przez Towarzystwo „Ratujmy Niemowlęta”, w którym przebywały kobiety ciężarne w ostatnich miesiącach przed rozwiązaniem.

Podczas okupacji niemieckiej okupacyjne władze wykorzystywały obiekt do celów mieszkalnych. W latach 1944-1945 budynek i jego okolice stały się miejscem męczeństwa i śmierci wielu Polaków. Mieściła się tu jedna z wielu katowni NKWD. Budynek zajmowała prokuratura i Sowiecki Trybunał Wojenny (tzw. trojka). Śledztwa i wyroki wykonywano na miejscu, a zwłoki grzebano nocami na poboczach nasypów kolejowych lub na pobliskim cmentarzu cholerycznym. W czasach powojennych w budynku mieścił się skład złomu. Decyzją nr 155/10 z 5 marca 2010 roku pawilon rogatki został wpisany do rejestru zabytków (nr A- 903). 1 marca 2013 roku na ścianie rogatki odsłonięto pamiątkową tablicę „W hołdzie bezimiennym żołnierzom Polskiego Państwa Podziemnego zamordowanym przez NKWD w latach 1944-45”.

Stan techniczny Stan budynku pogarsza się. Ceglane gzymsy kruszeją, a korzenie drzewa od strony ul. 11 Listopada niszczą fundamenty. Rogatka jest 120-letnim zabytkiem i wymaga pilnego remontu. WIDOK Z TYŁU WIDOK Z BOKU

Dlaczego ten obiekt? KU PAMIĘCI POMORDOWANYCH TU I BEZIMIENNIE POCHOWANYCH PATRIOTÓW JEDEN Z NIELICZNYCH DOWODÓW ZBRODNICZEJ DZIAŁALNOŚCI NKWD W POLSCE TABLICA PAMIĄTKOWA

PLAN OCHRONY Przeprowadzenie prac konserwatorskich i rekonstrukcyjnych pomieszczeń oraz elewacji budynku w celu przywrócenia mu dawnego wyglądu. Ogrodzenie budynku wraz z tzw. „praską ścianą śmierci”. Utworzenie izby pamięci ofiar katowni jako filii Muzeum Pragi.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ Wykonanie: Wanesa Rygielska kl. 3gk