Szkoła Podstawowa nr 16 w Toruniu uczestniczyła w projekcie Fundacji PGNiG ,,Rodzice i dzieci, Powietrze bez śmieci”. Uczniowie klasy 2a podjęli wyzwanie i z zapałem przystąpili do realizacji projektu, którego celem jest edukacja lokalnych społeczności oraz najmłodszych uczniów. Projekt wprowadził nas uczniów „16” w tematykę powietrza, jego zanieczyszczeń i sposobów, w jaki można im zapobiegać. Realizacja projektu zapewniła nam niespodzianki, sukcesy, wpadki, ale przede wszystkim był to wyjątkowo ciekawy czas, którego na pewno nie zapomnimy.

Cześć!

A zaczęło się od wielkiego pustego kartonu, który przyniosła do klasy nasza pani i powiedziała: „Mam coś dla was”. Byliśmy gotowi na wszystko, tylko nie na powietrze. Gdy poznaliśmy cel projektu i jak będzie wyglądał uznaliśmy, że „wchodzimy w to”- nie do końca wiedząc w co. Każdy kolejny dzień z projektem pozwalał nam rozwinąć skrzydła i „zarażać innych” tematyką powietrza. Zrealizowaliśmy 5 wyjątkowo ciekawych i angażujących nas zajęć, dorzuciliśmy trochę od siebie, tacy już jesteśmy i tak dotarliśmy do mety. Jedno jest pewne: jesteśmy ambasadorami powietrza!

A działo się tak…

Zajęcia nr 1 Wszystkie zajęcia w naszej klasie otwierał Radek Brzózka, znany popularyzator nauki, ambasador programu. A zaraz po filmie to my zabieraliśmy się do działania. Była to przede wszystkim świetna zabawa, ciekawe eksperymenty oraz nowe wiadomości na temat powietrza. Mieliśmy okazję skonfrontować je z tymi, które już znaliśmy oraz jak się okazało część z nich musieliśmy zweryfikować.

Nasza koleżanka Zośka w swoim i naszym imieniu zaapelowała do mieszkańców Torunia. Swoje przemyślenia przedstawiła na filmie, do którego obejrzenia serdecznie zapraszamy! Niestety z powodu dużego rozmiaru filmu, nasza starsza koleżanka Sandra pomogła nam z umieszczeniem go na YouTubie i widnieje pod poniższym linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=92NvnLMUsNs&feature=youtu.be Ze wszystkim, co powiedziała w 100% się zgadzamy.

Naszą przygodę rozpoczęliśmy dyskusją, aby dowiedzieć się co dotychczas wiedzieliśmy o powietrzu. Karteczki „sklerotki” przykleiliśmy na tablicy, dzięki czemu łatwo było nam podsumować naszą dotychczasową wiedzę.

Ale przejdźmy już do konkretów Ale przejdźmy już do konkretów! Zgodnie z planem wykonywaliśmy wszystkie doświadczenia, wnioski sprawdźcie sami!

wniosek: powietrze ulega ociepleniu!

wniosek: powietrze jest suche lub wilgotne

wniosek: powietrze jest potrzebne do oddychania!

wniosek: powietrze jest sprężyste (dopasowuje się do kształtu balonu)

wniosek: powietrze ulega oziębieniu

wniosek: powietrze jest bezbarwne, bez koloru!

wniosek: powietrze jest bez smaku

wniosek: powietrze jest bez zapachu

To już wiemy o powietrzu! 

Gdy nadszedł czas na podsumowanie przeprowadzonych eksperymentów dowiedzieliśmy się: co to jest smog. Postanowiliśmy, że zakładamy w klasie ścianę wiedzy o powietrzu i smogu. Klasowy segment na długi czas zmienił swoje przeznaczenie.

Już wiemy co to jest SMOG!

Zabawy z wiatraczkiem czystego powietrza 

No i jak to w szkole bywa zadanie domowe musi być, ale tym razem było fajnie, ponieważ rodzice razem z nami układali z rozsypanek słownych wyrazy, które są nazwami zanieczyszczeń. Jak się okazało następnego dnia trochę z tym zadaniem kłopotów mieliśmy. Niektórzy rodzice po raz pierwszy usłyszeli nazwy zanieczyszczeń i dowiedzieli się o substancjach, które zagrażają ich i naszemu zdrowiu, a nawet życiu. Trzeba przyznać, byli zdziwieni i pełni podziwu dla nas, że się tego uczymy.

Nasza Pani lubi nas zaskakiwać Nasza Pani lubi nas zaskakiwać. Tym razem na koniec zajęć zaproponowała nam wraz z rodzicami zabawy z powietrzem. Niby nic nowego, ale totalnie nas zaskoczyła. W sali zobaczyliśmy wielką folię, z której po 30 minutach powstał gigantyczny balon, na którym sprawdzaliśmy poznane właściwości powietrza… Było super! Polecamy!

Jako, że z natury jesteśmy bardzo dociekliwi, chcieliśmy sprawdzić co wiedzą o powietrzu i jego zanieczyszczeniach mieszkańcy Torunia. Poprosiliśmy o pomoc przy tworzeniu ankiety naszą starszą koleżankę Sandrę. Oto jej wyniki:

Tego samego dnia, kiedy rozpoczęliśmy przygodę z programem, w naszej szkole odbywały się zebrania z rodzicami. Przygotowaliśmy dla nich pytania, które nasza Pani powiesiła na tablicy przed ich przybyciem. W naszym imieniu Pani poprosiła o udzielenie odpowiedzi na kolorowych sklerotkach.

Ewaluacja na kole: Dzieci stawiały kropki, kółeczka tym bliżej środka koła im bardziej dany element spełnił ich oczekiwania.

A nauczyciel na to: Na zajęciach dzieci były zaangażowanie i zaciekawione. Wypowiedzi ustne i pisemne, a także działania zespołowe były na wysokim poziomie. Podczas ewaluacji uczniowie wyrażali bardzo pozytywne opinie na temat zajęć, pełne aprobaty i gotowości do podejmowania kolejnych zadań. Mówiły, że zajęcia były wesołe, pozwalały zrealizować wiele ciekawych pomysłów i zabaw. Pytały, kiedy następne? Koordynator projektu: Alicja Nehring, nauczyciel klasy 2a.