Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej

Przedszkola/Szkoły Dzieci z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego; Dzieci z orzeczeniami o potrzebie nauczania indywidualnego; Dzieci z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego oraz indywidualnego nauczania; Dzieci z opiniami o zindywidualizowanej ścieżce wychowania/kształcenia; Dzieci z opiniami poradni psychologiczno-pedagogicznej; Dzieci bez orzeczeń i opinii.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r., poz. 1591 ze zm.) „Nowe” rozporządzenie ma zastosowanie do pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej w przedszkolach, szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i innych placówkach. W przypadku uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych obowiązuje rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 roku ze zmianami „dostosowującymi” aż do czas zakończenia kształcenia w tych szkołach.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu, szkole i placówce, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu placówki i środowisku społecznym

Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną wynika w szczególności: z niepełnosprawności; z niedostosowania społecznego; z zagrożenia niedostosowaniem społecznym; z zaburzeń zachowań lub emocji; ze szczególnych uzdolnień; ze specyficznych trudności w uczeniu się;

Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną wynika w szczególności cd: z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowej; z choroby przewlekłej; z sytuacji kryzysowej lub traumatycznej; z niepowodzeń edukacyjnych; z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi; z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi, lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

§ 6 W przedszkolu/szkole/placówce/ w szkole dla dorosłych pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

Klasy terapeutyczne – do 15 uczniów; Zajęcia rozwijające uzdolnienia - do 8 uczniów; Zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się; Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze (uczniowie mający trudności w nauce) - do 8 uczniów;

Zajęcia specjalistyczne: Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne (uczniowie z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się) - do 5 uczniów; Zajęcia logopedyczne – do 4 uczniów; Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne (uczniowie przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym) - do 10, lub więcej; Inne zajęcia o charakterze terapeutycznym (dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w przedszkolu, szkole lub placówce oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu przedszkola, szkoły lub placówki) - do 10;

W przedszkolu, szkole i placówce pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń. Dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki organizuje wspomaganie przedszkola, szkoły i placówki w zakresie realizacji zadań z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej polegające na zaplanowaniu i przeprowadzeniu działań mających na celu poprawę jakości udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

ZINDYWIDUALIZOWANA ŚCIEŻKA KSZTAŁCENIA dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do przedszkola/szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć wspólnie z rówieśnikami; obejmuje wszystkie zajęcia realizowane wspólnie z oddziałem oraz indywidualnie z uczniem; wymaga analizy funkcjonowania ucznia na terenie szkoły oraz efektów udzielanej dotychczas pomocy; opinia wydawana nie dłużej niż na rok szkolny. ZINDYWIDUALIZOWANA ŚCIEŻKA KSZTAŁCENIA

Wieloetapowy proces wydawania opinii dotyczącej zindywidualizowanej ścieżki wychowania/kształcenia szkoła do wniosku dołącza opinię przed wydaniem opinii poradnia przeprowadza analizę funkcjonowania ucznia wydana opinia zawiera m.in.: zakres, w jakim uczeń nie może brać udziału w zajęciach wspólnie z rówieśnikami; działania, jakie powinny być podjęte w celu usunięcia barier i ograniczeń

Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podejmują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w przedszkolu lub szkole.

Zadania nauczycieli, wychowawców i specjalistów: rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych; określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów; rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki; podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania; współpraca z poradnią w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.

W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym: w przypadku szkoły i placówki, w której funkcjonuje szkoła – wychowawcę klasy; w przypadku przedszkola i placówki, w której nie funkcjonuje szkoła – dyrektora przedszkola lub placówki.

Wychowawca klasy lub dyrektor przedszkola lub placówki informuje innych nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem, jeżeli stwierdzi taką potrzebę, oraz we współpracy z nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych lub specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów oraz bieżącej pracy z uczniem.

W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy lub dyrektora przedszkola lub placówki, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formach, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 1–3, ust. 2 pkt 1–7, ust. 3 pkt 1–4 oraz ust. 4 pkt 1, dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane.

§ 23 ust. 1 O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje się rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia. § 23 ust. 2 O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki, niezwłocznie informuje pisemnie, w sposób przyjęty w danym przedszkolu, szkole lub placówce, rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia.

§ 20 ust. 7 Wychowawca klasy lub dyrektor przedszkola lub placówki, o której mowa w art. 2 pkt 7 ustawy, oraz nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych lub specjaliści, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracują z rodzicami ucznia albo pełnoletnim uczniem oraz, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami, o których mowa w § 5.

§ 20 ust. 8 W przypadku uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia.

Konieczność dokonywania oceny efektywności udzielonej pomocy i formułowania wniosków dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia; Konieczność współpracy nauczycieli i specjalistów, wychowawców, w zakresie wspierania ucznia i udzielania pomocy.

Wniosek o przeprowadzenie diagnozy problemu ucznia Działania, podejmowane przypadku, gdy udzielana uczniowi pomoc psychologiczno-pedagogiczna nie przynosi pożądanych efektów Wniosek o przeprowadzenie diagnozy problemu ucznia Dyrektor występuje z wnioskiem do poradni psychologiczno-pedagogicznej, za zgodą rodziców ucznia, o przeprowadzenie diagnozy problemu i wskazanie sposobu rozwiązania problemu. Wniosek musi zawierać informacje o: rozpoznanych potrzebach oraz potencjale rozwojowym ucznia; występujących trudnościach w funkcjonowaniu lub szczególnych uzdolnieniach; podjętych działaniach, efektach i wioskach dotyczących dalszej pracy.

Dyrektor powinien planować i prowadzić wspomaganie mające na celu, m Dyrektor powinien planować i prowadzić wspomaganie mające na celu, m.in. podejmowanie działań mających na celu podnoszenie jakość udzielanej pomocy. Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców i specjalistów – zgodnie z § 28 – na wniosek dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, zapewniają poradnie oraz placówki doskonalenia nauczycieli.

ORZECZENIA O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO wydawane: dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami dzieciom i młodzieży niesłyszącym, słabosłyszącym, niewidomym, słabowidzącym, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z niepełnosprawnościami sprzężonymi zagrożonym niedostosowaniem społecznym niedostosowanym społecznie

Orzeczenie o niepełnosprawności Orzeczenie o potrzebie wydawane przez powiatowe/miejskie/wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności zawiera wskazanie do uprawnień i ulg, np. korzystania z miejsca parkingowego przeznaczonego dla osób z niepełnosprawnością, ulgi rehabilitacyjnej oraz na leki, i in. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane przez zespoły orzekające w publicznych poradniach psychologiczno - pedagogicznych jest podstawą do specjalnej organizacji nauczania z uwagi na niepełnosprawność, zagrożenie niedostosowaniem społecznym oraz niedostosowanie społeczne

EDUKACJA SPECJALNA WŁĄCZAJĄCA INTEGRACYJNA

SYSTEM EDUKACJI DLA DZIECKA Możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół; Dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych; Realizacja prawa do kształcenia wychowania i opieki stosownie wieku i osiągniętego rozwoju; Opieka przez umożliwienie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia; Dostosowanie form, programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych; Indywidualizacja pracy na zajęciach; Dostosowanie wymagań edukacyjnych.

Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1578 ze zm.) Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1113 ) Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1652)

KSZTAŁCENIE SPECJALNE Rozporządzenie określa warunki organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego: niepełnosprawnych; niedostosowanych społecznie; zagrożonych niedostosowaniem społecznym, Wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy

Zadania szkoły = obowiązki dyrektora Realizacja zaleceń zawartych w orzeczeniu; Przygotowanie uczniów do samodzielności w życiu dorosłym; Integracja uczniów ze środowiskiem rówieśniczym w ty z uczniami pełnosprawnymi; Warunki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne; Zajęcia specjalistyczne; Inne zajęcia, w szczególności rewalidacyjne, socjoterapeutyczne, resocjalizacyjne.

Kształcenie specjalne Zajęcia edukacyjne- realizacja podstawy programowej; Pomoc psychologiczno-pedagogiczna; Zajęcia rewalidacyjne. Kształcenie specjalne

Zadania szkoły = obowiązki dyrektora Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny Okresowa wielospecjalistyczna ocena funkcjonowania ucznia Dokumentacja w indywidualnej teczce

Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania dziecka uwzględnia w szczególności: indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia: w zależności od potrzeb, zakres i charakter wsparcia ze strony nauczycieli, specjalistów, asystentów lub pomocy nauczyciela; przyczyny niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu ucznia, w tym bariery i ograniczenia utrudniające funkcjonowanie i uczestnictwo ucznia w życiu przedszkolnym lub szkolnym, a w przypadku ucznia realizującego wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne indywidualnie lub w grupie liczącej do 5 uczniów, zgodnie ze wskazaniem zawartym w programie – także napotykane trudności w zakresie włączenia ucznia w zajęcia realizowane wspólnie z oddziałem przedszkolnym lub szkolnym, a w przypadku innej formy wychowania przedszkolnego – wspólnie z grupą, oraz efekty działań podejmowanych w celu ich przezwyciężenia.

IPET - indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny wzbogacono o: działania nauczycieli podnoszące kompetencje komunikacyjne oraz wzmacniające uczestnictwo dziecka w życiu przedszkolnym/szkolnym wykorzystywanie technologii wspomagających kształcenie wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego/zajęcia edukacyjne realizowane indywidualnie z uczniem lub w grupie liczącej do 5 uczniów

Zobowiązanie zespołu opracowującego indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny do uwzględnienia w nim diagnozy i wniosków sformułowanych na jej podstawie. Program opracowuje się na okres na jaki zostało wydane orzeczenie, nie dłużej niż etap edukacyjny. Terminy: do 30 września, roku szkolnego, w którym uczeń rozpoczyna naukę, 30 dni od dni od złożenia orzeczenia.

Spotkania zespołu odbywają się w mirę potrzeb, nie rzadziej jednak niż dwa razy w roku szkolnym. Zespół co najmniej dwa razy w roku szkolnym dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności programu, dokonuje modyfikacji programu.

Dokumentowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 7 ustawy. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz.U. z 2017 r., poz. 1646). Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 sierpnia 2014 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz.U. z 2014 r., poz. 1170 ze zm.).

Dokumentowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej c. d. § 11 ust Dokumentowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej c.d. § 11 ust.1 Przedszkole, szkoła i placówka prowadzą dzienniki innych zajęć niż zajęcia wpisywane odpowiednio do dziennika zajęć przedszkola, dziennika lekcyjnego, dziennika zajęć w świetlicy oraz dziennika zajęć, o którym mowa w § 10 ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością dokumentowania przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej, w szczególności zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia odpowiednio dzieci, uczniów, słuchaczy lub wychowanków. ust. 2 Do dziennika innych zajęć wpisuje się imiona i nazwiska odpowiednio dzieci, uczniów, słuchaczy lub wychowanków, daty i tematy przeprowadzonych zajęć, liczbę godzin tych zajęć oraz odnotowuje się obecność odpowiednio dzieci, uczniów, słuchaczy lub wychowanków. Przeprowadzenie zajęć nauczyciel potwierdza podpisem.

ust. 3 Do dziennika innych zajęć, w przypadku zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona odpowiednio dzieci, uczniów, słuchaczy lub wychowanków oraz oddział, do którego uczęszczają odpowiednio dzieci, uczniowie, słuchacze lub wychowankowie, adresy poczty elektronicznej rodziców i numery ich telefonów, jeżeli je posiadają, indywidualny program pracy z dzieckiem, uczniem, słuchaczem lub wychowankiem, a w przypadku zajęć grupowych – program pracy grupy, tygodniowy rozkład zajęć, daty i czas trwania oraz tematy przeprowadzonych zajęć, ocenę postępów i wnioski dotyczące dalszej pracy z dzieckiem, uczniem, słuchaczem lub wychowankiem oraz odnotowuje się obecność dzieci, uczniów, słuchaczy lub wychowanków na zajęciach. Przeprowadzenie zajęć nauczyciel potwierdza podpisem.

§ 18 Pedagog, psycholog, logopeda, doradca zawodowy, terapeuta pedagogiczny lub inny specjalista zatrudniony w przedszkolu, szkole lub placówce prowadzi dziennik, do którego wpisuje tygodniowy rozkład swoich zajęć, zajęcia i czynności przeprowadzone w poszczególnych dniach, w tym informacje o kontaktach z osobami i instytucjami, z którymi współdziała przy wykonywaniu swoich zadań, oraz imiona i nazwiska dzieci, uczniów, słuchaczy lub wychowanków, objęcie tych różnymi formami pomocy, w szczególności pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

§ 19 Przedszkole, szkoła i placówka gromadzi, w indywidualnej teczce, dla każdego dziecka, ucznia, uczestnika zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, słuchacza lub wychowanka objętego odpowiednio kształceniem specjalnym, zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi lub pomocą psychologiczno-pedagogiczną dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę zawodowego, terapeutę pedagogicznego, lekarza oraz innego specjalistę, a także indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne, o których mowa w art. 127 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, oraz indywidualne programy zajęć, o których mowa w § 12 ust. 2 i 3.

INDYWIDUALNE NAUCZANIE z ramowego planu nauczania organizowane z uwagi na stan zdrowia uniemożliwiający lub znacznie utrudniający uczęszczanie do przedszkola lub szkoły organizowane po zasięgnięciu opinii rodziców w zakresie czasu prowadzenia zajęć prowadzone w miejscu pobytu dziecka realizowane przez wszystkie obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające z ramowego planu nauczania

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2017 r., poz. 1616) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2014 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2014 r., poz. 1157) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2017 r., poz. 1656)

Indywidualne nauczanie Organizuje się na czas określony, wskazany w orzeczeniu, w sposób zapewniający wykonanie zaleceń; Prowadzone przez nauczycieli, których wyznacza dyrektor. Z tym że zajęcia dla uczniów klas I-III powierza się jednemu/dwóm nauczycielom; Wymiar określony w rozporządzeniu (wyższy za zgodą organu prowadzącego, w uzasadnionych przypadkach niższy na wniosek rodziców);

Indywidualne nauczanie Treści wynikają z podstawy programowej; Odstąpienie od realizacji niektórych treści, stosownie do możliwości psychofizycznych dziecka/ucznia, za zgodą rodziców, na wniosek nauczyciela; Dyrektor określa sposób realizacji zajęć prowadzonych w ramach praktycznej nauki zawodu;

Indywidualne nauczanie Zapewniając pełny osobowy rozwój dziecka lub ucznia, integrację ze środowiskiem przedszkolnym, szkolnym, nauczyciele prowadzący zajęcia obserwują funkcjonowanie dziecka/ucznia w zakresie możliwości jego uczestniczenia w życiu placówki. Dyrektor uwzględniając aktualny stan zdrowie oraz wnioski z obserwacji podejmuje działania umożliwiające kontakt dziecka/ucznia z dziećmi/uczniami w grupie/klasie. Dyrektor organizuje również różne formy uczestnictwa ucznia w życiu szkolnym (m.in. zajęcia rozwijające zainteresowania oraz wybrane zajęcia edukacyjne)

Zajęcia indywidualnego nauczania organizowane dla dzieci, których stan zdrowia znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły/przedszkola, posiadających orzeczenie wydane przed 1 września 2017 r. mogą być organizowane odpowiednio w szkole/przedszkolu jeżeli: w orzeczeniu wskazano taką możliwość, szkoła/przedszkole dysponuje pomieszczeniami do końca okresu na jaki wydano orzeczenie, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego 2017/2018. Analogiczne rozwiązania w rozporządzeniu zmieniającym w § 2

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 sierpnia 2017 r Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 sierpnia 2017 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1534) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia 2015 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 843 ze zm.) Wymagania edukacyjne, dostosowuje się do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia

Dziękuję za uwagę