Analiza elektrokardiograficzna „septal flesh” u pacjentów z LBBB Michał Chudzik https://academic.oup.com/europace/article/19/1/103/2952250/The-electrocardiographic-characteristics-of-septal Europace (2017) 19 (1): 103-109

LBBB + zaburzenia skurczu LV  pogorszenie HF CRT a LBBB z desynchronizacją skurczów lewej komory LBBB + zaburzenia skurczu LV  pogorszenie HF U chorych z LBBB i zaburzeniami funkcji skurczowych lewej komory serca zjawisko „septal flesh” (SF) opisywano podczas badania ECHO. Celem pracy była ocena występowania SF u chorych z i bez LBBB oraz czy i które parametry w zapisie EKG mogą świadczyć o występowaniu SF.

Aby ocenić, czy występowanie SF jest związane z charakterystycznym zapisem EKG uwzględniającym LBBB przeprowadzono badanie z udziałem chorych z: Kardiomiopatią niedokrwienną Przebytym zawałem mięśnia sercowego bądź rewaskularyzacją Potwierdzoną chorobą niedokrwienną pojedynczych naczyń

Głównym punktem badania była ocena EKG pod kątem występowania SF. Przebieg badania Pacjenci: wybrani losowo z bazy danych EKG, Oddziału Kardiologicznego: 104 LBBB zgodnie z AHA/ACCF/HRS guidelines, + 40 non-LBBB (LAHB / LPHB / RBBB) Grupa kontrolna Średnia wieku: 70.4 lata (+/- 12.7); 31.7% badanych z wszczepionymi urządzeniami stymulującymi : 24.2% CRT 75.8% kardiowerter – defibrylator Głównym punktem badania była ocena EKG pod kątem występowania SF. Zapis EKG wykonany był podczas wyłączonej stymulacji bądź przed implantacją PM/CRT.

U 93.3% chorych zaobserwowano „prawdziwy” LBBB w zapisie EKG, Rezultaty badania U 93.3% chorych zaobserwowano „prawdziwy” LBBB w zapisie EKG, a SF wykazano u 45.2% z nich. W grupie kontrolnej – non-LBBB – nie wykryto zapisu SF u żadnego pacjenta. SF częściej obserwowano u chorych bez rozpoznanej kardiomiopatii niedokrwiennej w obszarze ściany przedniej.

Rezultaty badania Analiza zapisu EKG - predyktory SF U osób z rozpoznanym SF obserwowano dłuższe QRS. Obecność „notching” w QRS w odprowadzeniach – V5 i V6 Obecność „notching” w QRS we wszystkich bocznych odprowadzeniach EKG Obecność „notching” w QRS we wszystkich bocznych i dolnych odprowadzeniach - szczególnie w powiązaniu z brakiem załamka R w V1.

Podsumowanie Analiza porównawcza wykazała, iż pacjenci z SF spełniali więcej kryteriów rozpoznania LBBB niż pacjenci bez SF. Nasuwa się więc pytanie czy obecność SF może stanowić podstawę do rozpoznania „prawdziwego” bloku lewej odnogi pęczka Hisa. Zaleca się włączenie SF jako efektywnego i prostego markera elektrokardiograficznego LBBB, który może być wykorzystany także pomocniczo przy ocenie skuteczności CRT.

Dyskusja - analiza kryteriów LBBB Ben Corteville,  Jan De Pooter,  Tine De Backer,  Milad El Haddad,  Roland Stroobandt, Frank Timmermans Europace (2017) 19 (1): 103-109