3T jako klucz do sukcesu R. Florida zaproponował model 3T: technologia-talent-tolerancja, którego obecność w jakimś miejscu decyduje o powstaniu „ośrodków kreatywnych” skupiających klasę twórczą. Twórcze miasta cechuje integracja systemu ekonomiczno–mieszkalnego, w którym mogą rozkwitać wszystkie formy działalności: artystycznej, kulturalnej, technologicznej gospodarczej. Wysoka i jednoczesna podaż innowacji, talentów i tolerancji decyduje o nadzwyczajnej dynamice rozwojowej najbardziej kreatywnych miast amerykańskich, zwłaszcza zaś San Francisco, Bostonu, Waszyngtonu, Austin i Seattle.
Każde T jest tutaj warunkiem koniecznym – aby przyciągać kreatywnych ludzi. • Tolerancja: otwartość, różnorodność i przyjazność wobec osób różnych ras, narodowości i wybierających różne drogi życiowe. Aby zmierzyć poziom tolerancji R. Florida zastosował m.in. wskaźnik liczby bohemy (Bohemian Index), homoseksualistów (Gay Index); • Talent: Autor mierząc talent brał pod uwagę inżynierów, wykładowców uniwersyteckich, poetów, pisarzy, artystów, aktorów, projektantów mody, architektów, i inne osoby które napędzają innowacje i wzrost ekonomiczny; • Technologia: jako cecha miasta jest funkcją innowacji i koncentracji przedsiębiorstw wysokiej technologii funkcjonujących w regionie.
Kreatywność absolwentów uczelni nie jest prostym wynikiem nowatorstwa programów nauczania. Nikt nie może być w prosty sposób nauczony bycia kreatywnym. Zasada swobodnego wyboru programu studiów, wprowadzona na Harvardzie pod koniec XIX wieku, a będąca teraz powszechną amerykańską praktyką, zmusza studentów do poszukiwana najodpowiedniejszych zajęć i do wybierania tego, co może być dla nich najkorzystniejsze.
Ponowoczesność
Współcześni badacze zajmujący się ponowoczesnością: Z. Bauman (Nowoczesność i zagłada, Wieloznaczność nowoczesna, nowoczesność wieloznaczna, Etyka ponowoczesna, Ponowoczesność jako źródło cierpień); J. Derrida (Marginesy filozofii, Pismo i różnica); R. Rorty (Przygodność, ironia, solidarność, Obiektywność, relatywizm i prawda); M. Foucault (Słowa i rzeczy: archeologia nauk humanistycznych, Archeologia wiedzy, Historia seksualności); J. Baudrillard (Symulakry i symulacja).
Ponowoczesność – definicja: Przekonanie że społeczeństwem nie rządzi ani historia ani postęp. Społeczeństwo postmodernistyczne jest bardzo pluralistyczne i zróżnicowane i nie rządzi nim żadna „wielka narracja”. (A. Giddens)
Cechy charakterystyczne dla ponowoczesności: konsumpcja; informacja; koczowniczy tryb życia; kultura masowa i wzrost roli mass-mediów; władza utajona, rozproszona, uwodząca; brak jednolitego kanonu kultury – nieusuwalny pluralizm kultur, gustów; kryzys tożsamości i tradycyjnych autorytetów oraz grup odniesienia: klas, społeczności lokalnych, państw narodowych, kościoła; utrata statusu całości, raczej cechy agregatu.
Zygmunt Bauman, Płynne czasy Zygmunt Bauman, Płynne czasy. Życie w epoce niepewności, Wydawnictwo Sic!, 2007
Życie w epoce płynnej nowoczesności
Planeta jest otwarta dla cyrkulacji towarów i kapitału – cokolwiek się dzieje w jednym miejscu, wpływa na to jak żyją ludzie w innym; 90% całkowitego bogactwa Ziemi pozostaje w ręku 1% jej mieszkańców ; Otwartość granic; „Otwartość” społeczeństwa otwartego zyskała całkowicie nowy wymiar (niż u K. Poppera). Wypaczona „otwartość” społeczeństw narzucana przez negatywną globalizację, jest przyczyną niesprawiedliwości – „elity odbywają podróże do wymarzonych miejsc, a biedota uwięziona jest w spirali przestępczości i chaosu”;
„Rynki bez granic” są receptą na niesprawiedliwość , a także na nowy nieporządek świata; Lęk nabiera własnego pędu i uzyskuje własną logikę rozwojową (osiedla za bramą, ochroniarze, opancerzone samochody), sugeruje nam działanie obronne. Lęki stały się samonapędzające i samowzmacniające; żyjemy w najbezpieczniejszych społeczeństwach jakie kiedykolwiek istniały, a jesteśmy przerażeni i podatni na panikę;
Politycy „grają w grę ben Laden” – wojna z terroryzmem bez zastanawiania się nad tym co stanowi podłoże nienawiści; „prawodawstwo antyterrorystyczne” – ograniczenia nakładane na swobody osobiste; Więzi ludzkie: wygodne, luźne, niezobowiązujące, niepewne i niegodne zaufania; Niepewność teraźniejszości i przyszłości; Wzrasta odsetek ludzi „zbędnych” (s. 45)
Problem z odpadami - kapitalistyczna nowoczesność dławi się swoimi odpadami, których nie potrafi unicestwić, wchłonąć, ani ograniczyć ich toksyczność; Deregulacja wojen, plemienne wojny i masakry, rozprzestrzenianie się „partyzanckich armii”, bandyckich gangów, narkotykowych przemytników udających bojowników o wolność; „Masowa produkcja uchodźców” - stanowią ucieleśnienie „ludzkich odpadów” – brak funkcji którą mogliby pełnić w kraju z którego przybywają i w którym przebywają (s. 61);
Obozy dla uchodźców to „hipergetta” połączone z kipiącą niechęcią zewnętrznego środowiska – to „instytucje totalne” (E. Goffman), oferują bowiem przez włączenie bądź pominięcie „życie totalne” przed którym nie ma ucieczki; Tendencja do budowania „wielowarstwowej regionalnej twierdzy” (N. Klein) – zapoczątkowana przez UE
Globalne rozprzestrzenianie się nowego sposobu życia – gdzie nieznajomi mogą przebywać i poruszać się w małej odległości od siebie; Wyolbrzymianie i zniekształcanie przez polityków zagrożeń; Nieodwołalność wykluczenia jako konsekwencja rozkładu państwa opiekuńczego; Brak pracy = stan „zbyteczności”; Rosnąca polaryzacja między mieszkańcami miast – między ludźmi „wyższego pułapu” a „włóczęgami”, „menelami” i innymi…;
Współczesne miasta to miasta murów (s. 106); „Dobrowolne getta zamożności”# przymusowe getta ubóstwa; Miasta stały się śmietniskami globalnie poczętych i odchowanych problemów; Skumulowane w miastach lęki i niepokoje wyładowywane są na „obcych”; Miejska heterogeniczność – odstrasza i elektryzuje jednocześnie; Homogenizacja mieszkalnych dzielnic;
Kreatywna ekonomia w sieciach: Od ekonomizacji kultury do rekulturacji ekonomii
Plany kultury w planie wartości: etyka, estetyka, ekspresja, twórczość, tożsamość, sacrum i in., które decydują o człowieczeństwie; w planie życia: style życia, czas wolny, rozrywka, konsumpcja; w planie modernizacji społecznej: kultura jako zespół wartości, wzorów i instytucji, które motywują ludzi do działania; w planie ekonomicznym: jako zasoby kultury materialnej i symbolicznej odziedziczone z przeszłości, które można przekształcić w przemysły, kapitał rozwojowy; w planie technologicznym: kultura on-line jako symbole zasiedlające cyberprzestrzeń tworzące nowe środowiska kulturowe.
Gospodarka i kultura W społeczeństwie informacyjnym wielkie kompleksy ekonomiczno-kulturowe: produkcja – konsumpcja – style życia rodzą się już nie tyle pod wpływem wynalazków, wykorzystywanych następnie do produkcji dóbr materialnych jak np. samochód a wynalazków wykorzystanych do tworzenia, przetwarzania i transmisji symboli: komputer – Internet – telefonia komórkowa
mamy do czynienia z jednoczesną: Tożsamość kultury mamy do czynienia z jednoczesną: ekonomizacją kultury, oraz rekulturacją ekonomii kultura technologia-globalizacja-komunikacja ekonomia
Przykłady kreatywności: Google, Facebook, YouTube, E-Bay: do stworzenia tych potężnych innowacji kulturowych nie trzeba było inwestować w badania podstawowe Dwaj studenci o relatywnie niewielkiej wiedzy matematycznej stworzyli potężny algorytm wart jeszcze kilka lat temu $150 mld Wystarczyła im wiedza logiczno-matematyczna na poziomie magisterskim (Master of science) Dlatego tak ważny jest wolny dostęp do wiedzy
Toczy się walka o dominację w sferze „miękkich” technologii „złoża kultury” Eksploatuje je m.in. Google mnożąc systemy informacji – Google Health, Google Earth, Google Book Shelf, Google Flu, Google Squared, Google Street View i in.
Coraz więcej ludzkiej działalności przepływa przez sieć, co daje możliwość sledzenia trendów i „domyślania się przyszłości” analityka kultury - culture intelligence
badanie, jakie procesy rządzą kulturą w epoce YouTube i Facebooka, badanie mód – „infekcji” i „epidemii” kulturowych – memetyka Ciągła pokusa przewidywania przyszłości i wpływu na nią – bez „domyślania się” przyszłości nie ma nad nią kontroli
innowacje i nowe idee nie tylko w sferze nauk przyrodniczych, inżynieryjnych ścisłych, biomedycznych i in., ale także studiach kulturowych, naukach społecznych i nauce o organizacji, sztuce, nowych procesach biznesowych, trafianiu w potrzeby konsumentów związane z produkcją niszową, specjalistycznymi produktami i usługami nastawionymi na jakość życia, atrakcyjny design, odwoływanie się do indywidualnych gustów.