Uregulowania prawa europejskiego w zakresie świadczenia usług hotelarskich.
Istnieje wiele regulacji w prawie europejskim, które bezpośrednio bądź pośrednio (poprzez powiązania turystyki z hotelarstwem) dotyczą świadczenia usług hotelarskich. Wśród tych przepisów możemy wyróżnić: dyrektywy z zakresu ochrony konsumentów (dyrektywa 90/314 o podróżach, wycieczkach turystycznych i wakacyjnych, sprzedawanych w formie pakietu usług; dyrektywa 94/47 o ochronie nabywców w odniesieniu do niektórych aspektów umów o nabycie prawa do korzystania z nieruchomości na zasadzie podziału czasowego);
Dyrektywy z zakresu statystyki (dyrektywa 95/57 dotycząca zbierania danych statystycznych w obszarze turystyki); Dyrektywę dotyczącą procedur wzajemnego uznawania kwalifikacji w zakresie różnych zawodów i uprawnień do określonej działalności, obejmującą m.in. Hotelarstwo (1999/42) Zalecenie dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego w istniejących hotelach (86/666); Zalecenie dotyczące ujednolicenia systemu informacji hotelowej (86/665); Z zakresu higieny w działalności gastronomicznej (dyrektywa 93/43 o higienie żywności).
Istotne znaczenie ma Konwencja paryska o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gościa hotelowego z 17 grudnia 1962r. Polska ratyfikowała ją 28 grudnia 1998r. Ujednoliciła ona prawo europejskie w zakresie odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gościa hotelowego, a także ukształtowała odpowiedzialność osób prowadzących hotele na zasadzie ryzyka. O zaistnieniu szkody konieczne jest powiadomienie „bez nieuzasadnionej zwłoki”. Podała definicję rzeczy wniesionych, wyłączającą samochody, rzeczy w nich się znajdujące oraz żywe zwierzęta.
Odpowiedzialność za rzeczy wniesione konwencja ograniczyła kwotowo do równowartości co najmniej stukrotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na jedną dobę, a za jedną rzecz równowartości 1500 franków w złocie lub pięćdziesięciokrotności ceny wynajmu pomieszczenia hotelowego na jedną dobę. Przepisy prawa europejskiego w znacznym stopniu zostały przystosowane do wymagań konwencji oraz innych źródeł prawa europejskiego.