Złe nawyki żywieniowe
Okresem szczególnie predysponującym do pojawiania się zaburzeń odżywiania jest okres młodzieńczy między 12-14 i 18-21 rokiem życia. Występuje w tym czasie duża aktywność hormonalna, intensywny rozwój fizyczny, ale też wzrost zainteresowań i rozwój myślenia abstrakcyjnego. Narasta proces indywidualizacji i separacji. Pojawia się bunt przeciwko rodzicom, szkole, kościołowi. Uwaga koncentruje się na własnym wyglądzie i figurze. W okresie tym zaburzenia odżywiania są największe .Na zaburzenia odżywiania cierpią najczęściej dziewczęta i młode kobiety, których kariera zawodowa jest związana z koniecznością utrzymywania szczupłej sylwetki i kontroli swojego ciała. Są to więc młode tancerki, uczennice szkół baletowych, niektórych dziedzin sportu, takich jak pływanie, gimnastyka.
Bulimia dotyka najczęściej osoby które nie akceptują swojego wyglądu, nie czują sie dobrze w swoim ciele i za wszelką cenę chcą polepszyć swoje samopoczucie. Bulimia dotyka zwykłe młode kobiety.
Objawy towarzyszące bulimii to: ciągłe zmęczenie i ospałość, problemy z sercem, bóle i zawroty głowy, zaburzenie miesiączkowania, bóle brzucha. Objawia się także powtarzającymi, niekontrolowanymi epizodami spożywania dużych ilości pokarmu, aż do pojawienia się nudności. Objadanie kończy się prowokacją wymiotów i przeczyszczeniem. Osoby z bulimią mają uszkodzone zęby spowodowane częstym działaniem wydalanego podczas wymiotów kwasu żołądkowego.
Psychoterapia i leki przeciwdepresyjne oraz pomoc dietetyka to podstawowa droga w leczeniu bulimii. Psychoterapia może być prowadzona indywidualnie lub dotyczyć całej rodziny. Może to być także terapia grupowa.
Anoreksja jest to zaburzenie postrzegania, dotykające zwykle młode kobiety, polegające na tym, że osoba chora odbiera siebie jako osobą otyłą, gdy w rzeczywistości może być bardzo szczupła. Anoreksja powoduje wyniszczenie organizmu, pozostawiające często nieodwracalne zmiany. Dochodzi do ograniczania ilości jedzenia co w efekcie prowadzi do wychudzenia. Chorzy z jadłowstrętem powinni być pod kontrolą psychiatry. W przypadku dużego zaawansowania choroby osoba powinna być hospitalizowana. 7
Zmiana wyglądu osoby chorej, chudnięcie, nieprzyjmowanie jedzenia Zmiana wyglądu osoby chorej, chudnięcie, nieprzyjmowanie jedzenia. Osoby chore chcąc uzyskać szczupłą sylwetkę doprowadzają się często do całkowitego wyniszczenia. Pacjenci nie tylko odmawiają przyjmowania pokarmów ale wywołują u siebie wymioty, zażywają leki przeczyszczające itp. Wyniszczeniu fizycznemu nie towarzyszy zachwianie sprawności psychicznej - chorzy nie tracą dobrego nastroju, aktywności w nauce, czy pracy. U kobiet z reguły dochodzi do wstrzymania miesiączki.
Konieczne jest leczenie szpitalne, polegające na odżywieniu organizmu, w innym przypadku zachodzi ryzyko śmierci.
Otyłość jest skutkiem stałego dodatniego bilansu energetycznego, który ma swoje konsekwencje w gromadzeniu nadmiaru tłuszczu. Otyłość można podzielić na otyłość pierwotną oraz otyłość wtórną Otyłość pierwotna czyli skutek stałego dodatniego bilansu energetycznego następstwo pierwotnego nadmiernego jedzenia. Otyłość wtórna - objaw zaburzeń i chorób metabolicznych oraz stanów chorobowych innych narządów, np. cukrzyca
Dieta Wysiłek fizyczny Leczenie farmakologiczne Leczenie chirurgiczne Psychoterapia
Bibliografia: www.bulimia.pl www.anoreksja.pl Wykonała: Angelika Biłan