Zdjęcia dotyczące terenu kolejowego zamkniętego w odległości 300m od osi przejazdu kolejowego w ul. Napoleona, oraz terenu projektowanego wiaduktu wraz ze zjazdami.

Podpis pod fot. 3-3 sugeruje, że w sąsiedztwie linii kolejowej nie ma starych, zdrowych drzew.

Cztery zinwentaryzowane grupy dębów, nie ujęte w Raporcie środowiskowym. Okolica p. o. Kobyłka-Ossów. Podstawa: Google Earth, 2009.

„Grupa” 0, dąb 0-1, do wycięcia (nr 230), dwupienny, obwody w pierśnicy 260 i 320 cm. Str. Południowa, 85 m od torowiska.

Pn Schemat rozmieszczenia dębów grupy 1. 22 m od torowiska.

Grupa 1 w całości. Osiem (. ) dębów przeznaczonych do wycinki Grupa 1 w całości. Osiem (!) dębów przeznaczonych do wycinki. Tuż przy torze, w miejscu projektowanego wiaduktu.

Dęby przeznaczone do wycięcia, nr 248, 251 i 252, grupa 1 Dęby przeznaczone do wycięcia, nr 248, 251 i 252, grupa 1. Na lewym zdjęciu w tle widoczny nasyp kolejowy.

Schemat rozmieszczenia dębów grupy 2 (110 m od torowiska).

Szpaler dębów grupy 2

Schemat rozmieszczenia dębów grupy 3.

Dęby przeznaczone do wycinki, grupa 3-cia dębów rosnących w miejscu lokalizacji zjazdu z wiaduktu (ok. 180 m od torowiska).

Grupa 3 cd.

Grupa 3 cd.

Grupa 3-cia dębów w miejscu planowanego zjazdu z wiaduktu.

Dąb do wycięcia, nr 285, grupa 3, w miejscu zjazdu z wiaduktu Dąb do wycięcia, nr 285, grupa 3, w miejscu zjazdu z wiaduktu. Nasyp w perspektywie (strzałka).

Ponad 300 starych drzew przeznaczono do wycinki!

Drzewa, których wg Raportu „nie ma”. Dęby i brzoza tuż przy p. o. Ossów.

Fragment mapki przedstawiającej rozmieszczenie ekranów akustycznych między Zielonką i Kobyłką. Źródło: www.siskom.pl

Glinianki wg mapki (LK6_ROS_rys_ekrany.pdf)… Staw „Kwadrat” Staw „Mikołaj” … i w rzeczywistości. Na mapce przedstawiony jest stan sprzed ponad 30 lat!

Nieistniejący wg dokumentacji kolejowej staw powyrobiskowy, tzw „Kwadrat”.

Nieistniejący wg dokumentacji kolejowej staw powyrobiskowy tzw Nieistniejący wg dokumentacji kolejowej staw powyrobiskowy tzw. „Kwadrat”.

Korytarz ekologiczny WOChK w perspektywie. Stan na 2009 rok. Źródło Google Earth.

Kolor błękitny – przybliżona lokalizacja ekranów, fioletowy – projektowana droga.

Trzcinowisko na stawie „Mikołaj” od strony Kobyłki. Obszar WOChK.

Skarpa z kolonią jaskółki brzegówki. Trzcinowisko na stawie „Mikołaj” od strony Kobyłki.

Ślady pobytu chmary dzików.

„Nieistniejący” staw powyrobiskowy „Mikołaj” „Nieistniejący” staw powyrobiskowy „Mikołaj”. Trzcinowisko od strony pn-zach (cegielni).

„Nieistniejący” staw powyrobiskowy „Mikołaj” „Nieistniejący” staw powyrobiskowy „Mikołaj”. Trzcinowisko od strony pd-zach (torów). Lęgowisko bączka.

Staw powyrobiskowy „Mikołaj”. Trzcinowisko od strony pn-zach (cegielni). Bączek.

Staw powyrobiskowy „Mikołaj”. Trzcinowisko od strony pn-zach (cegielni). Kokoszka.

Dzierzba.

Łabędzie nieme.

Staw „Mikołaj”. Trzcinowisko od strony pn-zach (cegielni) Staw „Mikołaj”. Trzcinowisko od strony pn-zach (cegielni). Śmieszka przed karmieniem.

WYNIKI BADAŃ PTAKÓW NA GLINIANKACH Glinianki doczekały się profesjonalnych badań ornitologicznych - zarówno ilości występujących tam gatunków, jak i liczebności oraz rozmieszczenia poszczególnych ptaków. Ornitolog z Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian” na zlecenie Urzędu Miasta wykonał dwudniowe obserwacje terenowe połączone z magnetofonową stymulacją głosową. Badania przeprowadzone w czerwcu, a więc okresie największej aktywności ptaków, wykazały obecność 33 gatunków, z czego 25 lęgowych lub prawdopodobnie lęgowych. Są to zarówno ptaki związane ze środowiskiem wodnym, jak i z roślinnością drzewiastą.  Najciekawszymi z pośród stwierdzonych na Gliniankach ptaków były: bączek (patrz fotografia na końcu artykułu), zimorodek i kokoszka (kurka) wodna.  Bączek, najmniejszy krajowy gatunek czapli, jest zagrożony wyginięciem i umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Ginących Zwierząt. Jego liczebność w ostatnich latach uległa gwałtownemu zmniejszeniu, przez co każde miejsce gniazdowania jest na miarę złota.  Zimorodek występuje nad takimi wodami, przy których może wykopać sobie norę w stromych skarpach. Jest bardzo charakterystycznym, pięknym, błękitnym ptakiem. W Polsce gniazduje tylko kilka tysięcy przedstawicieli tego gatunku.

WYNIKI BADAŃ PTAKÓW NA GLINIANKACH cd. W ocenie TP „Bocian” Glinianki przedstawiają średnią wartość przyrodniczą pod względem ornitologicznym. Brakuje na nich wielu pospolitych gatunków, co wynika zarówno z budowy zbiorników jak i z silnej presji człowieka. Głębokie stawy o stromych brzegach uniemożliwiają powstanie wystarczająco szerokiego pasa trzcin, by mogły się w nim gnieździć ptaki wodne. Jednocześnie duża penetracja przez ludzi ogranicza przestrzeń życiową wielu gatunków. Przyrodnicze znaczenie glinianek podnosi występowanie zimorodka, bączka i kokoszki wodnej - gatunków w skali kraju cennych i unikalnych. Z pośród proponowanych działań ochronnych autor wymienia zachowanie istniejących zbiorników, ochrona skarp będących miejscem gniazdowania zimorodków, zabezpieczenie trzcinowisk przed wypalaniem oraz zawieszenie skrzynek lęgowych i obsadzenie terenu krzewami. PEŁNA LISTA ZAOBSERWOWANYCH w CZERWCU 2003 R. GATUNKÓW PTAKÓW NA GLINIANKACH: Perkoz rdzawoszyi, czapla siwa, bączek, krzyżówka, bażant, kokoszka wodna, łyska, śmieszka, grzywacz, kukułka, zimorodek, jerzyk, dymówka, oknówka, brzegówka, wrona, kawka, sroka, wilga, szpak, bogatka, modraszka, kos, śpiewak, słowik szary, rokitniczka, trzciniak, zaganiacz, piegża, cierniówka, gajówka, kapturka, pierwiosnek. Źródło: http://www.zielonka.pl/artykul/ptaki-glinianek