Camino de Santiago Droga Św. Jakuba Autorzy: Aleksandra Groń Jakub Szostek Mikołaj Szofer Agata Skalniak

Jak powstała Droga Św. Jakuba? Początki kultu religijnego w Santiago sięgają IX wieku. Przybycie pierwszego udokumentowanego pielgrzyma, francuskiego biskupa Le Puy Godescalco, datuje się na rok 950. Ślady pielgrzymek z IX wieku znajdujemy na monetach Karola Wielkiego, jednak największe nasilenie ruchów pielgrzymkowych przypada na wiek XI - XIV. W wieku XII akt papieski uznał Compostelę za trzecie po Jerozolimie i Rzymie miejsce święte chrześcijaństwa. Wówczas Santiago stało się na równi z Rzymem i Jerozolimą jednym z trzech najważniejszych miejsc pielgrzymkowych zachodniej europy. Pojawia się nowa terminologia: pątnika udającego się do Santiago zaczyna się nazywać peregrino, tak jak swą nazwę miał pielgrzym udający się do Rzymu (romero) czy Jerozolimy (Palermo). Pielgrzymów do grobu apostoła nazywano również kokijardami.

Historia Św. Jakuba Jakub zwany Większym był synem Zebedeusza i Salome. Jego młodszym bratem był św. Jan Ewangelista (Mk 1,19). Obaj byli rybakami mieszkającymi nad Jeziorem Galilejskim. Wraz z Piotrem i Janem, Jakub był jednym z pierwszych uczniów Pana Jezusa i należał do grupy Apostołów najbliższych Jezusowi. Wybrany na apostoła, stał niemal zawsze na ich czele. Był także świadkiem drugiego cudownego połowu ryb, o którym mówi św. Jan w swojej Ewangelii. Tradycja podaje, że św. Jakub Większy udał się do Hiszpanii, żeby tam głosić Dobrą Nowinę. Z tego też zapewne powodu jest on szczególnie czczony właśnie w Hiszpanii i w Portugalii – jest pierwszym patronem tych krajów. Następnie, po niewielkich osiągnięciach misyjnych na tamtejszych terenach, wrócił do Judei i Kościele czasów apostolskich odgrywał rolę pierwszoplanową. Był pierwszym biskupem Jerozolimy.

Szlak hiszpański i francuski Szlak po Europie Szlak hiszpański i francuski

Legenda grobu Św. Jakuba Święty Jakub Wielki był pierwszym biskupem Jerozolimy. Średniowieczna legenda mówi, że po podziale świata przez Apostołów na strefy misyjne, Jakubowi przypadł dzisiejszy Półwysep Iberyjski. Jakub miał spędzić kilka lat w Hiszpanii przed powrotem do Jerozolimy, gdzie umarł śmiercią męczeńską.

Zgodnie ze średniowieczną legendą, uczniowie Jakuba mieli przenieść jego ciało na wybrzeże i umieścić ją w kamiennej łodzi. Najbardziej na zachód wysunięty punkt kontynentalnej Hiszpanii- Przylądka Finisterre, ostatni punkt Szlaku Świętego Jakuba.

Królowa Lupa Lokalna królowa Lupa dostarczyła zaprzęg wołów, który został użyty do ciągnięcia ciała z Padron do miejsca, gdzie zlokalizowany był marmurowy grobowiec. Święty został pogrzebany przez dwójkę swoich uczniów – Antanasius i Theodore – na wzgórzu Libredón. A lokalizacja miejsca jego pochówku została zapomniana na ponad 800 lat.

We wczesnym wieku IX po Chrystusie, eremita Pelayo wiedziony wizją cudownego deszczu gwiazd (Campus Stellae) spadających na pole, podzielił się nią z lokalnym biskupem. Ten po zbadaniu sprawy odkrył kamienny grobowiec zawierający szczątki męczennika. Na miejscu odnalezionego grobu wybudowano kościół. Natomiast nazwa Compostela (Campus Stellae) miała przypominać cudowne wydarzenie związane z tym miejscem. Obecna nazwa tej miejscowości to Santiago de Compostela – znaczy po polsku Święty Jakub (Sant Jago de Compostela). W niedługim czasie Santiago de Compostela stało się dzięki licznym pielgrzymom, miastem równym Rzymowi i Jerozolimie.

La Catedral en Santiago de Compostela

Muszla pielgrzyma Muszla św. Jakuba – jeden z symboli pielgrzymujących do położonej w północno-zachodniej Hiszpanii miejscowości Santiago de Compostela. Jej charakterystyczny kształt pochodzi od muszli występujących licznie na wybrzeżu Atlantyku przegrzebków, które chętnie zbierane przez pątników stanowiły pamiątkę i swego rodzaju dowód odbycia pielgrzymki do grobu tego świętego. Z czasem stając się symbolem pielgrzymek w ogóle. Obecnie symbolem muszli oznacza się szlaki drogi św. Jakuba prowadzące do Santiago, a także przyozdabiają nią swój strój lub kij pielgrzymi wędrujący do tego sanktuarium.

Polski paszport pielgrzyma jest wzorowany na hiszpańskim. Paszport pielgrzyma Polskiego Klubu Camino de Santiago jest prezentem Klubu dla Polaków wybierających się na Camino. Paszport nie może być kopiowany dla celów handlowych, natomiast każdy, kto wybiera się na Camino, ma prawo nieodpłatnie pobrać go z Internetu i wydrukować na własne potrzeby. Paszport można wydrukować na dwóch kartkach formatu A4, zadrukowanych obustronnie. Wydruk należy odpowiednio przeciąć i skleić, tak aby powstała harmonijka złożona z ośmiu części (16 stron). Paszport będzie honorowany w Hiszpanii. Polski paszport pielgrzyma jest wzorowany na hiszpańskim.

Zdjęcie paszportu

Certyfikat ”Compostelka”

Szlak po Polsce W ostatnich latach bardzo szybko odradza się popularność Camino, między innymi za sprawą polskiego papieża Jana Pawła II, który był w Santiago de Compostela dwukrotnie, raz nawet przeszedł niewielki odcinek szlaku. W 1987 r. Szlak św. Jakuba został ogłoszony pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym, a w 1993 r. został wpisany na listę Światowego dziedzictwa UNESCO. Rada Europy wystosowała apel do rządów państw, miast i organizacji pozarządowych o odtworzenie i utrzymywanie Drogi św. Jakuba. Apel spotkał się z doskonałym odzewem w Europie.    Dziś, oprócz Hiszpanii, swoje szlaki Camino - których w średniowieczu było wiele - mają m. in. Portugalia (Camino Portuques), Francja (Camino Frances) i Niemcy (Jakobswege). Również w Polsce, gdzie tradycja pielgrzymowania do Santiago została niemal zupełnie zapomniana, trwają obecnie prace nad identyfikacją i odtworzeniem starych szlaków pątniczych, w tym głównego - Polskiej Drogi, Camino Polaco - prowadzącego od Ogrodników, przy granicy z Litwą, przez Olsztyn, Toruń, Gniezno i Poznań do Słubic na granicy z Niemcami. Polska Droga zostanie włączona w sieć szlaków europejskich i stanie się częścią wielkiej drogi - Camino Europeo .

Szlak podkarpacki Projekt szlaku powstał w latach 40 ubiegłego wieku dzięki Kazimierzowi Sosnowskiemu. Pierwotnie szlak miał mieć swój początek w Ciężkowicach, dalej wieść przez wszystkie pogórza napotkane w drodze na zachód, aż do Bielska Białej.  Jak zaznaczył sam Sosnowski, miał on zawierać „w pierwszej połowie dużo pierwiastka krajoznawczego, w drugiej zaś przechodzić będzie w średnio górską wędrówkę szczytową”.  Sosnowski chciał w ten sposób „pomnożyć” górską strefę turystyczną. Był to w końcu czas, gdy ruch turystyczny rodził się na nowo, a w planie było utworzenie  m.in. Głównego Szlaku Sudeckiego, Jurajskiego i Świętokrzyskiego.

Korczowej do Krakowa przygotował Paweł Plezia (wówczas Projekt trasy z Korczowej do Krakowa przygotował Paweł Plezia (wówczas prezes oddziału PTTK w Ropczycach), zaś pierwszym odnotowanym pielgrzymem była w sierpniu 2009 r. Katarzyna Bednarz z Tarnobrzega. W 2011 r. Krzysztof Liebchen na zlecenie Samorządu Województwa Podkarpackiego dla rzeszowskiego stowarzyszenia „ProCarpathia” dokonał oznakowania 219-kilometrowej trasy między Korczową a Pilznem. Oficjalne otwarcie Drogi św. Jakuba Via Regia z Korczowej do Pilzna nastąpiło 5 stycznia 2012r.

Zdjęcie szlaku podkarpackiego

Rynek rzeszowski

Rynek rzeszowski

Wieża przy Kościele Farnym

Przy Kościele Farnym

Ulica Jana Wiktora

Kościół Błogosławionej Karoliny

Ulica Bł. Karoliny

Ul. Bł. Karoliny skrzyżowanie z ul. Nowosądecką

Ul. Bł. Karoliny (koło Biedronki)

Ogródki działkowe przy drodze na Pustki

Źródła informacji: http://santiago.defi.pl/index.php?i=paszport http://viaregia.podkarpacie.eu/sites/default/files/Przewodnik%20net.pdf

Dziękujemy za uwagę  ADIÓS