Autoprezentacja i wystąpienia publiczne Jak świadomie kierować wrażeniem? Jak porwać za sobą publiczność?

Zapoznanie się :) Wstępna autoprezentacja: 3 pytania: imię, co robię/ czym się zajmuję co zrobił(a)bym, gdybym wygrał(a) kumulację 10 mln. w LOTTO jeden fakt z życia/ informacja, która miałaby szanse zdziwić/ zaskoczyć pozostałe osoby.

Wprowadzenie AUTOPREZENTACJA WYSTĄPIENIA PUBLICZNE

Autoprezentacja: manipulacja czy perswazja? Manipulacja - kształtowanie poglądów, postaw, zachowań lub emocji bez wiedzy i woli człowieka w celu realizacji własnych celów i interesów. Perswazja - metoda polegająca na wywieraniu wpływu i przekonywaniu ludzi do zaakceptowania pewnych poglądów, co do których nie mają oni jasnego zdania.

Autoprezentacja: Świadome kierowanie wrażeniem, jakie wywieramy na innych, czyli próba pokazywania się takimi, jakimi chcemy, żeby nas widzieli. Właściwy dobór informacji oraz i przedstawienie ich we właściwym świetle, a nie fałszowanie informacji Autoprezentacja odbywa się praktycznie non-stop, gdy jesteśmy w interakcji społecznej Podstawa sukcesu w życiu zawodowym i prywatnym

Autoprezentacja: W jakich sytuacjach jest ważna? Po co to robimy? W jaki sposób to robimy? Zjawiska psychologiczne Taktyki autoprezentacyjne

Po co to robimy? Oddziaływanie interpersonalne – zwiększanie powodzenia w relacji z innymi Budowanie i podtrzymywanie poczucia własnej wartości – pozytywne emocje, tożsamość Regulowanie emocji – aby się lepiej poczuć Ewolucyjne zaszłości – zwiększenie szans na przetrwanie i reprodukcję :)

Jak to robimy? Werbalnie: opisywanie siebie, wyrażanie postaw, wyjaśnianie motywów działania, Niewerbalnie: mowa ciała, ujawnianie emocji, wygląd, ubiór, rekwizyty Behawioralnie: poprzez zachowania: pomaganie innym, przejawianie agresji, konformizm i uleganie Społecznie: kontakty, pławienie się w czyimś blasku, usuwanie się z cienia porażki, polerowanie i retuszowanie, efekt Psst, plotkowanie

Spójność Eksperyment Mehrabiana: reguła "7% - 38% - 55%"

Autoprezentacja Ćwiczenie Scenki autoprezentacyjne

Psychologia Efekt pierwszego wrażenia (15-30 sek.) Efekt „hallo” Efekt pierwszeństwa i świeżości Efekt częstej ekspozycji Efekt zysku Reguła podobieństwa i sympatii Reguła komplementarności reakcji Reguła komplementarności cech Reguła dopasowania autoprezentacji

Normy autoprezentacyjne dobrych obyczajów skromności stopnia pozytywności stopienia odsłaniania się konsekwencji uprzejmej uwagi niezwracania uwagi wynikające z płci kulturowe związane z pełnioną rolą związane z kontekstem sytuacyjnym

Taktyki autoprezentacyjne autoprezentacja pozytywna (przedstawianie własnych kompetencji i zalet, język korzyści), konformizm (akcentowanie podobieństwa do partnera i jego opinii, zgadzanie się, potakiwanie), ingracjacja - podnoszenia wartości partnera (mówienie komplementów, schlebianie), autodeprecjacja (przyznawanie się do słabości i wad) adonizacja (strategia autoprezentacji polegająca na eksponowaniu własnej atrakcyjności fizycznej i seksapilu).

Jak wybrać najlepszy wizerunek Należy wziąć pod uwagę: powszechnie pożądane cechy - miły i kompetentny potrzeby i oczekiwania konkretnej osoby - rozmówcy cechy wynikające z roli jaką zamierzasz pełnić wobec tej osoby i jakiej się od ciebie oczekuje (złudzenie szefa) normy kulturowe i kraju pochodzenia rozmówcy

Autoprezentacja Ćwiczenie Twórcza autoprezentacja

Wystąpienia publiczne Rodzaj wystąpienia Charakter (bardziej/ mniej oficjalne) Ilość osób Sala (ustawienie publiczności, scena, mównica) Sprzęt (projektor, rzutnik przezroczy, mikrofon)

Wystąpienia publiczne Informacyjne - przedstawienie publiczności nowych informacji lub nowej perspektywy ujęcia danego tematu i wywołanie u słuchaczy poczucia większego zrozumienia Perswazyjne - wystąpienia w celu wzmocnienia, modyfikacji lub zmiany postaw, przekonań, wartości lub działań publiczności

Wystąpienia publiczne Prezentacja handlowa Prezentacja idei Deklaracja polityki, prezentacja strategii Raport, prezentacja wyników Wykład, szkolenie Przemówienie kryzysowe Testimonial (świadectwo)

Wystąpienia publiczne Narzędzi i środki 5 umiejętności dobrego mówcy Radzenie sobie z tremą

Narzędzia i środki Język wypowiedzi – styl, retoryka, perswazyjność Głos – dykcja, intonacja, barwa Mowa ciała – wzrok, mimika twarzy, gesty, postawa, proksemika

Język wypowiedzi Główny przekaz Figury retoryczne Indywidualny styl mówcy

Główny przekaz Całe przemówienie zbudowane wokół jednej głównej myśli zapisanej jednym, prostym motywującym zdaniem Pytania pomocnicze: „Jak jest główna myśl mojego wystąpienia?, jak mógłbym to powiedzieć jednym zdaniem?” Odpowiedzi pomocnicze: „Zamierzam przekonać, że.., Pokażę, w jaki sposób można…, Zademonstruję…, Wyjaśnię, jakie znaczenie może mieć…”

Główny przekaz Ćwiczenie

Figury retoryczne Porównania Narracja Powtórzenia: dosłowne, zmodyfikowane, częściowe, stopniowanie i wzmocnienie Kontrast (antyteza) Zapowiedź Gra słów Hiperbola Pytania retoryczne Skrót myślowy Łańcuch Aluzja

Figury retoryczne Ćwiczenie

Perswazyjny język Używaj język zmysłów Będąc świadomym własnego preferowanego zmysłu używaj także pozostałych Nie tylko mów ale przekazuj treść również innym zmysłom słuchaczy niż słuch

Perswazyjny język Pokażę, opowiem, przybliżę Przyjrzyjmy się temu, porozmawiajmy o tym, zagłębmy się w szczegóły To dobrze wygląda, brzmi, czuję, że to dobry pomysł To dobra wizja, to mocno i trafnie powiedziane, to porywająca idea Patrząc z innej strony, słuchając swej intuicji, podchodząc do tego inaczej To nie jest jasne, coś tu nie gra, to gryzie się ze sobą Ludzie ślepi na rzeczywistość, głusi na fakty, oderwani od realiów Widać światełko w tunelu, słychać nowy ton, cieplej się robi na sercu Do zobaczenia, do usłyszenia, bądźmy w kontakcie

Nie strzelaj sobie w stopę Nie chcę Państwa zanudzać Rozumiem, że są Państwo zmęczeni, ale przerwa będzie za 30 min Proszę spróbować się nie spóźniać Dlaczego Państwo mnie nie słuchają Chcę Państwa teraz zainteresować pewną frapująca zagadką Rozumiem, że są Państwo zmęczeni i dlatego już za 30 min. zrobię przerwę Przed zajęciami będę potrzebować pomocy. Proszę o zapisanie się do dwóch grup. Pierwszą proszę o przyjście 15 min przed zajęciami aby pomóc w ustawieniu krzeseł, drugą 5 min przed zajęciami aby pomóc rozkładać materiały Jak Państwo myślą, dlaczego to jest takie ważne?

Indywidualny styl mówcy Mówca może generalnie: utożsamiać się z tym co mówi, albo mieć do tego dystans, opierać się na racjonalnych argumentach, albo na emocjach. Możemy więc wyróżnić cztery style przemawiania: DYREKTOR MISJONARZ PROFESOR LUZAK

Indywidualny styl mówcy DYREKTOR Posługuje się krótkimi, kategorycznymi zdaniami, wyraźnie oddzielając słowa. Intonacja opadająca. Mam plan, którego jest pewien. Nie lubi sprzeciwu. Wzbudza wiarygodność, robiąc wrażenie, że wie co mówi. Często nie słucha jednak co mówią słuchacze, co irytuje i zniechęca. Wie wszystko lepiej MISJONARZ Gdy przemawia zapala się, jest podekscytowany, pełen emocji. Posługuje się często patosem, wielkimi słowami. Przekazuje wielką idee, w którą wierzy i chce tę wiarę przekazać słuchaczom. Potrafi pokazywać wielkie wizje i cele. Jednak ma tendencje do przekonywania już przekonanych, mnożenia oczywistych argumentów, a jego patos może przerodzić się w śmieszność PROFESOR Mówi wolno, z namysłem i wahaniem, używa zwrotów osłabiających jego wypowiedź. Jest refleksyjny i chce naświetlić zagadnienie w wielu stron niż przekonać. Zaletą jest miękkość – nie zrazi raczej audytorium jakąś kontrowersyjną tezą ponieważ przedstawi ją obok przeciwnej. Jednak jego wypowiedzi mogą być mętne i niewiarygodne, szczególnie dla osób szukających prostych i jasnych odpowiedzi LUZAK Mówi od niechcenia, z pewnym lekceważeniem. Jest ani racjonalny, ani zbytnio emocjonalny. Używa humoru, ironii, a czasami jest wręcz cyniczny. Wzbudza sympatię i raczej nie przeżywa tremy. Jednak nie jest w stanie pociągnąć ludzi za sobą – jego wystąpienie może rozbawić, zdystansować słuchaczy ale porwie i nie przekona słuchaczy UTOŻSZAMIA SIĘ Z TERŚCIĄ MA DYSTANS DO TREŚCI ARGUMENTY: RACJONALNE ARGUMENTY: EMOCJONALNE

Indywidualny styl mówcy Jaki styl Ty preferujesz? Ćwiczenie

Głos – podstawowe narzędzi mówcy Zasady dbania i higieny głosu: Zawsze nawilżone gardło – woda niegazowana. Dbaj o głęboki, pełny oddech. Przed wystąpieniem jedz neutralne potrawy, unikaj gorącego i ostrego. Nie nadwyrężaj gardła Przed występem delikatnie rozgrzej aparat mowy Zanim przemówisz, obróć siedem razy język w gębie. (Galileusz)

Głos – ćwiczenia Rozgrzewka: Mruczenie „m” Mlaskanie Miny Ziewania Ma-me-mi-mo-mu-my Język Usta

Głos – ćwiczenia Ćwiczenia oddechowe Ćwiczenia artykulacyjne Ćwiczenia dykcji i interpretacji

Głos - podsumowanie Mów wolno i wyraźnie - dostosuj swój głos do oczekiwań i treści które prezentujesz. Głos niski (pewny siebie i perswazyjny) – ćwicz MU Głos do przodu Stosuj umiejętnie pauzę i ciszę. Przestrzegaj zasady kropki Nie obcinaj końcówek Nie jąkaj się i nie wydawaj nieartykułowanych dźwięków

Mowa ciała Wejście Zwycięzcy Kontakt wzrokowy Postawa Odległość i ruch Gestykulacja Mimika

Mowa ciała - ćwiczenia Przegląd gestów. Świadomość ciała. Ćwiczenie „1 zdanie z mową ciała” Krótka etiuda – „Moje ostatnie wakacje”.

Mowa ciała - podsumowanie Staraj się, aby Twój wygląd pasował do sytuacji Uśmiechaj się naturalnie. Podtrzymuj kontakt wzrokowy z rozmówcami – równo obdzielaj kontaktem wzrokowym. Przyjmij naturalną wyprostowaną postawę ciała. Gestykulacja wyważona, otwarta, lekko wyprzedzająca. Nie przestępuj nerwowo z nogi na nogę. Poruszaj się w sposób przemyślany. Stosuj techniki dobrej komunikacji.

5 umiejętności dobrego mówcy Profesjonalne przygotowanie Oryginalne i przyciągające rozpoczęcie Jasny, przejrzysty przekaz Przekonywujący, perswazyjny język Mocne zakończenie

Profesjonalne przygotowanie Jak najlepsza wiedza o audytorium Tworzenie konspektu wystąpienia (Główny Przekaz) Przygotowanie rekwizytów, prezentacji PP Trenowanie Ubiór Poznanie miejsca i sprawdzenie urządzeń Ćwiczenia głosowe Woda

Wiedza o audytorium Ile będzie osób? Czy znajome czy obce, jakie zależności służbowe? Wiek, wykształcenie, płeć Jakie zawody reprezentują? Status Zainteresowania Oczekiwania, potrzeby (korporacyjne, osobiste) Przewidywany stopień zaangażowania Sugestie organizatorów

Ogólny schemat wystąpienia WSTĘP - powiedz o czym będziesz mówić ROZWINIĘCIE - powiedz to ZAKOŃCZENIE - powiedz, o czym powiedziałeś

Rozpoczęcie - Bezpieczna wyspa Dobry kontakt i porozumienie od samego początku wystąpienia. Nadanie ram (ile potrwa, pytania, materiały, formuła) Rozpoczynanie od znanego i łatwiejszego Dopasowanie: Argumenty i przykłady Odzwierciedlanie (strój, energia, głos, postawa) Zestaw na tak Potwierdzanie doświadczenia Wspólny zasób słów Wspólne cechy, wartości, przekonania

Sposoby na rozpoczęcie Metoda „Prosto z mostu” - najprościej i w jednym, dwóch zdaniach zawrzyj Główny przekaz swojego wystąpienia. Metoda „Kiedy byłem(am) mały(a)” - opowiedz swoją historię, która odwołuje się do przedmiotu Twojego wystąpienia. Metoda „Opowiem Wam historię Janka” – opowiedz historię innej osoby; zakończ pytaniem, suspensem, lub Głównym Przekazem. Metoda „Zaskakujący banał” – odnieś się do oczywistego i powszechnie występującego faktu lub zjawiska z którym słuchacze będą się mogli utożsamić Metoda „Wielka wizja” – wyślij słuchaczy przyszłość, pokaż im co mogą osiągnąć oczami wyobraźni. Metoda „Znane i miłe” – rozpocznij od czegoś z czym wszyscy słuchacze mogą się zgodzić - niech się oswoją z głosem i dobrze poczują; wywołaj odruchową zgodę Metoda „Strzał między oczy” - w stylu Hitchcocka, znajdź jakiś niezwykły fakt lub zestawienie w które aż trudno uwierzyć

Unikaj Metody wątpliwe Sztampa - „Bardzo dziękuję p. Dyrektorowi i z góry przepraszam….” Błazenada - „Zobaczcie jaki jestem zabawny i kreatywny….” Wykład - „Urodził się w roku…, żył i tworzył, umarł w …” Metody wątpliwe Dowcip – unikać „politycznie niepoprawnych”, musi być naprawdę śmieszny :) Cytat – musi być starannie dobrany i oryginalny

Moje wystąpienie Ćwiczenie Wybranie tematu wystąpienia. Zebranie informacji na temat audytorium Napisanie rozpoczęcia, nawiązanie kontaktu z publicznością

Lejek perswazyjny Kontakt – nawiązanie dobrego kontaktu ze słuchaczami, okazanie zainteresowania, wskazanie na to co ich interesuje i jest ważne. Potrzeby – nawiązanie do potrzeb słuchaczy, do tego co się chcą dowiedzieć, co jest ich problemem, dla którego przyszli Korzyści – przekazuje przygotowaną treść używając języka korzyści, wskazując co słuchacz będzie z tego mieć. Pytania – w czasie wystąpienie odpowiada na główne pytanie słuchaczy, a po wystąpieniu jest gotów do odpowiedzi na pozostałe. Zamknięcie – kończąc daje słuchaczom konkretną rekomendacje, co powinni zrobić z uzyskanymi informacjami, jak ma to ich zmienić

Przekaz - koncept wystąpienia Sposób 1: Problem – recepta (wariant podstawowy) Otwarcie – przyciągnięcie uwagi słuchaczy Problem Rozwiązanie problemu z uzasadnieniem i przewidywane korzyści Zamknięcie Sposób 2: Problem – recepta (wariant rozbudowany) Dotychczasowe rozwiązanie i ich wyniki Nowe proponowane rozwiązanie z uzasadnieniem i przewidywane korzyści

Przekaz - koncept wystąpienia Sposób 3: Kanapka retoryczna Otwarcie – przyciągnięcie uwagi słuchaczy Pogląd Argumenty zwolenników Argumenty przeciwników Zamknięcie Sposób 4: Od potrzeb do korzyści Potrzeba A – sposób jej zaspokojenia - korzyści Potrzeba B – sposób jej zaspokojenia - korzyści Potrzeba C – sposób jej zaspokojenia - korzyści

Przekaz - koncept wystąpienia Sposób 5: Wizja Otwarcie – przyciągnięcie uwagi słuchaczy Jak było – jakie były plany, wizje Jak jest – jak jest aktualna sytuacja, co się udało, co się nie udało Jak powinno być – co trzeba z tym zrobić, nowa wizja, nadzieja, zapał Zamknięcie Sposób 6: Fakty - wnioski Fakt – wydarzenie, spotkanie, okoliczność Co z tego faktu wynika?. Jakie są konsekwencje, wnioski?

Zakończenie

Trema Co WARTO zrobić przygotowując się do wystąpienia: Poznaj dogłębnie temat. Rozpoznaj dobrze swoje audytorium. Dobrze opanuj treść wystąpienia, szczególnie dobrze przygotuj początek (pierwsze 5 minut). Przećwicz swoje przemówienie. Wygłoś je wcześniej w domu, przed najbliższymi lub znajomymi.

Trema Co WARTO zrobić tuż przed rozpoczęciem wystąpienia Skontroluj pomieszczenie i sprzęt. Pamiętaj o swoich notatkach i materiałach. Pamiętaj o wodzie. Przyjdź wcześniej. Skontroluj swój wygląd. Stając przed widownią wyprostuj się. Otwórz szeroko oczy. Uśmiechnij się do zebranych, zrób gest otwarcia

Trema Co WARTO zrobić kiedy właśnie staniesz przed widownią Przejdź do swojego miejsca jak ZWYCIĘZCA. Nie zaczynaj mówić od razu, policz w myślach do trzech, uśmiechnij się. Skoncentruj się na widowni, nie na sobie. Wybierz sobie jedną osobę, do której będziesz mówić, potem kolejną itd. Nie snuj negatywnych fantazji na temat publiczności. Nie mów o swoim zdenerwowaniu i stresie. Myśl pozytywnie

Trema Jeśli jednak stres dopadnie Cię tuż przed lub w trakcie… Oddychaj głęboko – nosem wdech, przytrzymaj powietrze, ustami wydech. Przenieś uwagę z siebie na kogoś z widowni – zadaj pytanie i poczekaj na odpowiedź. Zmień pozycję w jakiej przemawiasz. Zmień styl przemawiania. Jeśli mówisz sucho, informacyjnie wprowadź do swojej prezentacji jakąś historię, anegdotę.

Trema Na zakończenie szczęśliwa liczba dla Ciebie: Ta liczba to 98 Dobrze ją zapamiętaj! Ta liczba to procent osób obecnych na Twoim wystąpieniu, które uważają, że pójdzie Ci dobrze! Audytorium daje Ci więc OGROMNY KREDYT ZAUFANIA

Model dawania inf. zwrotnej START STOP WIĘCEJ MNIEJ TAK DALEJ