E-learning: moda, szansa czy konieczność?

Zarys technologii w Web 2.0 Web 2.0 to nowa jakość interakcji w internecie oraz nowa forma wykorzystania istniejących zasobów. kładzie nacisk na tworzenie treści przez użytkowników internetu, dotąd biernie korzystających z zasobów sieci. Akcent położony jest nie tylko na generowanie treści, ale również na współpracę przy jej tworzeniu oraz współdzielenie się zasobami.

mechanizm wiki oprogramowanie umożliwiające współpracę wielu użytkowników przy tworzeniu treści internetowych, często bez potrzeby autoryzacji, z publicznym dostępem do edycji treści danego serwisu. Mechanizm wiki cechuje prostota i łatwość tworzenia oraz aktualizacji stron internetowych, tworzenia linków do zasobów wewnętrznych i zewnętrznych, prosty sposób formatowania i wstawiania tagów

Wikipedia Społeczność internautów przygotowała ponad 2 mln haseł w najpopularniejszej, anglojęzycznej wersji Wikipedii polski odpowiednik posiada już przeszło 430 tysięcy opisanych haseł, które tworzone są od 2001 roku 253 wersje w różnych językach tworzone są przez ponad 9,5 mln użytkowników, w tym 150 tysięcy internautów z Polski pl.wikipedia.org

Google Docs przykład aplikacji internetowej zapewniającej możliwość wspólnej pracy nad jednym dokumentem typu aplikacji biurowych umożliwia zarządzanie pracą nad wspólnym dokumentem - od umieszczenia dokumentu w przestrzeni pracy i nadania uprawnień dostępu poszczególnym osobom, poprzez synchroniczną pracę grupową nad dokumentem oraz ewidencję wszelkich zmian, w tym oznaczenie daty i autora modyfikacji, aż do eksportu finalnego dokumentu do różnych formatów, współdzielenia wyników pracy czy też ich publikacji na stronie internetowej lub blogu.

Blogi - filar koncepcji Web 2.0 Typowy blog posiada system archiwizacji wpisów, możliwość ich komentowania przez czytelników, a także zestaw odnośników, np. blogroll (do blogów polecanych przez autora) oraz system tagowania, czyli kategoryzacji treści poprzez słowa klucze

Do najpopularniejszych aplikacji umożliwiających prowadzenie blogów należy zaliczyć: Blogger Google, WordPress, Blogware, TypePad, a na polskim rynku dodatkowo blog.pl, blog.onet.pl oraz blox.pl. wp.ti.zgora.pl

social bookmarking Pierwsze serwisy typu social bookmarking powstały w 1996 roku obecna postać, z systemami tagowania, ukształtowała się dopiero w 2003 roku, za sprawą serwisu Del.icio.us http://delicious.com/ popularne serwisy: Digg, BookmarkSync, SiteBar, a na polskim rynku Wykop, Linkr, Gwar rozwiązania specjalizujące się w sferze nauki, takie jak serwis Connotea.

serwisy współdzielenia i wymiany plików (media-sharing services) umożliwiają publikację, dzielenie się oraz wyszukiwanie i prezentację określonego rodzaju zasobów podcasting, vidcasting, współdzielenie wideo, fotografii, jak również prezentacji oraz dokumentów

serwisy społecznościowe wspomagają gromadzenie i poznawanie się osób o podobnych zainteresowaniach (zawodowych, prywatnych), które chcą dalej rozwijać się oraz dzielić swoimi doświadczeniami. narzędzia do prezentacji swojej osoby, tworzenia grup tematycznych oraz interakcji pomiędzy członkami danej społeczności, zarówno w formie komunikacji synchronicznej, jak i asynchronicznej

serwisy społecznościowe najpopularniejszych serwisów należy zaliczyć MySpace (ponad 100 mln kont), Facebook (ponad 73,5 mln kont) oraz Bebo (prawie 20 mln kont), a wśród polskich portali - Grono.net (ponad 1,3 mln kont), nasza-klasa.pl (11 mln) Wśród serwisów społeczności profesjonalnych, a więc gromadzących osoby o podobnych zainteresowaniach zawodowych należy przede wszystkim należy wymienić portal Linkedln (ponad 25 mln kont)

wirtualne światy mogą w całości zastąpić potrzebę rzeczywistego kontaktu u ich użytkowników. Second Life, wirtualny świat w grafice trójwymiarowej, tworzony przez jego użytkowników. To pełna symulacja życia i interakcji międzyludzkich, w której zarejestrowano już ponad 12 mln kont. Internautów w wirtualnym świecie reprezentują avatary. Mogą one być dowolnie kształtowane przez użytkowników, a co istotne, wygląd i cechy nadane avatarom mogą wpływać na ich zachowanie, jak również ich odbiór przez innych użytkowników wirtualnego świata

interaktywne mapy rozwój serwisów udostępniających interaktywne mapy. Do map wyposażonych w bazy teleadresowe internauci mogą dodawać i udostępniać wszystkim własne opinie, np. na temat restauracji. Jeszcze bardziej zaawansowane rozwiązania wprowadzono w aplikacjach Google Earth i Google Maps, gdzie umożliwiono użytkownikom publikację wszelkich materiałów (np. filmów wideo) w powiązaniu z konkretnymi miejscami na Ziemi, prezentowanymi na mapach satelitarnych.

Zastosowanie technologii i usług Web 2.0 w edukacji

e-learning 2.0 e-learning + web.2.0

cechy nauczyciel, wykładowca i książki nie są już jedynym źródłem wiedzy, coraz większe znacznie mają informacje publikowane przez innych na blogach i agregowane w czytnikach RSS, źródła wiedzy są pełniejsze, dzięki różnemu pochodzeniu i różnym autorom, łączy różne narzędzia, odnośniki do stron specjalistów, kursów, baz wiedzy, portali społecznościowych i vortali

założenie Studenci sami tworzą zawartość szkoleń, sami kreują wiedzę, współpracują za pomogą blogów, wiki, dyskusji i komentarzy, które integrują za pomocą czytników RSS. Tworzą wartość dodaną - wiedzę wymieniając się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami, wymieniając się rozwiązanymi problemami i zadając pytania, na które "ktoś" odpowie.

zmiana Środowiska zaprojektowane tak, aby student znajdował się w ich centrum. Hasło "Content is the key"- Kluczem jest treść zmienia się w "User is the key"- Kluczem jest użytkownik

Przykłady zastosowania usług Web 2.0 w edukacji można zastąpić tradycyjną platformę e-learnigową platformą wiki przejście od dostarczania użytkownikom gotowych treści dydaktycznych na rzecz narzędzi i scenariuszy umożliwiających budowę treści przez kursantów, a więc postawienie na kooperację i współtworzenie treści w czasie zajęć online

Wiki cd. Wikiversity stawia na edukację poprzez zabawę oraz tworzenie odpowiedniego środowiska edukacyjnego M-files Wiki - Encyklopedia Zarządzania. Portal prowadzony jest na serwerze Katedry Procesu Zarządzania Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i jego głównym celem jest popularyzacja treści z zakresu szeroko pojętego zarządzania. Prowadzący Encyklopedię starają się osiągnąć jak najwyższą wiarygodność publikowanych treści, dlatego też wszystkie tworzone i edytowane hasła zatwierdzane są przez ekspertów. Wartość edukacyjną M-files Wiki podnosi dodatkowo przygotowany przez prowadzących spis z kategoryzacją haseł, dzięki czemu użytkownicy mogą korzystać z Encyklopedii jak z podręcznika. Elementami M-files Wiki, które odróżniają ją od Wikipedii są także prezentacja autorów haseł tuż pod treścią oraz wymóg założenia konta i logowania się przy tworzeniu i edycji haseł.

Mechanizm wiki może służyć m. in Mechanizm wiki może służyć m.in. tworzeniu i udostępnianiu przez grupę nauczycieli listy lektur i dodatkowych materiałów dla danego przedmiotu lub grupowym pracom uczniów przy konstrukcji odpowiedzi na zadane polecenie. Możliwość budowy szkieletu artykułu w serwisach typu wiki pozwala też nauczycielowi na przygotowanie ram projektu (czy też szablonu odpowiedzi na zadanie), którego wypełnienie treścią ma być zadaniem dla grupy. Dodatkowo opcje oznaczania fragmentów treści oraz monitoring prowadzonych prac (tworzenia i edycji treści) przez studentów mogą stanowić formę bardzo czytelnej i wartościowej informacji zwrotnej dla nauczyciela. W powyższym przykładzie efektywny monitoring mogą zapewnić kanały RSS. W takim przypadku ich rolą jest wspomaganie procesu dydaktycznego poprzez utrzymywanie wiedzy nauczycieli i studentów nt. stanu prac nad projektem na stale aktualnym poziomie

Blogi nauczyciel może wykorzystywać blog do pracy z grupą studentów w celu publikacji ogłoszeń czy przekazywania informacji zwrotnej z analizy prac i zadań. Może też prowadzić blog naukowy, umożliwiający studentom pozyskanie wiedzy wykraczającej poza minimum programowe danego przedmiotu. W przypadku zajęć o profilu warsztatowym i seminaryjnym istnieje możliwość zastosowania mechanizmu blogowania dla zwiększenia interakcji i aktywności studentów.

social bookmarking budowa kolekcji źródeł zewnętrznych dla programu realizowanego na zajęciach tradycyjnych, czy też e-learningowych. lista dodatkowych lektur dla studentów. Lista taka może mieć charakter obligatoryjny dla wszystkich lub też studentów pracujących nad wyrównaniem poziomu wiedzy z przedmiotu. możliwość tworzenie opisów przy każdym z dodawanych do listy odnośników.

serwisy współdzielenia i wymiany plików Podcasty vidcasty - nagrania wideo z wykładów na YouTube, serwis Google Video posiada wydzielone tagi na nagrania edukacyjne serwisy współdzielenia fotografii (np. Flickr) umożliwiają zaznaczanie i komentowanie fragmentów zdjęć

inicjatywa Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, który rozwija własną stronę w serwisie YouTube w 2001 roku UC Berkeley udostępnił na własnym serwerze serwis UC Berkeley Video and Podcast for Courses & Events (webcast.berkeley

Jeden z najpopularniejszych portali społecznościowych Facebook włączył do usług oferowanym swoim użytkownikom platformę e-learningową CourseFeed przygotowaną na wzór popularnej platformy BlackBoard (BB). Platforma CourseFeed posiada 95% funkcji dostępnych w profesjonalnej platformie BlackBoard i umożliwia dostarczanie i organizowanie kursów bezpośrednio w serwisie Facebook

Wirtualne światy stwarzają niepowtarzalną okazję do kontaktu i interakcji z innymi użytkownikami z całego świata. Taka sposobność umożliwia wymianę dobrych praktyk, dzielenie się wiedzą i informacjami. Może też pomóc w realizacji badań w zakresie niemożliwym do osiągnięcia w rzeczywistości, co jest szczególnie istotne dla studentów z małych ośrodków akademickich.

Istotną zaletą serwisów współdzielenia zasobów jest też możliwość publikowania autorskiego materiału na zasadach licencji Creative Commons

Creative Commons czyli prawo autorskie epoki INTERNETU

Licencje Creative Commons Licencje Creative Commons wykorzystują prawo autorskie, aby umożliwić przekazanie innym części praw przysługujących autorowi. Nie oznaczają one zrzeczenia się praw autorskich. Dzieła objęte licencjami CC nie trafiają do domeny publicznej - prawa autorskie pozostają zachowane, ale umożliwiają udostępnienie dzieła szerokiemu gronu użytkowników.

Licencje Creative Commons Licencje CC zostały opracowane z myślą o wszelkiego rodzaju materiałach: stronach internetowych, muzyce, zdjęciach, filmach, literaturze czy materiałach edukacyjnych i artykułach naukowych - przede wszystkim tych rozprowadzanych przez Internet. Decydując się na standardową licencję Creative Commons, autor podejmuje decyzje co do czterech różnych warunków udostępniania utworu. Ich kombinacje tworzą razem sześć podstawowych licencji utworzonych przez amerykański oddział Creative Commons. Wraz z powstawaniem narodowych wersji Creative Commons autorzy uzyskują również możliwość wybrania jednej z lokalnych licencji. Licencje Creative Commons obowiązują na całym świecie jako licencje nie wyłączne zawierane na czas nieoznaczony

Podstawowe licencje Uznanie autorstwa (ang. Attribution) Wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać objęty prawem autorskim utwór oraz opracowane na jego podstawie utwory zależne pod warunkiem, że zostanie przywołane nazwisko autora pierwowzoru Użycie niekomercyjne (ang. Noncommercial) Wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać objęty prawem autorskim utwór oraz opracowane na jego podstawie utwory zależne jedynie dla celów niekomercyjnych. Bez utworów zależnych (ang. No derivative works) Wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać utwór jedynie w jego oryginalnej postaci - tworzenie utworów zależnych nie jest dozwolone. Na tych samych warunkach (ang. Share Alike) Wolno rozprowadzać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.

Na podstawie: http://elearning-20.blogspot.com/ Magazyn Elearning 2.0 Marcin Dąbrowski e-learning 2.0 - przegląd technologii i praktycznych wdrożeń http://www.creativecommons.pl

Zapraszam do współpracy Dziękuję za uwagę Halina Adaszyńska