11 LISTOPADA Święto państwowe upamiętniające odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku, po 123 latach zaborów (1795–1918)

I rozbiór Polski-1772r. (Rosja, Prusy, Austria) Pierwszego rozbioru polski dokonały Rosja, Prusy i Austria na podstawie podpisanego 5 sierpnia 1772 roku traktatu, w którym nasi zaborcy mieli czelność powoływać się na rzekomy rozkład Polski oraz swe niby historyczne podstawy prawne do zajmowanych terenów. Przyczyną bezpośrednią rozbioru stała się toczona wojna domowa (tzw. konfederacja barska). Faktycznie I rozbiór był zwykłym aktem gwałtu i przemocy, dokonanym nie dla tego, że Rzeczpospolita znalazła się w stanie anarchii, ale że usiłowała zmodyfikować swą organizację państwową, oraz bezwzględnego dążenia do ekspansji /Prusy, Austria, Rosja / kosztem słabszego sąsiada. Szczególnie wyraźnie uwidoczniła się łapczywość dworu wiedeńskiego i berlińskiego, które starały się zagarnąć jak najwięcej - nawet poza granice zakreślone w konwencji. Okupacji dokonano bez oporu. Wojska Rzeczpospolitej wyniszczone w czasie wojny domowej nie było zdolne do obrony kraju. Dla Rzeczpospolitej rozbiór ten oznaczał utratę 1/3 terytorium i ludności, nie przesądzał jednak likwidacji państwa polskiego, jednak bez przeprowadzenia zasadniczych reform wewnętrznych, wzmocnienia armii i zmiany ustroju nie zdoła się przeciwstawić potężnym sąsiadom.

II rozbiór Polski – 1793 (Rosja, Prusy) Drugi rozbiór polski - był to zabór polskich ziem, jakiego dokonały Rosja oraz Prusy (bez Austrii - zajętej wojną z Francją) na podstawie podpisanego w styczniu 1793 roku traktatu. Zaborcy powoływali się na rzekome rewolucyjne zagrożenie ze strony Rzeczpospolitej. Bezpośrednią przyczyną rozbioru stała się próba uniezależnienia się Rzeczpospolitej od Rosji, którą podjęto w czasie Sejmu czteroletniego, jak również rosyjsko - pruskie zbliżenie wywołane rewolucją na terenie Francji. Zniszczono produkcję przemysłową i doprowadzono do krachu bankowego. Gospodarka miejska znalazła się w stanie rozkładu. Nie lepiej było na wsi, która z trudem znosiła kontrybucje na rzecz wojska cesarskiego. Wzrastały ceny żywności. Pod wpływem tych różnorodnych bodźców dojrzewał w Rzeczpospolitej grunt do działań rewolucyjnych (przygotowania do powstania kościuszkowskiego).

III rozbiór Polski-1795 (Rosja, Prusy, Austria) Trzeci rozbiór-był to ostateczny zabór polskich ziem, jakiego dokonały Rosja, Prusy oraz Austria na podstawie podpisanego 24 października 1795 roku traktatu. Zaborcy powoływali się w nim na rewolucyjne zagrożenie ze strony Rzeczpospolitej. Bezpośrednią przyczyną rozbioru stało się powstanie kościuszkowskie - 24 marca 1794r. Po przewlekłych sporach ustalono granice rozbiorów. Przy podziale nie kierowano się żadnymi kryteriami narodowościowymi ani gospodarczymi.

W ten sposób po ponad 800 latach istnienia Polska miała przestać istnieć. Całkowity rozbiór terytorium nie tylko państwowego, ale i narodowego był faktem wyjątkowym. Los Rzeczpospolitej został w znacznym stopniu przesądzony przez własne błędy i egoizm szlachty i magnatów, przez niedomogi ustroju politycznego, który spychał państwo na skraj anarchii. Własne zaniedbania Polaków nie uzasadniają przy tym postępowania zaborców. Poprzez rozbiory zostały naruszone najbardziej elementarne podstawy współżycia międzynarodowego. Były aktem bezwzględnej przemocy, nieliczącej się z wolą mieszkańców. Przemocy, której jedynym usprawiedliwieniem miała być rzekoma racja stanu silniejszego sąsiada. Nastąpił kres państwa polskiego, które na 123 lata zniknęło z mapy Europy. Rzeczpospolita przestała istnieć, ale pozostał naród, język i tradycja. Zaborcy zlikwidowali państwowość polską, lecz nie potrafili unicestwić polskości.

Dzień 11 listopada ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937 (Dz.U. RP 1937, nr 33, poz. 255), czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości. 11 listopada 1918 – przekazanie przez Radę Regencyjną władzy nad podległym jej wojskiem Józefowi Piłsudskiemu. Tego dnia, po pertraktacjach Brygadiera z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły się wycofywać z Królestwa Polskiego. W nocy rozbrojono również niemiecki garnizon stacjonujący w Warszawie.

Portret Józefa Piłsudskiego

I wojna światowa wybuchła 28 lipca 1914 roku I wojna światowa wybuchła 28 lipca 1914 roku. Już wtedy Polacy zdawali sobie sprawę z tego, że jest to dla nich szansa, by zawalczyć o odzyskanie niepodległości. Po raz pierwszy od ponad stu lat państwa zaborcze (Niemcy, Austro-Węgry oraz Rosja) były ze sobą skłócone. Rosja wraz z innymi krajami Ententy walczyła przeciwko państwom centralnym -Niemcom i Austro-Węgromi. Polacy widzieli w tej walce nadzieję na odzyskanie niepodległości.

Na święto niepodległości przyjęto akurat tę datę z dwóch powodów Na święto niepodległości przyjęto akurat tę datę z dwóch powodów. 11 listopada 1918 roku miały miejsce dwa ważne wydarzenia. Pierwsze z nich obejmuje skalę międzynarodową: tego dnia Cesarstwo Niemieckie podpisało rozejm z Ententą - to wydarzenie zostało uznane jako oficjalny koniec I wojny światowej. Drugie związane jest bezpośrednio z historią Polski. 11 listopada Rada Regencyjna, która w Królestwie Polskim zastępowała króla lub regenta, oddała swoją władzę najpierw wojskową, a później cywilną w ręce Józefa Piłsudskiego.

Dzień ten jest dniem wolnym od pracy Dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza.

Obchody 11 lisopada Warszawa Dąbrowa Górnicza Poznań

Krzyż i Medal Niepodległości polskie wojskowe odznaczenia państwowe okresu międzywojennego.

Wykonały Daria Pitracha Kamila Woźniak