„Radujemy się z wami, drodzy przyjaciele, z odnowy życia duchowego, która ujawnia się dziś w Kościele w różnych formach i środowiskach. W tym wszystkim możemy rozpoznać tajemnicze i ukryte działanie Ducha, który jest duszą Kościoła”. Paweł VI z okazji Pierwszej Międzynarodowej Konferencji Liderów Grottaferrata (Rzym), 10 października 1973

„Jak zatem może ta ‘duchowa odnowa’ nie być ‘szansą’ dla Kościoła i dla świata? I jak, w takim razie, można by nie przedsięwziąć wszystkich środków by zapewnić, że nią pozostanie? [...] Nie ma nic bardziej potrzebnego dla takiego świata, coraz bardziej i bardziej zsekularyzowanego, niż świadectwo tej ‘duchowej odnowy’, którą jak widzimy Duch Święty przynosi dzisiaj do najbardziej zróżnicowanych regionów i środowisk. Przejawy tego są różne: głęboka wspólnota serc, bliski kontakt z Bogiem w wierności postanowieniom chrzcielnym, modlitwie, która często jest modlitwą wspólnotową, w której każdy, w sposób wolny wyrażając siebie samego, pomaga, wspiera i umacnia modlitwę innych, oraz, jako podstawa wszystkiego, osobiste przekonanie. To przekonanie czerpie swoje źródło nie tylko z przekazu wiary, ale również z doświadczenia życia, mianowicie, że bez Boga człowiek niczego nie może uczynić, z drugiej zaś strony, z Bogiem wszystko staje się możliwe”. Paweł VI do Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej z okazji Drugiej Międzynarodowej Konferencji Liderów - Rzym, 19 maja 1975

Prywatna audiencja Jana Pawła II z radą ICCRO Rzym, 11 grudnia 1979 „Jestem przekonany, że ruch ten jest przejawem Jego (Ducha) działania. Świat jest w wielkiej potrzebie tego działania Ducha Świętego, i potrzebuje dla niego wielu instrumentów. [...] Teraz widzę ten ruch, tę działalność wszędzie”. Prywatna audiencja Jana Pawła II z radą ICCRO Rzym, 11 grudnia 1979

„Dzisiejszego ranka z radością poznaję wasze zgromadzenie, w którym widzę młodych ludzi, dorosłych, ludzi starszych, mężczyzn i kobiety, zjednoczonych w wyznawaniu tej samej wiary, wyczekujących tej samej nadziei, związanych razem więzami tej miłości która ‘rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego który został nam dany’ (Rz 5, 5). Oprócz tego entuzjazmu Ducha wiemy, że posiadamy coraz głębsze doświadczenie obecności Chrystusa, dzięki któremu możemy codziennie wzrastać w miłującym poznaniu Ojca. Słusznie, zatem, wasz ruch przywiązuje szczególną wagę do roli, tajemniczej lecz prawdziwej, jaką Trzecia Osoba Trójcy Świętej odgrywa w życiu Chrześcijanina”. Pierwsza audiencja Jana Pawła II z Odnową Włoską Rzym, 23 listopada 1980

„Wasza reputacja podąża przed wami, podobnie jak reputacja jego umiłowanych Filipian, która kazała Apostołowi Pawłowi zacząć jego list do nich od słów które z radością powtarzam: ‘Dziękuję Bogu mojemu, ilekroć was wspominam’ [...] Kościół oglądał owoce waszego poświęcenia się modlitwie w głębszym przylgnięciu do świętego życia i miłości wobec słów Bożych”. Jan Paweł II podczas Czwartej Międzynarodowej Konferencji Liderów Rzym, 7 maja 1981

„Proszę was, i wszystkich członków Odnowy w Duchu Świętym, byście nie ustawali w głośnym wołaniu do świata wraz ze mną: ‘Otwórzcie drzwi Chrystusowi’ [...] Misja Kościoła polega na głoszeniu Chrystusa światu. Współuczestniczycie skutecznie w tej misji na tyle, na ile wasze grupy i wspólnoty są zakorzenione w lokalnych kościołach, w waszych diecezjach i parafiach”. Jan Paweł II podczas Piątej Międzynarodowej Konferencji Liderów Rzym, 30 kwietnia 1984

„Pierwszy wymiar odnowy zawiera się, zatem, w tym: ”by żyć zgodnie z Duchem", w tym bezustannym wzrastaniu w Duchu, opierając się pokusom ciała, otwierając się na silne, słodkie przyciąganie ze strony Boga. Ta wewnętrzna odnowa, to uzdrawianie prawdziwych korzeni życia i budowa mentalności zdominowanej przez "natchnienia Ducha", to jest wasze powołanie jako Chrześcijan, wasze powołanie jako mężczyzn i kobiet, młodych i dorosłych naszych czasów, którzy chcą dawać świadectwo, którzy pragną, by ten model rozwijał się dzisiaj w świecie, model duchowości, a nawet kultury...” Jan Paweł II do uczestników Narodowego Kongresu włoskiej Odnowy Rzym, 15 listopada 1986

Audiencja Jana Pawła II z Biskupami północnej Francji 22 stycznia 1987 „[...] Ale jest jeszcze inna pozytywna szansa dzisiaj: grupy modlitewne, które powstały licznie w Kościele Katolickim, jak i w innych kościelnych wspólnotach, spontanicznie, w niespodziewanym kształcie. [...] łaska, która przyszła dokładnie po to by uświęcić Kościół i by odnowić Jego zamiłowanie do modlitwy przez ponowne odrycie, z Duchem Świętym, sensu wdzięczności, radosnego uwielbienia, zaufania do wstawiennictwa; to staje się nowym źródłem ewangelizacji”. Audiencja Jana Pawła II z Biskupami północnej Francji 22 stycznia 1987

„Tego roku przypada 20-ta rocznica powstania Odnowy Charyzmatycznej w Kościele Katolickim. Siła i owoce Odnowy z pewnością świadczą o potężnej obecności Ducha Świętego działającego w Kościele w tych latach po Soborze Watykańskim II. Oczywiście, Duch kierował Kościołem w każdym wieku, rozdając wiele rozmaitych darów pośród wiernych. Dzięki Duchowi Kościół zachowuje bezustanną młodą żywotność, a Odnowa Charyzmatyczna jest dzisiaj wymowną manifestacją tej żywotności, jasnym świadectwem tego, co ‘Duch mówi do kościołów’ (Ap 2, 7) gdy zbliżamy się do końca drugiego tysiąclecia”. Jan Paweł II podczas Szóstej Międzynarodowej Konferencji Liderów Rzym, 15 maja 1987

„Duch Święty działa w grupach takich jak wasze, kierując was ku modlitwie i wypełniając was radością adorowania i wielbienia Pana. Jak pisałem dla całego Kościoła w mojej encyklice ‘Dominum et Vivificantem’: ‘Ostatnimi laty widoczny jest wzrost liczby ludzi, którzy, w bardziej niż kiedykolwiek rozpowszechnionych ruchach i grupach, stawiają na pierwszym miejscu modlitwę, szukając w niej odnowy swojego duchowego życia’. W tym samym Duchu, który wysyła was by dawać świadectwo. Jak może ktokolwiek kto skosztował dobroci Chrystusa pozostać cichym i bezczynnym? Jak może ktokolwiek zamknąć dobro, którego tak wiele otrzymał?” Jan Paweł II do Katolickiego Bractwa Wspólnot i Stowarzyszeń Konwencji Charyzmatycznej - Rzym, 7 grudnia 1991

Audiencja Jana Pawła II z radą ICCRO Rzym, 14 marca 1992 „Gdy świętujecie dwudziestą piątą rocznicę powstania Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, chętnie łączę się z wami w oddawaniu chwały Bogu z powodu wielu owoców, które ta przyniosła w życiu Kościoła. Powstanie Odnowy po Soborze Watykańskim II było szczególnym darem Ducha Świętego dla Kościoła. [...] W tym momencie historii Kościoła Odnowa Charyzmatyczna może odegrać znaczącą rolę w jakże potrzebnej obronie chrześcijańskiego życia w społecznościach, gdzie sekularyzacja i materializm osłabiły zdolność wielu ludzi do odpowiadania Duchowi i do zauważenia Bożego wezwania miłości”. Audiencja Jana Pawła II z radą ICCRO Rzym, 14 marca 1992

„Właśnie zakończyliście wasze rekolekcje w Asyżu, mieście św „Właśnie zakończyliście wasze rekolekcje w Asyżu, mieście św. Franciszka i św. Klary [...] Te wielkie wzory świętości w Kościele uczyniły własnymi słowa św. Pawła: ‘Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus’ (Gal 2, 20). Czyż nie jest to ideał i cel, który przenika Odnowę Charyzmatyczną? Czyż nie jest to program życia, który wasze grupy modlitewne i wasze wspólnoty pod przewodnictwem Ducha Świętego uczyniły swoim własnym? Niech przykład i wstawiennictwo wielkich Świętych z Asyżu wzmacnia wasze postanowienie by nieustannie wzrastać w ewangelicznej miłości i służbie ‘do miary wielkości według Pełni Chrystusa’ (Ef 4, 13)”. Jan Paweł II do liderów Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej po rekolekcjach dla ICCRS w Asyżu - Castelgandolfo, 18 września 1993

„Wasze wysiłki by ukazywać innym radość waszej wiary w Chrystusa będą nie tylko przyczyniać się do wzmacniania życia lokalnych Kościołów, do których należycie, ale będą również inspirować do głębszej i bardziej dojrzałej wiary waszych własnych współbraci. [...] wasz nacisk na centralne miejsce Pisma Świętego w życiu chrześcijańskim może wielce pomagać w ekumenicznym zrozumieniu i współpracy, gdyż wszyscy ludzie wierzący szukają głosu Ducha, który ciągle mówi do Kościołów”. Przesłanie Jana Pawła II do uczestników zgromadzenia plenarnego CFCCCF Rzym, 14 listopada 1994

„Jak możemy nie chwalić Boga z powodu obfitych owoców, które w ostatnich dekadach Odnowa wniosła do życia ludzi i wspólnot? Niezliczeni ludzie docenili znaczenie Pisma Swiętego dla życia chrześcijańskiego; poznali nowy sens wartości modlitwy i głęboką tęsknotę do świętości; wielu powróciło do sakramentów; i wielka liczba mężczyzn i kobiet osiągnęła głębsze zrozumienie swojego chrzcielnego powołania, i poświęciła się misji Kościoła z godnym podziwu poświęceniem”. Przesłanie Jana Pawła II do uczestników Siódmego Międzynarodowego zjazdu CFCCCF - Rzym, 9 listopada 1996.

„Kościół i świat potrzebuje świętych „Kościół i świat potrzebuje świętych! I wszyscy ochrzczeni, bez wyjątku, są powołani by być świętymi! [...] Niech zatem nasze wspólnoty będą w coraz większym stopniu autentycznymi szkołami modlitwy, gdzie spotkanie z Chrystusem wyraża się nie tylko błaganiu o pomoc, ale również w dziękczynieniu, uwielbieniu, adoracji, kontemplacji, zasłuchaniu i wigorowym oddaniu, aż serce prawdziwie ‘pogrąży się w miłości’. Ponieważ święci to ludzie zakochani w Chrystusie. I oto dlaczego Odnowa w Duchu Świętym jest takim darem dla Kościoła: wprowadziła wielu mężczyzn i kobiety, młodych i starych, w owo doświadczenie miłości silniejszej niż śmierć”. Jan Paweł II do uczestników Siódmego Międzynarodowego spotkania CFCCCF Rzym, 22 czerwca 2001

„Tak! Odnowa w Duchu Świętym może być uważana za specjalny dar Ducha Świętego dla Kościoła w naszych czasach. Zrodzony w Kościele i dla Kościoła, wasz ruch zalicza się do takich, którego członkowie, podążając za światłem Ewangelii, doświadczają żywej obecności Jezusa, wierności Bogu w osobistej i wspólnotowej modlitwie, ufnego zasłuchania w Jego Słowo i nowego, żywego odkrywania Sakramentów, że nie wspomnieć o męstwie w próbach i nadziei w trudnościach. Miłość do Kościoła i poddanie Jego Magisterium, w procesie dojrzewania w Nim wspartym przez solidną, ustawiczną formację są wymownymi znakami waszej intencji by uniknąć ryzyka sprzyjania, niezamierzenie, czysto emocjonalnemu doświadczeniu boskości, przesadnej pogoni za ‘nadzwyczajnym’ i cichego wycofania się, które mogłoby owocować osłabieniem ducha apostolskiego”. Jan Paweł II do uczestników Narodowego Kongresu Włoskiej Odnowy w Duchu Świętym - Rimini, 14 marca 2002

Kardynał Suenens, jeden z głównych architektów Soboru Watykańskiego II „Mimo upływu czasu słowa Pawła VI o Odnowie jako ‘szczęściu dla Kościoła’ pozostają życzeniem jedynie częściowo spełnionym, ponieważ łaska ta nie została do końca przyjęta ani na podstawowym poziomie Kościoła, ani w jego sercu”. Kardynał Suenens, jeden z głównych architektów Soboru Watykańskiego II

Kardynał Suenens, jeden z głównych architektów Soboru Watykańskiego II „Postrzegać Odnowę jako ‘ruch jakich wiele’ oznacza nie rozumieć jej natury; jest to ruch Ducha dany całemu Kościołowi, i przeznaczony na to by odnowić każdą dziedzinę jego życia”. Kardynał Suenens, jeden z głównych architektów Soboru Watykańskiego II